Η ένταση του προεκλογικού αγώνα έχει πλέον ανεβεί. Τα κόμματα έχουν παρατάξει τα ψηφοδέλτια καί οι δυνάμεις τους που βρίσκονται έξω απ αυτά συντονίζουν τις προσπάθειες μαζί με τους υποψήφιους για τη νίκη του εκάστοτε ψηφοδελτίου.

Ειναι οι πρώτες εκλογές που γίνονται στη χώρα με την απλή αναλογική καί αυτό το δημοκρατικότερο των εκλογικών συστημάτων δημιουργεί απο μόνο του ένα αμεσότερο περιβάλλον, σε σχέση με άλλες εκλογικές αναμετρήσεις, στο οποίο η συμμετοχή απο τα κάτω είναι ανεβασμένη καί πιθανόν και καταλυτικός παράγοντας για την τελική έκβαση της μάχης.

Κατα τούτο αποκτούν ‘ενα σημαντικό πλεονέκτημα οι προοδευτικές δυνάμεις απέναντι στις δυνάμεις της δεξιάς, εφόσον τουλάχιστον ως προς την ενεργή βάση που διαθέτουν, παραδοσιακά υπερτερούν σημαντικά.

Αυτό το δεδομένο βέβαια δεν μπορεί να καταγραφεί στις δημοσκοπήσεις οι οποίες διεξάγονται επιφανειακά χωρίς να μπορούν ή δεν θέλουν να εισέλθουν βαθύτερα στα χαρακτηριστικά της εκλογικής μάχης.

Τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων εμφανίζουν έτσι κατά πολλούς «μαγικές»λεγόμενες εικόνες, έναν όρο που τουλάχιστον αυτοί που έχουν ασχοληθεί με στοιχειώδεις ερευνητικές μεθόδους γνωρίζουν και καταλαβαίνουν καλά.

Αλλά ακόμα καί αυτές τις «μαγικές εικόνες»αν πάρουμε ως υπολογιστική βάση τι μαθαίνουμε από τους αριθμούς; Οι δυνάμεις της Δεξιάς-Κεντροδεξιάς (κόμματα απο άκρα Δεξιά μέχρι κ την ΝΔ) συγκεντρώνουν συνολικά ένα ποσοστό γύρω στο 40%, ενώ οι δυνάμεις της Κεντροαριστεράς-Αριστεράς (από ΠΑΣΟΚ μέχρι κ ΚΚΕ κ Μερα 25) φτάνουν το 45% κ παραπάνω.

Το υπόλοιπο 15% αποτελεί τους λεγόμενους αναποφάσιστους, που όπως έχει αναλυθεί σε προηγούμενο άρθρο με τίτλο «Προπαγάνδα αποχής» (13/04/23 tvxs), θα είναι ο ρυθμιστικός παράγοντας ως προς την ανάδειξη του πρώτου κόμματος.

Αν πάνε να ψηφίσουν ή τουλάχιστον η μεγάλη πλειοψηφία τους ,θα ανατραπεί το εύθραυστο δημοσκοπικό προβάδισμα της ΝΔ έναντι του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, εφόσον συμπεριλαμβάνουν κατά κόρον δυσαρεστημένους προς την Κυβερνηση ή νέους ψηφοφόρους.

Προκύπτει το εύλογο ερώτημα:Λαμβάνονται υποψη αυτά τα δεδομένα στους υπολογισμούς και πολύ περισσότερο στις καταγραφές των δημοσκοπήσεων; Η απάντηση είναι προφανώς αρνητική, καί επιβεβαιώνεται απο τις «μαγικές εικόνες»που μας σερβίρει καί θα συνεχίσει με αμείωτη ένταση να το κάνει μέχρι την ημέρα των εκλογών το σύστημα των δημοσκοπήσεων.

Η Κυβέρνηση γνωρίζει πολύ καλά όλα τα προαναφερόμενα αλλά λειτουργεί στο πνεύμα των «μαγικών εικόνων»σαν να είναι σίγουρα η νικήτρια καί το μόνο που απομένει είναι να μας αποκαλύψει πόσες Κυριακές θα χρειαστεί γι αυτό.

Ο κύριος λόγος που συμπεριφέρεται έτσι είναι για να συγκρατήσει ενωμένες τις δυνάμεις της μέχρι τις εκλογές .Ελπίζει οτι η δεξιοτεχνία της προπαγάνδας της που υποστηρίζεται απο τα ΜΜΕ με έναν αθόρυβο αλλά εκνευριστικό για όσους καταλαβαίνουν τρόπο (εφόσον οι κανονισμοί της προεκλογικής περιόδου επιβάλουν αναπροσαρμογή της μεθόδου καπελώματος της ενημέρωσης, δηλαδή ποιο αθόρυβα μέχρι τις εκλογές), καί συγχρόνως με τη συνδρομή του «επιτελικού κράτους»,κυρίως μέσω των υποδομών παρακολούθησης και ελέγχων των «αρμών της εξουσίας»,θα καταφέρει να ξεγελάσει το εκλογικό σώμα καί να υφαρπάξει με κάποιο οποιοδήποτε τρόπο την εκλογική νίκη παρόλο που οι προοδευτικές δυνάμεις θά έχουν στο σύνολό τους υπερισχύσει καθαρά των δυνάμεων της δεξιάς.

