Μετά από 5 μήνες πανδημίας, είναι πλέον αδύνατο να καταγράψει κανείς πόσες φορές άλλαξε, τροποποιήθηκε, αναιρέθηκε, επανήλθε, φορέθηκε και ξαναφορέθηκε η μάσκα στη χώρα με βάση τις αποφάσεις της κυβέρνησης. Εκτός αν κάποιος είχε σκεφθεί εξαρχής, να κάνει ένα ημερολόγιο αλλά ούτε ο πλέον φανατικός αντιπολιτευόμενος δεν μπορούσε να φανταστεί τις παλινωδίες της κυβέρνησης στο χειρισμό το κοροναϊού και τις απίστευτες όσο και διαρκείς αλλαγές των αποφάσεων. 

Χωρίς περιστροφές, η κυβέρνηση εντόπισε εξαρχής την πανδημία ως τον απόλυτο πολιτικό και επικοινωνιακό τζόγο και εξάντλησε εντυπωσιακά όλα τα περιθώρια να τον μεταστρέψει υπέρ της. Λειτούργησε ομολογουμένως επιτυχημένα και βρήκε το πρόσχημα για να κρύψει και την καταστροφή που είχε επέλθει στην οικονομία πριν την πανδημία. Αλλά στην πορεία, σταδιακά, γελοιοποιείται και εκτίθεται επιχειρώντας να ισορροπήσει την επικοινωνία σε κλίμακα ψυχολογικών επιχειρήσεων, την πολιτική της επιβίωση, την κατάσταση της οικονομίας και την υγεία του πληθυσμού που φαίνεται να ήταν η τελευταία προτεραιότητα. Ακόμη και η -έγκαιρη- καραντίνα με την άνεση όσων είχαν προηγηθεί στη Δυτική Ευρώπη, είχε στόχο πρωτίστως πολιτικό και όχι υγειονομικό. Άλλωστε, η επιστημονική διαχείριση συνεχώς υποτασσόταν στην πολιτική εκμετάλλευση  ενώ ακόμη και αυτή η αρχικά επιτυχής υγειονομική προστασία, διαψεύστηκε οικτρά όταν μια περιοχή είχε χαρακτηριστικά Δυτικής Ευρώπης – η ορεινή Ξάνθη- και οδηγήθηκε σε κυριολεκτική ανοσία της αγέλης με ποσοστά 50%, από τους καταστροφικούς χειρισμούς. Ακόμη και για τη θρησκευτική γιορτή των μουσουλμάνων, η Πολιτική Προστασία θυμήθηκε να εκδώσει οδηγία, αφού είχε φτάσει η μέρα της γιορτής και χιλιάδες επισκέπτες είχαν μπει στη χώρα χωρίς έλεγχο. 

Τελευταίο μνημείο ανευθυνότητας και υποκρισίας τα -νέα- μέτρα που ανακοινώθηκαν ενόψει της νέας έξαρσης της πανδημίας. Τόσο γιατί ξαφνικά η κυβέρνηση για άλλη μια φορά αναζητά διαφυγή στην “ατομική ευθύνη” για να δικαιολογήσει την αποτυχία της όσο και γιατί ο αρμόδιος Υφυπουργός -και ήδη κοσμικός σταρ- Νίκος Χαρδαλιάς, εμφανίστηκε ξαφνικά με μάσκα, αφού έχει εξοργίσει το κοινό με την πεισματική άρνηση τήρηση στοιχειωδών μέτρων προφύλαξης σε όλες τις δημόσιες εμφανίσεις του. Το ίδιο ακριβώς συμβαίνει με τον Πρωθυπουργό που βγάζει και βάζει τη μάσκα και προκαλεί συνωστισμό ανάλογα με το βαθμό που η εικόνα, και μόνο αυτή, εξυπηρετεί τις επικοινωνιακές του ανάγκες κάθε δεδομένη στιγμή.

Η κυβέρνηση άλλαξε αμέτρητες φορές τις αποφάσεις της για τη χρήση μάσκας μέσα και έξω απο καταστήματα, υπηρεσίες, σε εμπορικά κέντρα,  μάρκετ, σε κλειστούς ή ανοιχτούς χώρους, σε γάμους τελετές και πανηγύρια, χαλάρωνε και αυστηροποιούσε τους ελέγχους χωρίς καμία λογική,  μείωσε το δρομολόγια των ΜΜΜ προκαλώντας συνωστισμό και μετά άρχισε να δαιμονοποιεί το κοινό που τηρεί ευλαβικά τα μέτρα. Υποτάχθηκε προκλητικά στις -συχνά ψεκασμένες- δοξασίες των εκκλησιαστικών παραγόντων αδιαφορώντας για την υγεία των πιστών, άφηνε διαρκώς εξαιρέσεις και έκανε κάθε λογής εξυπηρετήσεις με τα πλέον ταπεινά μικροπολιτικά κριτήρια. 

