Από την άλλη άκρη της τηλεφωνικής γραμμής ακούω ένα παιδί τρομοκρατημένο. «Ένιωθα ότι με απήγαγαν χωρίς να ξέρω γιατί, ότι τελείωσε η ζωή μου. Οι αστυνομικοί με προσήγαγαν με έδειραν και με απειλούσαν ότι θα με βιάσουν» μου λέει ο Χ., ο 15χρονος μαθητής του Μουσικού Σχολείου Αθήνας και κάτοικος των προσφυγικών της Αλεξάνδρας.

«Τον ενοχοποίησαν για τα γεγονότα της Πέμπτης στα Προσφυγικά, ενώ το παιδί δεν ήταν εδώ εκείνη τη μέρα, είχε βγει με τους φίλους του. Η προσαγωγή του ήταν στημένη, του επιτέθηκαν χωρίς λόγο και αιτία, φορτώνοντάς του τον μισό ποινικό κώδικα» λέει στο tvxs κάτοικος των προσφυγικών και μέλος της «Επιτροπής για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας των Κατειλημμένων Προσφυγικών και της συλλογικής της μνήμης».

Λίγο μετά τη συνομιλία μου με τον 15χρονο και τους κατοίκους, διαβάζω στον φιλοκυβερνητικό τύπο για το «λαβράκι» που παρέδωσαν οι άνδρες της αστυνομίας στην Αντιτρομοκρατική. Οι διαρροές κάνουν λόγο για έναν αλλοδαπό άνδρα από τη Βενεζουέλα, ο οποίος «…ενδεχομένως να μην κινείται μόνο στην αναρχία αλλά ίσως και στις παρυφές της τρομοκρατίας στην Ελλάδα»! Πουθενά δεν γίνεται λόγος για την ηλικία του παιδιού.

Κατέγραψα τη μαρτυρία του 15χρονου αλλά και μελών της κοινότητας των προσφυγικών. Όλοι και όλες υπογραμμίζουν με έμφαση, πως ο 15χρονος είναι ακόμη ένα θύμα της επίθεσης του κράτους στα Προσφυγικά, ενός «φιλέτου» όπως λένε προς αξιοποίηση μεγάλων συμφερόντων. Και ταυτόχρονα μια επίθεση προς ένα μοντέλο αυτοοργάνωσης «επικίνδυνο» για την πολιτεία.

«Έκλαιγα κι εκείνοι έλεγαν “Θα σε γλεντήσουμε. Με έβαλαν να γδυθώ τρεις φορές”. Τρόμαξα πολύ».

Ο 15χρονος Χ. από τη Βενεζουέλα μένει με την μητέρα του και τον 13χρονο αδελφό του στα Προσφυγικά της Αλεξάνδρας και πηγαίνει στο Μουσικό Σχολείο Αθήνας. Είναι ένα παιδί γελαστό, κοινωνικό, ταλαντούχο, αγαπητό στην κοινότητα του σχολείου του, γι’ αυτό και βρέθηκαν δίπλα του στην Ευελπίδων ο Σύλλογος Γονέων, ο Σύλλογος Διδασκόντων, γονείς και μαθητές.

Χθες, λίγο μετά τις 5 το απόγευμα, βγήκε με το ποδήλατο του να πάει στο ψιλικατζίδικο και βρέθηκε ξυλοκοπημένος τρομοκρατημένος και μόνος, στη ΓΑΔΑ, μετά στην Ευελπίδων. Του απαγγέλθηκαν κατηγορίες, αφέθηκε ελεύθερος και η δικάσιμος ορίστηκε για τον Φεβρουάριο του 2026. Ο Χ. περιγράφει στο tvxs όσα έζησε:

«Βγήκα με το ποδήλατο να πάρω λεμονάδες και κάρτα για το κινητό γιατί δεν είχα μονάδες. Βλέπω ξαφνικά κάτι αστυνομικούς. Με άφησαν να μπω στο ψιλικατζίδικο και καθώς έβγαινα, με τσακώσανε κι άρχισαν να με τραμπουκίζουν. Τρόμαξα, δεν κατάλαβα γιατί… κάνω έτσι και βλέπω στη γωνιά μια διμοιρία. Με πηγαίνουν προς τη ΓΑΔΑ. Μέσα στο στενό κάνουν έναν κύκλο γύρω μου για να μην τους πιάνουν οι κάμερες και με χτυπάνε. Με χώνουν στη ΓΑΔΑ.

