Οι αρχαίοι μας πρόγονοι έλεγαν πολύ σοφά: «Μηδενί δίκην δικάσεις, πριν αμφοί μύθον ακούσεις». Ποτέ δηλαδή να μην κρίνεις, πριν να ακούσεις και τις δύο πλευρές. Σε αυτόν τον πόλεμο όλοι καταδίκασαν, και σωστά, την εισβολή των Ρώσων στην Ουκρανία, ως μια πράξη που προσβάλλει κατάφωρα τους κανόνες του διεθνούς δικαίου.

Ads

Όμως δεν ήταν η πρώτη φορά που έγινε μια τέτοια, κατάφωρη παραβίαση της διεθνούς νομιμότητας, παρά το γεγονός ότι ο πόλεμος αυτός προβλήθηκε σαν ο πρώτος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Η διεθνής κοινότητα πολύ γρήγορα ξέχασε την εισβολή των Τούρκων στην Κύπρο το 1974, όπως και την εισβολή των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων στη Γιουγκοσλαβία το 1999, χωρίς προηγούμενη απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ.

Κι ύστερα, όταν τα κράτη του ΝΑΤΟ κατηγορούν τη Ρωσία ότι εισέβαλε απρόκλητα στην Ουκρανία, πρέπει να ακουστεί και η άποψη της Ρωσίας, ότι δεν ήταν εκείνη που παραβίασε πρώτη τους διεθνείς κανόνες. Καθώς, όπως και το ίδρυμα Γκορμπατσόφ επιβεβαιώνει, η συμφωνία της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης το 1989, από την οποία προέκυψε και η Ουκρανία ως ανεξάρτητο κράτος, ήταν η επιρροή του ΝΑΤΟ να μην ξεπεράσει την Πολωνία και τον ποταμό Έλβα.

Μια συμφωνία που παραβιάζεται αν το ΝΑΤΟ δεχτεί τελικά στους κόλπους του την Ουκρανία. Κι ακόμη, όταν τα κράτη της δύσης υποστηρίζουν ότι η Ρωσία εισέβαλε απρόκλητα σε κυρίαρχο κράτος, πρέπει να ακουστεί και η πλευρά του Πούτιν, που ισχυρίζεται ότι εισέβαλε για να «αποναζιστικοποιήσει την Ουκρανία», όπως δήλωσε και να σταματήσει τους Ουκρανούς εθνικιστές που προχωρούσαν σε εθνοκαθάρσεις φιλορωσικών πληθυσμών στην ανατολική Ουκρανία. Μια δικαιολογία παρόμοια με εκείνη των ΝΑΤΟϊκών δυνάμεων όταν εισέβαλαν στην Γιουγκοσλαβία. Η αλήθεια είναι ότι στον πόλεμο, το μόνο θύμα είναι η αλήθεια.

Ads

Γι’ αυτό και σε έναν πόλεμο, χωρίς δεύτερη σκέψη, επιλέγει κανείς τη διπλωματία που οδηγεί στην ειρήνη. Με τα δεδομένα, έγινε γνωστό ότι από τις 27 χώρες του ΝΑΤΟ, οι 15 υπάκουσαν στις εντολές των ισχυρών και εφάρμοσαν κυρώσεις εναντίον της Ρωσίας. Υπενθυμίζεται ότι η αποστολή στρατιωτικού υλικού σε εμπόλεμη ζώνη ισοδυναμεί με στρατιωτική εμπλοκή. Γι’ αυτό και οι ΗΠΑ, προκειμένου να ενισχύσουν την Ουκρανία με στρατιωτικό υλικό, πήραν πρώτα έγκριση από το Κογκρέσο.

Μεταξύ των 15 χωρών που έστειλαν στρατιωτικό υλικό στην Ουκρανία, συμπεριλαμβάνεται και η Ελλάδα. Η οποία εκτός του άλλου στρατιωτικού υλικού, επέστρεψε στην Ουκρανία και τα 20.000 ουκρανικά Καλάσνικοφ που κατασχέθηκαν από παράνομη δραστηριότητα στη Ρόδο το 2012. Η ελληνική κυβέρνηση δεν σταμάτησε εδώ, αλλά προχώρησε στην απαγόρευση των ρωσικών πτήσεων πάνω από τη χώρα, όπως και στην ακύρωση ρωσικών καλλιτεχνικών παραστάσεων.

