Πίσω από το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα γυμνασίου και λυκείου που δόθηκε στη δημοσιότητα, πηγαινοέρχονται γκρίζες σκιές μιας Ελλάδας που νομίζαμε ότι είχαμε αφήσει δια παντός πίσω μας. Η Νίκη Κεραμέως κατάφερε να συνδέσει το όνομα της, με ό,τι πιο αναχρονιστικό και επικίνδυνο στη δημόσια εκπαίδευση και ταυτόχρονα κάνει μια προσπάθεια να αποκόψει τους μαθητές και από την εποχή τους και από την ουσιαστική τους σύνδεση με την κοινωνία.

Επιτομή της προσπάθειας αυτής, η κατάργηση των μαθημάτων, των «επικίνδυνων» για την κυβέρνηση κοινωνικών επιστημών και τα καλλιτεχνικού ενδιαφέροντος μαθήματα. Eξαφανίζονται ή μειώνονται μαθήματα κοινωνικών και πολιτικών επιστημών, αλλά όχι των Θρησκευτικών. Το «Καλώς ήλθατε στην Τεχεράνη» παύει να αποτελεί πλέον το ανέκδοτο των social media. Είναι μια πραγματικότητα καθόλου δραματοποιημένη. Τέρμα οι Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών, τέρμα το μάθημα «Σύγχρονος κόσμος» που εξηγεί στους μαθητές τα θέματα των ταυτοτήτων, της μετανάστευσης, του ρατσισμού, κ.α.). Δεν χρειαζόμαστε εξάλλου τέτοιες εμμονές στα early 50’s που έχουμε μεταφερθεί.

Στο Λύκειο, στην Α’ τάξη, μειώνεται κατά 1 ώρα το μάθημα της Πολιτικής Παιδείας γιατί τα παιδιά μπορεί να ψηφίζουν στα 17 αλλά δεν χρειάζεται να έχουν κριτική σκέψη ως ψηφοφόροι. Ας τους δώσουν το φακελάκι με το ψηφοδέλτιο στο χέρι οι κομματάρχες. Καταργούνται  επίσης, τα μαθήματα επιλογής Καλλιτεχνική Παιδεία, Γεωλογία και Διαχείριση Φυσικών Πόρων, Ελληνικός και Ευρωπαϊκός Πολιτισμός, καθώς και το μάθημα των Ερευνητικών Δημιουργικών Δραστηριοτήτων.

Στη Β’ τάξη, καταργείται το μάθημα Σύγχρονος Κόσμος: Πολίτης και Δημοκρατία, μειώνεται κατά 1 ώρα το μάθημα της Φυσικής, ενώ καταργείται το μάθημα Βασικές Αρχές Κοινωνικών Επιστημών και στη θέση του μπαίνουν τα Λατινικά. Στη Γ’ τάξη, εισάγεται το κόντρα μάθημα (Μαθηματικά ή Ιστορία ανάλογα με τον Προσανατολισμό) και καταργούνται τα Μαθήματα Επιλογής Ελεύθερο και Γραμμικό Σχέδιο όπως, επίσης, και η 2η ξένη Γλώσσα (Γερμανικά/Γαλλικά). Τα 7ωρα μαθήματα του Προσανατολισμού γίνονται 6ωρα, ενώ το μάθημα της Κοινωνιολογίας αντικαθίσταται από τα Λατινικά.

Τέρμα τα μαθήματα Αισθητικής Αγωγής, Στοιχεία Θεατρολογίας και τα συναφή. Οι τέχνες ανοίγουν ορίζοντες και διευρύνουν το πνεύμα. Δώσε Θρησκευτικά να έχουμε να πορευόμαστε. Πως θα μπορέσουν οι μαθητές να ταυτιστούν με τα μισαλλόδοξα κηρύγματα ορισμένων αγαπημένων στην κυβέρνηση ρασοφόρων αν δεν τα μυήσουμε από νωρίς στον κώδικα αυτόν; Δεν έφταναν τα παραπάνω, η κυρία Κεραμέως έκρινε σκόπιμη και την συρρίκνωση μαθημάτων επιστημονικού ενδιαφέροντος. 

Κι ενώ οι εκπαιδευτικοί μιλούν για ένα αντιεπιστημονικό πλαίσιο αποφάσεων υπογραμμίζουν παράλληλα, πως οι αποφάσεις του υπουργείου, εκτός των άλλων βασίζονται στο κριτήριο ελαχιστοποίησης του κόστους της παρεχόμενης εκπαίδευσης, και μείωσης εκπαιδευτικού προσωπικού. Η Ανακοίνωση της Ενωτικής Αριστερής Πρωτοβουλίας Ε’ ΕΛΜΕ Αν. Αττικής επισημαίνει πως «το Υπουργείο Παιδείας δημιουργεί νέα “δεξαμενή’  πλεοναζόντων  καθηγητών  χωρίς ωράριο, μόνιμους μετανάστες σε 4 και 5 σχολεία. Δημιουργεί νέα “δεξαμενή”  καθηγητών  που δεν μπορούν πλέον να πάρουν πουθενά και ποτέ οργανική θέση.  Δημιουργεί νέους “στόχους” το Υπουργείο Παιδείας για να μπορεί την κατάλληλη στιγμή να τους θεωρήσει άνευ αντικειμένου  και να τους περάσει στη διαθεσιμότητα».

Όσο η υπουργός ξήλωνε ό,τι δημιουργικό κι επιστημονικό είχε απομείνει στη δημόσια εκπαίδευση, απευθυνόμενη στα παιδιά που δίνουν πανελλαδικές εξετάσεις, είπε: Κανείς δεν πρόκειται πρόκειται να μπει εμπόδιο στο μέλλον σας. Ειρωνεία;  Το μόνο σίγουρο είναι πως το νέο ωρολόγιο πρόγραμμα, θα το απολαύσουν απόλυτα όσοι και όσες έχουν τραγουδήσει τον ύμνο της Νέας Δημοκρατίας γραμμένο από τον Ρόμπερτ Ουίλιαμς: «Ζήτω η Ελλάδα, ζήτω η Θρησκεία, ζήτω η Νέα Δημοκρατία».

Αν και οι δηλωμένοι φιλελεύθεροι της παράταξης θα τραβάνε τα μαλλιά τους μαζί με όλους τους προοδευτικούς πολίτες αυτής της χώρας. Γιατί το σχολείο είναι ένας χώρος κοινωνικοποίησης των παιδιών μας και από Σεπτέμβρη, δεν θα αισθανόμαστε ευχάριστα που θα τα εμπιστευόμαστε σε ένα εμμονικά απαρχαιωμένο  περιβάλλον. Η μόνη μας ελπίδα, το αντίβαρο που μπορούν να δημιουργήσουν οι εκπαιδευτικοί μας και ο αγώνας ώστε να μην προσγειωθούν τα παιδιά μας σε σχολικές αίθουσες με άρωμα μιας σκοτεινής εποχής, ανελεύθερης.