Στις 4 Μαρτίου 2022, μερικές μέρες μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο τότε πρωθυπουργός του Ισραήλ Ν. Μπένετ ταξίδεψε στη Μόσχα για να συναντηθεί με τον Πούτιν. Το ταξίδι του έγινε στα πλαίσια μιας διαμεσολάβησης για να σταματήσει ο πόλεμος, την οποία υποστήριζαν ΗΠΑ, Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο. Σε μια πρόσφατη συνέντευξή του, είπε μερικά πολύ ενδιαφέροντα πράγματα για αυτή την πρώτη περίοδο του πολέμου.

Ο Μπένετ διηγήθηκε ότι και οι δύο πλευρές είχαν συμφωνήσει σε σημαντικές παραχωρήσεις κατά τη διάρκεια της διαμεσολαβητικής του προσπάθειας. Αλλά τελικά, οι δυτικοί ηγέτες αντιτάχθηκαν. «Θα το πω αυτό με την ευρεία έννοια. Νομίζω ότι υπήρξε μια νόμιμη απόφαση της Δύσης να συνεχίσει να χτυπά τον Πούτιν και να μην διαπραγματευτεί» δήλωσε ο πρώην Ισραηλινός πρωθυπουργός.

Όταν ρωτήθηκε αν οι δυτικές δυνάμεις «μπλόκαραν» τις προσπάθειες διαμεσολάβησης, ο Μπένετ απάντησε: «Βασικά, ναι. Την μπλόκαραν και πίστευα ότι έκαναν λάθος».

Διαβάστε επίσης: Πόλεμος στην Ουκρανία: Έκκληση Κίνας για διάλογο

Δεν χρειάζεται να πάρει κανείς τον Μπένετ τοις μετρητοίς, αλλά υπάρχουν δεκάδες περιστατικά και δηλώσεις στην ίδια κατεύθυνση.Τον Απρίλιο πέρυσι, ο Τούρκος υπουργός Εξωτερικών Μ. Τσαβούσογλου δήλωσε ότι «υπάρχουν κάποιοι στο ΝΑΤΟ που θέλουν να συνεχιστεί ο πόλεμος, ώστε να αποδυναμωθεί η Ρωσία». Λίγες μέρες πριν, ο ίδιος ο πρόεδρος Τζο Μπάιντεν  είχε κάνει σαφές ότι την Ουάσιγκτον ενδιάφερε η αλλαγή καθεστώτος στη Μόσχα : «Για όνομα του Θεού, αυτός ο άνθρωπος δεν μπορεί να παραμείνει στην εξουσία», έλεγε για τον Πούτιν.

Ο τελευταίος είχε προχωρήσει σε μία «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» που  δεν ήταν μόνο βάρβαρη και εγκληματική, αλλά και κακοσχεδιασμένη. Όσο η εξέλιξη του πολέμου το απεδείκνυε, τόσο υποχωρούσαν οι όποιες μεσολαβητικές προσπάθειες. Τον Μάιο, τα ουκρανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι ο τότε πρωθυπουργός της Βρετανίας Μπόρις Τζόνσον είχε πετάξει στο Κίεβο για να μεταφέρει ένα μήνυμα:  «ο Πούτιν είναι εγκληματίας πολέμου, πρέπει να τον πολεμήσουμε όχι να διαπραγματευτούμε μαζί του».

Διαβάστε επίσης: Bloomberg: Κλιμάκωση την άνοιξη και πόλεμο φθοράς στην Ουκρανία σχεδιάζει ο Πούτιν

Από τότε οι όποιες διαπραγματεύσεις τερματίστηκαν. Οι εχθροπραξίες έχουν προκαλέσει μια τρομερή καταστροφή στην Ουκρανία, τον θάνατο πολλών χιλιάδων αμάχων και παιδιών, καθώς και μια πραγματική εκατόμβη και στις δύο πλευρές, που εκτιμάται ότι έχουν χάσει πάνω από 100.000 άνδρες η κάθε μία.

