«Η ΝΔ προσπαθεί να γυρίσει το ρολόι του χρόνου προς τα πίσω. Δεν πρέπει να την αφήσουμε» λέει στο tvxs.gr ο εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Μεσσηνίας, Αλέξης Χαρίτσης. Υποστηρίζει πως ο κ. Μητσοτάκης «ξεχνάει» τις προεκλογικές του δεσμεύσεις, κάνοντας μεταξύ άλλων αναφορά στο ότι παρέπεμψε στο 2021 την ενδεχόμενη διαπραγμάτευση για μείωση των πλεονασμάτων.

«Είναι θλιβερή η απόσυρση του κυρίου Μητσοτάκη σε ρόλο κομπάρσου» λέει μιλώντας για τον ρόλο του στα Βαλκάνια ενώ σε σχέση με τα εργασιακά δηλώνει πως  «..η ΝΔ είναι εξαιρετικά απομονωμένη και αυτό φάνηκε και στην πρόσφατη συζήτηση γύρω από το αντι-αναπτυξιακό της νομοσχέδιο.». Σε σχέση με το προσφυγικό υπογραμμίζει τη διγλωσσία της κυβέρνησης  «Στο εξωτερικό ο κύριος Μητσοτάκης επιχειρεί να οικειοποιηθεί το θετικό στίγμα που άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο εν λόγω ζήτημα. Στο εσωτερικό όμως παραμένει συνεπής στις λαϊκιστικές και ξενοφοβικές της υποσχέσεις. Ορμπαν εσωτερικού!».

Υπογραμμίζει πως  δεν υπάρχει στις γραμμές του κόμματος  κανείς που να διαφωνεί στην ανάγκη διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ ενώ στο ερώτημα μας πως θα προσεγγίσουν τους νέους που φάνηκε να στηρίζουν στην πλειοψηφία τους τον ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές απαντά: «Με τους στίχους των τραγουδιών, με τον συλλογικό βηματισμό τους στους δρόμους των πόλεων».

Με αφορμή την υπόθεση Τζόκερ, εγχώρια και διεθνή μέσα κάνουν λόγο για αυταρχισμό της κυβέρνησης και την επαναφορά σε σκοτεινές εποχές. Η κυβέρνηση σας κατηγορεί για πολιτική εκμετάλλευση του γεγονότος από τη μία και από την άλλη είδαμε μία σειρά στελεχών της ΝΔ να στοχοποιούν ανθρώπους όπως η κα Βλαζάκη και μετά να ζητούν δημόσια συγγνώμη. Ποια είναι η γνώμη σας; Επίσης υπάρχει τελικά σχετικός νόμος που επιτρέπει τέτοιες ενέργειες και αν ναι γιατί δεν τον καταργήσατε;

Νομίζω ότι στην υπόθεση αυτή υπάρχουν δύο σκέλη. Το πρώτο αφορά το ίδιο το συμβάν που προφανώς υπογραμμίζει το νεοσυντηρητικό κλίμα που έχει φέρει στην ατμόσφαιρα η ανάδειξη της ΝΔ και που δεν περιορίζεται στη γελοιότητα της αστυνομικής εισβολής σε κινηματογραφικής αίθουσας. Το δεύτερο αφορά τον τρόπο που η ΝΔ προσπάθησε σπασμωδικά να πει ότι για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ. Προφανώς είναι μια συνήθεια από την περίοδο 2015-2019!

Δηλώσατε πρόσφατα ότι  προϋπολογισμός του κ. Μητσοτάκη καταδεικνύει τα προεκλογικά του ψεύδη. Θα μπορούσε ή όχι να σας απαντήσει η ΝΔ ότι μιλούσαν με ορίζοντα τετραετίας; Εξάλλου και ο κος Σταϊκούρας επιφυλάχθηκε για μία δέσμη μέτρων ανακούφισης  λέγοντας πως ίσως είναι εφικτό να παρθούν μετά το 2020.

Δεν ζούμε στη χώρα των λωτοφάγων. Έχουν περάσει ελάχιστοι μήνες από τότε που ο κύριος Μητσοτάκης υποσχόταν ρυθμούς ανάπτυξης 4%. Στο προσχέδιο του Προϋπολογισμού για το 2020 ήδη προσγειώνεται στο 2,8%- που και αυτή είναι μία υπεραισιόδοξη εκτίμηση.