Ζητούσα να μου δώσουν το κινητό μου, να βάλω τις μονάδες, να πάρω τη μαμά μου και δεν με άφησαν. Μου είπαν: να ψάξουμε πρώτα το κινητό. Μου πήραν με τη βία το χέρι και έβαλαν το δάχτυλό μου για να ξεκλειδωθεί η οθόνη του κινητού. Μου ζητούσαν να δώσω ονόματα από τη γειτονιά. Διάβασαν όλες μου τις συνομιλίες. Μου λέγαν ότι η γειτονιά δεν ενδιαφέρεται για μένα και με χρησιμοποιούν. Ζητούσαν επίμονα να τους πω ονόματα, και ότι αν τους τα έδινα θα με άφηναν. Όλη η διμοιρία άρχισε να μου φωνάζει και να λένε ότι δήθεν παραδέχτηκα ότι συμμετείχα στα γεγονότα της Πέμπτης. Να λένε θα σε γλεντήσουμε μουνόπανο, να απειλούν ότι θα με βιάσουν να ουρλιάζουν από πάνω μου τόσα ντερέκια κι εγώ να νιώθω …»

Ο Χ., κλαίγοντας, συνεχίζει:

«Ένιωθα ότι με απήγαγαν, ότι τελείωσε η ζωή μου, ότι …. τα πάντα μπορούσαν να μου συμβούν εκεί μέσα…Αισθανόμουν αδύναμος κι ότι από ώρα σε ώρα μπορεί να έκαναν πάνω μου αυτά που με απειλούσαν. Με έβαλαν να γδυθώ τρεις φορές. Φοβήθηκα για όλη την οικογένειά μου γιατί έλεγαν ότι θα μας απελάσουν όλους. Μου είπαν ότι στην Ελλάδα είμαι για καινούργιες ευκαιρίες και δεν ντρέπεσαι που το ελληνικό κράτος σου έδωσε πολιτικό άσυλο κι εσύ δεν το εκτιμάς. Εσύ δεν είσαι που σε πιάσαμε με τη μάνα σου και τον αδερφό σου και τους άλλους στα προσφυγικά; Σκέφτηκα, πάει τελείωσε η ζωή μου στο Μουσικό Σχολείο, στην Ελλάδα… πάνε όλα….

Ζήτησα να πάρω τη δικηγόρο και με ειρωνεύτηκαν. Είπαν, μπα έχεις και δικηγόρο που τα βρήκες τα λεφτά; Εγώ εννοούσα τη δικηγόρο της Επιτροπής των προσφυγικών. Δεν με άφηναν να μιλήσω ούτε με αυτήν ούτε με τη μάνα μου. Ευτυχώς αργότερα η ίδια ήρθε εκεί. Τη μάνα μου την είδα μετά από 6 ώρες. Στις 12 το βράδυ την άφησαν. Ήμουν 6 ώρες ολομόναχος εκεί».

Ο Χ. αφέθηκε αφού του απαγγέλθηκαν κατηγορίες για διατάραξη κοινής ειρήνης, απόπειρα απελευθέρωσης κρατούμενου, επικίνδυνη σωματική βλάβη κατά αστυνομικών κατά συναυτουργία, φθορά κατά συναυτουργία, Νόμος για όπλα, άρνηση δακτυλοσκόπησης και απείθεια.

Τον ρωτάω τι έκανε όταν αφέθηκε. «Έψαξα το ποδήλατο μου αλλά δεν το βρήκα ποτέ. Το πήραν μάλλον κι αυτό».

Ο Χ. ήταν η 8η προσαγωγή σε μια εβδομάδα.

