Ο Μάκης Βορίδης μπήκε πολύ νέος στην πολιτική ζωή της χώρας με ένα εντυπωσιακό τρόπο. Με ένα τσεκούρι. Αλλά έχουν περάσει πια τριάντα από χρόνια από τότε. Ο «ακτιβιστής της δεξιάς» δεν αποκήρυξε ποτέ τη δράση του ως Αρχηγός της Νεολαίας της «Εθνικής Παράταξης».

Μέσα από το ακροδεξιό σχήμα του Γιώργου Καρατζαφέρη πέρασε με ένα πήδημα στην συγκυβέρνηση ΠΑΣΟΚ – «Νέας Δημοκρατίας – ΛΑΟΣ» κι έφτασε να συγκαταλέγεται στους δελφίνους του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής. Τελικά δεν κατέβηκε ως υποψήφιος αρχηγός, αλλά διεκδικεί ρόλο ιδεολογικού καθοδηγητή της.

Πριν από πολλά χρόνια είχα συναντήσει τον Μαυροειδή Βορίδη για λογαριασμό του περιοδικού «ΕΝΑ». Μόλις είχε περάσει τα είκοσι. Ήταν ήδη ηγετική μορφή στο Κολέγιο Αθηνών και χρειάστηκε κάποιος να μεσολαβήσει για να μου… μιλήσει. Η έρευνά μου με τον τίτλο «Οι Ναζί της Αθήνας» αναδημοσιεύτηκε τριάντα χρόνια από το site της «Χρυσής Αυγής» με στόχο να αποδείξει η οργάνωση πως ο αρχηγός της Νεολαίας ΕΠΕΝ ήταν… ναζιστής.

Ο Μάκης με υποδέχτηκε στα γραφεία της οργάνωσης σε έναν παράδρομο της οδού Ακαδημίας μέσα στο …μισοσκόταδο. Ήταν περιτριγυρισμένος από δώδεκα skinheads! Μέσα στο σκοτάδι δεν πρόσεξα αμέσως πως στον τοίχο υπήρχαν ναζιστικές και φασιστικές αφίσες. «Έχω πεντακόσια άτομα. Μπορώ να κάνω την Αθήνα, άνω – κάτω».

Ο Ναζιστικός Όμιλος Παναθηναϊκών Οπαδών στον οποίο ανήκε με το ψευδώνυμο Mavor – από το Μαυροειδής Βορείδης – συνήθιζε στην πορεία από τη Λεωφόρο Αλεξάνδρας προς την Ομόνοια να σταματά στην Ιπποκράτους και να φωνάζει αντικομμουνιστικά συνθήματα έξω από τα γραφεία του μαοϊκού «ΚΚΕ μ-λ».

Μια φορά είχε τυπώσει φέιγ – βολάν με την υπογραφή «Βασίλειος Βουλγαροκτόνος». Και μια άλλη φορά θα στείλει ανοιχτό γράμμα στους παίχτες της ομάδας, με σφραγίδα ταχυδρομείου του Πειραιά: «Είμαστε οι ΝΟΠΟ. Αν οι παίχτες δεν νικήσουν στον αγώνα με τον Ολυμπιακό, θα βλαστημήσουν την ώρα και τη στιγμή που πάτησαν το πόδι τους στη Λεωφόρο».

Οι Νοπίτες, εκτός από το να τα σπάνε στην Τούμπα ως «βουλγαροκτόνοι», άρχισαν να κυκλοφορούν με σβάστικες και κέλτικους σταυρούς. Στα γραφεία του συνδέσμου των οπαδών της ομάδας στο Περιστέρι κάποιος οπαδός θα δολοφονήσει για ένα ρολόι ένα Νιγηριανό μικροπωλητή. Ο δολοφόνος συλλαμβάνεται, είναι ένας 28χρονος «χαπάκιας». Η πρώτη ρατσιστική-νεοναζιστική οργάνωση φιλάθλων διαλύεται. Το πρώτο ρατσιστικό έγκλημα στην Ελλάδα θεωρήθηκε ένα μεμονωμένο περιστατικό.

Ο νεαρός Μάκης Βορίδης δεν φαντάζεται βέβαια ότι θα εκπροσωπήσει στη Βουλή κάποτε τη Νέα Δημοκρατία! Τότε η συνέλευση της Νομικής Σχολής τον διαγράφει από τον σύλλογο φοιτητών, με τη σύμφωνη γνώμη και της ΔΑΠ, την παράταξη της «Νέας Δημοκρατίας». Ένα χρόνο μετά, στις 22 Απριλίου 1986 οι ΕΠΕΝίτες επιτίθενται με στιλέτα και λοστούς στη Νομική Σχολή. Πολλοί φοιτητές τραυματίζονται. Η ΕΦΕΕ υποβάλει μήνυση κατά του Μάκη Βορίδη. Τα «Νέα» έκαναν το θέμα πρωτοσέλιδο:

«Φορώντας μαύρα κράνη και κρατώντας ασπίδες, οι φασίστες επιτέθηκαν στις 10.45 το βράδυ, στη διασταύρωση των οδών Ακαδημίας και Εμ. Μπενάκη εναντίον διαδηλωτών, που διαμαρτύρονταν για «την αστυνόμευση των Εξαρχείων και την αστυνομική βία». Ομάδα διαδηλωτών, ξεριζώνοντας υποστηρίγματα δέντρων, απώθησαν τους φασίστες στα γραφεία τους (Ακαδημίας και Κιάφας). Ανάμεσα στους φασίστες διακρίναμε τον γνωστό Μάκη Βορίδη».

