Σκεφτείτε τώρα έναν τύπο γύρω στα 50, κλασική Generation-X, οικογενειακή παράδοση κάπου μεταξύ Ένωσης Κέντρου και ΕΔΑ, στα 20 είναι με τον Αντρέα, αλλά τρώει την ήττα του ’89 και της συγκυβέρνησης, στα 30 παρασύρεται κι αυτός απ’ τον Σημίτη, κάτι αρχίζει να μην του αρέσει, αλλά δεν καταλάβαινε τότε τι, γιατί είχε πέσει με τα μούτρα στη δουλειά κι όλοι ζούσαν το όνειρο, κι εκεί στα 40 τού σκάει η κρίση, είναι και πάνω στην πιο παραγωγική του ηλικία, τα παίρνει στο κρανίο, εγκαταλείπει και τυπικά το ΠΑΣΟΚ για τον ΣΥΡΙΖΑ και πορεύεται έτσι μέχρι σήμερα, στα όρια όμως πλέον της αποχής, απογοητευμένος κι αυτός, όπως οι περισσότεροι, από τα αδιέξοδα, είναι βέβαια από τους τυχερούς που έχουν δουλειά, αλλά επισφαλής όσο δεν πάει, δεν μπορεί να συνεννοηθεί ούτε με τα παιδιά του στα πολιτικά, σκεφτόταν να μην πάει καν να ψηφίσει στις εκλογές, αλλά το ‘ριξε Τσίπρα λόγω Μητσοτάκη.

Αυτός, λοιπόν, ακούει σήμερα τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ είναι ο κόσμος που τον ψήφισε, ακούει τον γραμματέα του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν θέλει followers αλλά μέλη με ουσιαστική συμμετοχή, ακούει τον έναν του ΣΥΡΙΖΑ να μιλά για προοδευτική συμμαχία με το καλό ΠΑΣΟΚ, ακούει τον άλλον του ΣΥΡΙΖΑ να λέει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πάντα το κόμμα της ριζοσπαστικής αριστεράς κι ότι δεν θέλει την πασοκοποίηση και το κακό ΠΑΣΟΚ, ακούει τον τάδε σχολιαστή να λέει ότι το κόμμα χρειάζεται νέα ταυτότητα, ακούει τον δείνα σχολιαστή να λέει ότι το κόμμα χρειάζεται οργανωτική ανασυγκρότηση, κι όλοι μαζί να λένε ότι το κόμμα δεν έχει επικοινωνία.

Αυτός ο τύπος, λοιπόν, ο πενηντάρης που ήξερε απ’ έξω όλα τα στελέχη του όλου ΠΑΣΟΚ διαβάζοντας Νέα και Ελευθεροτυπία, έμαθε απ’ έξω όλα τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, με συνιστώσες ή χωρίς, διαβάζοντας Εφημερίδα των Συντακτών και 2-3 σάιτ, και τώρα ξαναβλέπει στελέχη του ΠΑΣΟΚ που τα ‘χε κάπως ξεχάσει να εμφανίζονται στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά επίσης βλέπει άλλα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ να μην νιώθουν και πολύ άνετα με τα πρώην στελέχη του ΠΑΣΟΚ, χωρίς κανείς να διευκρινίζει ποια προέρχονται από το καλό και ποια από το κακό ΠΑΣΟΚ, κι ενώ ο ίδιος ήταν κάποτε καλό και κακό ΠΑΣΟΚ και τώρα ΣΥΡΙΖΑ ενιαίος, όταν μιλάει με πασόκους φίλους του τον λένε συριζαίο κι όταν μιλάει με συριζαίους φίλους του τον λένε πασόκο (κάτι σαν εκείνους τους δύσμοιρους που στην Αλβανία ήταν Έλληνες και στην Ελλάδα Αλβανοί).