Εκείνο που είναι πρωτοφανές με την εμπλοκή της Ελλάδας στον πόλεμο, είναι ότι αυτή η κρίσιμη επιλογή, η οποία θα έχει σοβαρές συνέπειες στο μέλλον, έγινε με μονομερή απόφαση της… οικογένειας του πρωθυπουργού. Δεν υπήρξε δηλαδή συμμετοχή στη λήψη της τόσο κρίσιμης απόφασης της κυβέρνησης, αφού δεν συμμετείχε στη σχετική σύσκεψη ο υπουργός των εξωτερικών Νίκος Δένδιας, ούτε υπήρξε και έγκριση του ΚΥΣΕΑ. Κι ακόμη, δεν ενημερώθηκε καν η Βουλή και δεν συνεδρίασε το Συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών υπό την Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όπως προβλέπεται σε παρόμοιες σοβαρές κρίσεις.

Από την άλλη πλευρά, μεταξύ των 12 χωρών που δεν συμμετείχαν στη λήψη μέτρων για την στρατιωτική ενίσχυση της Ουκρανίας και την τιμωρία της Ρωσίας, ήταν και η Τουρκία. Η οποία ακόμη και το κλείσιμο των στενών της Μαύρης Θάλασσας που ζητούσε το ΝΑΤΟ, το επέβαλε 5 μέρες μετά την έναρξη της εισβολής και αφού τα ρωσικά πλοία είχαν ήδη περάσει από τα στενά. Οι συνέπειες του πολέμου γενικώς και πολύ περισσότερο γι’ αυτούς που ενεπλάκησαν σε αυτόν, θα είναι πολύ επώδυνες. Η Ρωσία, η οποία ήδη υφίσταται οικονομικό αποκλεισμό από τη δύση, απειλεί κι αυτή με τη σειρά της με ενεργειακό αποκλεισμό. Σε μια εποχή που η ελληνική κυβέρνηση, σε μια ακόμη ολέθρια απόφαση, αποδυνάμωσε την ενεργειακή μας αυτονομία, καταργώντας την παραγωγή ενέργειας από τον εγχώριο λιγνίτη και εξαρτώμενη ακόμη περισσότερο από το ρωσικό φυσικό αέριο.

Είναι βέβαιο λοιπόν ότι η Ελλάδα θα περάσει πολύ δύσκολα σε περίπτωση ενεργειακού αποκλεισμού ή ακόμη και στο ενδεχόμενο περαιτέρω αύξησης της ήδη αυξημένης τιμής του. Μια συνέπεια που θα την υποστεί προφανώς ολόκληρος ο ελληνικός λαός. Οι αντιδράσεις της Ρωσίας όμως δεν σταματούν εδώ, καθώς έγινε γνωστός και ο τουριστικός αποκλεισμός της Ελλάδας από τη Ρωσία. Όπως ανακοίνωσαν οι Ρώσοι τουριστικοί πράκτορες, ο τουρισμός τους το καλοκαίρι θα κατευθυνθεί σε χώρες που δεν ενεπλάκησαν στον πόλεμο, όπως η Αίγυπτος και η Τουρκία. Μια απόφαση που επίσης θα έχει ολέθριες συνέπειες στην ελληνική οικονομία και στους χιλιάδες εργαζομένους στον τουρισμό.

Η Τουρκία αναβαθμίζεται διεθνώς κι εμείς αποδυναμωνόμαστε και φτωχαίνουμε. Από την άλλη πλευρά, δεν είδαμε την Ουκρανία να ενισχύεται σημαντικά επειδή η ελληνική κυβέρνηση της επέστρεψε τα 20.000 Καλάσνικοφ που είχε κατασχέσει… Η ελληνική κυβέρνηση, αν ήθελε πράγματι να συμμετάσχει στο δράμα των Ουκρανών, μπορούσε να στείλει ανθρωπιστική βοήθεια, ιατροφαρμακευτικό δηλαδή υλικό, που θα έπιανε και τόπο στον Ουκρανικό πληθυσμό που υποφέρει.

Με την απαγόρευση, αντίθετα, Ρωσικών πτήσεων στον εναέριο χώρο μας και Ρωσικών καλλιτεχνικών και λογοτεχνικών εκδηλώσεων στην Αθήνα και αλλού, δεν αποδυναμώνεται η Ρωσία.
Γιατί ακόμη και αν η υπουργός Πολιτισμού απαγορεύσει, όπως πράγματι έκανε, τη «Λίμνη των Κύκνων» του Τσαϊκόφσκι, ή ακόμη και αν προχωρήσει στην απαγόρευση των έργων όλων των μεγάλων Ρώσων δημιουργών, «Ο Ηλίθιος» του Ντοστογιέφσκι θα παραμείνει στη διεθνή δραματουργία ένα διαχρονικό θεατρικό πρότυπο…