Με μια εξόχως προβληματική τροποποίηση της τελευταίας στιγμής, η Κυβέρνηση εισήγαγε ως ποινικό αδίκημα την παραβίαση συμβολαιογραφικής απόφασης ως προς την επικοινωνία του τέκνου με τον γονέα.

Συγκεκριμένα, αν ο γονέας που έχει την επιμέλεια του τέκνου παραβιάσει τους όρους επικοινωνίας του παιδιού με τον άλλον γονέα, τότε πράττει ποινικό αδίκημα και αντιμετωπίζει ποινή φυλάκισης ως τρία έτη.

Η επικαλούμενη λογική της παραπάνω διάταξης βασίζεται στην εξίσωση της παραβίασης συμβολαιογραφικής συμφωνίας με την παραβίαση δικαστικής απόφασης.

Όμως, για ποιο λόγο η κυβέρνηση δεν συμπεριέλαβε στην ανωτέρω διάταξη και την παραβίαση συμβολαιογραφικής συμφωνίας για καταβολή διατροφής; Παρατηρούμε δηλαδή ότι η Κυβέρνηση εξίσωσε την απαγόρευση συμβολαιογραφικής συμφωνίας με την παραβίαση δικαστικής απόφασης μόνο ως προς το δικαίωμα επικοινωνίας και όχι ως προς τη καταβολή διατροφής, παρότι η τελευταία αποτελεί ποινική αδίκημα στις περιπτώσεις δικαστικών αποφάσεων.

Επ’ αυτού, πρέπει να σημειωθούν τα εξής:

1. Είναι πλήρως αδικαιολόγητο νομικά η μη συμπερίληψη της μη καταβολής διατροφής στην ανωτέρω διάταξη ποινικοποίησης. Ιδιαίτερα, η μη καταβολή της διατροφής είναι συμπεριφορά, η οποία μπορεί να προκαλέσει σημαντικότατες δυσχέρειες ως προς την επιβίωση του παιδιού, καθ’ όσον μπορεί να κινδυνεύσει η κάλυψη βασικών βιοτικών του αναγκών, εξαιτίας της έλλειψης πόρων.
2. Είναι επίσης πλήρως αδικαιολόγητη η κατάθεση της απαράδεκτης τροποποίησης την τελευταία στιγμή, ώστε η κυβέρνηση να αποφύγει τη νομική κριτική και να αναγκαστεί να συμπεριλάβει και την καταβολή διατροφή, υπό την πίεση που θα αντιμετώπιζε.
3. Για άλλη μια φορά μετά τη ψήφιση του οικογενειακού δικαίου, βλέπουμε τον Υπουργό Δικαιοσύνης να ακολουθεί πιστά την ατζέντα των ενεργών μπαμπάδων. Συγκεκριμένα, η επιλεκτική ποινικοποίηση μόνο της παραβίασης όρων επικοινωνίας και όχι και της διατροφής, αποτελούσε αίτημα της συγκεκριμένης ομάδας, η οποία φαίνεται ότι διαθέτει προνομιακή σχέση με τον Υπουργό, σε αντίθεση με άλλους θεσμικούς φορείς, όπως την Ένωση Δικαστών. Έτσι, με τη συγκεκριμένη διάταξη στοχοποιούνται και κινδυνεύουν με διώξεις οι γυναίκες μητέρες, οι οποίες ενδέχεται να αποφεύγουν την τήρηση των όρων επικοινωνίας εξαιτίας κακοποιητικών συμπεριφορών, προστατεύοντας παράλληλα τους πατέρες που δεν καταβάλλουν διατροφή.
4. Βλέπουμε τέλος, ότι οι διακηρύξεις της κυβέρνησης για αντιμετώπιση της έμφυλης βίας και προστασία των ανηλίκων είναι κούφιες κουβέντες, όταν νομοθετεί με έναν τέτοιο νομικά απαράδεκτο και κοινωνικά επικίνδυνο τρόπο, που αξιολογεί ως σημαντικότερη περίπτωση την παραβίαση των όρων επικοινωνίας (συμπεριφορά που μπορεί να οφείλεται σε πληθώρα παραγόντων) και όχι την καταβολή διατροφής.

*Ο Γιώργος Παπασίμος είναι δικηγόρος, www.iter-legis.gr