«Είμαστε πλέον μια χώρα με αυτοπεποίθηση που συμμετέχει στις μεγάλες ευρωπαϊκές συζητήσεις και έχει τη δυνατότητα να αποτελέσει την ευχάριστη αναπτυξιακή έκπληξη των επόμενων χρόνων». Το είπε  έξω από το Μέγαρο των Ηλυσίων  ο Έλληνας Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης.

Ads

Το «πλέον» είναι η κρίσιμη λέξη. Υποδηλώνει ότι  πριν δεν συνέβαιναν αυτά που λέει, αλλά τώρα συμβαίνουν. Χάρη σ’ αυτόν προφανώς.

Μα πότε πρόλαβε; Σε ποια «μεγάλη ευρωπαϊκή συζήτηση» πήρε μέρος και δεν το καταλάβαμε;

Προς το παρόν η μόνη συζήτηση που έγινε για την κυβέρνησή του στην Ευρώπη είναι με την επίτροπο Ανταγωνισμού για τη νομιμότητα της αντικατάστασης Θάνου και η κυνική δήλωση τους υπουργού Ανάπτυξης  «τη διώξαμε επειδή ήταν ΣΥΡΙΖΑ»  στρέφει τη δίκη κατά της κυβέρνησης.

Ads

Υπήρξε και η τυπική πλην ανούσια συνάντηση με  Γάλλο πρόεδρο  από την οποία ο Έλληνας πρωθυπουργός αποκόμισε μια συνηθισμένη  δήλωση για το Κυπριακό.  Ίσως  έγινε και μεταξύ  τους κουβέντα για τις  φρεγάτες.

Κατά  λοιπά το ενδιαφέρον του κοινού μονοπώλησαν οι  κυρίες τους… Και των πολιτικών παρατηρητών η  απουσία του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια.

Ωστόσο στα κυβερνητικά ΜΜΕ  φύτρωσαν ερμηνείες για την επιτυχή συνάντηση  και  τις  κοινές θέσεις τους για τον «λαϊκισμό». Από την Πόλη έρχομαι και στην κορφή κανέλα. Αν στην πρώτη ευρωπαϊκή έξοδό στου ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλώς συζήτησε για τους λαϊκιστές  και δανείσθηκε και μια μετόπη του Παρθενώνα για το 2021,  η συνέχεια είναι δυσοίωνη.

Με την καγκελάριο Μέρκελ θα πράγματα θα είναι δυσάρεστα. Και πάντως δεν θα συμβεί αυτό που πλασάρουν υπουργοί και μίντια: θα μπουν στο τραπέζι τα πρωτογενή πλεονάσματα.  Θα ήταν άλλωστε βούτυρο στο ψωμί του Σαλβίνι.

Ο σοσιαλιστής  Ολλανδός Ρούτε που θα ακολουθήσει θα αναλάβει να το κάνει γνωστό: «Οι Συμφωνίες είναι για να τηρούνται».  Λεφτά στον προϋπολογισμό για τις υποσχέσεις μείωσης φόρων δεν θα υπάρχουν και ήδη άρχισαν οι αλχημείες  και οι ετεροχρονισμοί.

Οι πιο σοβαροί στην κυβέρνηση μεταθέτουν πλέον στο 2020 το αίτημα της χαλάρωσης, όταν υποτίθεται ότι η κυβέρνηση θα  υλοποιήσει τον μεταρρυθμιστικό οίστρο της. Άδικος κόπος. Μετά ίσως θα το πάνε στο 2021. Μέχρι να έλθει το 2022 να λήξει από μόνη της η υποχρέωση  για το πλεόνασμα του 3,5%.

Η πρώτη ρωγμή στο κυβερνητικό αφήγημα της «επιτυχίας από την πρώτη στιγμή»  για τον «πιο καλά προετοιμασμένο Πρωθυπουργό»,  ήλθε από εκεί που δεν το περίμενε κανείς: από τον Γ. Γεραπετρίτη.

Ο αστέρας της παρθενικής εμφάνισης της κυβέρνησης στη Βουλή είπε κάτι περίεργα στο «Βήμα». Ότι η κυβέρνηση  κινδυνεύει από τις …υπερδραστηριότητές της και τις προσδοκίες που καλλιεργεί και ότι σε κρίσιμες στιγμές η συντηρητική παράταξη δεν συσπειρώνεται.

