Πριν δυο χρόνια δεν μπορούσα με τίποτα να φανταστώ ότι υπήρχε περίπτωση να λυθεί με κάποιο ανεκτό  τρόπο αυτή η «ανοησία» με το σκοπιανό, με την FYROM και με τους φανατικούς εθνικιστές της γείτονος, με την «αυτοχειρία» που κάναμε στην εξωτερική μας πολιτική το 1991 και σερνόμαστε ακόμη μετέωροι και διχασμένοι! Δεν μπορούσα να φανταστώ πως αυτοί οι πρώην και για περίπου 70 χρόνια γιουγκοσλαβομακεδόνες, που γέμισαν (σε αντιπερισπασμό), όλη την FYROM με αρχαιοελληνικά μνημεία,  με αγάλματα του μεγάλου Αλεξάνδρου, του Φιλίππου, με ονοματοθεσίες καινούργιες  όπως το αεροδρόμιο των Σκοπίων ως Αλέξανδρος ο Μέγας, εθνικές οδούς κλπ.,  θα συνειδητοποιούσαν το αδιέξοδο που είχαν και αυτοί περιέλθει και θα έκαναν πίσω!

Όταν θυμωμένοι που δεν τους αναγνωρίζαμε, πετούσαν γιαούρτια στον πρόεδρο της Δημοκρατίας μας Χρήστο Σαρτζετάκη στην Αυστραλία, με ένα θράσος και κομπασμό λες και τους κλέβαμε εμείς την ιστορία τους!
Πώς  κάποτε, αυτή η διάχυτη προπαγάνδα στα βιβλία, στα σχολεία, μπορούσε να λυθεί χωρίς αιματοχυσία και πόλεμο! Όταν έκαναν σημαία τους τον ήλιο της Βεργίνας και ζητούσαν δικαιώματα μέχρι και στην …Αμφίπολη!

Φταίνε οι κυβερνήσεις μας μετά τον 1950; Φταίνε! Έχουν και αυτοί κάποια δίκαια σαν λαός; Έχουν! Δικαίωμα στον αυτοπροσδιορισμό έχουν και είχαν, αλλά όχι στην παραχάραξη της ιστορίας!

Πέρασαν 28 χρόνια που χάθηκε η μεγάλη ευκαιρία με τον Κίρο Γκλιγκόροφ και τον Μητσοτάκη, όταν τα πράγματα ήταν ζεστά, όταν δείλιασε στη συνέχεια και ο Ανδρέας που μπορούσε και έτσι το σκοπιανό κατάντησε ως δισεπίλυτο πρόβλημα στις μέρες μας, ένα καρκίνωμα της εξωτερικής μας πολιτικής και μάλιστα διαρκώς χειροτερεύον.

Ώσπου μια αλλαγή συσχετισμών των πολιτικών δυνάμεων έφερε τα πάνω κάτω!

Ξαφνικά η νέα κυβέρνηση της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Μακεδονίας υπογράφει  με την Ελλάδα μια συνθήκη – συμφωνία όπου:

• Παραδέχεται ότι δεν έχει καμία σχέση με τον αρχαίο Ελληνικό πολιτισμό και την Μακεδονία του Αλεξάνδρου(ίσως το σημαντικότερο).
• Αντικαθιστά όλες τις ονοματοθεσίες που είχαν σχέση με την αρχαία Μακεδονία
• Δέχεται να αντικαταστήσει ή αποσύρει τα αγάλματα των αρχαίων μακεδόνων
• Δέχεται να κάνει αλλαγές στο σύνταγμα μη διεκδικώντας στην ουσία καμία σλαβική μειονότητα στην Ελλάδα
• Με κοινές επιτροπές θα αλλάξει τα σχολικά βιβλία όπου εκδηλώνεται αλυτρωτισμός (ισχύει αμφίδρομα).
• Αλλάζει την ονομασία της χώρας της όπως διαχρονικά διεκδικούσαμε και αυτοί δεν δεχόταν (γεωγραφικό προσδιορισμό, erga omnes κλπ).
• Κέρδισαν την πραγματική μακεδονική ταυτότητά τους, σαν σλαβικός λαός που κατοικεί σε εδάφη της σύγχρονης γεωγραφικής Μακεδονίας, τουλάχιστον για 1500 χρόνια, διαγράφοντας ταυτόχρονα την αρχαιομακεδονική φαντασίωση, ότι αυτός ήταν ο περιούσιος λαός των αρχαίων μακεδόνων και αυτοί οι πραγματικοί πολιτιστικοί κληρονόμοι τους.
• Απέρριψαν την διαχρονική θεωρία τους ότι οι αρχαίοι μακεδόνες μιλούσαν την δική τους γλώσσα που ήταν η σημερινή, σλαβομακεδονική ή Μακεδονική διάλεκτος  που κατά την συμφωνία των Πρεσπών, ανήκει στο γλωσσικό ιδίωμα των νοτιοσλαβικών χωρών. Το ίδιο ζήτημα καλλιεργούνταν και στην Βουλγαρία , ότι δηλαδή οι αρχαίοι μακεδόνες μιλούσαν την μακεδονική γλώσσα που ήταν παρόμοια με την σημερινή βουλγαρική και όχι την αρχαία ελληνική! Στην αρχαία Μακεδονία άλλωστε εμείς λέμε ότι μακεδονική γλώσσα δεν υπήρξε ποτέ, μιας και μιλούσαν και εκεί την Ελληνική γλώσσα!

