Μιλώντας στον ΣΚΑΙ και στον Άρη Πορτοσάλτε, ο Γιάννης Βαληνάκης- το νεότερο μετά τον Πέτρο  Μολυβιάτη  alter ego του Κώστα Καραμανλή σε θέματα εξωτερικής πολιτικής – ανέλυσε τις πρακτικές  συνέπειες των θέσεων του  πρώην πρωθυπουργού. Προέκτεινε το πλαίσιο που έθεσε ο Καραμανλής σε ζητήματα εφαρμοσμένης πολιτικής στα οποία για ευνόητους λόγους ο τελευταίος δεν μπορούσε να επεκταθεί. Όμως αυτά προκύπτουν ως λογική συνεπαγωγή. του πλαισίου.  Ας παρακολουθήσουμε την σκέψη του σχολιάζοντας την παράλληλα.

Ads

1 Αφετηρία ήταν η διαπίστωση ότι ο ελληνικός λαός «υποδέχθηκε με ενθουσιασμό» την στάση Δένδια. Πράγματι για ένα μεγάλο μέρος ισχύει αυτό. Απλώς οι γνωρίζοντες Ιστορία είναι κάπως επιφυλακτικοί με τους ενθουσιασμούς ιδίως όταν  εργαλειοποιούνται για να ωθήσουν σε αδιέξοδα Το 1898 και το 1920 με το οίκαδε αλλά  και το ακριβώς αντίστροφο του,  υπήρχε μεγαλύτερος ενθουσιασμός. Και στις δυο περιπτώσεις θρήνος διαδέχθηκε τους ενθουσιασμούς.

2 Ο ενθουσιασμός από την αγέρωχη στάση Δένδια , εκφράζει κατά Βαληνάκη την αντίθεση του λαού στην « υποτονική στάση της Ελλάδας απέναντι στην Τουρκία» τον τελευταίο ενάμισυ χρόνο όπου η χώρα δέχεται συνεχή ραπίσματα».

3 Η πρέπουσα  αντίδραση στην υποτονική στάση κατευνασμού είναι κατά τον πρώην υφυπουργό της κυβέρνησης Καραμανλή η διακοπή των διερευνητικών συνομιλιών με την Τουρκία και η άρνηση συμμετοχής Ελλάδας και Κύπρου στην πενταμερή άτυπη συνάντηση για το Κυπριακό  που γίνεται στις 27 Απριλίου υπό την αιγίδα του ΟΗΕ .

Ads

4 Για να προχωρήσει οποιοσδήποτε διάλογος και οποιαδήποτε παραπομπή σε δικαιοδοτικό όργανο ( Διεθνές Δικαστήριο Χάγης)  , λέει ο κ. Βαληνάκης, πρέπει η Ελλάδα να θέσει ως απαράβατο όρο την αποδοχή εκ μέρους της Τουρκίας του Δικαίου της Θάλασσας . Αφού διευκρινήσουμε ότι ούτε οι ΗΠΑ, ούτε το Ισραήλ και άλλες πολλές χώρες έχουν προσχωρήσει στην Σύμβαση για  το Δίκαιο της θάλασσας ας προσθέσουμε κάτι που αποκλείεται να μην το γνωρίζει ο κ. Βαληνάκης αλλά απλώς το αποκρύπτει. Κάθε δικαιοδοτικό όργανο λειτουργεί με βάση το Δίκαιο της Θάλασσας και την κωδικοποίηση προϋπάρχοντος εθιμικού κανόνα του Διεθνούς Δικαίου. Δεσμεύει ως εκ τούτου και την Τουρκία και ας μην έχει προσχωρήσει στην Σύμβαση για το Δίκαιο της Θάλασσας. Άνθρακες , λοιπόν, ο διπλωματικός θησαυρός.

5 Είναι αδύνατον ο πρώην πρωθυπουργός και ο πρώην Υφυπουργός να μην αντιλαμβάνονται ότι τορπιλισμός των διερευνητικών που έχουν ξεκινήσει και της πενταμερούς που επίκειται θα αποτελούσε διπλωματικό αυτογκόλ . Η πρόταση αποβλέπει στην τελική ενίσχυση της γραμμής ;που δεν αποβλέπει « στον διάλογο για λύση» αλλά στον « διάλογο για μη λύση» ο οποίος απλώς κρατάει τις μηχανές στο ρελαντί ώστε να αποφεύγονται μείζονες κρίσεις. Η σχολή της ακινησίας που θέλει απλώς να κερδίσει χρόνο αδράνειας . Μόνο που ο χρόνος για το μεν Κυπριακό έχει εξαντληθεί για τις δε ελληνοτουρκικός σχέσεις ο διάλογος για μη λύση εγκυμονεί νέες υποτροπές και εντάσεις.

6. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη προχωρά (;) χωρίς σχέδιο αφήνοντας έδαφος σε ακραίες φωνές που αξιοποιούν « ενθουσιασμούς» και αντικειμενικά αναζωπυρώνουν εθνικισμούς και αδιέξοδες μαξιμαλιστικές αντιλήψεις καμουφλαρισμένες πίσω από τον μανδύα του πατριωτισμού. Η προφανής δυσκολία της κυβέρνησης στην επικύρωση από την Βουλή των Συμβάσεων με την Βόρεια Μακεδονία είναι μια πρώτη προειδοποίηση.

* Ο Νίκος Μπίστης είναι μέλος του Πολιτικού Συμβουλίου του ΣΥΡΙΖΑ Προοδευτική Συμμαχία