Θα σας θυμίσω και κάτι ακόμα. Ο κ. Μητσοτάκης προεκλογικά έλεγε ότι «η ΝΔ την επόμενη ημέρα θα ακυρώσει στην πράξη την καταστροφική πολιτική των υπερπλεονασμάτων». Δεν το λέγαμε εμείς αυτό. Ο κύριος Μητσοτάκης το έλεγε. Μετεκλογικά τι είδαμε; Παρέπεμψε στο 2021 την ενδεχόμενη διαπραγμάτευση για μείωση των πλεονασμάτων, ενώ αρνήθηκε να χρησιμοποιήσει τον εγγυητικό λογαριασμό που είχε δημιουργήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος λογαριασμός άνοιγε το δρόμο για μέτρα ελάφρυνσης ύψους 2 δισεκατομμυρίων ευρώ μέσα στο 2020.

Τέλος, ο κύριος Μητσοτάκης, και η ΝΔ συνολικά, πριν τις εκλογές μίλησαν πολύ για τα φορολογικά βάρη της μεσαίας τάξης. Μετεκλογικά, άλλες είναι οι προτεραιότητές του. Δείτε στον ΕΝΦΙΑ. Διατηρώντας την αναγκαία μείωση που είχε δρομολογήσει ο ΣΥΡΙΖΑ, προσθέτει τη μείωση του ΕΝΦΙΑ για περιουσίες άνω των 500.000 ευρώ. Το αποτέλεσμα; Επιβάρυνση του δημόσιου ταμείου προκειμένου να πληρώνουν λιγότερα αυτοί που έχουν πολλά!

Πλέον δεν είμαστε στην πρώτη εβδομάδα της νέας κυβέρνησης όπου η ΝΔ θα μπορούσε να ισχυριστεί «περιμένετε και θα δείτε». Βλέπουμε ήδη. Και αυτό που βλέπουμε είναι ένα μείγμα πρόχειρης διαχείρισης, χαριστικών διατάξεων και ιδεοληπτικών εμμονών.

Η μείωση του ποσοστού ανάπτυξης από το 4% που είχε προαναγγείλει ο Κ. Μητσοτάκης στο 2.8% που κατεβάζει το όριο των προσδοκιών σημαίνει πως δεν θα δούμε και την αύξηση στους μισθούς την οποία υπολόγισαν με βάσει τους ρυθμούς ανάπτυξης;

Είναι ίσως άχαρο, αλλά θα σας ρωτήσω το εξής: έχετε ακούσει τον κύριο Μητσοτάκη να κάνει λόγο –απλή αναφορά- στην προοπτική αύξησης των μισθών; Έχει εγκαταλείψει και αυτήν την προεκλογική του δέσμευση. Το χειρότερο όμως δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι η αντεργατική πολιτική που ακολουθεί ο ίδιος και η οποία μας επαναφέρει άνευ λόγου και αιτίας στο μνημονιακό καθεστώς. Για παράδειγμα, η υπονόμευση των συλλογικών διαπραγματεύσεων και των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, αλλά και ο ασφυκτικός περιορισμός του δικαιώματος μονομερούς προσφυγής των εργαζομένων στη διαιτησία, που περιλαμβάνονται στο δήθεν “αναπτυξιακό” νομοσχέδιο, οδηγεί σε σημαντικές μειώσεις μισθών.

Γιατί δεν ψηφίσατε νωρίτερα τα μέτρα ελάφρυνσης που υποσχεθήκατε προεκλογικά;

Όσον αφορά τα μέτρα ελάφρυνσης για το 2020 στα οποία αναφέρθηκα, είχαμε προγραμματίσει να τα ψηφίσουμε μέσα στο 2019 ώστε να έχουμε ολοκληρωμένη εικόνα για τον διαθέσιμο δημοσιονομικό χώρο. Αυτό θα μας επέτρεπε αφενός να σχεδιάσουμε αξιόπιστα τις λεπτομέρειες των μέτρων που ανακοινώσαμε και αφετέρου να εντάξουμε πρόσθετα μέτρα ελάφρυνσης όπως επιθυμούσαμε.