Θάλεγα ότι έγινε ένα θαύμα , παρότι δεν πιστεύω στα θαύματα!

Ο πιο τραγικός μύθος που καλλιέργησε η εγχώρια εθνικιστική ελίτ , είναι το σύνθημα «η Μακεδονία είναι μία και είναι Ελληνική»! Προφανώς πρόκειται για κατασκευή που παράγει αλυτρωτισμό, διεκδίκηση εδαφών  και πιθανές συγκρούσεις με τους γείτονες,  αφού η Βουλγαρία, η σημερινή Βόρεια Μακεδονία και η Αλβανία,  κατέχουν μικρότερα τμήματα της ιστορικής  Μακεδονίας (30% περίπου) και  το 50% τμημάτων της γεωγραφικής Μακεδονίας (βλέπε χάρτη Βακαλόπουλου)! Η μοιρασιά της  γεωγραφικής Μακεδονίας το 1913 στο Βουκουρέστι μετά τους  «μακεδονικούς» πολέμους,  ήταν απότοκος της Οθωμανικής δομής των βιλαετιών  και όχι της αρχαίας ελληνικής Μακεδονίας. Αυτή την μείζονα γεωγραφική Μακεδονία πλην των Τούρκων που την κατείχαν, στην σύγχρονη εποχή την διεκδικούσαν πάντα οι Σέρβοι, οι Βούλγαροι και οι Έλληνες ! Η κατάληξη ήταν προϊόν των βαλκανικών πολέμων, που ίσως με κάποια λάθη, άλλες στρατηγικές και χωρίς τον Βενιζέλο, κανείς δεν ξέρει σήμερα τι θα ήταν Ελληνικό, βουλγαρικό ή σερβικό. Πόσο μάλλον «ένα και ελληνικό»!

Ο Κ. Βακαλόπουλος ο σύγχρονος Παπαρηγόπουλος όπως λένε, στο βιβλίο του « Η Μακεδονία στα πλαίσια της Βαλκανικής πολιτικής (1830-1986)» (1986), μας δίνει αναλυτικότατα την ρευστότητα και τους ανταγωνισμούς στην μείζονα Μακεδονία τα τελευταία 200χρόνια,  τις εδαφικές ανταλλαγές, τις σερβοβουλγαρικές μακεδονικές διενέξεις, τις πληθυσμιακές ανταλλαγές, την συνθήκη του Αγίου Στεφάνου(1878) που ευτυχώς δεν εφαρμόστηκε και την συνθήκη του Βουκουρεστίου (1913) που ευτυχώς εφαρμόστηκε! Αφιερώνει όμως το βιβλίο του «στους αμέτρητους ανώνυμους και επώνυμους ήρωες που θυσιάστηκαν για μια ελεύθερη Ελληνική Μακεδονία»! Η ελεύθερη Ελληνική Μακεδονία είναι όντως μία και είναι Ελληνική!

