Ο κ. Μητσοτάκης κατέφυγε στο σπορ που ξέρει: την επικοινωνία και μάλιστα μέσω διαγγελμάτων, που οι σύμβουλοι του λένε ότι ενισχύει το προφίλ του. Δύο διαγγέλματα σε πέντε ημέρες είναι μάλλον ομολογία αποτυχίας. Αλλά η προσωπική ανάληψη της ευθύνης από έναν πρωθυπουργό, έστω και με μισόλογα αφού είπε ότι βασικά έφταιξε ο κακός μας ο καιρός, μπορεί να λειτουργήσει επικοινωνιακά. Αρκεί όμως για τον κατευνασμό της οργής;

Ads

«Το “Πασοκιστάν” είχε κρυφτεί  κάτω από τα τραπέζια του Μαξίμου και ζωγράφιζε άψυχες διαφάνειες με επιχειρήματα που αν τολμούσε να εκφέρει δημόσια στους πυρόπληκτους θα εισέπραττε λεμονόκουπες». Η περιγραφή, στην πρώτη σελίδα της χθεσινής Εστίας από τον «καραμανλικό» Μ. Κοττάκη, είναι από τις πρώτες μαχαιριές στο κυβερνητικό στρατόπεδο.

Η σπόντα για τις διαφάνειες (και τις λεμονόκουπες) μάλλον αφορά τον υφυπουργό κ. Σκέρτσο, που με τρικ δημιουργικής λογιστικής προσπάθησε ματαίως να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, στην τραγωδία των πυρκαγιών. (η πλήρης αποδόμηση στο άρθρο του Γιάννη Μαγκριώτη).  Αλλά για τους νεοδημοκράτες-Ταλιμπάν η παταγώδης διαχειριστική αποτυχία και οι καταστροφικές της συνέπειες είναι η κατάλληλη ευκαιρία για να μπουν στο στόχαστρο και άλλοι πασοκογενείς, πέρα από τον κ. Σκέρτσο: από τον κ. Χρυσοχοϊδη μέχρι και τον κ. Χαρδαλιά, που μπορεί να μην προέρχεται από το ΠΑΣΟΚ αλλά είναι από τους «ξένους», τους οποίους έφερε μαζί του στο Μέγαρο Μαξίμου ο κ. Μητσοτάκης.

Για τον τελευταίο, πέρα από τα διαγγέλματα, η θυσία Ιφιγενειών είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ανασυγκρότηση της κυβέρνησης. Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ με την προσεγμένη στάση του δεν δίνει δικαίωμα στο Μαξίμου να αλλάξει την ατζέντα, πρέπει να βρεθούν κάποια πρόσωπα να φορτωθούν την ευθύνη και να παίξουν τον ρόλο του αποδιοπομπαίου τράγου.

Ads

Βασικά νεοδημοκρατικά στελέχη δεν παρουσιάζονται ζωντανά για να υπερασπίσουν τα κυβερνητικά πεπραγμένα, έστω και αν προκαλούνται να παίξουν εντός έδρας, στα κανάλια. Το Μέγαρο Μαξίμου θεωρεί ότι είναι κάτι σαν να συλλαμβάνεσαι στις ΗΠΑ: ότι και να πουν μπορεί να χρησιμοποιηθεί εναντίον της κυβέρνησης. Το ίδιο ισχύει και στην έλλειψη ενημέρωσης από την κυρία Πελώνη, γεγονός που προκάλεσε την αντίδραση ακόμη και της ΕΣΗΕΑ.

Η κυβερνητική εκπρόσωπος χρησιμοποίησε ως δικαιολογία την -δεν δέχομαι ερωτήσεις- ενημέρωση από τον κ. Χαρδαλιά, που βεβαίως είναι μια τελείως διαφορετική διαδικασία από αυτήν των πολιτικών συντακτών. Έτσι παραμένει το ερώτημα γιατί επέστρεψε η κυρία Πελώνη από τις διακοπές της, για τις οποίες είχε άλλωστε σταματήσει την ενημέρωση. Για να σβήσει τις φωτιές;

Προς το παρόν πάντως, το διάγγελμα Μητσοτάκη με τις μισές παραδοχές  ήταν η μόνη κίνηση τακτικής που απέμενε. Είναι τέτοια η αγανάκτηση της κοινής γνώμης για την ανικανότητα και την κοροϊδία, που ακραιφνείς φιλοκυβερνητικές εφημερίδες, όπως ο «Ελεύθερος Τύπος» και τα «Νέα», έκαναν για πρώτη φορά κριτική στις αδυναμίες διαχείρισης της κρίσης από την κυβέρνηση.

Διαβάστε επίσης: Πώς φτάσαμε στην τραγωδία. Oι πολιτικές επιπτώσεις

Τα Νέα απαριθμούσαν μάλιστα, χθες Δευτέρα, σε ρεπορτάζ τους (Βασίλης Γ. Λαμπρόπουλος) μια σειρά από σοβαρές αδυναμίες:

  • Στην αρχική πυρκαγιά στη Βαρυμπόμπη υπήρχε σχετικός αιφνιδιασμός της Πυροσβεστικής αφού εκείνη την ημέρα δεν φυσούσαν άνεμοι και δόθηκε η εντύπωση ότι κι αν εκδηλωνόταν πυρκαγιά θα ήταν «στατική» και συνεπώς αντιμετωπίσιμη. Όλοι περίμεναν μεγάλες φωτιές όταν έληγε ο καύσωνας.
  • H πυροσβεστική ειδοποιήθηκε από κάτοικο της περιοχής που είδε τον καπνό, άρα δεν δούλεψαν τα συστήματα ειδοποίησης.
  • ήταν προβληματικό την πρώτη ημέρα το πρόγραμμα εναέριων περιπολιών για τον εντοπισμό εστιών πυρκαγιών και άμεσης ρίψης νερού.
  • Τα περισσότερα Canadair καθηλώθηκαν από μηχανική βλάβη ή λόγω των υψηλών θερμοκρασιών σε περιφερειακά αεροδρόμια αφού δεν μπορούν να απογειωθούν με θερμοκρασίες άνω των 38 βαθμών Κελσίου. Ενώ αν ορισμένα ήταν από το πρωί σε περιπολίες στον αέρα ίσως υπήρχε καλύτερη αρχική αντίδραση.
  • Στην αναζωπύρωση στη Βαρυμπόμπη, που προκάλεσε τον πύρινο όλεθρο στην Αττική υπήρξε νέα καθυστέρηση στην κατάσβεσή της.

H παραπάνω απαρίθμηση μόνο μερικών από αυτές τις τεχνικές αιτίες, δίνει και το εύρος των ερωτημάτων που δεν μπορεί να απαντήσει το κυβερνητικό επιτελείο και ο κ. Μητσοτάκης,  παρά μόνο να παρακάμψει, κόβοντας κεφάλια.

Οι πολιτικές αιτίες, η έλλειψη εγρήγορσης, η αυταρέσκεια, η αλαζονεία, η ανικανότητα των περισσότερων κυβερνητικών στελεχών, οι παλαιοκομματικές μέθοδοι και διορισμοί ανάξιων ημετέρων- εδώ έφτασαν να ζητούν  «πολιτικό μέσο» για να γίνει επέμβαση στη φωτιά- δεν πρόκειται φυσικά να θιχτούν. Για αυτά τα θέματα, στην Καμπούλ του Μαξίμου,  νεοδημοκράτες Ταλιμπάν και μαχητές του «Πασοκιστάν» δεν πρόκειται να τσακωθούν.