Οσο πιο έντονα διαβεβαιώνει ο Κυρ. Μητσοτάκης ότι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, τόσο πιο ξεκάθαρα διατυπώνονται εκτιμήσεις για πρόωρες κάλπες. Και μάλιστα από διαμορφωτές της κοινής γνώμης που έχουν σαφώς αντιΣΥΡΙΖΑ στάση.

Ads

Το εύλογο συμπέρασμα είναι ότι ο πρωθυπουργός δεν έχει αξιοπιστία ούτε καν στα μάτια των φίλων του. Και συναφής είναι η διαπίστωση ότι κινείται τόσο ψηφοθηρικά που κάθε αναφορά και κάθε πρωτοβουλία του ερμηνεύονται πρώτα σε συνάρτηση με τον εκλογικό σχεδιασμό του.

Η εκλογολογία προφανώς δεν ενθαρρύνεται από το Μέγαρο Μαξίμου. Γιατί προκαλεί αποπροσανατολισμό στο υπουργικό συμβούλιο που στρέφεται στη μάχη της έδρας και αναστάτωση στην κοινοβουλευτική ομάδα της ΝΔ όπου αρκετοί αγωνιούν για το πολιτικό τους μέλλον.

Αλλά πλέον το επιτελείο του πρωθυπουργού δεν μπορεί να ελέγξει τη σχετική σεναριολογία.

Ads

Γράφει ο Γιώργος Παπαχρήστος στην εφημερίδα ΤΑ ΝΕΑ:

Μυρίζει… εκλογές

Οσον αφορά τώρα αυτή καθ’ εαυτή την απόφαση για την εξαίρεση της Εκκλησίας από τα μέτρα για τους ανεμβολίαστους, μια πηγή μου, που δεν θέλω να την κατονομάσω, γιατί έχω δεσμευτεί, μου ανέφερε ότι αυτή έχει να κάνει με τα αποτελέσματα των συνεχών ερευνών που πραγματοποιεί το Μέγαρο Μαξίμου (και άνευ αυτών, έχω την αίσθηση, για να μην πω τη βεβαιότητα και παρεξηγηθεί κανείς, ουδέν πράττει επί κρίσιμων ζητημάτων).

Κατά την πηγή αυτή, διαπιστώθηκε δυσφορία των θρησκευομένων από τη συμπερίληψη – κάθε φορά – των εκκλησιών στα μέτρα που λαμβάνει η κυβέρνηση για τον κορωνοϊό. Διότι ο πιστός, μην το αγνοούμε αυτό, είναι και αυτός ψηφοφόρος, και άρα όταν δυσαρεστείται, αυτό δεν είναι καλό για εκείνον που λαμβάνει την απόφαση – και εν προκειμένω την κυβέρνηση.

Λόγος που καθίσταται ισχυρότερος, έχω να σημειώσω, όταν αρχίζουν και αχνοφαίνονται στο βάθος του ορίζοντα, σαν το πρώτο φως της ημέρας, εκλογές, όπως εμφανέστατα συμβαίνει τώρα (για περισσότερες πληροφορίες επί του προκειμένου παρακαλώ ανατρέξτε στην προχθεσινή εξαγγελία Κυριάκου στο Mega περί δύο αυξήσεων οσονούπω στον κατώτατο μισθό). Εγινα αντιληπτός;

Γράφει ο Μανώλης Κοττάκης στην εφημερίδα “Δημοκρατία”:

Ο κύριος Μητσοτάκης δεν δίστασε να περιγράψει και το δίλημμα των πρόωρων εκλογών, όπως τις έχει στον νου του. «Σταθερότητα και ανάπτυξη ή ανασφάλεια και περιπέτειες». Κλασικό δίλημμα – δεν περιμέναμε κάτι διαφορετικό από εκείνον. Το χρησιμοποίησε και ο πατέρας του σε παραλλαγές, στις εκλογές του 1993. Το νέο εδώ δεν είναι το περιεχόμενο του διλήμματος – οι κυβερνήσεις αυτά συνήθως λένε για τους εαυτούς των, αυτά και για τις αντιπολιτεύσεις.Χωρίς καμιά φορά, μάλιστα, να αναλογίζονται ότι τέτοια συνθήματα διαβάζονται και ανάποδα: σταθερότητα και ανάπτυξη για ποιους; Για όλους ή για λίγους;

Το νέο, εν προκειμένω, είναι ότι παρουσίασε το δίλημμα Νοέμβριο μήνα. Πράγμα που σημαίνει ότι υπάρχει προετοιμασία. Γεγονός που επιβεβαιώνεται και από την εξαγγελία του για δύο αυξήσεις στον κατώτατο μισθό μέσα στο 2022. Γεγονός που επιβεβαιώνεται, επίσης, από τη φιλική στάση της κυβέρνησης απέναντι στην Εκκλησία – οι άθεοι του Μαξίμου ηττήθηκαν σε αυτή τη φάση.

Γεγονός που επιβεβαιώνεται από την αλλαγή γραμματέα της Ν.Δ. – ο δικηγόρος Παύλος Μαρινάκης θα είναι ο νέος.Αυτό στο οποίο δεν απάντησε -ούτε θα μπορούσε να απαντήσει- ο κύριος πρωθυπουργός είναι πότε θα προκηρυχθούν οι εκλογές. Στο Μαξίμου δίνουν πιθανότητες 20% την άνοιξη, 40% τον Σεπτέμβριο, 40% το 2023. Ο πρωθυπουργός διατύπωσε την εκτίμηση ότι τα φαινόμενα πληθωρισμού και ακρίβειας δεν θα έχουν διάρκεια και θα εκτονωθούν στις αρχές του 2022. Αυτό το επιχείρημα το χρησιμοποιεί κάποιος που σκέφτεται σοβαρά τις εκλογές την άνοιξη, ασχέτως του τι θα συμβεί στο τέλος.