Η προγραμματική αντιπαράθεση μεταξύ του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία και της Νέας Δημοκρατίας αποτελεί μια ιστορική σύγκρουση και ρήξη ολιστικού χαρακτήρα.

Ads

Μια σύγκρουση που ξεκινά από την οικονομική – παραγωγική βάση, διαπερνά το κοινωνικοπολιτικό επίπεδο και φτάνει στο εποικοδόμημα όπου αντιπαρατίθενται αξίες και αρχές που αφορούν στην ίδια τη φύση του ανθρώπου και στον τρόπο που οργανώνεται η σύγχρονη κοινωνία.

Η ιστορική αυτή σύγκρουση γίνεται ακόμα πιο ξεκάθαρη και έντονη μετά την έξοδο από τα μνημόνια, όπου η πολιτική, έχοντας σημαντικούς βαθμούς ελευθερίας, μπορεί να προωθήσει την ανάπτυξη της χώρας, θέτοντας σαφείς κοινωνικούς και ιδεολογικούς στόχους.

Εάν θελήσουμε να κωδικοποιήσουμε αυτή την ιστορική ρήξη, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά αντιθετικά ζεύγη. Η ανάπτυξη απέναντι στην αποανάπτυξη, η κοινωνία της δικαιοσύνης και της αλληλεγγύης απέναντι στην κοινωνία της ζούγκλας, της ανισότητας και της αλληλοεξόντωσης. Το δημοκρατικό κράτος εκφράζει τη λαϊκή κυριαρχία απέναντι στο ιδιωτικό κράτος-υπηρέτη των στυγνών και άνομων οικονομικών συμφερόντων. Μπροστά σε αυτά τα ιστορικά διλήμματα βρισκόμαστε σήμερα. Κι αυτά τα διλήμματα εκφράζουν στην πραγματικότητα την οξεία αντιπαράθεση μεταξύ της μεγάλης κοινωνικής – ταξικής πλειοψηφίας και του «καθεστώτος» των φορέων και των εκπροσώπων της διαπλοκής, που έχουν «όχημα» τις αντικοινωνικές νεοφιλελεύθερες επιλογές.

Ads

Η προγραμματική πρόταση του σχήματος ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία περιγράφει και προσδιορίζει, μέσα από συγκεκριμένες επιλογές και στάδια, την «εικόνα» της χώρας στο τέλος της επερχόμενης τετραετίας. Η ανάπτυξη στηρίζεται σε νέες, σύγχρονες παραγωγικές βάσεις και συνδέει ευθέως την κοινωνική πρόοδο και ανάπτυξη με την οικονομική ανάπτυξη. Δεν υπάρχει οικονομική ανάπτυξη με απούσα την κοινωνία ή με μια κοινωνία που διαλύεται από τους ασύδοτους μηχανισμούς της αγοράς.

Κύριος κομματικός εκπρόσωπος του «καθεστώτος» η ΝΔ

Η Νέα Δημοκρατία, ως κύριος κομματικός εκπρόσωπος του «καθεστώτος», διαφημίζει το πρόγραμμά της με βάση το δίπολο μείωση φορολογίας – ανάπτυξη. Είναι ακριβώς η ίδια συνταγή που την περίοδο διακυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή, σε ομαλές συνθήκες, η μείωση της φορολογίας που επέβαλε ο Γιώργος Αλογοσκούφης στους υψηλούς συντελεστές οδήγησε στη ραγδαία πτώση των εσόδων και στην ασύδοτη φοροδιαφυγή. Το κόστος των 24 δισ. ευρώ ελλείμματος άνοιξε διάπλατο τον δρόμο για την υποταγή της χώρας στους δανειστές.

Η απουσία κρατικής παρέμβασης και ελέγχων και η ασύδοτη δράση των επιχειρηματικών συμφερόντων, όχι μόνο δεν οδηγούν σε «επενδυτική έκρηξη», αλλά επιβραδύνουν τους ρυθμούς ανάπτυξης και οδηγούν σε νέες κρίσεις. Αρκεί να θυμηθούμε την κατάσταση της οικονομίας το φθινόπωρο του 2014και τις «παρακαταθήκες» του e-mail Χαρδούβελη.

Πιστή αντιγραφή της συνταγής του ΔΝΤ

Το πρόγραμμα της ΝΔ στηρίζεται σε δύο πυλώνες: στην αποδυνάμωση και διάλυση αφενός της εργασίας, αφετέρου του κοινωνικού κράτους. Αποτελεί πιστή αντιγραφή της συνταγής του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, που κατέστρεψε την ελληνική οικονομία από το 2010 έως το 2014.

Το πολιτικό ημερολόγιο της ΝΔ και του «καθεστώτος» που η ίδια εκπροσωπεί σταμάτησε τον Δεκέμβριο του 2014 και «πρέπει» να συνεχιστεί από εκείνη την ημερομηνία.

Ο εφιάλτης της περιόδου 2010-2014 δεν αποτελεί ένα προεκλογικό φόβητρο που επιστρατεύει ο ΣΥΡΙΖΑ, αλλά τη συγκεκριμένη πραγματικότητα που μας περιμένει εάν υπάρξει επάνοδος του «καθεστώτος».
Απέναντι στην «κοινωνία των λύκων» ο ΣΥΡΙΖΑ και η Προοδευτική Συμμαχία στηρίζουν την κοινωνία της ανάπτυξης και της προόδου, στην οποία ο κάθε πολίτης, η κάθε κοινωνική και επαγγελματική ομάδα αναγνωρίζει τη θέση και την προοπτικής της και κατανοεί τα σταθερά βήματα που πρέπει να διανύσει συνολικά η κοινωνία για την οριστική έξοδό της από την κρίση.

Δύο προγράμματα, δύο κοινωνίες, δύο πολιτισμοί σε ευθεία σύγκρουση. Κανένας δεν έχει το δικαίωμα και την πολυτέλεια να ισχυριστεί ότι «δεν κατάλαβε»…

Πηγή: Νέα Σελίδα