Δεκατέσσερις μήνες μετά από την επίθεση με βιτριόλι που δέχτηκε και έπειτα από ένα χρόνο νοσηλείας στον «Ευαγγελισμό», η Κωνσταντίνα Κούνεβα παραχώρησε συνέντευξη στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» στο σπίτι που της παραχωρήθηκε από την Πολιτεία. Η εμφάνιση και η ψυχολογία της έχουν σημειώσει σημαντική βελτίωση, χωρίς, ωστόσο, να έχουν αντιμετωπιστεί πλήρως τα προβλήματα, καθώς για τα επόμενα 2 χρόνια θα συνεχιστεί η ιατρική παρακολούθησή της, οι εξετάσεις και οι εγχειρήσεις.

«Όταν συνέβη το περιστατικό, πίστεψα ότι κάτι πάει να γίνει. Όταν μάθαινα γι’ αυτήν τη φοβερή κινητοποίηση, πίστεψα ότι το μήνυμα είχε περάσει και ότι θα γίνονταν πράξη όλα αυτά που χρόνια προσπαθούσαμε με τα κορίτσια στο Σωματείο. Τώρα όμως που μαθαίνω ότι τα πράγματα χειροτερεύουν αντί να καλυτερεύουν, αναρωτιέμαι: Πού βρίσκονται αυτοί οι άνθρωποι; Τι νομίζουν, ότι η ζωή δεν τελειώνει; Ότι πρέπει να πάρουμε τα πάντα σε αυτή τη ζωή χωρίς να δώσουμε αγάπη; Δεν μπορώ να τους καταλάβω. Όλους. Τους εργολάβους, τα συνδικάτα, τα υπουργεία. Όλοι είναι πλοκάμια του συστήματος, από αυτούς εξαρτάται η κοινωνία μας», δηλώνει στις δημοσιογράφους της εφημερίδας.

Απογοητευμένη είναι επίσης γιατί «αυτοί που της έριξαν το θανατηφόρο οξύ, κυκλοφορούν ακόμα ελεύθεροι, ενώ την ίδια στιγμή η υπόθεσή της οδεύει προς το αρχείο για δεύτερη φορά. Αν και το περίμενε «γιατί δεν υπήρχε από την αρχή διάθεση σ’ αυτούς που έκαναν τις έρευνες, δεν έψαξαν σοβαρά, δεν έκαναν τις σωστές κινήσεις».

Σχολιάζοντας το γεγονός ότι δεν έχει γίνει καμία αλλαγή στις εργασιακές συνθήκες, σημειώνει: «Αφού δεν έχει χάσει κανένας την εταιρεία του, δεν τιμωρήθηκε κανένας εργοδότης για παραβιάσεις εργατικής νομοθεσίας, αυτόματα σημαίνει ότι είναι ελεύθερος να κάνει ό,τι θέλει. Δεν χρειάζεται να είναι σωστός, αφού κανείς δεν του ζητάει λογαριασμό. Άρα συνεχίζει να κάνει αυτό που έκανε όλα τα προηγούμενα χρόνια. Να παρανομεί. Όλοι αυτοί δεν πήραν τα έργα για να προσφέρουν στην κοινωνία, τα ανέλαβαν μόνο μ’ ένα σκεπτικό: το κέρδος».

Η ίδια δηλώνει «πιο ευχαριστημένη που βλέπω το γιο μου μπροστά μου, που είμαστε σπίτι, είναι όλοι πιο ήσυχοι, και η μητέρα μου δεν τρέχει πια στο νοσοκομείο. Όταν, όμως, δεν βλέπεις καθαρά και η ομίχλη παραμένει ομίχλη, δεν μπορώ να σας πω ότι αισθάνομαι μια χαρά. Θα χαρώ όταν θα μπορέσω να βγω έξω, όταν θα είμαι υγιής, όταν θα βλέπω καθαρά, όταν θα μπορώ να βοηθήσω τη μητέρα μου στο σπίτι, όταν θα σταματήσω να τους είμαι πια βάρος».

Για εκείνους που της επιτέθηκαν επαναλαμβάνει ότι «τους λυπάται» και πως θεωρεί ότι «η απάντησή της βοήθησε πολύ κόσμο να δει τα προβλήματά του με άλλον τρόπο σκέψης».

Συνέντευξη στις Χριστίνα Παπασταθοπούλου και Μαρία Δεδέ για την εφημερίδα «Ελευθεροτυπία» / Φωτογραφία: Σπύρος Τσακίρης