Σε εφημερίδα της Βέροιας δημοσιεύθηκε αυτή την εβδομάδα άρθρο με τίτλο: «Πού το πάει ο Κούλογλου και οι συν αυτώ». Δεν έχει ούτε καν ερωτηματικό, γιατί ο κύριος Κακαφίκας, συγγραφέας του άρθρου, δεν έχει καμία αμφιβολία για το πού το πάω εγώ και οι «συν αυτώ».

Ads

Δεν τον ξέρω τον άνθρωπο και δεν θα είχα λόγο να ασχοληθώ μαζί του, αλλά οι απόψεις του, τις οποίες αναδημοσίευσε και site, που αντί για Ανοιχτό Παράθυρο παριστάνει τελευταία το συνωμοσιολογικό – κόκκινο παπαγαλάκι, εκφράζουν μια ορισμένη αντίληψη και ένα τρόπο σκέψης (που λέει ο λόγος) που νόμιζε κανείς ότι ανήκουν στο παρελθόν.

Ο κ. Κακαφίκας ξεμπερδεύει στα γρήγορα με το δικό μου: «Ας πάρουμε υπ’ όψιν και την δημοσιογραφική του πορεία. Σε “συστημικά” Μ.Μ.Ε πέρασε, από την κρατική τηλεόραση, όταν άλλοι αριστεροί δημοσιογράφοι ούτε απ’ έξω δεν μπορούσαν να περάσουν!! Δεν τον κρίνω, αλλά μπορώ και πρέπει να δω την “περπατησιά” του».

Ήταν αναπόφευκτο: o ειδικός πράκτωρ Κακαφίκας ακολούθησε τις περπατησιές μου και με αποκάλυψε σε μια παράγραφο. Η μέθοδος θυμίζει σταλινική καρικατούρα, τότε που δεν είχε σημασία να ψάχνεις τα στοιχεία, αλλά να αποκαλύπτεις το ύποπτο, καπιταλιστικό παρελθόν του κατηγορούμενου για ιδεολογική παρέκκλιση.

Ads

Έτσι του «διέφυγε» ότι, πριν από τη «συστημική ΕΡΤ», ξεκίνησα τη σταδιοδρομία μου στο περιοδικό ΑΝΤΙ ( αριστερό αλλά σαφώς «ύποπτο» για παρεκκλίσεις από τη «γραμμή») και διατέλεσα ανταποκριτής της «Αυγής» στο Παρίσι (πότε – πότε διεισδύει και κανένα οπορτουνιστικό στοιχείο στην εφημερίδα του λαού, μην το κάνουμε θέμα).

Στην ΕΡΤ στο μεταξύ, όπου «άλλοι αριστεροί δημοσιογράφοι ούτε απ’ έξω δεν μπορούσαν να περάσουν», συνέβαινε το ακριβώς αντίθετο: από την Αγία Παρασκευή εκείνα τα χρόνια, τις δεκαετίες του ’90 και του 2000, είχαν περάσει ΟΛΟΙ οι αριστεροί δημοσιογράφοι. Όσοι δεν εργάζονταν εκεί,  ήταν γιατί δούλευαν στα ιδιωτικά κανάλια και κάποιοι σε εφημερίδες. Γνωστοί δημοσιογράφοι της Αριστεράς (Βαξεβάνης, Αρβανίτης, Αντωνόπουλος, Χουλιάρας, Παναγιώτου, Αυγερόπουλος, Τσίμας και δεκάδες επώνυμοι ακόμη) ήταν τότε στην ΕΡΤ και είχαν δικές τους εκπομπές ή διευθυντικές θέσεις.

Του διέφυγε επίσης ότι το σύστημα της ΕΡΤ που υποτίθεται ότι υπηρέτησα, «με έφυγε» το 2008, παρά τα καμιά δεκαριά ελληνικά και διεθνή βραβεία και τις υψηλές θεαματικότητες των εκπομπών μου. Επειδή αρνήθηκα να λογοκρίνω ένα ντοκιμαντέρ μου, για το πρωτόγνωρο τότε φαινόμενο της «γενιάς των 700 ευρώ». Με ξέβρασε το σύστημα, που θά ‘λεγε και ο Κακαφίκας και μαζί η αμερικανική πρεσβεία: από το 2010  δεν μου δίνουν βίζα για τις ΗΠΑ, ακόμη και τώρα, παρότι μέλος επίσημων ευρω-κοινοβουλευτικών αποστολών. (Κακαφίκα μη κολλάς: μπορεί να είναι κόλπο της CIA για ξεκάρφωμα).

