Διαβάζω ότι στην Κουμουνδούρου προβληματίζονται ακόμη για την αντιπολιτευτική στρατηγική και τακτική. Το σίγουρο είναι πάντως, ότι δεν πρέπει να γίνει ό,τι έγινε αυτή την εβδομάδα: να αναβιώνουν το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο.

Ads

Η έλλειψη επαρκούς μελέτης για την εκλογική ήττα του 2019, έχει δυστυχώς οδηγήσει στην επανάληψη των ίδιων λαθών που εκτόξευσαν τον κ. Μητσοτάκη στο 40%. Ανεξάρτητα από το πόσο αριστερά αυτο-τοποθετείται κάθε στέλεχος, το βέβαιο είναι ότι οι σύγχρονες εκλογές, σε όλες τις κοινοβουλευτικές δημοκρατίες, κερδίζονται στο κέντρο. Εδώ οφείλεται και το μεγάλο εκλογικό ποσοστό της ΝΔ, που στηρίχθηκε σε μία συστηματική δημοσκοπική και κοινωνική έρευνα του εκλογικού σώματος. Ό,τι δεν έκανε δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ.

Για να μην λέει όμως ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, ας το δούμε συγκεκριμένα, μέσα από μια μεγάλη πρόσφατη έρευνα της Κaparesearch. Δεν πρόκειται για δημοσκόπηση της στιγμής,  από αυτές που χρησιμοποιούνται και για πολιτικές σκοπιμότητες: έγινε για λογαριασμό του Ιδρύματος Friedrich Naumann και δεν έχει γίνει ευρύτερα γνωστή. Να η απάντηση λοιπόν για το ποια έννοια δηλώνει κάτι θετικό ή αρνητικό για σας.

image

Ads

Το κέντρο συγκεντρώνει 72% των θετικών και μάλλον θετικών απόψεων και ακολουθούν με μεγάλα ποσοστά ο σοσιαλισμός, η κεντροαριστερά και η σοσιαλδημοκρατία. Η δεξιά είναι πολύ πιο κάτω και μάλιστα με 62% αρνητικές γνώμες. Η ΝΔ δεν μπορεί να κερδίσει εκλογές στην Ελλάδα, αν δεν κερδίσει το κέντρο και κομμάτια από την κεντροαριστερά, σοσιαλδημοκρατία κλπ.

Ό,τι ακριβώς έκανε το 2019, όπως άλλωστε και το 2004.

Ακόμη και για το ποια ανάπτυξη (μια έννοια προσφιλή στη φιλολογία της δεξιάς) ο σοσιαλισμός και η σοσιαλδημοκρατία υπερτερούν συντριπτικά του φιλελευθερισμού (46 έναντι 29%) στο ερώτημα για το ποια ιδεολογική προσέγγιση «εγγυάται την ταχύτερη και δικαιότερη ανάπτυξη».

image

Από τους δύο παραπάνω πίνακες και με τον συντηρητισμό και στις 2 απαντήσεις στα βάραθρα, προκύπτει ότι παρά την – και διεθνώς – συντηρητική στροφή, η Ελλάδα παραμένει μια χώρα με προοδευτικούς ανθρώπους, που μπορούν να υιοθετήσουν προτάσεις για ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις και αλλαγές. Αλλά με τι προτάσεις και με ποια τακτική;

Φυσικά το κέντρο δεν αποτελεί ξεχωριστή ιδεολογία, αλλά πολίτες που σκέπτονται «κεντρώα », δηλαδή χωρίς κομματικές, παραταξιακές παρωπίδες. Πρόκειται για κοινό που δεν του αρέσουν οι κομματικές κοκορομαχίες και κραυγές, κοιτάει στο μέλλον και περιμένει ανάλογες, μοντέρνες και ρηξικέλευθες προτάσεις. Το ενδιαφέρει η ιστορία, αλλά δυσανασχετεί όταν μπλέκεις τον Κολοκοτρώνη ή τον εμφύλιο με τις τηλεοπτικές άδειες.

Είναι έτοιμο να ακούσει για εγκληματικά λάθη της κυβέρνησης στην πανδημία, για τους ανήθικους εμβολιασμούς νεοδημοκρατών από το παράθυρο ή για τις ψεύτικες υποσχέσεις περί ενίσχυσης του ΕΣΥ, αλλά δυσανασχετεί όταν στέκεσαι αρνητικά για την οργάνωση των εμβολιασμών που ο Πιερακάκης έχει σχεδιάσει ικανοποιητικά. Όταν λοιπόν ούτε τα εγκλήματα κατονομάζεις, ούτε και ένα καλό δεν αναγνωρίζεις, βαράς ντουφεκιές για μπεκάτσες μέσα στο Κοινοβούλιο.