Όσον αφορά τα μέτρα ελάφρυνσης για το 2019 αυτά τα είχαμε ψηφίσει όλα. Θυμίζω ότι ήδη από το 2018, αμέσως μόλις βγήκαμε από τα μνημόνια και την επιτροπεία, ανακοινώσαμε στη ΔΕΘ και ψηφίσαμε κατόπιν τα ακόλουθα μέτρα: Μείωση του ΈΝΦΙΑ κατά 30% για τις μικρές και μεσαίες περιουσίες και 10% μεσοσταθμικά. Μείωση ασφαλιστικών εισφορών για ελεύθερους επαγγελματίες από το 20% στο 13,3%. Επιδότηση ενοικίου για 300.000 νοικοκυριά. Κατάργηση του τέλους επιτηδεύματος για συνεταιρισμένους αγρότες και αγροτικούς συνεταιρισμούς. Επιδότηση ασφαλιστικών εισφορών για νέους εργαζόμενους έως 25 ετών. Μείωση της φορολογίας των επιχειρήσεων κατά 1%. 7000 επιπλέον προσλήψεις για το πρόγραμμα «Βοήθεια στο σπίτι» και για την Ειδική Αγωγή και φυσικά, αύξηση του κατώτατου μισθού από τα 586 στα 650 ευρώ και κατάργηση του υποκατώτου μισθού.

Επιπλέον, τον Μάιο του 2019 εξαγγείλαμε, ψηφίσαμε και εφαρμόσαμε μια δεύτερη δέσμη μέτρων ελάφρυνσης και ενίσχυσης. Μείωση του ΦΠΑ στην εστίαση από το 24 στο 13% Σταδιακή αποκατάσταση της μόνιμης 13ης σύνταξης με αρχική δαπάνη τα 800 εκ. ευρώ. Μείωση του ΦΠΑ στην ενέργεια από το 13% στο 6%.  Μείωση που η κυβέρνηση της ΝΔ ακύρωσε στην πράξη με την αύξηση των τιμολογίων, Μείωση του ΦΠΑ στα τρόφιμα από το 24 στο 13% και ευνοϊκή ρύθμιση των 120 δόσεων για χρέη στα ασφαλιστικά ταμεία και την εφορία.

Δεν ξέρω αν αυτά σας ακούγονται λίγα. Εμένα μου φαίνονται πάντως εξαιρετικά σημαντικά.

Ο κ. Σταϊκούρας  είπε μιλώντας στην ΕΡΤ ότι οι Ευρωπαίοι αξιωματούχοι του είπαν πως η κυβέρνηση σας δεν είχε συζητήσει το θέμα της μείωσης των πρωτογενών πλεονασμάτων και ούτε έχει ανοίξει ο ειδικός λογαριασμός που είχε αναγγείλει ο  Αλέξης Τσίπρας τον Μάιο. Πως το σχολιάζετε;

Η συζήτηση αυτή δεν διεξάγεται με σοβαρούς όρους. Η ΝΔ καλείται να απαντήσει σε κάτι απλό: γιατί δεν έθεσε το θέμα της μείωσης των πλεονασμάτων, όπως υποσχόταν προεκλογικά, και γιατί δεν χρησιμοποίησε στην κατεύθυνση αυτή τον ειδικό λογαριασμό, το δημοσιονομικό εργαλείο που έβαλε στο τραπέζι η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ; Αντί να κάνει αυτό, πετάει την μπάλα στην εξέδρα και μάλιστα καταφεύγοντας σε εμφανή ψεύδη. Διότι εάν οι ευρωπαίοι αξιωματούχοι δεν γνώριζαν για τον εγγυητικό λογαριασμό, πώς είναι δυνατόν να αναφέρονται σε αυτόν στην Τρίτη Έκθεση τους, τον Ιούνιο 2019;

Τι σημαίνει για τους πολίτες η ψήφιση του πολυνομοσχεδίου και τι θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ; Υπάρχει ενιαίο μέτωπο των αριστερών κομμάτων σε σχέση με τα εργασιακά;