Στη διάρκεια της πανδημίας είδαμε κατασκευασμένες εικόνες όταν το αφήγημα ήταν η “ατομική ευθύνη” και χαλαρότητα όταν το αφήγημα ήταν “η σπουδαία κυβέρνηση του Μωυσή που μας έσωσε”. Είδαμε μέχρι και παιδιά να δέρνονται ανελέητα στις πλατείες από την ΕΛΑΣ για να εξυπηρετηθεί το αφήγημα ενώ οι κοσμικοί γλεντούσαν σε ζωντανή μετάδοση, είδαμε την κόρη του Χαρδαλιά να διαφημίζει πάρτι σε παραλιακά κλαμπ, τον ίδιο τον Υφυπουργό συνωστισμένο με εικονίτσες στο  “πρώτο τραπέζι”, είδαμε τέλος και τον Υπουργό Προστασίας να βρίσκεται στη Μύκονο επιβλέποντας τους ελέγχους στα πάρτυ, στο επιστέγασμα της επικοινωνιακής γελοιότητας και αφού έχει επέλθει η απόλυτη ασυδοσία.

Μέσα στην αλαζονία της υπερ-προβολής η ΝΔ υποτιμά πλέον τη νοημοσύνη του κοινού. Όλα αυτά χωρίς η επιδημιολογική εικόνα να συμβαδίζει σε βάθος χρόνου με τα εκάστοτε μέτρα κάθε στιγμής ενώ η επιστημονική ομάδα απουσιάζει προκλητικά από οποιοδήποτε σχεδιασμό ή ενημέρωση. Ούτε καν οι αρμόδιοι υπουργοί δεν μετέχουν πλέον στις συσκέψεις του Πρωθυπουργού. 

Η κυβέρνηση επιχείρησε μια επαναφορά στην οικονομία όταν αντιλήφθηκε ότι η επικοινωνία έπληξε την οικονομία, επένδυσε στον τουρισμό αλλά προκαλεί νέα έξαρση της πανδημίας. Δεν αποτυγχάνει λόγω ρίσκου αλλά λόγω απίστευτης ανοργανωσιάς και προχειρότητας αλλάζοντας – επίσης- κάθε εβδομάδα τις αποφάσεις της και ανοιγοκλείνοντας σύνορα κατά το δοκούν, προκαλώντας διαρκώς σύγχυση και  καταστρέφοντας ολόκληρες περιοχές. Οι έλεγχοι πάλι σε πύλες εισόδου, αποδείχτηκαν ένα ανέκδοτο ενώ η διαχείριση και η ενημέρωση για τα κρούσματα, βασίζεται στον κανόνα της καλής πίστης, αφού αποκρύπτονται σημαντικές παράμετροι και συχνά τα νούμερα “δεν βγαίνουν”.

Η υγεία  δεν την ενδιέφερε ποτέ πραγματικά, απόδειξη ότι 5 μήνες μετά το ΕΣΥ παραμένει ανοχύρωτο ενώ, ταυτόχρονα, έχει καταρρεύσει η παροχή πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας περίθαλψης υγείας και οι ασθενείς μεταφέρονται σε… καρότσες. Αντί για αναπνευστήρες και εξοπλισμό η κυβέρνηση ξοδεύει χρήματα στα ΜΜΕ για να συγκαλύπτουν την καταστροφή.

Στο δε σκέλος της ανακούφισης της οικονομίας από τις επιπτώσεις η κυβέρνηση ολιγώρησε τόσο στην αρχή όσο και στη συνέχεια ενώ τα δισ. ευρώ του πακέτου ανάκαμψης  που πολλαπλασιάζονται σαν στραγάλια, δεν θα φτάσουν ποτέ στην πραγματική οικονομία αλλά σε 5-10 οικογένεις και ούτε θα κρύψουν το αδιέξοδο της “μεσαίας τάξης” που είχε ψηφίσει το δήμιο της. Οι δε “ειδικοί της αγοράς” και αντι-κρατιστές, που χρησιμοποίησαν την πανδημία για απίστευτες σπατάλες δημόσιου χρήματος χωρίς έλεγχο και διαφάνεια, με την επάνοδο στην κανονικότητα θα έχουν να αντιμετωπίσουν ένα ακόμη πρόβλημα: Την αποσύνθεση που έχει προκληθεί στο δημόσιο τομέα και τη Διοίκηση και η οποία θα είναι μη αναστρέψιμη σε αρκετούς τομείς με πολύπλευρες επιπτώσεις. Τα “επιτελικό κράτος” έχει επιφέρει το απόλυτο οργανωτικό χάος και διαχειρίζεται για πέντε μήνες τον φονικό ιό με το σχέδιο “ράβε-ξήλωνε”. 

Είδαμε κάθε λογής μάσκες, προσαρμοσμένες στο επικοινωνιακό αφήγημα της κυβέρνησης, η πιο ταιριαστή όμως θα ήταν αυτή του Εδεσσαϊκού αφού ακολούθησε πιστά το αφήγημα του παλιού Αντιπροέδρου της συμπαθούς ομάδας.