Για να επιβληθεί ένα τέτοιο σενάριο στον Ελληνικό Λαό , σε μια χώρα της ΕΕ που μάλιστα ιστορικά είναι η γενέτειρα του Δημοκρατικού Πολιτεύματος, πρέπει να ανατραπούν πολλά παραδοσιακά δημοκρατικά ταμπού της χώρας αλλα κ της Ευρώπης.

Η Ελλάδα είναι μέχρι τώρα μια χώρα που η πολιτική της κουλτούρα μοιάζει ,από μια μεριά ,περισσότερο με την αμερικανική παρά με την δυτικοευρωπαϊκή.Όπως στο σύστημα των USA έτσι και σε μας υπάρχουν πολιτικά αλλά κ συναισθηματικά δύο αντίπαλες παρατάξεις με πολλές αποχρώσεις ακόμα καί συγκρουόμενες στο εσωτερικό τους.

Στις εκλογές μπορεί να κερδίσει ένα κόμμα από αυτές τις παρατάξεις, αλλά θα είναι πράγματι «πολιτικό έκτρωμα»,
αν κυβερνήσει ένα κόμμα παρόλο που η παράταξη στην οποία ανήκει θα έχει ηττηθεί καθαρά απο την αντίπαλη παράταξη.

Αυτές οι σκέψεις πιθανόν οδήγησαν τη Γερμανική Κυβέρνηση ώστε να πραγματοποιηθεί ξαφνικά ,δυο μέρες πριν την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου στην Ελλάδα ,η συνάντηση του καγκελαρίου Scholz με τον Αλέξη Τσίπρα ως υποψηφίου ηγέτη της νέας προοδευτικής διακυβέρνησης που αναμένεται να επέλθει απο τις κάλπες στις 21/05/23.

Επιβάλλεται όμως όχι μόνο απο τη Δεξιά παράταξη να συμμορφωθεί με την ετυμηγορία του ελληνικού λαού αλλά εναπόκειται κ στις κεντροαριστερές-αριστερές δυνάμεις να δείξουν τον απαραίτητο σεβασμό στη λαϊκή θέληση. Αυτό σημαίνει οτι το ΠΑΣΟΚ -ΚΙΝΑΛ θα απαλλαγεί απο τις πικρίες του παρελθόντος μπροστά στη δυνατότητα να συγκυβερνήσει σε μια κυβέρνηση όπου ο κορμός θα είναι το πρώτο κόμμα στην παράταξη δηλαδή ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Βέβαια και ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ οφείλει να επιδείξει την απαραίτητη διάθεση για συμβιβασμούς τόσο στην πολιτική όσο καί τη διαπροσωπική ατζέντα εφόσον θα φέρει και το κύριο βάρος στην ανατροπή της δεξιάς διακυβέρνησης.

Περαιτέρω οι δυνάμεις του ΚΚΕ κ του ΜΕΡΑ 25, επωμίζονται το δημοκρατικό καθήκον που θα απορρέει απο τη λαϊκή ψήφο, να αποτρέψουν δηλαδή να ξανακυβερνήσει η χειρότερη ως προς τα λαϊκά και εργατικά δικαιώματα καί συγχρόνως η ποιό αρνητική μεταπολιτευτικά κυβέρνηση στο να μειώσει έστω κατα λίγο τις ταξικές ανισότητες ,ανίκανη να συμβάλει στην στοιχειώδη διεύρυνση του ανύπαρκτου κοινωνικού κράτους, με ιδεολογικά στοχευμένη απ εξάρθρωση του δημοσίου αλλά καί μικρό- ιδιωτικού παράγοντα , στον χώρο της υγείας και παιδείας στη χώρα.

Ο προοδευτικός λαός δεν πιστεύει ότι θα προτιμήσουν τα δυο αυτά κόμματα να γευθούν την τύχη του ΠΑΣΟΚ που εξαϋλώθηκε αφού συνεργάστηκε το 2011 με τη ΝΔ ενώ η ψήφος του Λαού είχε αναδείξει ουσιαστικό νικητή τον ΣΥΡΙΖΑ, που βρέθηκε από το 3% περίπου στο 23% , και ηττημένους τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, κατεβαζοντας εντυπωσιακά τα ποσοστά και των δυο κομμάτων.

Όλοι κατανοούν οτι αν σήμερα αυτά τα κόμματα καταψηφίσουν μια κυβέρνηση της Κεντροαριστερής Παράταξης, με οποιαδήποτε επιχειρηματολογία, θα βάλουν ουσιαστικά πλάτη σε κυβέρνηση της ΝΔ, δηλαδή θα επαναλαβουν αυτό που έκανε το ΠΑΣΟΚ τότε που έβαλε πλάτη στον Σαμαρά.

Αντίθετα μια στάση τουλάχιστον αποχής τους από την κρίσιμη ψηφοφορία στη Βουλή, όταν ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης μιά κεντροαριστερή κυβερνητική συμμαχία , θα αποτρέψει την ανατροπή της εκπεφρασμένης λαϊκής θέλησης στις 21/05/23 που θάναι συμψηφιστικά σίγουρα και καθαρά ,οπως δείχνουν και τα μέχρι τώρα προγνωστικά, υπέρ της Κεντροαριστερής -Αριστερής Παράταξης.

*Ο Δρ Νικόλαος Ρήγας είναι Νευρολόγος – Ψυχίατρος – Παιδοψυχίατρος – Ψυχοθεραπευτής, Διευθ. Ιατρικού Κέντρου Adenauer Platz, Βερολίνο