Η ανακοίνωση της κυβέρνησης σχετικά με την  αύξηση του  μετοχικού κεφαλαίου και την  εκχώρηση του 17% των μετοχών του Δημοσίου από το 51% που κατέχει, ουσιαστικά σημαίνει την ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ.

Ιδιωτικοποιήσεις εταιριών ενέργειας (σε περίοδο ενεργειακής κρίσης) σε συνέχεια…

Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ ήταν αναμενόμενη και ακολούθησε το ξεπούλημα του συνόλου του δικτύου φυσικού αερίου (ΔΕΠΑ Υποδομών) και του 49% του Δικτύου Διανομής Ηλεκτρισμού (ΔΕΔΔΗΕ) έναντι πινακίου φακής, ενώ αντίστοιχη μεθόδευση έγινε και με την απώλεια της πλειοψηφίας στο Δ.Σ. των ΕΛ.ΠΕ.

Η κυβέρνηση της Ν.Δ μέσα σε σύντομο χρονικό διάστημα επιλέγει να αφήσει απροστάτευτες την κοινωνία και οικονομία, έρμαια της έντονης  ενεργειακής κρίσης και τεράστιας αύξησης της τιμής  όλων των ενεργειακών πηγών (βλ Διάγραμμα).

Ήδη, επί διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ η Ε.Ε, η τρόικα και το ιερατείο της με την απειλή της χρεοκοπίας και του κλεισίματος των τραπεζών στο τραπέζι, ζητούσε επιτακτικά την πώληση του 17% της ΔΕΗ, τα δίκτυα, τον ΑΔΜΗΕ και τον ΔΕΔΔΗΕ και τη ΔΕΠΑ Υποδομών.

Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ κατάφερε να κρατήσει το πλειοψηφικό ποσοστό και τον έλεγχο του Δημοσίου στους ενεργειακούς φορείς (ΔΕΗ, ΑΔΜΗΕ, ΔΕΔΔΗΕ, ΔΕΠΑ Υποδομών) αλλά και τη διατήρηση των τιμών στο ηλεκτρικό ρεύμα με μία μεσοσταθμική μείωση κατά 12% σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat.

Χρειάστηκαν μόλις λίγοι μήνες και χωρίς μνημονιακή δέσμευση για να τα ξεπουλήσει όλα η κυβέρνηση της Ν.Δ.

Χιλιάδες νοικοκυριά απροστάτευτα

Η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ εξωθεί, (μέσα από την απώλεια του κοινωνικού της ρόλου) δεκάδες χιλιάδες νοικοκυριά και επιχειρήσεις στη φτωχοποίηση και τη χρεοκοπία, καθώς η ενεργειακή κρίση εντείνεται και οι τιμές ηλεκτρισμού και αερίου αυξάνονται με εκρηκτικό ρυθμό.

Η ιδιωτικοποίηση θα οδηγήσει την ΔΕΗ για την εξυπηρέτηση των μετόχων της σε μια διαρκή αναζήτηση αύξησης του κέρδους. Αυτό μπορεί να επιτευχθεί με τρεις συγκεκριμένους τρόπους ενδεχομένως και με συνδυασμό τους:

-Η με την δραστική μείωση του εργατικού κόστους και κατ’ επέκταση με απολύσεις εργαζομένων και με μείωση μισθών και δικαιωμάτων.

-Η με την δραστική μείωση του κόστους για την  συντήρηση του δικτύου σε βάρος της σταθερής και αξιόπιστης τροφοδοσίας, μολονότι η ευρωπαϊκή εμπειρία έδειξε  ότι τα ατυχήματα αυξήθηκαν κατακόρυφα στις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις.

-Η με την εγκατάλειψη του κοινωνικού ρόλου της επί ζημία νοικοκυριών και επιχειρήσεων.
 
Ο οικονομικός ρόλος του κράτους στον καπιταλισμό

Ο Μαρξ τονιζε ότι «η υπερσυσσώρευση του κεφαλαίου και η πτώση του ποσοστού κέρδους προκαλούν ανακατανομή της αγοράς και αναδιαρθρώσεις ανάμεσα στις διάφορες μερίδες του κεφαλαίου».

Αυτό εντείνεται ιδιαίτερα στις περιόδους κρίσης του καπιταλισμού όπως αυτή που περνάμε σήμερα.

-Στην αυγή της καπιταλιστικής ανάπτυξης το κράτος δρώντας σαν συλλογικός καπιταλιστής ήταν αυτό που δημιουργούσε τους όρους για μια απρόσκοπτη καπιταλιστική ανάπτυξη, κάνοντας επενδύσεις που είχαν  υπερβολικό κόστος, χωρίς ουσιαστικό κέρδος και κατ επέκταση ασύμφορες για τους επιμέρους καπιταλιστές.

Ήταν το κράτος που επένδυσε στην ανάπτυξη του ηλεκτρικού δικτυού, του οδικού δικτύου, των λιμανιών, των σιδηροδρόμων, των τηλεπικοινωνιών και όλων όσων ήταν απαραίτητα για να δημιουργηθεί  απρόσκοπτα η καπιταλιστική ανάπτυξη.

-Σε περιόδους κρίσης που οι ιδιωτικές επενδύσεις είναι αβέβαιες και επισφαλείς οι καπιταλιστές στρέφονται και ιδιωτικοποιούν τους κερδοφόρους τομείς του δημοσίου για να εξασφαλίσουν σίγουρη κερδοφορία χωρίς μεγάλα επενδυτικά κεφάλαια και με ελάχιστο ρίσκο.

