Το ποσό των 40.000 ευρώ θα λάβει ως αποζημίωση μια φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος Αθηνών, η οποία τραυματίστηκε στο πρόσωπο το 2003, όταν εισερχόμενη στο κτίριο του παλαιού Χημείου, έπεσαν πάνω της σοβάδες από το ταβάνι.

Ads

Σύμφωνα με τη δικαστική απόφαση, 21χρονη φοιτήτρια του Παιδαγωγικού Τμήματος του Πανεπιστημίου Αθηνών, στις 5/11/2003, ενώ πήγαινε να εισέλθει στο κτίριο του Χημείου -που βρίσκεται στη συμβολή τον οδών Ναυαρίνου και Χαρ. Τρικούπη και ανήκει στην κυριότητα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών- για να παρακολουθήσει μάθημα της σχολής της, έπεσε από τον 4ο όροφο του κτιρίου κομμάτι σοβά στο πρόσωπό της. Από το σοβά χτύπησαν και άλλοι δύο φοιτητές.

Η φοιτήτρια είχε μεταφερθεί στο ΚΑΤ και κατόπιν της εξέτασής της από νευροχειρουργούς και πλαστικούς χειρουργούς, διαπιστώθηκε ότι έπασχε από κρανιοεγκεφαλική κάκωση, συντριπτικό κάταγμα ρινικών οστών, θλαστικό τραύμα ριζορινίου με εκτεθειμένο αιμάτωμα ρινικών οστών και χόνδρων και θλαστικό τραύμα άνω χείλους. Υποβλήθηκε δε σε αξονική τομογραφία εγκεφάλου, ακτινολογικό έλεγχο ρινικών οστών, χειρουργικό καθαρισμό, συρραφή κατά στρώματα, τοποθέτηση καθετήρων στους ρώθωνες και σταθεροποίηση του κατάγματος με γύψινο καθετήρα.

Η φοιτήτρια διεκδίκησε δικαστικά 60.000 ευρώ από το Πανεπιστήμιο Αθηνών λόγω των βλαβών που υπέστη στην υγεία της και που όπως υποστήριξε είχαν ως αποτέλεσμα την ψυχολογική της επιβάρυνση, καθώς αλλοιώθηκε η εξωτερική της εμφάνισή. Όπως υποστήριξε επίσης ο συνήγορος της φοιτήτριας το συμβάν όχι μόνο διατάραξε ουσιωδώς την ψυχοσωματική της υπόσταση, αλλά θα έχει μελλοντικά δυσμενείς επιδράσεις στην κοινωνική και οικογενειακή της εξέλιξη, καθώς έχει δημιουργηθεί παραμόρφωση του προσώπου της και ειδικά στη μύτη της, η οποία δεν δύναται να αποκατασταθεί πλήρως με πλαστική επέμβαση.

Ads

Το Διοικητικό Πρωτοδικείο έκρινε ότι η φοιτήτρια υπέστη ηθική βλάβη από το συγκεκριμένο ατύχημα, για την αποκατάσταση της οποίας πρέπει να υποχρεωθεί το Πανεπιστήμιο να της καταβάλει το εύλογο ποσό 40.000 ευρώ νομιμοτόκως. Κρίθηκε επίσης ότι το Πανεπιστήμιο είναι αποκλειστικά υπαίτιο για το ατύχημα καθώς τα αρμόδια όργανα του εναγομένου Πανεπιστημίου όφειλαν να εξαλείψουν, σύμφωνα με τα δεδομένα της κοινής πείρας και επιδεικνύοντας την επιμέλεια του μέσου συνετού ανθρώπου, την πιθανότητα πτώσης οιοδήποτε τμήματος του συγκεκριμένου κτιρίου.