Η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας χρησιμοποιώντας τον φόβο της επιδημίας και έχοντας την Ελληνική κοινωνία “μαντρωμένη”, έχει ξεκινήσει ένα τρελό γλέντι διασπάθισης του δημόσιου χρήματος, προσφέροντας σε έναν κλειστό επιχειρηματικό  κύκλο τεράστια ποσά, είτε μέσω  απαλλαγών σε  εισφορές, είτε μέσω φοροαπαλλαγών, είτε με απευθείας χρηματοδοτήσεις.

Ads

Για να αναφέρουμε μερικά από αυτά:

  • Στα τηλεοπτικά δίκτυα και στους μεγαλοεκδότες δόθηκαν 20.000.000€ για διαφημιστική καμπανιά για τον κορονοϊό, ενώ ήταν υποχρεωμένοι να προσφέρουν την διαφημιστική καμπάνια δωρεάν.
  • Απάλλαξε τους καναλάρχες από το να πληρώσουν τις ετήσιες εισφορές τους ύψους 21.000.000€
  • Αύξησε κατά 100% την τιμή αποζημίωσης των ιδιωτικών κλινών ΜΕΘ (από 800 στα 1.600€), δίνοντας ταυτόχρονα ένα πακέτο ενίσχυσης των ιδιωτών των Νοσηλευτικών Κέντρων που ανέρχεται το λιγότερο σε 30.000.000€, την ώρα που τα δημόσια νοσοκομεία έχουν τρομερές ελλείψεις σε βασικά είδη προστασίας.
  • Στη Χίο, την Λέσβο και στη Σάμο  οι εταιρίες  ΤΕΡΝΑ ΑΕ, ΑΚΤΩΡ ΑΤΕ, και ΜΥΤΙΛΗΝΑΙΟΣ ΑΕ,  ανέλαβαν με συνοπτικές διαδικασίες την δημιουργία κέντρων υποδοχής μεταναστών αντί των  συνολικών ποσών  1.031.398,71€, 854.390,86€, 947.651,72€ αντίστοιχα.
  • Τέσσερις υπουργοί της κυβέρνησης συμμετέχουν σε ένα περιβαλλοντικό, πολιτισμικό, οικονομικό και θεσμικό σκάνδαλο στη σκιά της Ακρόπολης. Ενέκριναν άδεια  ανέγερσης εννιαώροφου ξενοδοχείου στην περιοχή Μακρυγιάννη, εντός του αρχαιολογικού χώρου της πόλης των Αθηνών. Το ΣτΕ είχε ακυρώσει την άδεια του ξενοδοχείου με απόφαση τον περασμένο Νοέμβριο. Σε αυτήν την δική ο υπουργός Επικρατείας Γ. Γεραπετρίτης  εκπροσώπησε ως δικηγόρος την εταιρεία VASACO, ιδιοκτήτρια του παρανόμως ανεγειρόμενου και επιδοτούμενου ξενοδοχείου.
  • Επιδότηση με 10.980.000€ θα λάβει ο Μορέας (Κόρινθος – Τρίπολη – Καλαμάτα και Λεύκτρα – Σπάρτη). Ο Μορέας επιδοτείται από το ελληνικό δημόσιο, λόγω χαμηλής κυκλοφορίας οχημάτων, σε σχέση με τις αρχικές προβλέψεις. Μεγαλύτερος μέτοχος της κοινοπραξίας «Μορέας» είναι ο όμιλος ΕΛΛΑΚΤΩΡ, συμφερόντων του Γιώργου Μπόμπολα.
  • Η κυβέρνηση θεσμοθέτησε με πράξη νομοθετικού περιεχομένου υποχρεωτικό voucher, αντί της επιλογής επιστροφής των χρημάτων στις ακυρωμένες πτήσεις, βάζοντας ουσιαστικά τους καταναλωτές να πληρώσουν τα προβλήματα ρευστότητας των αεροπορικών εταιριών, γεγονός αντίθετο με την Ευρωπαϊκή νομοθεσία. 
  • Ένα κύκλωμα που δημιουργήθηκε την περίοδο Σαμαρά – Βενιζέλου,  επανήλθε  στο προσκήνιο με πρόσχημα την ενίσχυση των επιστημόνων λόγω κορονoϊού με τον ίδιο  Υπουργό στο Υπουργείο Εργασίας. Πρόκειται για το κύκλωμα των Κέντρων Επαγγελματικής Κατάρτισης που αναπτύχτηκαν  με τα voucher επί Υπουργίας Γιάννη Βρούτση που όταν η ανεργία θέριζε τους  νέους,  οι  ‘‘κολλητοί’’ του Υπουργού  θησαύριζαν. Μέσω του νέου προγράμματος  θα εισέπρατταν 110.000.000€,  συνολικά 183.000 επιστήμονες – δικαιούχοι και 86.000.000€  θα μοιραζόντουσαν,  οι επιτήδειοι, χωρίς  καμία επένδυση και χωρίς να προσφέρουν καμία σοβαρή υπηρεσία και με χαμηλό επιστημονικό  επίπεδο. Η μεγαλύτερη πρόκληση ήταν το ότι  ένας ή δύο επιχειρηματίες θα εισέπρατταν 36.000.000€… (!) ενώ τα χρήματα αυτά θα μπορούσαν να κατευθυνθούν απευθείας στους επιστήμονες. Μετά την τεραστία αντίδραση που υπήρξε από την αντιπολίτευση, η κυβέρνηση αναγκάστηκε να ανακαλέσει το προκλητικό σκάνδαλο.

