Τη δική του εκδοχή για τις βαρύτατες κατηγορίες περί σεξουαλικής βίας σε βάρος τριών συναδέλφων του δίνει ο Πέτρος Φιλιππίδης στην έδρα του Μικτού Δικαστηρίου της Αθήνας.

Ο ηθοποιός κατηγορείται για τον βιασμό συναδέλφου του το 2008 και για απόπειρα βιασμού ακόμα δύο ηθοποιών το 2010 και το 2014, με τον ίδιο να αρνείται κατηγορηματικά κάθε κατηγορία.

«Δεν περίμενα ποτέ ότι θα βρεθώ σε αυτή τη θέση στα 60 μου χρόνια. Έχω κατηγορηθεί για πράγματα που πάντα σιχαινόμουν. Η προσωπική μου ζωή, η οικογενειακή μου ζωή. Οικονομικά είμαι κατεστραμμένος. Εξαιτίας της δικής μου καταστροφής καταστράφηκαν και οι γύρω μου. Όσο σκεφτόμουν τη ζωή μου μέσα στη φυλακή, σκεφτόμουν ότι μεγάλωσα με γυναίκες. Γεννήθηκα στην Σοφοκλέους, εκείνη την εποχή ήταν η περιοχή με τα μπουρδέλα. Εγώ μεγάλωσα μέσα σε αυτές τις γυναίκες, έπαιζα εκεί με τους φίλους μου, τους μιλούσαμε. Είχα πάντα μια βαθιά εκτίμηση, αγάπη και θαυμασμό γι’ αυτές. Όχι μόνο γι αυτές. Για όλες τις γυναίκες» ανέφερε ο ηθοποιός.

«Θα σας πω ένα περιστατικό για να καταλάβετε τι είναι για μένα το θέατρο. Πιθανόν να καταλάβετε κάποια πράγματα για μένα. Έχουν μιλήσει άνθρωποι για μένα που δεν με ξέρουν. Με είπαν μαλάκα, με είπαν βιαστή. Δεν είμαι βιαστής. Δεν έχω λόγο να είμαι. Με είπαν ελεεινό και τρισάθλιο. Τη θυμάμαι την κυρία αυτή. Ούτε που την είχα δει άλλη φορά στη ζωή μου. Είπε αυτή η κυρία… σε αυτή τη δίκη ότι ο αέρας είναι λαλίστατος. Όλα έχουν ακουστεί στον αέρα! Δεν ειπώθηκε ποτέ ένα όνομα! Είπε λοιπόν ότι κυκλοφορούσε στον χώρο ότι είμαι ελεεινός και τρισάθλιος» είπε ο κατηγορούμενος και συμπλήρωσε: «Δε θέλω να περάσω ούτε απ έξω από το θέατρο! Τελείωσα με αυτόν τον χώρο! Δε με πειράζει. Με πειράζει που με λένε βιαστή! Η κα. Δροσάκη ήρθε και είπε ότι ξέρει και γι άλλο βιασμό! Αλλά όταν απειλήθηκε με μήνυση το πήρε πίσω. Τα αυτιά μας όμως το άκουσαν!»

Κάνοντας εκτενή αναφορά στα παιδικά του χρόνια και το πως οδηγήθηκε στο θέατρο, ο Πέτρος Φιλιππίδης εξιστόρησε πως μια καθηγήτρια στο σχολείο ανακάλυψε το ταλέντο του, ενώ σημείωσε πως έχει παλέψει για τα δικαιώματα άλλων ανθρώπων.

«Μια καθηγήτριά μου στο σχολείο είχε διακρίνει το ταλέντο μου. Ήμουν ένα παιδί χαρούμενο, προσφιλές, έκανα αστεία με τις παρέες μου. Η καθηγήτρια αυτή πριν μερικές ημέρες μου έστειλε μήνυμα συμπαράστασης και στήριξης. Έτσι αποφάσισα να πάω στο θέατρο. Δεν είμαι παιδί του Πολυτεχνείου αλλά έζησα το Πολυτεχνείο. Ξέρω τι είναι όλο αυτό. Είμαι ένας άνθρωπος που πάλεψε για δικαιώματα των ανθρώπων, των φοιτητών, των μαθητών. Έχω φάει πολύ ξύλο σε άγριες εποχές» είπε ο κατηγορούμενος ηθοποιός και συνέχισε λέγοντας το πως οδηγήθηκε στο Θέατρο Τέχνης.

Πρόεδρος: Πότε γνωρίσατε την πρώτη καταγγέλλουσα;

Δικηγόροι: Αφήστε τον να πει για τη ζωή του.