Τα γεγονότα που προηγήθηκαν

«Η πρόθεση της κυβέρνησης να πάρει στον έλεγχο της τα Προσφυγικά προφανώς και για κερδοσκοπικούς λόγους, φάνηκε πρώτη φορά έντονα στις 22 Νοεμβρίου μετά την επιχείρηση με ντρόουνς και ελικόπτερα κατά την οποία συνέλαβαν 79 άτομα και επιτέθηκαν μέσα σε σπίτια όπου ζούσαν ηλικιωμένοι, ανάπηροι, παιδιά και έγκυες» λέει μέλος της Επιτροπής και κάτοικος των προσφυγικών στο tvxs.

«Σε εκείνα τα γεγονότα, οι αστυνομικοί σπάσανε την πόρτα του σπιτιού της οικογένειας του Χ. πήραν τον 11 χρόνο αδερφό, τη μάνα του καθώς και τον ίδιο. Η συγκεκριμένη επιχείρηση έγινε με αφορμή το στημένο κατηγορητήριο σε βάρος μέλους της κοινότητας ότι δήθεν συμμετείχε στον εμπρησμό του Real. Ο υποτιθέμενος υπαίτιος αθωώθηκε πανηγυρικά αλλά εδώ έγινε πόλεμος. Ελικόπτερα, ντρόουνς, άπειρες δυνάμεις καταστολής, πυροβολισμοί με πλαστικές σφαίρες…

Από τα γεγονότα του Νοέμβρη του 2022 και μετά υπάρχει αναβάθμιση της καταστολής με πολλών ειδών διαφορετικούς τρόπους. Αστυνομικές δυνάμεις μπαινοβγαίνουν στη γειτονιά όποτε θέλουν, προσπαθούν να μας τραμπουκίσουν, η κάμερα της Λ. Αλεξάνδρας που υποτίθεται ελέγχει την κυκλοφορία, είναι στραμμένη μονίμως στα προσφυγικά. Προκαλούν και τραμπουκίζουν ειδικά αν δουν έναν μόνο και νεαρό όπως το παράδειγμα του Χ.

Την περασμένη Τρίτη, δύο άτομα από την κοινότητα (19 και 20 ετών) πήγαν να βγάλουν αντικλείδια για την αυτοοργανωμένη δομή που φτιάχνεται στα προσφυγικά για τις ανάγκες συγγενών θεραπευόμενων και θεραπευόμενων του Αγ. Σάββα, που θα λειτουργήσει από Σεπτέμβρη για όσους έρχονται από μακριά, έχουν τους ανθρώπους τους σε θεραπεία αλλά δεν αντέχουν να πληρώνουν τόσα λεφτά στα airbnb.

Τα παιδιά πήγαιναν να βγάλουν αντικλείδι τα προσήγαγαν, τα δέσανε πισθάγκωνα, τα οδήγησαν στη ΓΑΔΑ. Μετά από 3 λεπτά μπήκαν οι αστυνομικές δυνάμεις στη γειτονιά. Την ώρα που πήγαιναν στη δουλειά τους δυο άλλα παιδιά, τα βρίσκουν κι αυτά αστυνομικοί, τα χτυπάνε, τους κατεβάζουν από μηχανάκι και τους παίρνουν κι αυτούς στη ΓΑΔΑ. Είχαμε δηλαδή, 4 προσαγωγές, δύο μέσα στη γειτονιά και δύο σε γειτονικό δρόμο.

Ακολούθησε η αντίδραση της κοινότητάς μας κι έτσι βγήκαμε στους δρόμους. Εκείνοι με τη σειρά τους στοχοποίησαν νεαρά κορίτσια και αγόρια, με τις αστυνομικές δυνάμεις να προσπαθούν να προβούν σε περαιτέρω προσαγωγές. Δεν τους αφήσαμε και βγήκε η γειτονιά στο δρόμο χτυπώντας ρυθμικά κατσαρόλες. Μας επιτέθηκαν εκ νέου και μετά από 2,5 ώρες τα προσαχθέντα άτομα αφέθηκαν ελεύθερα. Οι προκλήσεις από την μεριά της αστυνομίας δεν σταμάτησαν όμως την Τρίτη.

