Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρώτα είπε ότι κάποιοι «έχτισαν καριέρα πάνω στο Πολυτεχνείο» και ότι θα βάλει τέλος στα «ιδεολογικά άβατα». Μετά, δια του Μιχάλη Χρυσοχοίδη, απαγόρευσε την πορεία του Πολυτεχνείου και κατόπιν, με απόφαση του αρχηγού της Αστυνομίας, ναρκοθέτησε το ίδιο το σύνταγμα: Απαγόρευσε τις «συναθροίσεις άνω των τριών ατόμων» σε όλη την χώρα, για πρώτη φορά μετά το 1973.

Ads

Σήμερα, ο πρωθυπουργός αποφάσισε ότι «είναι αδιανόητο κάποιοι να στήνουν σκηνικό έντασης σε συνθήκες πανδημίας» και κάλεσε τους πολιτικούς αρχηγούς να πάνε όλοι μαζί «να αφήσουν ένα λουλούδι» στο Πολυτεχνείο, υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας.

Κοινώς, ο πρωθυπουργός και η κυβέρνηση αφού πριμοδότησαν το «στήσιμο του σκηνικού έντασης» και έπαιξαν διχαστικά και επικοινωνιακά πάνω στον κοινωνικό φόβο της πανδημίας, τώρα απευθύνουν προσκλητήριο ενότητας και καταλαγής.

Ως προς την ειλικρίνεια των προθέσεων, το πρώτο – και μάλλον εύλογο – ερώτημα που τίθεται από την πλευρά της αντιπολίτευσης είναι γιατί ο Κυριάκος Μητσοτάκης θυμήθηκε το… λουλούδι τώρα και όχι τρεις μέρες πριν. Γιατί δεν επιχείρησε εξ αρχής συνεννόηση με τα κόμματα για την επέτειο του Πολυτεχνείου στις, πράγματι, έκτακτες συνθήκες της πανδημίας.

Ads

Ως προς τις προθέσεις, η εκτίμηση σε ΣΥΡΙΖΑ, ΚΚΕ, Μέρα25 – και στο μισό ΚΙΝΑΛ επίσης – παραμένει κοινή: H κυβέρνηση κάνει επιλογή όξυνσης και αυταρχισμού, αφενός για να αποπροσανατολίσει από την απώλεια ελέγχου και από τις ευθύνες της για την έκρηξη της πανδημίας. Και αφετέρου – και κυρίως, ίσως – διότι βλέπει την υγειονομική κρίση ως όχημα αποδυνάμωσης των δημοκρατικών θεσμών και των κοινωνικών αντιστάσεων για την επιβολή πολιτικής κυριαρχίας.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης κυβερνά δια του φόβου και του αντιδημοκρατικού πατερναλισμού.

«Ή το κάνει γιατί κάποιοι του λένε ότι είναι παντοδύναμος, είτε γιατί γνωρίζει πως είναι αδύναμος», λέει χαρακτηριστικά ιστορικό στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ.
Ο,τι από τα δύο κι εάν ισχύει, εκείνο που καταφέρνει μέχρι στιγμής είναι να διαμορφώσει αντιδεξιό μέτωπο. Δεν πρόκειται απαραιτήτως για μέτωπο πολιτικής προοπτικής, πρόκειται όμως για κρίσιμο βήμα με κοινή, και συμπαγή πρόθεση υπεράσπισης των δημοκρατικών θεσμών.

Πρόκειται επίσης και για μια κίνηση με ισχυρό αποτύπωμα σε ένα νέα πολιτικό τοπίο: Ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΚΚΕ βρίσκονται πάλι στην ίδια πλευρά για πρώτη φορά μετά το 1991, ο Αλέξης Τσίπρας συνομιλεί ξανά τον Γιάνη Βαρουφάκη και το Κίνημα Αλλαγής τίθεται ενώπιον των υπαρξιακών του διλημμάτων.

Η σύμπτωση Αλέξη Τσίπρα και Δημήτρη Κουτσούμπα στο χθεσινό τηλεφώνημα που έκανε ο γραμματέας του ΚΚΕ ήταν, κατά τις πληροφορίες, απόλυτη, όπως και η απόφαση για κοινή δράση μπροστά στην «έφοδο» κατά των δημοκρατικών ελευθεριών. Ηδη, άλλωστε, πριν από την συνεννόηση Κουτσούμπα-Βαρουφάκη, και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σχεδίαζε επικοινωνίες με τους πολιτικούς αρχηγούς στην ίδια κατεύθυνση.

Η κίνηση, μετά το κείμενο των βουλευτών των τριών κομμάτων που καταδικάζει ως αντισυνταγματική και αυταρχική την απαγόρευση των συναθροίσεων, είχε σήμερα συνέχεια με την κοινή επίσκεψη στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας, ενώ αναλόγως των εξελίξεων θα υπάρξουν και άλλες παρεμβάσεις. H πρωτοβουλία των τριών κομμάτων της αριστεράς ενισχύεται από την συμμετοχή και προσυπογραφή συνδικαλιστών, νομικών, κοινωνικών φορέων και δημοσιογράφων.

Πέριξ αυτού του μετώπου αναδιατάσσονται ήδη, διαλέγουν «στρατόπεδα» και οδηγούνται, ντε φάκτο, σε επαναπροσδιορισμού δυνάμεις και πρόσωπα του κέντρου και της κεντροαριστεράς. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος έσπευσε το πρωί να ταχθεί στην γραμμή Αλιβιζάτου υπέρ της συνταγματικότητας της απαγόρευσης, ο Χάρης Καστανίδης διαφοροποιήθηκε από την γραμμή του ΚΙΝΑΛ δηλώνοντας ότι η απόφαση είναι «προδήλως αντισυνταγματική», και η Φώφη Γεννηματά εμφανίζεται πολιτικά μόνη και εγκλωβισμένη ανάμεσα στην τακτική των ίσων αποστάσεων και στο δεξιόστροφο τόξο του κόμματός της.

Το νέο σκηνικό που διαμορφώνεται πάντως δεν ευνοεί την αμήχανη ουδετερότητα και το επόμενο διάστημα, αρχής γενομένης από αύριο, θα ανεβάσει ακόμη περισσότερο των πήχη των πολιτικών προκλήσεων…