Του ξέφυγαν όμως του πράκτορά μας τα παραπάνω ή μήπως τα αποσιώπησε; Aς δούμε τι γράφει στη συνέχεια για να βρούμε την απάντηση, όταν σχολιάζει το δικαίωμα μου να κάνω κριτική και στον ΣΥΡΙΖΑ, αν χρειαστεί: «Όταν το αίσθημα του αυτοέλεγχου, της κομματικής κρίσης – τι βοηθάει και τι δίνει “τροφή” στην επικοινωνία του αντιπάλου, – είναι “αδρανοποιημένο” και “υπερχειλίζει” το εγώ τότε πρέπει να αλλάξεις ΧΩΡΟ!!».

Εδώ είναι το ζουμί. Υπάρχει και έτοιμη η πρόταση πού να πάω: «Μπορεί να σε ταιριάζει περισσότερο ο χώρος που προέτρεψες τον ΣΥΡΙΖΑ να ζητήσει συγγνώμη για τις επιθέσεις που έκανε όταν έβαζε την χώρα σε διεθνή εποπτεία. Άκουσον – άκουσον υποτίθεται αριστερός Ευρωβουλευτής να προτρέπει στην αριστερά να ζητήσει συγνώμη για την αντίσταση, τους αγώνες που οργάνωσε, τις λεκτικές αντεγκλήσεις έστω και καθ’ υπερβολή ορισμένες φορές στον τότε πρωθυπουργό, που χωρίς καμία λαϊκή εντολή άνοιξε την κερκόπορτα, έφερε το ΔΝΤ στη χώρα μας, οδήγησε μεγάλη μερίδα του λαού στην πλήρη φτωχοποίηση και για μία δεκαετία περίπου στη μέγγενη των δανειστών!».

Το αστυνομικό δαιμόνιο του Κακαφίκα χάνει λάδια μερικές φορές. Γιατί εγώ ποτέ δεν πρότεινα να ζητήσει συγνώμη ο ΣΥΡΙΖΑ, όπως διέδωσαν τα παπαγαλάκια, όχι αποκλειστικά μπλε χρώματος. Έγραψα επί λέξει:

«Η χρεοκοπία της χώρας το 2009 δεν οφειλόταν στο ΠΑΣΟΚ, αλλά στις δομικές αδυναμίες του ευρώ και της ελληνικής οικονομίας και κυρίως τη φαύλη διακυβέρνηση της νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης που είχε προηγηθεί. Ο Γιώργος Παπανδρέου υποτίμησε την έκταση της οικονομικής κρίσης και έκανε λάθη όταν έσκασε η βόμβα στα χέρια του. Αλλά έχει τα σοβαρά ελαφρυντικά της έλλειψης εμπειρίας, συνολικά του πολιτικού προσωπικού, και της πολύ δύσκολης και επείγουσας κατάστασης που παρέλαβε … Με την εμπειρία του 3ου μνημονίου που αναγκάστηκε να δεχθεί και να διαχειριστεί, του κυνισμού των αδυσώπητων δανειστών, ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να παραδεχθεί ότι αρκετές από τις κριτικές του εναντίον της τότε κυβέρνησης ήταν υπερβολικές. Μια τέτοια παραδοχή θα διευκόλυνε την πορεία προς μια προοδευτική διακυβέρνηση».

Τι κατάλαβε από όλα αυτά ο πολιτικός επιστήμων (που λέει ο λόγος) Κακαφίκας; Ότι πρέπει να πάω στο ΚΙΝΑΛ: «Προχωράς ακόμα και στη δικαιολόγηση τους, λέγοντας από την μια φταίει το ΕΥΡΩ και από την άλλη ενδεχόμενα να μην ήξερε ή να ήταν “θύμα” κακών συμβούλων!! (αυτό δεν το έγραψα, το έβαλε ο Κακαφίκας για σάλτσα- ΣΣ) Ούτε ο…Ελενόπουλος( σύμβουλος του Γιώργου Παπανδρέου-ΣΣ) δεν θα τολμούσε τέτοια διαπίστωση!! Αυτά είναι γραφίδα “αριστερού” ευρωβουλευτή και δημοσιογράφου!! Νομίζω έχεις θέση στο προεκλογικό του επιτελείο και να δώσεις την μάχη με όλες σου τις δυνάμεις για την ανάδειξη του για πρόεδρο!!!».