Φιλιππίδης: Έχω συνεργαστεί με τόσο κόσμο. Δεν ακούστηκε ποτέ κάτι τέτοιο. Τι να ακουστεί ότι είμαι οξύθυμος, απαιτητικός, τελειομανής; Αυτό που είδα σε αυτή την αίθουσα ανάμεσα στους δικηγόρους δε γίνονται στο θέατρο. Αν έχω εκνευριστεί; Βεβαίως. Αν έχω τσακωθεί; Βεβαίως. Αν έχω παίξει ξύλο; Δεν έχω σας πληροφορώ. Πάντα ήθελα το καλύτερο για όλους. Γιατί γίνεται αυτό; Γιατί πρέπει να φύγουμε εμείς. Εκνευρίζονται όταν λέμε ότι είναι μεθοδευμένο και οργανωμένο. Αφού είναι. Αυτό που βλέπω εδώ είναι, ότι ούτε εδώ τους βγαίνει επί δέκα μήνες τώρα. Πως να τους βγει; Ήρθε η πρώτη καταγγέλλουσα και έχει πει 15 διαφορετικές εκδοχές του βιασμού, τον πρώτο τον ξέχασε, πως γίνεται αυτό να τον ξεχάσει;

Για την πρώτη καταγγέλλουσα είπε ότι του την σύστησε η μητέρα της και τη βοήθησε να μπει σε θεατρική σχολή. «Τη θυμάμαι αμυδρά μέσα στο θέατρο να πηγαινοέρχεται…Όλα αυτά που λέγονται για γάμους, γνωριμίες εγώ τα ακούω για πρώτη φορά στη ζωή μου. Πιθανώς το ενδιαφέρον να παρεξηγήθηκε από την πρώτη καταγγέλλουσα. Άρχισε να γίνεται πιεστική σε ό, τι αφορά τη σχέση μας. Μου ζήταγε να τη σηκώνω στο μάθημα να κάνει κομμάτια. Εμένα δε μου άρεσε αυτό. Δεν ήθελα να εκτίθεμαι. Την απέφευγα όσο μπορούσα, μιλούσα με όλα τα παιδιά. Μετά άρχισαν να αυξάνονται οι επισκέψεις στο θέατρο. Η συχνότητα ήταν άνευ προηγουμένου, σχεδόν κάθε ημέρα. Την έβλεπα πιο συχνά διότι εμφανιζόταν και σε μένα στο θέατρο πιο συχνά. Το καμαρίνι της μητέρας της είναι στο κάτω όροφο στο θέατρο Μουσούρη. Σε συναδέλφους απαντούσε με προκλητικότητα από όσων γνωρίζω. Εγώ από ευγένεια δεν έλεγα τίποτα. Όμως κάποια στιγμή διαμαρτυρήθηκα. Είπα δε θέλω άσχετους στο θέατρο. Μετά υπήρξε διακοπή λόγω ατυχήματος που είχα» τόνισε ο Πέτρος Φιλιππίδης.

Ο ηθοποιός και σκηνοθέτης άλλες φορές ξεσπώντας σε λυγμούς και άλλες φορές ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής του αναφέρθηκε σε διάφορους ηθοποιούς που έχουν βρεθεί απέναντί του το τελευταίο διάστημα όπως η Μαριάννα Τουμασάτου.

«Θα μου πει η κυρία Τουμασάτου τι είμαι και η φίλη της πρώτης καταγγέλλουσας που ήρθε εδώ; Είμαι άπιστος, ναι. Βιαστής δεν είμαι. Είμαι νευρικός κλπ. Δεν έχω βρίσει ποτέ. Ο γιος μου το καλοκαίρι δούλεψε γκαρσόνι και το έκανε και πολύ καλά μάλιστα. Είναι μέσα στους 10 καλύτερους νέους ηθοποιούς. Από αυτά που έβγαλε μου έστελνε και εμένα 10 ευρώ για να φάω κάτι παραπάνω. Ξέρετε τι είναι η φυλακή; Ερχόμουν με χειροπέδες και οι μόνοι που νοιάζονταν για μένα, γιατί ήξεραν που πάω ήταν οι φρουροί στην κλούβα. Η φυλακή σου σταματάει το μυαλό, λιώνεις. Η γυναίκα αυτή που δεν της ήμουν πιστός ερχόταν το πρωί στη φυλακή στην Τρίπολη για να μου φέρει αυτά τα 10 ευρώ του γιου μου . Μας τελείωσαν κυρία πρόεδρε, δεν έχουμε να φάμε, μας κατέστρεψαν…» είπε συγκινημένος ο Πέτρος Φιλιππίδης.