Άκουσα και το επιχείρημα ότι η εν λόγω γνωστή ομιλία ήταν επιτυχημένη γιατί έστρεψε τη συζήτηση από την υπόθεση Καλογρίτσα – Παππά. Θα ξεχάσουμε δηλαδή και ό,τι ξέρουμε από πολιτική επικοινωνία. Όταν ο αντίπαλος κάνει έναν άθλιο αντιπερισπασμό για να στρέψει τη συζήτηση μακριά από τις ΜΕΘ και την Υγεία, απλώς γυρνάς την συζήτηση στις ΜΕΘ και την κατάσταση στην Υγεία. Όχι στη μάνα του Βελουχιώτη.

Όταν ο Μπους ο πρεσβύτερος το 1992 έκανε επιθέσεις στον Μπιλ Κλίντον για τις εξωσυζυγικές του σχέσεις, αυτός το γυρνούσε στην οικονομία («Its the economy stupid », του έγραφαν οι σύμβουλοι του για να μην το ξεχνάει). Δεν κατηγορούσε τους δεξιούς γιατί υποστηρίζουν τις ρατσιστικές διακρίσεις στο Νότο.

Στις βουλευτικές εκλογές του 2019, μετά την απρόσμενη ήττα στις ευρωεκλογές, ο ΣΥΡΙΖΑ έπεσε από την Ακρόπολη και στάθηκε όρθιος. Χάρις στον Α.Τσίπρα που πήρε πάνω του το παιχνίδι και στον φόβο που προκαλεί η μητσοτατική δεξιά. Έκτοτε αυτό το πολύτιμο κεφάλαιο σπαταλιέται άσκοπα, καλύπτοντας πρόσωπα και προβληματικές καταστάσεις και επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη. Ενώ αυτό το πολιτικό κεφάλαιο  κανονικά θα έπρεπε να μεγαλώνει, απέναντι στην πιο φαύλη και ανίκανη κυβέρνηση των τελευταίων δεκαετιών.

Διαβάστε επίσης: Μπορούσε ο ΣΥΡΙΖΑ να κερδίσει τις εκλογές του 2019; 

ΥΓ: Ρωτήθηκα προχθές σχετικά σε ραδιοφωνική συνέντευξη και απλώς απάντησα: «η ΝΔ δεν είναι κόμμα δωσίλογων. Όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι κόμμα σύμμαχο του Κουφοντίνα, όπως επίσης παρουσιάστηκε το προηγούμενο διάστημα. Προχθές έκλεισε η PITSOS, μια εταιρεία με μεγάλη ιστορία στην Ελλάδα και επίσης με εργαζόμενους που θα μείνουν στο δρόμο. Την προηγούμενη χρονιά μειώθηκε για πρώτη φορά τόσο πολύ ο πληθυσμός της χώρας. Αυτό βάζει στο τραπέζι το μεγάλο δημογραφικό πρόβλημα. Η πανδημία και οι οικονομικές της επιπτώσεις για την Ελλάδα είναι πολύ σοβαρές διότι έχει αυξηθεί πάρα πολύ το χρέος. Αν δεν υπάρξουν πολύ γενναία πανευρωπαϊκά μέτρα κουρέματος, θα είναι βραχνάς και θα μπούμε σε πολύ μεγάλες περιπέτειες. Αυτά είναι τα πραγματικά προβλήματα της χώρας».

Ο Παύλος Πολάκης, αντί να με ευχαριστήσει που προσπάθησα να κλείσω μια συζήτηση που ο ίδιος άνοιξε, και αντί να μιλάμε για τη καταστροφική διαχείριση της πανδημίας από την κυβέρνηση φιλονικούμε για το ποιος είναι απόγονος του Κολοκοτρώνη, έγραψε, που αλλού, στο facebook: «Επειδή όλη τη μερα έτρεχα και μόνο τώρα τα ειδα!!! Προς Φίλη, Κουλογλου, Μπίστη: Σύντροφοι, ΣΠΙΤΙ ΟΛΟΙ ΚΑΛΑ; Χαιρετίσματα και χρόνια πολλά! ΥΓ.Με τετοιες δηλωσεις από μεριας σας, ούτε εγώ κονταίνω, αλλά προπαντός ούτε εσείς ψηλώνετε. Ασχοληθειτε με το Μητσοτακη και τη συμμορία που ληστεύει τον τόπο και τον λαό. Οι “ευαισθησίες” σας αφορούν ελάχιστα οικοδομικά τετράγωνα… Καλό ξημέρωμα,έχω χειρουργειο αύριο».

Eγώ θα πρότεινα περισσότερο χειρουργείο και δεν πρόκειται να ασχοληθώ με την περίπτωση. Άλλωστε, φταίει ο Πολάκης;