Έτσι λοιπόν κυβερνήσεις υποχείρια των καπιταλιστικών συμφερόντων όπως αυτή της Ν.Δ χρησιμοποιούνται ως ντίλερ για την υλοποίηση του ξεπουλήματος με απόλυτα εξευτελιστικούς όρους.
 
Ο συνδικαλισμός της παρακμής

Τα συνδικάτα ενώ στα λόγια καταγγέλλουν τις ιδιωτικοποιήσεις στην πράξη  δυστυχώς λειτουργούν παθητικά και επιτρέπουν να προχωρήσουν οι ιδιωτικοποιήσεις.

Η ΓΣΕΕ δηλώνει ότι: ‘’Η εισήγηση της Διοίκησης της ΔΕΗ για αύξηση μετοχικού κεφαλαίου με την άρνηση του δικαιώματος της συμμετοχής του ελληνικού δημοσίου (ανάλογη δηλαδή άρνηση με την περίπτωση των τραπεζών την περίοδο των..”ακλόνητων βεβαιοτήτων”…το 2015), ανοίγει τον ασκό του Αιόλου και θέτει υπό αμφισβήτηση την ενεργειακή ασφάλεια, το φθηνό ρεύμα, τον κοινωνικό χαρακτήρα της ΔΕΗ, τα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων στην επιχείρηση.

Για τη Συνομοσπονδία αυτά τα ζητήματα αποτελούν προτεραιότητα, αφού σε καμία περίπτωση δεν θα ανεχθούμε μεθοδεύσεις τις οποίες θα πληρώσει ο εργαζόμενος και γενικότερα ο καταναλωτής…

Η διασφάλιση του Εθνικού χαρακτήρα της μεγαλύτερης βιομηχανίας ενέργειας της χώρας και ο διοικητικός και διαχειριστικός έλεγχος του Δημοσίου, πρέπει να αποτελούν προτεραιότητα κάθε Κυβέρνησης’’
Στο ίδιο πνεύμα (με λίγο ποιο έντονο καταγγελτικό χαραχτήρα) είναι και οι ανακοινώσεις της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ.

Και ενώ στα λόγια τονίζουν ότι διαφωνούν με την κατ’ ουσία ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ την ίδια ώρα δεν κάνουν απολύτως τίποτα για να την αποτρέψουν.

-Η μεν ΓΣΕΕ εκτός από ένα δελτίο τύπου δεν κάλεσε σε καμία κινητοποίηση ούτε για την τιμή των όπλων σε ένα τόσο σημαντικό γεγονός.

-Η δε ΓΕΝΟΠ καλεί σε χάπενινγκ και ενημερωτικές εκδηλωσούλες, καθώς και σε μια απεργία για την τιμή των όπλων την ημέρα που ψηφίζεται στην βουλή η ιδιωτικοποίηση.

-Το γεγονός ότι δεν αντέδρασε στο ελάχιστο όταν ξεπουλήθηκε ο ΑΔΜΙΕ είναι χαρακτηριστικό του συνδικαλιστικού συμβιβασμού.

-Τι θα γινόταν εάν συνέβαινε αυτό το γεγονός πριν μερικά χρόνια?

Τα συνδικάτα είχαν προχωρήσει σε δυναμικές κινητοποιήσεις (καταλήψεις χώρων δουλειάς, υπουργείων, πολυήμερες απεργίες, δυναμικές διαδηλώσεις κλπ) στο παρελθόν για ποιο μικρά γεγονότα.

Να αντιδράσουμε πριν είναι πολύ αργά

Το λιγότερο που θα μπορούσε να κάνει η ΓΕΝΟΠ θα ήταν να καλέσει άμεσα  την ΓΣΕΕ καθώς και τα υπόλοιπα συνδικάτα, τις ενώσεις καταναλωτών, καθώς και το σύνολο της Ελληνικής κοινωνίας σε πανελλαδική κινητοποίηση ενάντια στην ιδιωτικοποίηση και την εκποίηση του δημοσίου πλούτου.

Την ιδία ώρα να καλούσε όλους τους εργαζόμενους στον χώρο της ενέργειας σε κοινές απεργιακές δυναμικές κινητοποιήσεις.

Δυστυχώς  τίποτε από όλα αυτά δεν έκανε και δεν πρόκειται να κάνει, πολύ δε περισσότερο η ΓΣΕΕ που ‘’νίπτει τας χείρας της’’ και έχει ‘’ήσυχη’’ την συνείδηση της με μια μικρή ανακοίνωση.

Δέσμευση της αντιπολίτευσης και του ΣΥΡΙΖΑ η κατάργηση των ιδιωτικοποιήσεων

Το σύνολο της αντιπολίτευσης δείχνει αυτήν την στιγμή να αντιδρά στην ιδιωτικοποίηση.

Όμως η αντιπολίτευση και κυρίως ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να δεσμευτεί ότι θα καταργήσει όλες τις ιδιωτικοποιήσεις (που σε μια νύκτα επέβαλε η κυβέρνηση της Ν.Δ,) όταν βγει στην κυβέρνηση.

Δεν είναι δυνατόν σε ενδεχόμενη κυβερνητική αλλαγή να μην προσβληθούν όλες αυτές οι  συμβάσεις-δώρα στους εγχώριους και πολυεθνικούς καπιταλιστές.