Στα εργασιακά η ΝΔ είναι εξαιρετικά απομονωμένη. Και αυτό φάνηκε και στην πρόσφατη συζήτηση γύρω από το αντι-αναπτυξιακό της νομοσχέδιο. Ο λόγος είναι σχετικά απλός. Η ΝΔ εμμένει στην λανθασμένη αντίληψη ότι η ανάπτυξη θα έρθει μέσα από τη μείωση του κόστους εργασίας. Αδιαφορεί για τη διεθνή εμπειρία, κλείνει τα μάτια της στην πρόσφατη ελληνική ιστορία της κρίσης, υλοποιεί –δίχως να υπάρχει καταναγκασμός- τις πιο κρυφές επιθυμίες του ΔΝΤ και των νεοφιλελεύθερων μαθητευόμενων μάγων. Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να εμπνεύσει και να συντονιστεί με εργατικές αντιστάσεις που θα υπογραμμίζουν τη συλλογική άρνηση της ελληνικής κοινωνίας να επιστρέψουμε στα χρόνια της λιτότητας, της εργοδοτικής κυριαρχίας και της διάλυσης των συλλογικών συμβάσεων.

Είχαμε άλλη μια τραγωδία στη Μεσόγειο με δεκάδες αγνοημένους πρόσφυγες. Πρόσφατα με αφορμή τη φωτιά στη Μόρια όπου κάηκε μια γυναίκα αντιπαρατεθήκατε με την κυβέρνηση ωστόσο και σε εσάς είχε ασκηθεί κριτική για τις συνθήκες διαβίωσης στη Μόρια.  Την περασμένη εβδομάδα είχαμε νεκρό βρέφος από εμβολισμό του λιμενικού σκάφους. Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα σε σχέση με το προσφυγικό, τι δεν κάνατε σωστά και έχουν δίκιο οι φωνές που λένε πως η κυβέρνηση εφαρμόζει Ορμπανικές πολιτικές;

Είμαι ο τελευταίος που θα αρνηθώ ότι η πολιτική μας στο προσφυγικό είχε και αδύνατα σημεία. Αλλά αυτά, και θα επιμείνω σε αυτό, δεν αναιρούν την ορθότητα του κεντρικού μας προσανατολισμού και της διαχειριστικής μας επάρκειας: θέσαμε το προσφυγικό στις διεθνείς του διαστάσεις, στηρίξαμε τους πρόσφυγες, ενθαρρύναμε την αλληλεγγύη, αντιπαρατεθήκαμε με την άκρα δεξιά και τη λογική “μακριά από εμάς”. Έτσι, καταφέραμε να θέσουμε υπό έλεγχο μια από τις μεγαλύτερες προσφυγικές κρίσεις στην ιστορία της ανθρωπότητας και μάλιστα εκκινώντας από μηδενική βάση. Η ΝΔ αντί να στηρίξει αυτήν τη δύσκολη προσπάθεια καλλιέργησε έναν λόγο τεχνοκρατικού λαϊκισμού: ότι όλα είναι εύκολα και απλά. Τώρα διαπιστώνει, επώδυνα, ότι δεν φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ για την άφιξη προσφύγων και προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε δύο βάρκες. Στο εξωτερικό ο κύριος Μητσοτάκης επιχειρεί να οικειοποιηθεί το θετικό στίγμα που άφησε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ στο εν λόγω ζήτημα. Στο εσωτερικό όμως παραμένει συνεπής στις λαϊκιστικές και ξενοφοβικές της υποσχέσεις. Ορμπαν εσωτερικού! Εντωμεταξύ, η κατάσταση έχει ξεφύγει από κάθε έλεγχο, έχει γίνει μπάχαλο. Πρόκειται για απίστευτη ανικανότητα και διαχειριστική ανεπάρκεια της κυβέρνησης Μητσοτάκη. 

