Εκατοντάδες αστυνομικοί βρίσκονται εδώ και εβδομάδες στο ΑΠΘ για να προστατεύσουν την κατασκευή της νέας βιβλιοθήκης της Σχολής Θετικών Επιστημών από τους καταστροφείς «με τις βαριοπούλες».

Είναι απορίας άξια η αδυναμία, όλο αυτό το διάστημα, των δυνάμεων καταστολής να συλλάβουν τους φέροντες βαριοπούλες. Αν δεν μπορούν, τότε η παρουσία τους δεν προσφέρει τίποτα. Αν δεν θέλουν, τότε η παρουσία τους εξυπηρετεί άλλες ανάγκες πέραν αυτών που έχουν να κάνουν με την ανέγερση της εν λόγω βιβλιοθήκης…

Ενώ το ΑΠΘ ουσιαστικά δεν μπορεί να λειτουργήσει υπό τις συνθήκες των δακρυγόνων, λίγες μόνο μέρες μετά την τοποθέτηση του διλλήματος «ή με τις βιβλιοθήκες ή με τις βαριοπούλες» από τον Πρωθυπουργό, η κυβέρνηση κατέθεσε προσχέδιο νόμου στο οποίο καταργούνται οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες ως αυτοτελείς μονάδες των πανεπιστημίων και απαξιώνεται το θεσμικό πλαίσιο του Συνδέσμου Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών (ΣΕΑΒ).

Θυμίζουμε ότι στη μέχρι σήμερα ισχύουσα νομοθεσία οι πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες ιδρύονται και συνιστούν «αυτοτελείς και αποκεντρωμένες μονάδες» των ΑΕΙ. Το προσχέδιο νόμου για που κατέθεσε το Υπουργείο Παιδείας καταργεί το άρθρο 48 του Ν. 4009 και οι βιβλιοθήκες χάνουν το θεσμικό καθεστώς αυτοτελούς και οργανικής μονάδας που με διάφορους τρόπους ίσχυε για δεκαετίες. Η μόνη αναφορά σε πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες γίνεται στο άρθρο 223 του προσχεδίου νόμου όπου δίνεται η δυνατότητα να καθοριστούν «οι κανόνες οργάνωσης και λειτουργίας των βιβλιοθηκών» στον Εσωτερικό Κανονισμό του κάθε πανεπιστημίου.

Όμως, όπως φαίνεται και από το άρθρο 206 του νομοσχεδίου, η συγκρότηση των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών δεν περιλαμβάνεται υποχρεωτικά στις οργανωτικές μονάδες του Πανεπιστημίου. Δηλαδή, δεν συνιστά προϋπόθεση λειτουργίας ενός πανεπιστημίου! Η κατάργηση των άρθρων που αφορούν στις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες οδηγεί σε απαξίωση και τον Σύνδεσμο Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών (ΣΕΑΒ). Επισημαίνουμε ότι μέσω του ΣΕΑΒ εξασφαλίζεται η απρόσκοπτη δωρεάν πρόσβαση όλων των φοιτητών, καθηγητών και ερευνητών της χώρας μας στα διεθνή ερευνητικά περιοδικά σε καθημερινή βάση.

Οι συγκεκριμένες κυβερνητικές επιλογές δεν αποτελούν παράβλεψη, ούτε δείχνουν την πρόθεση να ρυθμίζουν τα πανεπιστήμια τα του οίκου τους μέσω των Εσωτερικών Κανονισμών.

Άλλωστε, το προσχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας είναι το μεγαλύτερο σε έκταση νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ που έχει κατατεθεί από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, προβλέπει απίθανες λεπτομέρειες για πάρα πολλά άλλα ζητήματα και συνιστά αντιπαράδειγμα νομοθετικού υπερκαθορισμού της δραστηριότητας των πανεπιστημίων. Το προσχέδιο νόμου τεχνηέντως τοποθετεί στα «αζήτητα» του Εσωτερικού Κανονισμού όσες σημαντικές λειτουργίες των πανεπιστημίων επιθυμεί επιμελώς να υποβαθμίσει.

Το 1863 δημιουργείται στο τότε Πανεπιστήμιο Αθηνών το πρώτο ξεχωριστό αναγνωστήριο βιβλιοθήκης μέσω του οποίου τα μέλη της ακαδημαϊκής κοινότητας είχαν το δικαίωμα πρόσβασης σε βιβλία και άλλο υλικό μελέτης.

Η κατάργηση της αναγκαστικής ύπαρξης των πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών ως αυτοτελών και αποκεντρωμένων μονάδων των ΑΕΙ και η εν της πράγμασι συνεπαγόμενη απαξίωση του Συνδέσμου Ελληνικών Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών δείχνουν την επερχόμενη ιδιωτικοποίηση όλων των υπηρεσιών που σχετίζονται με τις πανεπιστημιακές βιβλιοθήκες: μίσθωση κτιρίων πανεπιστημιακών βιβλιοθηκών σε ιδιώτες, λειτουργία και στελέχωση από εργολαβικές εταιρίες, πρόσβαση σε διεθνείς βάσεις δεδομένων και σε διεθνή επιστημονικά περιοδικά και αρχειακό υλικό μέσω ιδιωτικών παρόχων κλπ.

Το κόστος θα περάσει στους χρήστες φοιτητές, καθηγητές, ερευνητές. Η κυβέρνηση, μέσω μιας νομοθετικής «βαριοπούλας», προχωρά στην καταστροφή μιας ακαδημαϊκής παράδοσης 160 ετών στα ελληνικά πανεπιστήμια…