Τουλάχιστον 60 ακτιβιστές και απλοί πολίτες στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, τη Γάζα και το Ισραήλ πραγματοποιούν απεργία πείνας σε ένδειξη συμπαράστασης προς τους περίπου 7.000 Παλαιστίνιους κρατούμενους, που χρησιμοποιούν τον ίδιο τρόπο διαμαρτυρίας στις ισραηλινές φυλακές από τις 27 Σεπτεμβρίου. Ένας από τους αλληλέγγυους, ο Τάρεκ Ζαχράν, ο οποίος ξεκίνησε τη διαμαρτυρία αυτή πριν από 5 ημέρες και παραμένει έκτοτε μαζί με άλλους 14 στη σκηνή που στήθηκε στο προαύλιο των γραφείων  της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ICRC) στη Ραμάλα, μίλησε στην απεσταλμένη του tvxs.gr στα κατεχόμενα, Πέπη Μεσσίνη.

Ads

 
Γιατί κάνεις απεργία πείνας; Είσαι πρώην φυλακισμένος ή υπάρχει άλλος λόγος; 
 
Ήμουν στην φυλακή αλλά τώρα αποφυλακίστηκα. Απεργώ κι εγώ όπως κι άλλοι για συμπαράσταση κι αυτός είναι ένας τρόπος για να τιμήσουμε τους φυλακισμένους μας. Είναι τιμή για μας να είσαι φυλακισμένος. Μπορεί να μας σκοτώνουν, να μας φυλακίζουν αλλά την περηφάνια μας δεν μπορούν να μας την πάρουν.
 
Έχεις κάποιον δικό σου μέσα τώρα;
 
Ναι, είναι ο θείος μου απ’ την πλευρά της μητέρας μου, που καταδικάστηκε σε 26 χρόνια και βρίσκεται στην φυλακή Ραμόν.
 
Πες μας λίγο για τις μεθόδους που χρησιμοποιούν οι ισραηλινές αρχές ώστε να «ομολογήσει» κανείς για τις κατηγορίες που του προσάπτουν.
 
Ξεκινάνε από τα βασανιστήρια και καταλήγουν μ’ αυτά. Χρησιμοποιούν όλους τρόπους που παραβιάζουν το διεθνές δίκαιο και κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων για να μας αναγκάσουν να «ομολογήσουμε». Φυσικά οι ομολογίες αυτές είναι ψεύτικες.
 
Πιστεύεις ότι θα υπάρξει κάποιο θετικό αποτέλεσμα από αυτή την απεργία;
 
Ελπίζω οι φυλακισμένοι να μείνουν πιστοί και να συνεχίσουν την απεργία αυτή μέχρι την τελική νίκη. Πιστεύω πραγματικά πως αν όλοι οι απεργοί μείνουν σταθεροί κι εμείς παραμείνουμε ενωμένοι όπως είμαστε τώρα τι θα κάνουν οι Ισραηλινοί; Θα δεχθούν τα αιτήματά μας σίγουρα. Αν όχι…
 
Άλλωστε ας μην ξεχνάμε ότι όπως σε όλες τις κοινωνίες έτσι και στην παλαιστινιακή υπάρχει διαίρεση ακόμη και στις φυλακές, δυστυχώς. Ελπίζω όμως ότι θα παραμείνουμε ενωμένοι όπως είμαστε αυτή τη στιγμή.
 
Πως βλέπεις να προχωράει η ενοποίηση των Παλαιστινίων μετά από την Διακήρυξη του Καΐρου και το σχέδιο της εθνικής συμφιλίωσης;
 
Κατά τη γνώμη μου η συμφιλίωση είναι ακόμη στην αρχή και γι’ αυτόν το λόγο πιστεύω ότι είναι επιφανειακή. Ο λαός κουράστηκε, αλλά αυτό είναι σημαντικό για μας φτάνει να είναι κι αληθινό. Άλλωστε είναι ο μόνος τρόπος να κατακτήσουμε την ελευθερία μας. Ενωμένοι θα τα καταφέρουμε πιστεύω.
 
Υπάρχουν κι άλλοι απεργοί πείνας (εκτός των φυλακισμένων);
 
Ναι, υπάρχουν 10 που γνωρίζω, Παλαιστίνιοι και ξένοι, αλλά το κίνημα μεγαλώνει μέρα με τη μέρα.
 
Υπάρχουν και Ισραηλινοί;
 
Δεν ξέρω σίγουρα αν υπάρχουν, αλλά μπορεί και να συμμετέχουν κάποιοι. Σίγουρα κάποιοι απ’ αυτούς έχουν ανθρώπινα αισθήματα, αριστεροί κατά κύριο λόγο, αλλά ποιος ξέρει… Υπάρχουν κάποιοι που μας νοιώθουν αλλά το πρόβλημα είναι ότι η φωνή τους δεν ακούγεται και δεν φτάνει στους ηγέτες τους ή φοβούνται τις επιπτώσεις που μπορεί να έχουν.
 
