ΠΑΣΟΚ
 
«Οι αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, αποτελούν ένα ακόμη βήμα προς την κατεύθυνση της αντιμετώπισης της κρίσης που ταλανίζει την Ευρωζώνη.
Συμβάλλουν στην ενίσχυση των εργαλείων για την αντιμετώπιση της πίεσης εκ μέρους των αγορών, στην ενδυνάμωση της δημοσιονομικής σταθερότητας και ενισχύουν συνολικά την Ευρωζώνη και το κοινό νόμισμα.

Παράλληλα, οι σημερινές αποφάσεις αποτελούν και μια θετική εξέλιξη για την Ελλάδα, καθώς επαναβεβαιώνονται οι αποφάσεις της 26 – 27ης Οκτωβρίου, ιδιαίτερα σχετικά με την προσπάθεια μείωσης του χρέους της χώρας μας με τη συμμετοχή των ιδιωτών. Το γεγονός μάλιστα ότι, η συμμετοχή των ιδιωτών στη μείωση του χρέους (το λεγόμενο «PSI»), έστω και έτσι όπως αυτό προέκυψε μετά από την Ντοβίλ, αφορά μόνον την Ελλάδα, ενισχύει τις ελπίδες για την αποτελεσματική εφαρμογή της επιτυχίας του Οκτωβρίου. Όπως θετικό είναι και το γεγονός ότι, αλλάζει ο τρόπος συμμετοχής των ιδιωτών στο μέλλον, κάτι που αποτελούσε ελληνική θέση.

Η Ελληνική αντιπροσωπεία στην Σύνοδο Κορυφής, πέτυχε μια απολύτως θετική για την χώρα εξέλιξη.

Η ΕΕ, μετά τις σημερινές αποφάσεις, πρέπει τώρα να επιδείξει μεγαλύτερη αποφασιστικότητα και τόλμη και να κάνει το επόμενο μεγάλο βήμα για την ενίσχυση της οικονομικής διακυβέρνησης και την περαιτέρω μετεξέλιξη της ΕΕ, καθώς και για την πυροδότηση της ανάπτυξης στην Ευρώπη, ώστε να ενισχυθεί η απασχόληση, η κοινωνική αλληλεγγύη και συνοχή, να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας και να μειωθούν οι ανισότητες.

Αυτό προϋποθέτει αυτονόητα, όπως κατ´ επανάληψη έχουμε επισημάνει, την υιοθέτηση νέων εργαλείων μεταξύ των οποίων ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών, ο φόρος επί του διοξειδίου του άνθρακα και βεβαίως, τα ευρωομόλογα για την αντιμετώπιση της κρίσης χρέους, καθώς και τα αναπτυξιακά ευρωομόλογα, που θα επιτρέψουν την ενίσχυση της ανάπτυξης με επένδυση στην «πράσινη» οικονομία, όπως επισημάνθηκε και στην Σύνοδο του ΟΗΕ για την Κλιματική Αλλαγή στο Durban, και την χρηματοδότηση υποδομών που θα ενοποιήσουν τον ευρωπαϊκό χώρο, πολιτικά και οικονομικά.

ΝΔ
 
«Όχι» στην περαιτέρω αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης φυσικών προσώπων και επιχειρήσεων και τις οριζόντιες περικοπές μισθών και συντάξεων.
 
Σε κάθε περίπτωση, υπογραμμίζουμε ότι η προσαρμογή θα πρέπει να προέλθει από τον περιορισμό της φοροδιαφυγής, τη διεύρυνση της φορολογικής βάσης και την περιστολή των δαπανών, εξαιρουμένων των δημοσίων επενδύσεων.
 
Η Νέα Δημοκρατία πιστεύει ότι η ενίσχυση της οικονομικής ένωσης απαιτεί δημοσιονομική πειθαρχία, προσαρμοστικότητα, ευελιξία και ρευστότητα. Και όλα αυτά μαζί. Και όχι το ένα σε βάρος των υπολοίπων.
 
Η Ευρώπη πρέπει να τα αντιμετωπίσει όλα αυτά μαζί, δίνοντας προτεραιότητα και στην ανάπτυξη. Ακόμα θα πρέπει να υπάρξει περαιτέρω ενίσχυση των μηχανισμών στήριξης, που -κατά την άποψή μας- παραμένει ανεπαρκής. Έτσι ώστε να έχουμε μια Ευρώπη με αλληλεγγύη και όχι σχηματισμούς χωρών που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν μία ένωση πολλών ταχυτήτων.
Μια Ευρώπη που δεν θα συνθλιβεί υπό το βάρος της κρίσης και εθνικών εγωισμών.

ΚΚΕ 
 
Ο νέος γαλλογερμανικός συμβιβασμός δεν πρόκειται να θωρακίσει την ΕΕ απ’ τις φυγόκεντρες δυνάμεις που αυξάνονται. Ήδη αποτυπώνεται ο πρώτος σημαντικός διαχωρισμός αφού η γαλλογερμανική πρόταση περιορίζεται στην Ευρωζώνη και όχι στην ΕΕ27 μετά την αντίδραση της Βρετανίας και την επιφύλαξη της Σουηδίας.
 
