«Απόφαση πατριωτικού ρεαλισμού και ιστορικής αυτογνωσίας» ήταν η στήριξη που έδωσε ο ελληνικός λαός στην παραμονή της χώρας στο ευρώ τα τελευταία πέντε χρόνια, σύμφωνα με το κείμενο των «58», που περιγράφει τις θέσεις τους για την Ευρώπη.  

Ads

«Μέσα σε μια Ευρώπη που βρίσκεται ακόμα σε κρίση η Ελλάδα βγαίνει πιο ευρωπαϊκή. Επειδή άντεξε, επειδή αλλάζει, δικαιούται να διεκδικεί και πάλι. Διεκδικεί πριν από όλα τον σεβασμό, την αναγνώριση, την συνεργασία και την οικονομική στήριξη των εταίρων μας. Στη βάση της αλληλεγγύης και της συνοχής του κοινού ευρωπαϊκού οράματος. Όχι της επαιτείας, ούτε της εθνικιστικής κομπορρημοσύνης, ούτε της αντικαπιταλιστικής ιδεοληψίας.

Στις ευρωεκλογές που έρχονται εμείς οι Έλληνες δεν θα ψηφίσουμε για το αν θέλουμε την Ευρώπη. Για αυτό ψηφίζαμε κάθε μέρα επί πέντε χρόνια. Θα ψηφίσουμε για να αλλάξουμε την Ευρώπη. Θα ψηφίσουμε για την αναγέννηση του αληθινού οράματος της Ευρώπης. ΕΥΡΩΠΗ: ΟΥΤΕ ΛΙΤΟΤΗΤΑ, ΟΥΤΕ ΛΑΪΚΙΣΜΟΣ», αναφέρει η Κίνηση στο ίδιο κείμενο και προσθέτει: 

«Η Ευρώπη των εκβιασμών και της τιμωρίας, της εθνικιστικής συντηρητικής αναδίπλωσης, είναι το αντίθετο του οράματος. Ο κίνδυνος για την Ευρώπη και τους λαούς της έρχεται από δύο διαφορετικές κατευθύνσεις. Από τη συνεχή λιτότητα και από τον εθνικολαϊκισμό όποιο χρώμα και αν έχει». 

«Λέμε όχι στην αδιαλλαξία της λιτότητας, στον νεοφιλελεύθερο δογματισμό, στις αντιαναπτυξιακές πολιτικές που πνίγουν την πραγματική οικονομία. Λέμε όχι στους οπαδούς του αχαλίνωτου εθνικισμού, του ρατσισμού, της μισαλλοδοξίας και στον ευρωσκεπτικισμό. Λέμε όχι στην ετερόκλητη συμπόρευση της λαϊκιστικής αριστεράς που δεν έχει αποφασίσει ακόμα αν θέλει ή δεν θέλει την Ευρώπη. Λέμε όχι στη διστακτικότητα, στην ατολμία των σοσιαλιστών και δημοκρατών της Ευρώπης. Ανέχθηκαν την μετριότητα των ευρωπαϊκών επιλογών της γερμανικής  χριστιανοδημοκρατίας και υποτάχθηκαν σε κακές πολιτικές και επιλογές σε πρόσωπα κλειδιά. Παραμένουν όμως οι εκφραστές της προωθητικής σύνθεσης στην κατεύθυνση της αλλαγής της Ευρώπης. Συμμετέχουμε διεκδικητικά στο Ευρωπαϊκό Σοσιαλιστικό Κόμμα, συνυπάρχουμε, συναγωνιζόμαστε, αλλά δεν ταυτιζόμαστε», γράφουν σε άλλο σημείο, προτείνοντας αλλαγές στην Ευρώπη, όπως στο καταστατικό της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, ώστε να μπορεί να παρεμβαίνει στην πρωτογενή αγορά ομολόγων και να ασκεί τον ρόλο του δανειστή ύστατης ανάγκης. 

Άλλες αλλαγές που προτέινουν είναι η κατάργηση της τρόικας και την αντικατάσταση της από τα θεσμικά όργανα της ΕΕ. Η ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Ευρωπαϊκού Επενδυτικού Ταμείου, ο φόρος επί των χρηματοπιστωτικών συναλλαγών για τη χρηματοδότηση του κράτους πρόνοιας, η συμφωνία για μορφές αμοιβαιοποίησης του χρέους και διασφάλισης του, η καθιέρωση ευρωπαϊκού ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος για άπορους και αντίστοιχου επιδόματος ανεργίας. Επίσης, προτείνουν όταν τα κράτη δεν μπορούν να ανταπεξέλθουν σε έκτακτες ανάγκες μέσω των προϋπολογισμών τους, να μπορεί ο ευρωπαϊκός προϋπολογισμός να συνδράμει απευθείας τους έχοντες ανάγκη.

Για το κείμενο συνεργάστηκαν οι Π. Ιωακειμίδης, Ι. Βούλγαρης, Γ. Παγουλάτος, Άννυ Ποδηματά, Χρ. Λάζος, Π. Παναγιωτόπουλος και Αχ. Μητσός.