Οι πόλεμοι τελειώνουν με δύο τρόπους. Είτε με την ήττα της μιας εμπόλεμης πλευράς και την πλήρη επικράτηση της άλλης. ‘Η με διαπραγματεύσεις. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, κανένας στρατός δεν φαίνεται να μπορεί να υπερισχύσει πλήρως. Στον χάρτη (με κίτρινα) βλέπουμε ότι η Ουκρανία κατάφερε να ανακαταλάβει κάποια εδάφη που έχασε με την εισβολή, αλλά είναι πολύ δύσκολο να αναγκάσει τη Ρωσία να υποχωρήσει σε όλα το μήκος του μετώπου, που εκτείνεται σε 1000 χιλιόμετρα. (Πέρα από τη μαύρη γραμμή και την Κριμαία, τα ροζ δείχνουν τα εδάφη που κατέκτησε η Ρωσία μετά την εισβολή)

Ο  Πούτιν επίσης δεν μπορεί να κερδίσει τον πόλεμο. Στην αρχή ήθελε να καταλάβει το Κίεβο και από τη στιγμή που το.. μεγαλοφυές του σχέδιο κατέρρευσε σε μερικές μέρες, προσπαθεί να καταλάβει την Ανατολική Ουκρανία, ώστε να μην « γυρίσει »  στη Μόσχα από τον πόλεμο με άδεια χέρια και χάσει το κεφάλι του. Αλλά ο χρόνος κυλάει σε βάρος του. Η Ουκρανία έχει σήμερα ελλείψεις σε όπλα και πυρομαχικά, αλλά εξοπλίζεται με γρήγορους ρυθμούς και με μοντέρνα δυτικά οπλικά συστήματα.

Διαβάστε επίσης: Πούτιν: Η Ρωσία αναστέλλει τη συμμετοχή της στη συνθήκη START για τα πυρηνικά

Σε τελευταία ανάλυση, ο Πούτιν έχει καταστήσει τον εαυτό του όμηρο των ΗΠΑ, που δεν βιάζονται να τελειώσουν τον πόλεμο. Ξεστοκάρουν όπλα, διευρύνουν το ΝΑΤΟ και πουλάνε ακριβό φυσικό αέριο στην αποδυναμωμένη Ευρώπη. «Ο πρόεδρος Ζελένσκι είναι ένας εμπνευσμένος ηγέτης » δήλωνε ο ηγέτης των Ρεπουμπλικάνων στη Γερουσία Μιτς Μακόνελ. «Αλλά ο πιο βασικός λόγος για να συνεχίσουμε να βοηθάμε την Ουκρανία να αποδυναμώσει και να νικήσει τους Ρώσους εισβολείς είναι τα ψυχρά, σκληρά, πρακτικά αμερικανικά συμφέροντα ».

«Η επένδυση στην καταστροφή του στρατού του αντιπάλου μας, χωρίς να χάσουμε ούτε έναν Αμερικανό στρατιώτη, μου φαίνεται καλή ιδέα », συμπλήρωνε ο βουλευτής ο Ν. Γρένσοου.

Ο έλεγχος των ενεργειακών πηγών είναι επίσης στόχος,  στρατηγικής σημασίας.  Το αμερικανικό υπουργείο Εξωτερικών τονίζει κάθε τόσο πόσο σπουδαίο είναι το γεγονός ότι οι αγωγοί Nord Stream που συνδέουν τη Ρωσία με τη Γερμανία σαμποταρίστηκαν τον Σεπτέμβριο του περασμένου έτους. Η υφυπουργός Εξωτερικών για Πολιτικές Υποθέσεις Β. Νούλαντ δήλωσε ότι η αμερικανική κυβέρνηση είναι «πολύ ικανοποιημένη που ο Nord Stream 2 είναι τώρα ένα κομμάτι μέταλλο, στον πυθμένα της θάλασσας».