Ξέρει κάτι ή ξεκαρφώνεται;

Από όλα αυτά προκύπτει ότι στην κυβέρνηση κοροϊδεύουν εαυτούς και αλλήλους.  Κυρίως τους εαυτούς τους. Το  κάνουν με τα ίδια επικοινωνιακά εργαλεία και πρωταγωνιστή τον Κυριάκο, όπως φάνηκε π.χ. με τη επιστροφή του στο Μάτι.

Οι επιτελείς του πιστεύουν ότι θα βγάλουν κι άλλο όφελος και το συνεχίζουν. Αυτή τη φορά πήγε ολόκληρος Πρωθυπουργός να δει αν μαζεύτηκαν τα αποκαΐδια. Δεν έπαιρνε ένα τηλέφωνο;

Πήγε, λένε τα «νον πέηπερς», για να δείξει ότι «ενδιαφέρεται για την ποιότητα της ζωής των πολιτών και την ταχεία επίλυση προβλημάτων, όσο ταπεινών κι αν είναι, σε αντιδιαστολή με άλλους, που τα άφηναν τα  χρόνιζαν».

Πολύ ωραία. Μόνο που πήγε σε λάθος σημείο. Γιατί αν κατέβαινε προς την παραλία και διέσχιζε την περίφημη λεωφόρο – ο Θεός να την κάνει- Δημοκρατίας, θα έβλεπε ότι οι συνθήκες που έκαψαν τον κόσμο είναι ίδιες και απαράλλακτες.

Οι φράκτες και οι μάντρες  παραμένουν και απλώς ο δήμος τοποθέτησε σε κάποια…  μονοπάτια του μισού μέτρου πινακίδες  «έξοδος προς τη θάλασσα».

Αν ο  Πρωθυπουργός- αντί να υπόσχεται ανάπλαση που θα μελετήσουν κάποιοι ξένοι- είχε πάει με μια μπουλντόζα  και γκρέμιζε αυτά τα σύμβολα της αυθαιρεσίας και του θανάτου- αρχίζοντας από το περιφραγμένο πάντα οικόπεδο που κάηκαν τριάντα άνθρωποι- θα είχε προσφέρει υπηρεσία.

Τώρα πρόσφερε θέαμα και διαφήμιση στις επιχειρήσεις που χορήγησαν την απομάκρυνση της  ξυλείας – που ασφαλώς έπρεπε να απομακρυνθεί. Η προτίμηση στο επουσιώδες και το επιδεικτικό που διακρίνει  από την πρώτη στιγμή την κυβέρνηση άρχισε ήδη να την εκθέτει.

Το περίφημο» επιτελικό κράτος» είναι αδύνατο να λειτουργήσει, έτσι όπως το νομοθέτησαν και άρχισαν οι εκπτώσεις. Π.χ. ασφαλώς η ΕΡΤ και το ΑΠΕ δεν θα υπάγονται στον Πρωθυπουργό, γιατί κάποιος πρέπει να υπογράφει για τη λειτουργία τους και ήδη μετατέθηκαν στη Γραμματεία Επικοινωνίας και Ενημέρωσης.

Η  κοπτοραπτική για τους Γενικούς Γραμματείς …νέου τύπου, αλλού είναι ανεφάρμοστη και αλλού θα χρειαστεί… τρία χρόνια για να υλοποιηθεί. Άλλο ασκήσεις επί χάρτου και  άλλο διακυβέρνηση.  

Ήδη στο Μέγαρο Μαξίμου επικρατεί το «φαινόμενο των αερίων»: όλοι τείνουν να καταλάβουν τον περισσότερο δυνατό χώρο. Διαμορφώνονται τέσσερις πόλοι εξουσίας, που αρχίζουν να γίνονται μαλλιά κουβάρια.

Το μόνο που πάει καλά είναι η επέλαση στο κράτος- ο μόνος τομέας στον οποίο η ΝΔ είχε πρόγραμμα και προεργασία. Μόνο που σ’ αυτό το θέμα οι υπουργοί διαπιστώνουν ότι «απλώς υπουργεύουν», που έλεγε κάποτε ο Νικήτας Κακλαμάνης.

Τις αποφάσεις και για το προσωπικό στον τομέα τους παίρνει μόνο ένας και χωρίς τη συγκατάθεσή του δεν μπορούν να τοποθετήσουν ούτε κλητήρα. Είναι ο άνθρωπος που θα μας απασχολήσει πολύ στην τετραετία Μητσοτάκη. Το όνομα του: Γρηγόρης Δημητριάδης.

Πηγή: anoixtoparathyro