Οι επιστήμονες του κολεγίου μελέτησαν δυο ομάδες με θηλυκά ποντίκια που εγκυμονούσαν. Σε κάθε ομάδα χορήγησαν διαφορετική διατροφή. Τα πειραματόζωα της πρώτης ομάδας έτρωγαν πρόχειρο φαγητό. Η δεύτερη ομάδα έτρωγε όσο ήθελε από τη συνηθισμένη τροφή του εργαστηρίου.

Όπως παρατηρήθηκε, η πρώτη ομάδα κατανάλωνε 40% περισσότερη τροφή και αποθήκευε 56 παραπάνω θερμίδες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα νεογνά της ομάδας έδειχναν προτίμηση στο πρόχειρο φαγητό. Έτρωγαν μεγαλύτερες ποσότητες και αποθήκευαν περισσότερες θερμίδες.

Δεν είναι σίγουρο ότι το ίδιο ισχύει και στον ανθρώπινο οργανισμό, καθώς είναι πολύ πιο περίπλοκος. Η εγκυμοσύνη, όμως, σαφώς αποτελεί σημαντική περίοδο για την ανάπτυξη του βρέφους. Και, το περιβάλλον της μήτρας συνδέεται με τη γεύση, το μεταβολισμό και την όρεξη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι ότι, αν μια μητέρα δυο παιδιών υποβληθεί σε εγχείριση για απώλεια βάρους ανάμεσα στις δυο εγκυμοσύνες, το δεύτερο παιδί της θα έχει μικρότερη τάση για παχυσαρκία. Αντίθετα, αν μια μητέρα παχύνει μετά την πρώτη γέννα, το επόμενο παιδί της θα είναι βαρύτερο.

Τα ευρήματα άλλων ερευνών επιβεβαιώνουν αυτά τα συμπεράσματα. Υποδεικνύουν, λόγου χάρη, ότι το τμήμα του εγκεφάλου που ελέγχει την όρεξη αναπτύσσεται διαφορετικά σε περιπτώσεις παχυσαρκίας. Επίσης, ότι οι παχύσαρκες μητέρες γεννούν παιδιά με χαμηλό μεταβολισμό.

Στο παρελθόν, ακόμη οι κοινωνίες της Δύσης αντιμετώπιζαν προβλήματα υποσιτισμού και η διατροφή ήταν χαμηλή σε θρεπτικά συστατικά – ιδίως σε περιόδους πολέμων και καταστροφών. Σήμερα, η κατάσταση έχει αντιστραφεί πλήρως, λόγω της εύκολης πρόσβασης στη ζάχαρη, το αλάτι και τα λίπη. Αν τα αποτελέσματα της έρευνας ισχύουν και για τον ανθρώπινο οργανισμό, τα παιδιά που γεννιούνται από παχύσαρκες γυναίκες έχουν προδιάθεση στη παχυσαρκία. Αυτό μπορεί να δημιουργήσει μια αλυσιδωτή αντίδραση –ένα ντόμινο παχυσαρκίας που μπορεί να καταλήξει σε επιδημία.

Οι εγκυμονούσες σίγουρα θα ήταν ωφέλιμο να προσέχουν τη διατροφή τους. Η δικαιολογία «τρώω για δυο» μάλλον είναι συνήθεια προς αποφυγή.