Το 1986 o Μάκης Βορίδης ποζάρει στον φακό του περιοδικού «ΕΝΑ» και πίσω του στη διάρκεια της φωτογράφισης έχουν τοποθετηθεί ναζιστικές αφίσες που εικονίζουν την ταινία της Ρίφενσταλ «Ολύμπια» και τον Τζούλιο Έβολα. Διαβάζει ταχτικά, λέει, τη «Ρήξη» και τη Μαμή», δυο αριστερίστικα έντυπα. Δεν είναι ρατσιστής. Πιστεύει στη “σύγκρουση” και τις “πειθαρχημένες κοινωνίες”.

«Η Δεξιά ήταν ένοχη, εγώ δεν είμαι. Ο Χίτλερ και ο Παπαδόπουλος μυρίζουν ναφθαλίνη και ανήκουν στην ιστορία. Ο Λεπέν βρήκε τους μαύρους. Εμείς πρέπει να βρούμε σημεία για να χτυπήσουμε. Οι απόψεις που υπάρχουν σήμερα στο κίνημα είναι να χτυπήσουμε με τον ρατσισμό ή τον πατριωτισμό ή να βάλουμε το ζήτημα της γραφειοκρατίας. Εγώ πιστεύω ότι τώρα ξεκινάμε. Μέχρι τώρα κάναμε δουλειά υποδομής. Έπρεπε να ξεπεράσουμε τις διασπάσεις».

Ο Μαυρουδής, ανιψιός μεγαλογιατρού, έχει επιδείξει ηγετικές ικανότητες ήδη στο Κολέγιο Αθηνών, όπου εξελέγη πρόεδρος της μαθητικής κοινότητας. Η ύπαρξη των «Ελευθέρων Μαθητών» συμπίπτει χρονικά με την εμφάνιση αγκυλωτών σταυρών στο σχολείο του, αλλά και απειλητικά τηλεφωνήματα σε Εβραίους. Οι απόψεις του ήταν πως «οι μαύροι δεν μπορούν να ενταχθούν στην κοινωνία, γι’ αυτό υπάρχουνε τα γκέτο». Πρέπει να γυρίσουν πίσω στην πατρίδα τους. Οι Άραβες δεν του αρέσουν. Οι ομοφυλόφιλοι «προκαλούν». Την κοινωνία πρέπει να κυβερνάνε οι «άριστοι».

Οι απόπειρες για δημιουργία ενός εθνικιστικού κόμματος από όταν ο 23 χρονος ανέλαβε την ηγεσία της νεολαίας της χουντικής παράταξης ως το Εθνικό Μέτωπο απέτυχαν όλες. Ο ώριμος πια Μάκης είναι υπασπιστής του Καρατζαφέρη, που έχει προβλέψει πως ο νεαρός κάποτε θα τον προδώσει, αλλά δεν περίμενε το ίδιο και από τον… Άδωνι. Σήμερα, για το καλό της παράταξης – και για να αντιμετωπισθεί η «ηγεμονία της Αριστεράς» – ο βουλευτής και πρώην υπουργός επιχειρεί να αναλάβει την ιδεολογική της καθοδήγηση:

Πρέπει να υπάρξει στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς για να μην ξαναβρεθεί στην εξουσία με οποιαδήποτε μορφή της. Ο Κ. Μητσοτάκης πρέπει να κάνει παρεμβάσεις στο κράτος και στους θεσμούς για να μην ξαναέρθει η Αριστερά στην εξουσία, γιατί οι ιδέες της είναι ελαττωματικές».

Ο πενηντάχρονος πια δικηγόρος δεν έχει βέβαια παραιτηθεί από τη φιλοδοξία του. Το 2012 βγήκε πρώτος σε σταυρούς στην περιφέρεια Αττικής, μιλάει δυο γλώσσες, έχει μάστερ Νομικής από το Univercity of London και απολύθηκε από τον στρατό με τον βαθμό του ανθυπολοχαγού από την Σχολή Πυροβολικού. Ένα βιογραφικό καλό για ένα «πατριωτικό» κόμμα, συν μια μικρή υπουργική θητεία.

Το μόνο πρόβλημα είναι πως η παρουσία του στη «Νέα Δημοκρατία» δεν μπορεί να σβήσει το παρελθόν του, την επίθεση με τσεκούρι, τις συγκεντρώσεις ακροδεξιών να φωνάζουν: «Πινοσέτ – Πινοσέτ! ‘ «Ο Μάλλιος ζει, αυτός μας οδηγεί». Κι αν – όπως έλεγε ο Τσόρτσιλ – κάποιος πρέπει να είναι κομμουνιστής στα νιάτα του και δεξιός στα γεράματα, ο Μάκης ήταν ακροδεξιός στα νιάτα του, ακροδεξιός και στα γεράματά του. Μάλλον είναι πολύ αργά για να αλλάξει. Η παλιότερη φράση του «δεν θα παραδώσουμε τη χώρα στην Αριστερά» δείχνει πως ούτε και θέλει να αλλάξει.

* Με αποσπάσματα από το «Μυθιστόρημα του Ναζισμού» – Εκδόσεις Καστανιώτη – 2014

Πηγή: Ανοιχτό Παράθυρο