Ξέρεις τι συμβαίνει μέσα στις φυλακές;
 
Είναι δύσκολο να ξέρουμε τι συμβαίνει μέσα όταν είμαστε απ’ έξω. Αλλά τι να πω; Αυτοί (οι φυλακισμένοι) είναι μέσα σε «μικρές» φυλακές αλλά εμείς είμαστε μέσα σε μία μεγάλη φυλακή!
Μερικές φορές μόνο μπορεί να μάθουμε κάποια νέα κυρίως μέσω του Ερυθρού Σταυρού ή από επισκέψεις δικηγόρων ή συγγενών. Μερικές φορές μάλιστα καταφέρνουν να περάσουν κάποια κινητά τηλέφωνα αλλά αυτή η μέθοδος δεν αρκεί γιατί ποιος να πρωτομιλήσει. Και αν τους πιάσουν η τιμωρία τους είναι ο βασανισμός κάτι συνηθισμένο στις ισραηλινές φυλακές.
 
Υπάρχουν 5 στρώματα εδώ μέσα στη σκηνή αλλά βλέπουμε μόνο τους δύο. Υπάρχουν κι άλλοι;
 
Ναι. Στην αρχή είμασταν 15 πέντε αλλά αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε δύο. Κάποιοι από εμάς βγαίνουμε έξω, άλλος για τη δουλειά του, άλλος για την οικογένειά του κι άλλος για το πανεπιστήμιο. Δεν αφήνουμε όμως ποτέ τη σκηνή άδεια. Κάνουμε βάρδιες κανονικές, μέρα-νύχτα.
 
Ξέρεις αν υπάρχουν και απεργοί πείνας που να κάνουν αποχή και στο νερό; 
 
Απ’ όσο ξέρω όχι. Το νερό είναι πολύ βασικό για να μπορέσουμε να κρατήσουμε πολλές μέρες τον αγώνα μας. Αλλά χρειαζόμαστε αλάτι για να μπορέσουμε ν’ αντέξουμε κάτι που το ξέρουν καλά οι ισραηλινοί και γι αυτό το πήραν απ’ τους απεργούς με σκοπό να τους αναγκάσουν να διακόψουν. Το κλέψανε όπου το βρήκαν, μέσα από τα στρώματα που το έκρυβαν οι φυλακισμένοι, στα μαξιλάρια κι όπου αλλού μπορούσαν.
 
Βοηθάει η Παλαιστινιακή αρχή την υπόθεσή σας και αν ναι, με ποιον τρόπο;
 
Η Παλαιστινιακή Αρχή μας θυμάται μόνο όταν μιλάει στον ΟΗΕ και στο Συμβούλιο Ασφαλείας. Όχι, δεν κάνει κάτι για τους φυλακισμένους ή τουλάχιστον δεν κάνει τίποτα σπουδαίο. Αυτός που βοηθάει είναι η Αριστερά όπως είναι το Λαϊκό Μέτωπο, είναι αυτοί αυτό που ξεκίνησε και ακολούθησαν κι άλλοι.
 
Ευτυχώς το ζήτημα της απεργίας απέκτησε μαζικότητα κι έγινε πανεθνικό κι αυθόρμητο. Το μόνο που κάνει η Παλαιστινιακή Αρχή είναι να στέλνει «πίσω» μας ασφαλίτες… Δυστυχώς αυτή είναι η αλήθεια κι όποιον κι αν ρωτήσεις αυτό θα σου πει…
 
Ποια κόμματα συμμετέχουν στον αγώνα σας; Πιστεύεις ότι υπάρχει «καπέλωμα»;
 
Η απεργία είναι παν-Παλαιστινιακή αλλά την ξεκίνησε το Λαϊκό Μέτωπο (PFLP), με αφορμή την απάνθρωπη, παράνομη και πολύχρονη απομόνωση του ηγέτη του Άχμαντ Σααντάτ, και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι (όλα τα κόμματα). Όχι, δεν υπάρχει «καπέλωμα», είναι πρόβλημα όλων μας. Δεν υπάρχει σχεδόν καμία οικογένεια που να μην έχει έστω έναν φυλακισμένο. 
 
Υπάρχει πίεση εξωτερική ή εσωτερική για να σταματήσει η απεργία;
 
Όχι, είναι αδύνατον. Είναι κάτι που δε μπορούν να μας το πάρουν. Μετά από τόσα βάσανα και απανθρωπιά που ζούμε δεν υπάρχει κανείς που να καταφέρει να αντιστρέψει την θέλησή μας. Ο αγώνας μας είναι σκληρός αλλά τίποτα δε μπορεί  να μας σταματήσει πια.
 
Τι θα ζητούσες από τους Έλληνες, τι θα ήθελες να τους πεις;
 
Οι δημοσιογράφοι δεν λένε πάντα την αλήθεια ή τουλάχιστον δεν την ξέρουν, γι’ αυτό θα τους έλεγα να έρθουν εδώ να δουν με τα μάτια τους τι τραβάμε. Να δουν την αδικία, να δουν τι σημαίνει κατοχή. Θέλουμε να μάθετε όλη την αλήθεια. Οι Ισραηλινοί ήρθαν στη γη μας. Εμείς ήμασταν πάντοτε εδώ. 
Δεν ζητάμε τίποτα παράλογο. Ζητάμε δικαιοσύνη, ελευθερία και όλα τα δικαιώματά μας. Και να είσαι σίγουρη ότι τελικά θα νικήσουμε, είναι χρέος μας να νικήσουμε. Η νίκη είναι αναπόφευκτη!