Την Πέμπτη κατά τις 10.30 το βράδυ, στη γειτονιά έπαιζαν παιδιά, οι ηλικιωμένοι και οι έγκυες συζητούσαν έξω και παρουσιάζονται 3 ΟΠΚΕ (Ομάδες δράσεις της Αστυνομίας) και παίρνουν δύο παιδιά που πήγαιναν να φτιάξουν τα ηλεκτρικά στη δομή φιλοξενίας θεραπευόμενων και συγγενών θεραπευόμενων του Αγίου Σάββα.

Εκείνη την ώρα είχαμε καλλιτεχνική ομάδα, ακούω φωνές, γυρνάω και βλέπω να αναγκάζουν τα δύο άτομα να μπουν με τη βία μέσα στο όχημα της αστυνομίας. Αντιδράμε κι αρχίζουν να ρίχνουν δακρυγόνα και κρότου λάμψης … να γίνεται μάχη πάλι…. να μπαίνουν οι καπνοί μέσα στον Αγ. Σάββα από τα παράθυρα. Έρχονται κι άλλες ενισχύσεις, ρίχνουν κρότου λάμψεις και άλλα δακρυγόνα.

Τα παιδιά έχουν δικάσιμο την Παρασκευή 28 του μήνα και απαγόρευση να πλησιάσουν τη γειτονιά. Όταν άφησαν τα παιδιά με περιοριστικούς όρους, είπανε ότι αναζητούνται προς ταυτοποίηση 70 άγνωστοι «δράστες»! Τι σημαίνει αυτό; Όποιος κινείται στη γειτονιά, μπορεί να «ταυτοποιηθεί» και να το εντάξουν στο κατηγορητήριο!

Αυτό καταλαβαίνουμε πως είναι αναβάθμιση της καταστολής και πολιτική στρατηγικής της έντασης. Περνάω, σε προκαλώ, αντιδράς, στήνω κατηγορητήριο».

Οι κάτοικοι των προσφυγικών υπογραμμίζουν πως η κυβέρνηση κάνει ταυτόχρονα επίθεση στο μοντέλο αυτοοργάνωσης και αλληλεγγύης.

«Στα προσφυγικά ζουν 450 άνθρωποι από 27 χώρες. Ζούμε αυτοοργανωμένα με πολλές δομές, όπως η δομή παιδικού στεκιού και αυτομόρφωσης, ο βρεφονηπιακός σταθμός, η δομή υγείας στην οποία συμμετέχει η πρωτοβουλία Ψ για ένα πολύμορφο κίνημα στην ψυχική υγεία με τον Θόδωρο Μεγαλοοικονόμου και το κοινωνικό ιατρείο αλληλεγγύης Εξαρχείων με την Κατερίνα Μάτσα. Τώρα η επιτροπή για την ανάδειξη και την υπεράσπιση της Κοινότητας Κατειλημμένων Προσφυγικών και της συλλογικής της Μνήμης ετοιμάζει εκδήλωση για τα 80 χρόνια από τα Δεκεμβριανά με θεματική την παρακαταθήκη τους και τη συνέχιση των αγώνων, μαζί με συλλογικότητες και συλλόγους της περιοχής των Αμπελοκήπων καθώς και τον ιστορικό Μενέλαο Χαραλαμπίδη.

Η κοινότητα απαντά στις ανάγκες που ο ίδιος ο καπιταλισμός δημιουργεί. Στην πορεία των χρόνων όλα τα μέλη της κοινότητας, ντόπιοι και μετανάστες, συνειδητοποιούμε όλο και πιο βαθιά γιατί υπάρχει φτώχεια, ανισότητες, εκτοπισμοί. Όλοι καταλαβαίνουμε τις αιτίες που δημιουργούν την αδικία. Παράλληλα είμαστε μια κοινότητα αγώνα που συμμετέχει σε όλες τις κινητοποιήσεις, στους ντόπιους και διεθνείς αγώνες. Ε, αυτό πολιτικά θέλουν να το καταπνίξουν».