«Η Εκκλησία αποφάσισε να κάνει μία πανελλήνια καμπάνια κατά των αμβλώσεων με τα λεφτά τα δικά μας που με τους φόρους μας την τροφοδοτούμε» είπε χθες ο Γιαννης Ανδρουλιδάκης στην εκπομπή του για την περιβόητη απόφαση της Ιεράς Συνόδου στις 8 Σεπτεμβρίου σ’ όλους τους ναούς να γίνουν σχετικά κηρύγματα.

Και η καλεσμενη του η ομοτιμη καθηγήτρια στο Πανεπιστημιο Αιγαίου για θέματα πολιτισμού και φύλου Μαρία Γκασούκα έκανε μια ακόμα ευαίσθητη επισήμανση: Οι φορείς της Εκκλησίας επιβιώνουν από τους φόρους όλων μας, συνεπώς κι από αυτούς των θυμάτων βιασμού. Που πρέπει να υποστούν και τα κηρύγματα από πάνω. Σε ό,τι με αφορά σκέφτομαι ότι σε μία συνολική οπισθοδρόμηση και σ΄έναν όλο και πιο ακραίο συντηρητισμό, επιτρέπουν και οι εκκλησιαστικοί φορείς στον εαυτό τους ένα τέτοιο αίσχος που αντιμετωπίζει τις γυναίκες ως άβουλα όντα και το σώμα τους ως ιδιοκτησιακό πεδίο. Ως πεδίο βολής φτηνπου ασκούνται παίζοντας ξένοι παπάδες.

Επιλέγοντας μάλιστα συμβολικά την ημέρα της γέννησης της Παναγίας, που για τους πιστούς έχει ειδική βαρύτητα και συμβολισμό. Στα επικοινωνιακά μαθήματα δημαγωγίας βρήκε φαίνεται η κυβέρνηση πρόθυμους μιμητές.

Κι επειδή εδώ και καιρό (και προ ΗΠΑ) το θέμα «αμβλώσεις» είτε δια αμφιλεγόμενων συνεδρίων, είτε δια κηρυγμάτων, είτε δια τηλεπαρουσιών όπως του Δωδώνης, επιχειρείται να μπει από το παράθυρο με κάθε τρόπο, αναρωτιέμαι και γιατί τέτοια λύσσα. Είναι μόνον στο πλαίσιο «χατίρια στους ακροδεξιούς»; ‘Η είναι χατίρια με ανταλλάγματα κάπου; 

Πάντως όπως σωστα επεσήμανε χθες ο Ανδρουλιδάκης συνομιλώντας αυτή τη φορά με τον Χατζηνικόλα του Ντοκουμέντο, για την υπογεννητικότητα δεν ευθύνονται οι αμβλώσεις. Ευθύνεται η οικονομική και κοινωνική πολιτική.

Φτωχοποιούμαστε, κάνουμε όλο και λιγότερα παιδιά, αλλά δεν παύουμε να συντηρούμε οικονομικά και την Εκκλησία για να οργανώνει κηρύγματα κατά των αμβλώσεων. Σ΄αυτό τον φαύλο κύκλο, βρες το λάθος.

Υ.Γ. Αν δεν έχετε δει στο σινεμά πιο πρόσφατα το «Γεγονός» της Οντρέ Ντιγουάν, χάνετε. Ευτυχως-λέω ώρες ώρες- έχουμε την τέχνη και να υπενθυμίζει και ν αντιστέκεται.

*Το κείμενο δημοσιεύθηκε στην προσωπική σελίδα της Ναταλί Χατζηαντωνίου στο facebook