Συμβαίνει δε, αυτός ο πενηντάρης ψηφοφόρος του ΣΥΡΙΖΑ να μην ξέρει τελικά αν είναι τόσο ΣΥΡΙΖΑ όσο νομίζει, αλλά να είναι σίγουρα ΣΥΡΙΖΑ οι διάφοροι γνωστοί και λιγότερο γνωστοί από το ΠΑΣΟΚ όπου τους άφησε πριν χρόνια για να τους ξαναβρεί τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ και, μάλιστα, να τους ξαναβρεί περισσότερο ΣΥΡΙΖΑ από αυτόν που ήρθε πρώτος αλλά χωρίς τυμπανοκρουσίες.

Παρά το τρεχαλητό της καθημερινότητας, αυτός ο πενηντάρης μπήκε στον κόπο να διαβάσει τη νέα διακήρυξη του ΣΥΡΙΖΑ και απ’ αυτά που διάβασε κατάλαβε ότι ο στόχος είναι ο σοσιαλισμός και η συγκέντρωση των μέσων παραγωγής στους εργάτες, αλλά αυτός ο σοσιαλισμός (που τον θυμάται απ’ τα νιάτα του, μιας και το μοναδικό κόμμα που επίσης θυμάται να έχει στο όνομά του τη λέξη αυτή παραμένει το ΠΑΣΟΚ), αυτός ο σοσιαλισμός λοιπόν, μπορεί και να αργήσει, να πάει από παράκαμψη, γιατί έχουμε Τραμπ στην Αμερική και ακροδεξιούς στην Ευρώπη, αλλά στο μεσοδιάστημα όλοι, πράσινοι και κόκκινοι μαζί, θα πορευτούν με σημαία κατ’ αρχάς την οικολογία κι όπου αλλού κληθεί ο «ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία» να δώσει κοινωνικούς αγώνες κατά του νεοφιλελευθερισμού.

Αυτός ο πενηντάρης είναι σαν τη γάτα του Σρέντινγκερ. Κανείς δεν ξέρει πραγματικά αν ζει ή όχι, μεσα στο κουτί που είναι κλεισμένος. Μπορεί να είναι ΠΑΣΟΚ και ΣΥΡΙΖΑ ταυτόχρονα, αλλά μπορεί να μην είναι και τίποτε απ’ τα δύο, γιατί τα άτομα σοσιαλισμού που είναι μέσα στο κουτί μπορεί να διασπαστούν, μπορεί και όχι, ενεργοποιώντας και μη ενεργοποιώντας το σφυροδρέπανο, που σπάει και δεν σπάει τα φυαλίδια πολιτικής έντασης, μέσα σ’ αυτό το ατσάλινο κουτί του συστήματος, στο οποίο μπαίνουν κατά την παράδοση όλα τα πειραματαζώα στο όνομα της πολιτικής γνώσης και αυτογνωσίας.

Τι θα κάνει αυτός ο πενηντάρης φίλος και σύντροφός μας, άραγε;

Σαν άλλος Τσάκωνας μετρά τις εξαετίες, τα εξάμηνα και τα εξάωρα. Πήγε στον ΣΥΡΙΖΑ για να μην είναι ΠΑΣΟΚ, το οποίο είχε γίνει από καιρό ΝΔ, μετά ο ΣΥΡΙΖΑ εφήρμοσε πολιτική ΠΑΣΟΚ με ανθρώπους ΣΥΡΙΖΑ, μετά ήρθαν κι άλλοι από το ΠΑΣΟΚ για να μην έρθει η ΝΔ, η ΝΔ ήρθε, και τώρα που ήρθε, ο ΣΥΡΙΖΑ θέλει να εφαρμόσει αυθεντική πολιτική ΣΥΡΙΖΑ, χωρίς ΠΑΣΟΚ αλλά με ανθρώπους ΠΑΣΟΚ, που να μην είναι όμως πια ΠΑΣΟΚ αλλά ΣΥΡΙΖΑ, κι όχι ΣΥΡΙΖΑ που έγινε ΠΑΣΟΚ, αλλά ΣΥΡΙΖΑ που θα ξαναγίνει ΣΥΡΙΖΑ με όνομα ΠΑΣΟΚ.

– Σάκη, πέσε κοιμήσου και μη μουρμουράς. Δουλεύεις αύριο.