Η εφαρμογή της γαλλογερμανικής πρότασης δημοσιονομικής πειθαρχίας οδηγεί σε σταδιακή αποβολή των πιο αδύναμων κρίκων απ’ την Ευρωζώνη και σε κλιμάκωση της αντιδραστικής αντιλαϊκής επίθεσης σ’ όλα τα κράτη μέλη με νέα μνημόνια διαρκείας, φτώχιας και εξαθλίωσης που οδηγούν το λαό στη χρεοκοπία. Ανοίγει ο δρόμος για ανεξέλεγκτη χρεοκοπία χωρών όπως η Ελλάδα.
 
Η νέα πρόταση δημοσιονομικής πειθαρχίας και “οικονομικής διακυβέρνησης” της Ευρωζώνης είναι προσωρινή γιατί δεν μπορεί να αντιμετωπίσει τις αιτίες εκδήλωσης της κρίσης και τις συνέπειες της ανισόμετρης ανάπτυξης οι οποίες οδηγούν στην όξυνση των αντιθέσεων ακόμα και στο σκληρό πυρήνα της ΕΕ, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τη Γαλλία. Κινείται στην ίδια κατεύθυνση με τα προηγούμενα βήματα του Συμφώνου Σταθερότητας, του Ευρωπαϊκού Εξαμήνου, του Συμφώνου για το Ευρώ που δεν μπόρεσαν να γεφυρώσουν τις ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις.
 
Η ίδια η γερμανική αστική τάξη καλείται να διαχειριστεί αξεπέραστες αντιφάσεις. Απ’ τη μια ούτε θέλει ούτε μπορεί να επωμισθεί το μεγάλο βάρος της υπερχρέωσης στην Ευρωζώνη, απ’ την άλλη γνωρίζει ότι ακόμα και μια νέα μικρή Ευρωζώνη των πλεονασματικών κρατών σύντομα θα αντιμετωπίσει τις συνέπειες της νέας βαθιάς κρίσης.
 
Οι εργαζόμενοι και οι αυτοαπασχολούμενοι δεν πρέπει να εγκλωβιστούν στις διαπραγματεύσεις των αστικών κυβερνήσεων και των τμημάτων του μεγάλου κεφαλαίου για τον επιμερισμό της απαξίωσης του κεφαλαίου στην ΕΕ. Είναι επιτακτική ανάγκη να απορρίψουν τις αποπροσανατολιστικές κορώνες, να αξιοποιήσουν τις αντιθέσεις και τα αδιέξοδα της άρχουσας τάξης και των κομμάτων της, να αντεπιτεθούν για τη μόνη ελπιδοφόρα λύση: Αποδέσμευση απ’ την ΕΕ με λαϊκή εξουσία που θα κοινωνικοποιήσει τα μονοπώλια και θα διαγράψει το χρέος.
 
ΛΑΟΣ
 
Το νέο Μάαστριχτ που ετοιμάζεται πυρετωδώς στις Βρυξέλλες δεν πρέπει να περάσει από τα Κοινοβούλια της Ευρώπης με συνοπτικές διαδικασίες, αλλά με δημοψηφίσματα.
 
Αυτή η νέα Συνθήκη που θα έχει χαρακτηριστικά του Μάαστριχτ (το οποίο θυμίζουμε είχε ψηφίσει και ο Συνασπισμός) θα ξεκαθαρίσει τους ευρωπαιολάγνους απ΄ τους ευρωσκεπτικιστές.

ΣΥΝ / ΣΥΡΙΖΑ
 
Το δίλημμα ‘είτε η Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαλυθεί, είτε θα είναι δημοκρατική και κοινωνική’ είναι πλέον αυτό που περιγράφει, εδώ και αρκετούς μήνες, την κύρια τάση που εργάζεται στην ιστορία.
 
Οι αποφάσεις της Συνόδου Κορυφής, όχι μόνο δεν αποτελούν λύση, αλλά απονομιμοποιούν τη διακρατική και κοινωνική αλληλεγγύη, κινητοποιούν δυνάμεις που βαθαίνουν τα κρισιακά φαινόμενα και αυξάνουν τους συστημικούς κινδύνους.

ΔΗΜΑΡ

Ένα δημοσιονομικό σύμφωνο ιδιαιτέρως περιοριστικό με ασφυκτικούς κανόνες και ποινές. Πολύ κατώτερη των κρίσιμων στιγμών η Σύνοδος Κορυφής. Δεν υπηρετεί το μέλλον της ΕΕ και κυρίως των λαών της. 

Οικολόγοι Πράσινοι
 
Για άλλη μια φορά οι Ευρωπαίοι ηγέτες απέφυγαν να πάρουν ουσιαστικά μέτρα για το επείγον πρόβλημα, αυτό της κρίσης χρέους και ρευστότητας της ευρωζώνης. Ο νέος ρόλος μάλιστα που προβλέπεται για το ΔΝΤ είναι χαρακτηριστικό δείγμα της αποτυχίας εύρεσης μιας ευρωπαϊκής λύσης.
 
Ιδιαίτερα ανησυχητική είναι η συνεχιζόμενη παράκαμψη των δημοκρατικών θεσμών. Ο ρόλος των εθνικών κοινοβουλίων εξαντλείται στην επικύρωση των δεσμεύσεων -υπό τον έλεγχο μάλιστα του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου- ενώ το Ευρωκοινοβούλιο παραγκωνίζεται από την όλη διαδικασία. Η Ευρώπη προφανώς χρειάζεται μεταρρυθμίσεις, αυτές όμως δεν πρόκειται να τύχουν κοινωνικής αποδοχής αν προέρχονται από διαδικασίες που στερούνται δημοκρατικής νομιμοποίησης.