Σε πρόσφατη συνέντευξη που μας έδωσε ο Nano Ruzin, κάλεσε τον κο Μητσοτάκη να αναλάβει πρωτοβουλίες σε σχέση με την ένταξη της Β. Μακεδονίας στην ΕΕ μετά την άρνηση Μακρόν. Είπε χαρακτηριστικά ότι σε αντίθεση με τον Αλ. Τσίπρα ο ίδιος δεν παίρνει την ευκαιρία να έχει η Ελλάδα ηγετικό ρόλο στα Βαλκάνια. Πως το σχολιάζετε;

Τις προάλλες στο Ευρωκοινοβούλιο σε μια ψηφοφορία για την επανέναρξη των ενταξιακών διαπραγματεύσεων οι βουλευτές της ΝΔ απείχαν για να μην αναγκαστούν να παραδεχτούν αυτό που συνομολογούν οι πάντες: ότι η συμφωνία των Πρεσπών ενίσχυε την ειρήνη και την ασφάλεια στην περιοχή. Είναι θλιβερή η απόσυρση του κυρίου Μητσοτάκη σε ρόλο κομπάρσου. Αλλά είναι και η λογική απόληξη των αντινομιών στη στάση του έναντι του Μακεδονικού. Ανάμεσα στην καταγγελία και στην αποδοχή, εκτεθειμένος έναντι των Μακεδονομάχων, αμήχανος μπροστά στην αποδοχή της συμφωνίας των Πρεσπών προτιμά να κάθεται διακριτικά και να παρακολουθεί τις εξελίξεις.

Κάνατε αυτοκριτική για τα γεγονός ότι δεν σηκώσατε ψηλά θέματα της οικολογίας και ειδικά το θέμα της κλιματικής αλλαγής που απασχολεί πολύ και τους νέους. Ευαισθησία για το περιβάλλον και πολιτική που υπερασπίζεται τις εξορύξεις γίνεται; Έχετε αναθεωρήσει;

Ναι, οφείλαμε να είμαστε πιο επίμονοι και συστηματικοί στα ζητήματα της οικολογίας και της προστασίας του περιβάλλοντος. Είμαστε ένα κόμμα που έφερε τον σχετικό προβληματισμό από πολύ νωρίς στην κεντρική πολιτική συζήτηση και έχουμε μια τεράστια σχετική εμπειρία. Αυτή η θετική εμπειρία αποτυπώθηκε σε επιμέρους ζητήματα, αλλά και στον πυρήνα του αναπτυξιακού μας νόμου που δεν άφηνε περιθώρια για οικολογικές καταστροφές στο όνομα της ανάπτυξης δίχως κανόνες. Σήμερα, στην οργανωτική και πολιτική εξόρμηση του ΣΥΡΙΖΑ το πράσινο της πολιτικής οικολογίας είναι ψηλά στην ιεράρχησή μας. Θέλουμε  λοιπόν να ακούσουμε τη φωνή του ελπιδοφόρου κινήματος γύρω από την κλιματική αλλαγή και να συζητήσουμε τη δυνατότητα μίας αριστερής διακυβέρνησης με ισχυρό οικολογικό πρόσημο.

Γίνεται συχνά λόγος, τόσο εντός όσο και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ για το έλλειμμα επικοινωνίας που διαπιστώνεται στον χώρο σας. Πέραν του γεγονότος ότι η μεγάλη πλειοψηφία των ΜΜΕ στηρίζει την κυβέρνηση, φαίνεται δύσκολο για τον ΣΥΡΙΖΑ να επικοινωνήσει τις πολιτικές του και τα προτάγματα του και με άλλους τρόπους.

Ομολογώ ότι, έχοντας παρακολουθήσει τις πρόσφατες αγιογραφικές συνεντεύξεις του πρωθυπουργού, δυσκολεύομαι να μην σταθώ στο πεδίο των ΜΜΕ και του ρόλου τους. Εμείς έχουμε υποχρέωση -και ανάγκη- να κινηθούμε και πέραν των παραδοσιακών τρόπων επικοινωνίας. Η ανακοίνωση της ηλεκτρονικής πλατφόρμας του ΣΥΡΙΖΑ συνιστά μία τομή. Τομή τόσο αισθητική και λειτουργική, όσο και ουσίας. Το κεντρικό σύνθημα “Πάρε τον ΣΥΡΙΖΑ στα χέρια σου” φανερώνει μια άλλη αντίληψη για την πολιτική: όχι πλέον μόνο με καθοδήγηση άνωθεν, αλλά και με οριζόντιες δικτυώσεις και με πρωτοβουλίες από τα κάτω προς τα πάνω. Και από αυτήν την αντίληψη εκπορεύεται και ο τρόπος που φανταζόμαστε την επικοινωνία και τη δημόσια παρουσία ενός σύγχρονου κόμματος της Αριστεράς που λειτουργεί ως σημείο συνάντησης των δυναμικών κοινωνικών διεργασιών.