Παίζει επίσης ρόλο και η ανάκτηση της ηθικής υπεροχής των ΗΠΑ, μετά τα φιάσκα του Ιράκ και του Αφγανιστάν. « Ο πρώτος λόγος, και αυτός που προκάλεσε την άμεση αντίδραση της Δύσης, είναι η ηθική υποχρέωση των δημοκρατιών του κόσμου να βοηθήσουν ένα έθνος του οποίου η ελευθερία απειλείται από μια αυταρχική δύναμη. Η εθνική αυτοδιάθεση αποτελεί εδώ και καιρό κατευθυντήρια αρχή της αμερικανικής εξωτερικής πολιτικής», έγραφε ένα σπαρταριστό κύριο άρθρο των New Yotk Times .

Διάβασα το editorial ταξιδεύοντας με το αεροπλάνο για το ..Βιετνάμ. Η συνέχεια του αποκαλύπτει τις αμερικανικές επιδιώξεις:

«Οι τακτικές δηλώσεις της κυβέρνησης Μπάιντεν για πλήρη υποστήριξη της Ουκρανίας, ακόμη και όταν συζητούνται στρατιωτικές πτυχές αυτής της υποστήριξης, αποδεικνύουν ότι η Αμερική δεν έχει χάσει για πάντα την ικανότητά της να ηγείται, όπως νόμιζε ο κ. Πούτιν».

Μια έκθεση του Foreign Affairs του Σεπτεμβρίου από τη Fiona Hill, ανώτερη διευθύντρια για την Ευρώπη και τη Ρωσία στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας κατά τη διάρκεια της κυβέρνησης Τραμπ, υποστηρίζει ότι τον Απρίλιο του περασμένου έτους ήταν στα σκαριά μια ειρηνευτική συμφωνία μεταξύ της Μόσχας και του Κιέβου: 

«Ρώσοι και Ουκρανοί διαπραγματευτές φάνηκε να έχουν συμφωνήσει προσωρινά στο περίγραμμα μιας διευθέτησης: Η Ρωσία θα υποχωρούσε στη θέση της στις 23 Φεβρουαρίου, όταν ήλεγχε μέρος της περιοχής Ντονμπάς και ολόκληρη την Κριμαία, και σε αντάλλαγμα, η Ουκρανία θα υποσχόταν να μην επιδιώξει την ένταξη στο ΝΑΤΟ και αντ’ αυτού να λάβει εγγυήσεις ασφαλείας από μια σειρά χωρών».

Με το προχθεσινό αιφνιδιαστικό του ταξίδι στο Κίεβο, ο Αμερικανός πρόεδρος έδειξε ότι είναι αυτός που θα αποφασίσει αν και πότε ο πόλεμος που θα τελειώσει: όταν ο Ρώσος δικτάτορας θα έχει αποδυναμωθεί και στα πεδία των μαχών και στο εσωτερικό της χώρας του. Τότε θα εμφανιστεί νέο πεδίο δόξης λαμπρό, το οποίο περιέγραφε ένα άλλο άρθρο των New York Times, σε μετάφραση της Καθημερινής. Eχει τίτλο «Ουκρανία: Μάχη για μια θέση στο ‘’μεγαλύτερο εργοτάξιο του κόσμου’’» και ξεκινά ως εξής:

«Λετονικές επιχειρήσεις που ειδικεύονται στην κατασκευή σκεπών, Νοτιοκορεάτες εμπειρογνώμονες στο εμπόριο, Δανοί παραγωγοί πράσινων καυσίμων και ξυλουργοί από την Αυστρία. Τιτάνες επενδυτικών εταιρειών από τη Νέα Υόρκη και στελέχη εργοστασίων σκυροδέματος από τη Γερμανία.Χιλιάδες επιχειρήσεις από όλο τον κόσμο ετοιμάζονται για το ενδεχόμενο ενός κατασκευαστικού Ελντοράντο, την ανοικοδόμηση της  Ουκρανίας, όταν τελειώσει ο πόλεμος ».