Τα παραπάνω σε συνδυασμό με τα αντεργατικά μέτρα που συνοδεύουν όλες τις κυβερνητικές αποφάσεις, με το νέο νομοσχέδιο για την παιδεία που ενισχύει την ιδιωτική εκπαίδευση και την παραπαιδεία και σε συνδυασμό με πάμπολλες αναθέσεις ‘‘υπηρεσιών’’ σε ιδιώτες που στοιχίζουν εκατομμύρια στο δημόσιο, καταδεικνύουν το εμφανές σφιχταγκάλιασμα της κυβέρνησης και των ‘‘επιχειρηματικών’’ συμφερόντων.

Οι διαδρομές του χρήματος ή πως το δημόσιο λειτουργεί σαν αγωγός κερδοσκοπίας των ιδιωτών

Ads

Το δημόσιο λειτουργούσε και λειτουργεί σαν αγωγός κερδοφορίας των ιδιωτικών επιχειρήσεων με διαφόρους τρόπους.

Οι ιδιώτες είναι αυτοί που καρπώνονται το δημόσιο χρήμα (μέσω παροχής υπηρεσιών,  τις προμήθειες διαφόρων εμπορευμάτων, μέσω των δημοσίων έργων, των εξοπλιστικών προγραμμάτων κλπ.)

Ο ποιο σύντομος δρόμος για να καρπωθούν οι ιδιώτες το δημόσιο χρήμα είναι άπλα η δωροδοκία υπηρεσιακών στελεχών και  κυβερνητικών παραγόντων.

Εκεί οφείλεται και η εκτεταμένη διαφθορά των κυβερνήσεων στο παρελθόν. Οι συνολικές δαπάνες  του Κρατικού Προϋπολογισμού για το έτος 2020 προβλέπεται ότι θα διαμορφωθούν (σε δημοσιονομική βάση) σε 57.009 εκατ. ευρώ.

Οι δαπάνες παροχών σε εργαζομένους προβλέπεται ότι θα ανέλθουν στα 13.399 εκατ. ευρώ.

Με προχείρους υπολογισμούς οι ιδιώτες, μέσω υπηρεσιών, εμπορευμάτων, δημοσίων έργων και εξοπλισμών, καρπώνονται πάνω από 20.000 εκατ. ευρώ, ποσό τεράστιο και που αντιπροσωπεύει ένα μεγάλο ποσοστό των δημοσίων δαπανών και του Α.Ε.Π.

Η βάση της διαπλοκής

Βεβαίως οι υπηρεσίες, τα εμπορεύματα, τα δημόσια έργα, οι εξοπλισμοί, κοστίζουν πολύ πάνω από την πραγματική τους αξία για το δημόσιο και την ελληνική κοινωνία, γιατί μέσα στο συνολικό κόστος των προσφορών συμπεριλαμβάνεται και το μαύρο χρήμα που πηγαίνει για χρηματισμό κυβερνητικών ή υπηρεσιακών  παραγόντων, οι όποιοι είναι υπεύθυνοι και βοηθούν  την ‘‘ανάθεση’’ στους ιδιώτες.

Αυτή είναι η ‘‘διαδικασία’’ και η ‘‘διαδρομή’’ του μαύρου χρήματος, καθώς και η δημιουργία ισχυρών σχέσεων μεταξύ κυβερνητικών, υπηρεσιακών και επιχειρηματικών παραγόντων και η εγκαθίδρυση πανίσχυρων λόμπυ διαπλοκής.

Έτσι μόνο μπορεί  να εξηγηθεί το γεγονός ότι εκατοντάδες δις ευρώ είναι ‘‘παρκαρισμένα’’ στις ελβετικές τράπεζες ή σε φορολογικούς παραδείσους μέσω offshore εταιρειών. 

