Το κατηγορητήριο που συνέταξε ο 4ος ανακριτής Νίκος Ζαγοριανός ως προς την απάτη σε βάρος του ελληνικού Δημοσίου για την υπόθεση του συστήματος ασφαλείας των Ολυμπιακών Αγώνων, θα τεθεί στο μικροσκόπιο τόσο της Εξεταστικής Επιτροπής όσο της τακτικής ανάκρισης μετά το Πάσχα. Εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι αντί το Δημόσιο να επικαλείται παραπλάνηση από την αντισυμβαλλόμενη εταιρεία SAIC, είναι η SAIC αυτή που ζητάει αποζημίωση από το ελληνικό Δημόσιο, για ζημίες που υπέστη!

Το κατηγορητήριο που συνέταξε ο κ. Ζαγοριανός, αποδομήθηκε εύκολα στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο και συνεπώς επέτρεψε την μη έκδοση του Μιχάλη Χριστοφοράκου στην Ελλάδα. Από τα μέχρι στιγμής στοιχεία. Όπως δημοσιεύει σήμερα η Ελευθεροτυπία, φέρονται να προκύπτουν οι κατηγορίες της απιστίας σε βάρος του Δημοσίου και της δωροδοκίας – κάτι που σημαίνει εμπλοκή πολιτικών προσώπων και υπηρεσιακών παραγόντων, οι οποίοι παρέλαβαν το μη ολοκληρωμένο σύστημα ασφαλείας, με το αζημίωτο.

Αντί όμως να φωνάζει το ελληνικό Δημόσιο, είναι η SAIC εκείνη που ζητά τα ρέστα, καταθέτοντας αίτηση προσφυγής στη Διαιτησία κατά του Δημοσίου, όπως αυτό εκπροσωπείται από τον τότε αναπληρωτή υπουργό Εσωτερικών για θέματα Δημόσιας Τάξης, Χ. Μαρκογιαννάκη. Η προμηθεύτρια του C4i διεκδικεί από το ελληνικό Δημόσιο το ποσό «που υπερβαίνει το 70.246.683 ευρώ, ενώ ζητάει να ακυρωθούν και οι εγγυητικέ της, ύψους 18.877.375 ευρώ». Η SAIC ισχυρίζεται ότι ενώ το ΔΗμόσιο παρέλαβε και αποδέχτηκε το σύστημα από τον Νοέμβριο του 2008, δεν έχει εκπληρώσει ακόμα τις συμβατικές υποχρεώσεις του απέναντί της, χωρίς αιτιολόγηση, και με αποτέλεσμα να υποστεί ζημίες η εταιρεία.

Η εταιρεία αναπτύσσει δέκα ουσιώδεις παραβάσεις του Δημοσίου και ισχυρίζεται ότι της μειώθηκε παρανόμως το τίμημα κατά 21,4 εκατ. ευρώ, λόγω μη ουσιωδών αποκλίσεων – παραλείψεων που επικαλείται η επιτροπή παραλαβής στο πρακτικό της. Η προμηθεύτρια εταιρία του C4I προχωρά μάλιστα μέχρι το να εμφανίσει το Δημόσιο κακόπιστο και υπότροπο, αφού προσέφυγε και το 2006 στη Διαιτησία, υπό την απειλή της οποίας οι δυο πλευρές οδηγήθηκαν στην 5η τροποποιητική συμφωνία επί υπουργίας Βύρωνα Πολύδωρα.

Οι συνήγοροι του Δημοσίου, από την πλευρά του, αντικρούουν όλα τα επιχειρήματα της SAIC και ζητούν να απορριφθεί η προσφυγή της – χωρίς όμως να αναφέρει πουθενά ότι εξαπατήθηκε ενώ δεν έχει προσδιορίσει τη βλάβη την οποία υπέστη.

Αιφνιδιασμός Βενιζέλου για τα υποβρύχια

Το απόγευμα της Μ. Πέμπτης ο Β. Βενιζέλος ανακοίνωσε ότι προτίθεται να επικοινωνήσει επισήμως με την Εισαγγελία Πρωτοδικών Αθηνών αλλά και με την Εισαγγελία του Αρείου Πάγου μέσω του υπουργείου Δικαιοσύνης ώστε να ζητηθεί, το ταχύτερο δυνατόν, δικαστική συνδρομή προκειμένου να συγκεντρωθούν όλα τα στοιχεία για χορήγηση «τεράστιων ποσών» ως μίζες σε Ελληνες αξιωματούχους την περίοδο 2000-2002 κατά τη σύναψη των συμβάσεων για την κατασκευή και τον εκσυγχρονισμό των υποβρυχίων, από τη Γερμανία, και να μη χαθεί πολύτιμος χρόνος, όπως έγινε με την περίπτωση Siemens.

Ο κ. Βενιζέλος παραδέχτηκε για πρώτη φορά δημοσίως ότι υπήρξαν «προβληματικά στοιχεία» στις συμβάσεις του 2000 και του 2002, τα δύο βασικότερα εκ των οποίων εξαλείφονται με την καινούργια σύμβαση που υπογράφτηκε στις 18 Μαρτίου μεταξύ του ελληνικού Δημοσίου, των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, της Αμπου Ντάμπι Μαρ και της HDW.

«Για τον εκσυγχρονισμό ενός πεπαλαιωμένου υλικού (υποβρυχίου 209) πληρώθηκαν περίπου 400 εκ. ευρώ, όταν η αξία ενός ολοκαίνουργιου υποβρυχίου 214 σήμερα δέκα χρόνια μετά και με τις προσαυξήσεις κοστίζει 500 εκ. ευρώ!» αποκάλυψε ο υπουργός Άμυνας, ενώ σαφείς είναι οι αιχμές του υπουργείου κατά της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας «Είναι δε χαρακτηριστικό ότι από τα 2 δισ. που έχει καταβάλει από το 2002 έως και τον Οκτώβριο του 2009 το ελληνικό Δημόσιο τα περίπου 800 εκατομμύρια έχουν καταβληθεί από την κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ούτε βελτίωσε τις συμβάσεις, ούτε τις κατήγγειλε, ούτε προέβη σε καμία ενέργεια, νομική ή πολιτική για την υπεράσπιση των συμφερόντων του Δημοσίου».

Πηγές: Ελευθεροτυπία, Έθνος