Όπως και πολλοί του είδους του, ο Κακαφίκας δεν έχει πάρει χαμπάρι από το αντισύριζα μέτωπο ούτε μπορεί να σκεφτεί τι πρέπει ώστε να ξανακερδίσει ο ΣΥΡΙΖΑ την πλειοψηφία. Εκπροσωπεί έναν χοντροκομένο, βαλκανικό τρόπο σκέψης, που βλέπει παντού προδοσίες και συνωμοσίες. Και δεν το έχω αντιμετωπίσει για πρώτη φορά.

Το φθινόπωρο του 2014, υποστήριζα ότι δεν χρειάζεται ο ΣΥΡΙΖΑ να βιαστεί για την εξουσία, προκαλώντας βουλευτικές εκλογές,  λόγω της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας. Έπρεπε να αφήσουμε τον Σαμαρά να κάνει τη βρόμικη δουλειά. Θα έπεφτε σε μερικούς μήνες, χωρίς να έχει αφήγημα όπως τώρα, ότι τάχα πήγαινε η οικονομία να ανακάμψει αλλά δεν τον αφήσαμε. Η ΝΔ θα είχε διαλυθεί, όπως συνέβη σε άλλες χώρες με τη δεξιά.

Θα κερδίζαμε μερικούς μήνες για να προετοιμαστούμε (αυτά τα στοιχειώδη που κάνει ο Πιερακάκης τώρα, και έχει γίνει μάγκας) για την ανάληψη της εξουσίας. Που ήταν σίγουρη, ο λαός ήθελε αλλαγή. Επίσης, αν η κυβέρνηση της ΝΔ είχε πέσει, θα είμαστε σε καλύτερη θέση διαπραγμάτευσης με το Βερολίνο. Και αν οι εκλογές γίνονταν μερικούς μήνες αργότερα (ο ίδιος ο Σαμαράς είχε δεχτεί πρόωρες στο τέλος του 2015) θα  παίρναμε απόλυτη πλειοψηφία, χωρίς το βάρος του Πάνου Καμμένου. Τι διέδιδαν τότε, οι Κακαφίκες; Ότι ήθελα να πάω στο Ποτάμι.

Τώρα κάνω προτάσεις για να σπάσει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, αλλά το είδος Κακαφίκα, που συνέβαλε στη δημιουργία της αντισύριζα υστερίας με τη συμπεριφορά του, αντιδρά: αυτή τη φορά διαδίδουν ή και προτρέπουν να πάω στο ΚΙΝΑΛ! Γιατί; επειδή λέω την άποψη μου ελεύθερα, με στόχο να διορθωθούν αδυναμίες. Που να καταλάβει από κριτική σκέψη ο έρημος; 

Αλλά επειδή συνωμοσία δεν οργανώνεται μόνο από έναν, υπάρχουν και οι « συν αυτώ». Όλοι αυτοί που βυσσοδομούν μαζί μου εναντίον του λαϊκού κινήματος, την ώρα που η αντίδραση έχει εξαπολύσει τη μεγαλύτερη επίθεση εδώ και δεκαετίες. 

 Οι συν αυτώ  δεν θέλουν την ενσωμάτωση μας στο ΚΙΝΑΛ, που υποτίθεται ότι προτείνω εγώ. Είναι αντίθετα της νοοτροπίας του 3%, που επίσης κατακεραυνώνει ο Ιωσήφ  Κακαφίκας. Περιέργως όμως συνεργαζόμαστε, «στη συγχορδία επιθέσεων εν όψει του συνεδρίου που προφανώς θα ενταθεί!!!.. Δεν έκρυψε την “αγωνία” του ο πρώην γραμματέας της Κ.Ε για την διεύρυνση, μην τυχόν και εξελιχθεί σε “μετάλλαξη”!!.. Και ο επικεφαλής της Ομπρέλας παρουσιάζεται πότε συναινετικός, πότε συγκαταβατικός!! Ίσως ρίχνει “το μελάνι της σουπιάς» να θολώσει το τοπίο”.

Ναι, είμαστε η συνωμοσία της σουπιάς. Ευχαριστούμε πράκτορα Κακαφίκα, που μας το θύμισες: η βλακεία είναι ανίκητη.