Ας δούμε και μερικά στοιχεία για τον ‘‘πατριωτισμό’’ της ελληνικής αστικής τάξης. Από το 2009 έως το 2013, την ώρα που η ελληνική κοινωνία υπέφερε, κομμάτια του πληθυσμού οδηγούνταν στην απόλυτη φτώχεια, στην ανεργία και στις αυτοκτονίες, 53.000 Έλληνες ‘‘πατριώτες’’ έβγαλαν πάνω από 80 δις είτε στις ευρωπαϊκές χώρες είτε σε χώρες – φορολογικούς παραδείσους.

Τα αστικά κόμματα διαχείρισης και το ΠΑΣΟΚ, υπεύθυνοι για την υπερχρέωση του ελληνικού δημοσίου

Η πτώχευση και τα μνημόνια έχουν σαν βάση την τεράστια διασπάθιση του δημόσιου χρήματος από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ στο παρελθόν.

Τα δυο κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβέρνηση μετά τη δικτατορία, από ένα σημείο και πέρα (ιδιαίτερα τη δεκαετία του ’90 και της κυβέρνησης Σημίτη), είχαν ταυτόσημη πολιτική, γιατί τους συνέδεε όχι το καλό των Ελλήνων πολιτών, αλλά η εξαχρείωση και η σύνδεση με τους κρατικοδίαιτους επιχειρηματίες, καθώς και οι κοινές ‘‘επιχειρηματικές’’ μπίζνες.

Τα δυο κόμματα  μοίραζαν  τα πάντα στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, πολλές φορές μέσα και από κοινά ‘‘επιχειρηματικά’’ λόμπι. Αυτό που τους σταμάτησε ήταν η κατάρρευση και η πτώχευση του Ελληνικού δημόσιου, καθώς και η εφαρμογή των μνημονίων.

Η επιστροφή της ΝΔ στην κυβέρνηση και τα επιχειρηματικά συμφέροντα

Αυτός ήταν και ο λόγος που ΝΔ και ΚΙΝΑΛ σε συνεργασία με τους μεγαλοεπιχειρηματίες και τους καναλάρχες προσπάθησαν (μεθοδικά και συντονισμένα) και κατάφεραν να ρίξουν την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, για να μπορέσουν να συνεχίσουν το ‘‘θεάρεστο’’ έργο της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος απρόσκοπτα. Η επιστροφή της ΝΔ στην κυβέρνηση σήμανε τον θρίαμβο της διαπλοκής και όλα αυτά τα ‘‘δωράκια’’ στους επιχειρηματίες είναι η πληρωμή της κυβέρνησης για τις ‘‘υπηρεσίες’’ τους.  

Κοινοβουλευτικός, κοινωνικός και εργατικός έλεγχος – Η απάντηση στη διαπλοκή

Για να μπορέσουμε να αποφύγουμε τα φαινόμενα διασπάθισης του δημόσιου χρήματος δεν φτάνει μόνο ο έλεγχος στο κοινοβούλιο.

Σε  αυτόν τον χορό του δημόσιου χρήματος χρειάζονται σύνθετες μορφές έλεγχου, καθώς και διαδικασίες επιστροφής των χρημάτων που εκλάπησαν και παραδειγματικής τιμωρίας των εμπλεκόμενων.

Χρειάζεται οι συνδικαλιστικές οργανώσεις, τα κοινωνικά κινήματα, τα κόμματα της αριστεράς να αγωνιστούν για:

  • Θεσμοθέτηση εκτεταμένων μορφών κοινωνικού και εργατικού έλεγχου σε όλα τα επίπεδα και τις διαδικασίες που αφορούν οικονομικές συναλλαγές του δημοσίου (σε παροχή υπηρεσιών, σε συμβάσεις δημοσίων έργων, σε προμήθειες εμπορευμάτων ή οποιεσδήποτε άλλες προμήθειες).
  • Να δημεύονται τα περιουσιακά στοιχεία όλων των εμπλεκομένων στον χρηματισμό και την κατάχρηση. 
  • Όλες οι εταιρίες οι οποίες επιβάρυναν το δημόσιο μέσα από αντίστοιχες συναλλαγές να επιστρέψουν τα παραπάνω χρήματα που καρπώθηκαν, γιατί στη συναλλαγή δεν κερδίζει μόνο αυτός που χρηματίζεται, αλλά και αυτός που δωροδοκεί.
  • Να επιταχυνθούν οι διαδικασίες έλεγχου που αφορούν τις λίστες Λαγκάρντ, Μποργιανς, Panama Papers κλπ.
  • Να επιταχυνθούν οι ανακριτικές και οι δικαστικές διαδικασίες που αφορούν όλα τα μεγάλα σκάνδαλα.

Οι εργαζόμενοι πρέπει να δείξουν στην κυβέρνηση ότι δεν θα ανεχτούν νέα σκάνδαλα, πτωχεύσεις και μνημόνια.