Όσον αφορά τώρα την ουσία της «Συμφωνία των Πρεσπών» που προστάτεψε την αρχαία ιστορία των Μακεδόνων και τα πήρε σχεδόν όλα, δεν καταλαβαίνω από πού προκύπτει το «πουλήσατε την Μακεδονία μας»! Τι χάσαμε που είχαμε (νομίζω τίποτα) και τι πήραμε που δεν είχαμε (σχεδόν όλα)! Είναι δυνατόν ο σύγχρονος κόσμος, και τα νέα κράτη να υπογράφουν συμφωνίες και κληρονομικά δικαιώματα με «συνθήκες» του αρχαίου κόσμου που δεν υπάρχουν και δεν ισχύουν, που κινούνται στα όρια της μυθοπλασίας και των ποιημάτων του Ομήρου! Στις διεθνείς σχέσεις δεν υπάρχει αυτονόητο δίκαιο, παρά μόνο μαχητό δίκαιο μέσα απ τους κανόνες του σύγχρονου δικαίου!

Θάταν ενδιαφέρον πέραν από τα κληρονομικά και πολιτιστικά  δικαιώματα που κατέχουμε στο Ελληνικό έδαφος από τους αρχαίους Έλληνες, πέρα από την μάχη στον Γρανικό ποταμό, να ψάχναμε τους λόγους και τις αιτίες που αυτός ο αρχαίος λαός στον Ελλαδικό χώρο μεγαλούργησε και να εμβαθύναμε αρκετά (από καθόλου σήμερα), στην φιλοσοφία του δασκάλου Αριστοτέλη, που απετέλεσε το βασικό πνευματικό υπόβαθρο της πορείας του μακεδόνα στρατηλάτη! Είναι σίγουρο ότι τους αγνοούμε πλήρως ειδικά τους φιλοσόφους, αλλά τα δικαιώματα (για  αυτούς που δεν γνωρίζουμε) είναι…δικά μας! Στον αρχαίο κόσμο και η  Ιωνία  ήταν μία και ελληνική και τώρα είναι μία και τουρκική και είμαστε τυχεροί που η αρχαία Μακεδονία μας, παραμένει μετά από τους νέους πολέμους κατά το μείζον και όχι το ελάχιστον ελληνική! Πως έχουμε μπλέξει στους καημούς και στους πόθους μας, τον αρχαίο με τον σύγχρονο κόσμο που «τα πάντα ρεί» και κανείς δεν ξέρει, δεν καταλαβαίνω!  Και δεν μας συγχωρώ που εμείς οι ίδιοι,  κάνουμε εδώ και 200 περίπου χρόνια  ταυτόχρονα στην Μακεδονία μας λαθρανασκαφές, ξεπουλώντας από μόνοι μας το ιστορικό βάθος και κληρονομιά των προγόνων μας και μετά με σημαίες στα χέρια αλαλάζοντες, χρεώνουμε το ξεπούλημα σε άλλους!

Αν και φοβάμαι ότι πέρασε πολύς καιρός από τότε για να καθόμαστε στις δάφνες των αρχαίων, αφού παρακμάσαμε πάρα πολύ για νάμαστε και πνευματικά παιδιά τους και πολιτιστικοί συνεχιστές τους!

Σε κάθε περίπτωση με την συμφωνία των Πρεσπών αποτρέψαμε μια πολύχρονη παραχάραξη της ιστορίας και πήραμε πίσω (οριστικά) την ιστορική κληρονομιά των αρχαίων μακεδόνων. Έχουμε σε εκκρεμότητα την ανάπτυξη της ελληνικής Μακεδονίας, της φτωχιάς συγγένισσας του νότου, που θα πρέπει άμεσα να ξαναγίνει  φωτεινή και απαστράπτουσα σαν τον υπέρλαμπρο ήλιο της Βεργίνας και τους θρύλους της!
Τότε μόνο θα προσεγγίσει την …ιστορία της!!!

ΥΓ: Όσες φορές πάντως ξεθάψαμε λάβαρα και φούντωσε ο φανατισμός  και ο ακραίος εθνικισμός, η χώρα μας μίκρυνε και έζησε μεγάλα δράματα!  Η εθνική μας παλιγγενεσία ήταν και είναι μόνο στιγμιαία, αφού μετά χωριζόμαστε πάντα σε 50% προδότες από εδώ και 50% προδότες από εκεί! Πολιτικό βάθος μηδέν, συμπεριφορές παιδιών σε σώματα μεγάλων και μια χώρα ανασφαλής  και διχασμένη! Ενδόμυχα γνωρίζουμε τις αδυναμίες μας, γι αυτό και σαν φοβικοί απόγονοι παλιών μεγαλέξανδρων, σπάνια πλέον κερδίζουμε «μάχες»  εφάμιλλες προγόνων ή νεότερων ηρώων!!!

* Ο Σπύρος Κανιώρης είναι μηχανολόγος – μηχανικός