Ενόψει του συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ γίνονται ζυμώσεις και μεγάλη συζήτηση για την περιβόητη διεύρυνση. Κάποιοι μιλούν για τον φόβο Πασοκοποίησης εννοώντας όχι τη συρρίκνωση του κόμματος αλλά την ιδεολογική μετατόπιση που μπορεί να έχει διαποτίσει ή να διαποτίσει και παραδοσιακά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ. Πώς απαντάτε;

Έχοντας παρακολουθήσει όλες τις συνεδριάσεις του ΣΥΡΙΖΑ το τελευταίο διάστημα βλέπω μια άλλη συζήτηση. Δεν υπάρχει στις γραμμές μας κανείς που να διαφωνεί στην ανάγκη διεύρυνσης του ΣΥΡΙΖΑ. Και όχι μόνο αυτό. Η συζήτηση εστιάζει στο πώς η διεύρυνση και η κοινωνική δικτύωση του ΣΥΡΙΖΑ θα συμβαδίζει με μια καθημερινή αναζωογόνηση της λειτουργίας του κόμματος. Αυτό δεν αφορά μία τυπική επανάληψη του παλιού μοντέλου λειτουργίας, αλλά μια πρόταση για έναν άλλο τρόπο άσκησης της πολιτικής πράξης στην καθημερινότητα. Είναι μια τεράστια πρόκληση και με αυτήν θα αναμετρηθούμε.

Μετά την ήττα στις εθνικές εκλογές, αρκετά στελέχη της ΝΔ διατύπωναν το ερώτημα αν θα κάνετε «υπεύθυνη αντιπολίτευση» ή αντιπολίτευση στους δρόμους. Η εμπειρία της διακυβέρνησης έχει επηρεάσει τον τρόπο που ασκείτε αντιπολίτευση και πώς; Νιώθετε αναγκασμένοι να κρατάτε χαμηλά τους τόνους για παράδειγμα;

Δεν βλέπω τον λόγο να αντιδιαστείλουμε την υπευθυνότητα από την μαχητικότητα. Εμείς εκκινούμε από την υπεράσπιση της συλλογικής προσπάθειας του ελληνικού λαού στα χρόνια της κρίσης, το κεκτημένο της εξόδου από τη μνημονιακή επιτήρηση, την κατάδειξη της δυνατότητας ενός άλλου υποδείγματος κοινωνικής και οικονομικής οργάνωσης της ελληνικής κοινωνίας.

Τα αποτελέσματα των εκλογών έδειξαν πως είστε η επιλογή σχεδόν για την πλειοψηφία των νέων. Ωστόσο οι νέοι έχουν απαξιώσει την πολιτική και δεν συμμετέχουν ιδιαίτερα σε συλλογικές διαδικασίες. Πώς θα τους απευθυνθείτε;

Νομίζω ότι το πρώτο που πρέπει να κάνουμε είναι να ακούσουμε. Να ακούσουμε τη φωνή των νέων, των ανέργων, της νέας εργατικής βάρδιας, των επισφαλώς εργαζόμενων, των μεταναστών και των μεταναστριών που ψήφισαν για πρώτη φορά το 2019. Οι νέοι και οι νέες συμμετέχουν στην πολιτική. Όχι όμως με τον παραδοσιακό τρόπο. Με τους στίχους των τραγουδιών, με τον συλλογικό βηματισμό τους στους δρόμους των πόλεων, με την δυναμική των κοινωνικών κινημάτων που αντιπαρατίθενται στο σεξισμό, στην ακροδεξιά, στην ομοφοβία. Να ακούσουμε λοιπόν, και μετά να συζητήσουμε.