Σχετικά με την ενδιαφέρουσα συλλογιστική του Γ. Παναγιωτόπουλου στο άρθρο του «Όταν βάζεις όλα σου τα λεφτά στην κατάρρευση του αντιπάλου», έχω  να παρατηρήσω πως ο Σύριζα άργησε μεν να αναπτύξει συνολική και αποτελεσματική δράση,  πλην όμως εδώ και ένα χρόνο ασκεί έντονη αντιπολίτευση σε όλους τους τομείς, με θετικά αποτελέσματα.

• Στα ζητήματα πολιτισμού, από την εποχή Λιγνάδη και εντεύθεν, έχει στριμώξει την ηγεσία του υπουργείου, με αποτέλεσμα σήμερα το σύνολο σχεδόν των καλλιτεχνών, των αρχιτεκτόνων και των ανθρώπων των γραμμάτων να πνέουν μένεα εναντίον της κυβέρνησης.
• Στα ζητήματα της ψηφιακής διακυβέρνησης ο αρμόδιος τομεάρχης Μάριος Κάτσης  έχει σημαντικό έργο, αποδομώντας συστηματικά  τον κορυφαίο υπουργό της κυβέρνησης Πιερρακάκη, αποκαλύπτοντας το πάρτι των απευθείας αναθέσεων.
• Στα ζητήματα διαφάνειας έχουμε την αποκάλυψη από τον Παύλο Πολάκη δεκάδων σκανδάλων απευθείας αναθέσεων και ζητημάτων πόθεν έσχες, με κορυφαίο την υπόθεση Πάτση, ενώ στο χώρο της δημόσιας τάξης ο Χρ. Σπίρτζης είναι εμφανές πως έχει θέσει υπό κατηγορία και σε καθεστώς απολογίας το υπουργείο, από την εποχή Καραϊβαζ και μετά.
• Στα ζητήματα της υγείας επίσης η αντιπολιτευτική δράση κατά την πανδημία ήταν αποτελεσματική, ώστε σήμερα όλοι να καταλογίζουν στην κυβέρνηση εγκληματικές ευθύνες, τόσο στο ζήτημα της αντιμετώπισης της πανδημίας, όσο και στην οργάνωση των νοσοκομείων.
• Στην οικονομία η Ακτσιόγλου υποχρέωσε τον Σταϊκούρα σε παραδοχές που αποκαλύπτουν την αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, ενώ
• Στα ζητήματα παιδείας επίσης η κυβέρνηση και η Κεραμέως  βρήκαν κυριολεκτικά τοίχο  στο νομοσχέδιο για την παιδεία και ουσιαστικά απέτυχαν, τόσο στο ζήτημα των οργάνων διοίκησης, όσο και στην εκλογή των φοιτητικών οργάνων και στην πανεπιστημιακή αστυνομία.

Οπότε, δεν είναι σωστή η εκτίμηση πως ο Συριζα περιμένει να πέσει η κυβέρνηση από μόνη της. Αποκορύφωμα βεβαίως της αντιπολιτευτικής επιτυχίας του Συριζα ήταν η αποκάλυψη του σκανδάλου των υποκλοπών, το οποίο συνιστά ουσιαστικά την τελική φάση της κυβερνητικής αποτυχίας, ένα σκάνδαλο το οποίο απομόνωσε πολιτικά τον Κυριάκο Μητσοτάκη και έδωσε στον Συριζα τη δυνατότητα συμμαχιών για κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, ακόμη και αν τελικώς είναι δεύτερο κόμμα.

Παρόλα αυτά, έχει δίκιο ο αρθρογράφος πως οι δημοσκοπήσεις δεν είναι ενθαρρυντικές για τον Συριζα και πως παρατηρείται μια αδυναμία στο πολιτικό προσωπικό που τον εκπροσωπεί – κυρίως αδυναμία επαρκούς αριθμού στελεχών που να είναι σε θέση να σηκώσουν το βάρος της πολιτικής εκπροσώπησης. Είναι εμφανές πως την βασική δουλειά εδώ την κάνει ο ίδιος ο Τσίπρας και μερικά άλλα στελέχη που τον πλαισιώνουν, όχι πάνω από 5.

Ωστόσο, αυτή τη στιγμή δεν τίθεται θέμα εύρεσης νέων στελεχών, ούτε υπάρχει δυνατότητα μεταγραφών, καθώς ένα πολιτικό κόμμα δεν είναι αθλητικός σύλλογος. Οπότε, η εκλογική μάχη θα δοθεί με τις παρούσες συνθήκες, αρνητικές βεβαίως σε επίπεδο ΜΜΕ, αλλά θετικές όσον αφορά την πολιτική συγκυρία.

Οι πραγματικές δημοσκοπήσεις δίνουν μια διαφορά 5%, πλην όμως οι εταιρείες δεν έχουν τη δυνατότητα ακριβούς αποτύπωσης των εκλογικών τάσεων, καθώς τα εργαλεία που χρησιμοποιούν δεν είναι επαρκή, συνήθως εργάζονται με βάση σταθερά πελατολόγια, απευθύνονται συνήθως μέσω σταθερών τηλεφώνων σε ηλικίες 35-80, δεν έχουν τα οικονομικά μέσα να κάνουν έρευνες με μεγάλα δείγματα και με κάλπη, ενώ δεν έχουν και τα πολιτικά εργαλεία να ερμηνεύσουν τις τάσεις του μεγάλου ποσοστού των αναποφασίστων.

Όλα αυτά οδηγούν στο συμπέρασμα πως το εκλογικό αποτέλεσμα θα είναι τελείως διαφορετικό και θα επαναληφθεί η υποεκτίμηση της εκλογικής δύναμης του Συριζα. Σε κάθε περίπτωση, ακόμη και σε μια ήττα με μικρή διαφορά, το πιθανότερο σενάριο είναι μια βραχύβια κυβέρνηση ειδικού σκοπού, με μοναδικά έργα την διαλεύκανση του σκανδάλου των υποκλοπών και την σύσταση προανακριτικής επιτροπής, ενώ επίσης θα υπάρχει και δυνατότητα ακύρωσης του εκλογικού νόμου του Μητσοτάκη, με την επαναφορά της απλής αναλογικής.

Κάτι τέτοιο θα είναι πολιτικά εφικτό, εφόσον η ΝΔ δεν αναμένεται στις πρώτες εκλογές να ξεπεράσει το 33% και επομένως, κατά πάσα πιθανότητα, δεν θα έχει πάνω από 100 βουλευτές. Στην περίπτωση αυτή δεν θα μπορεί να μπλοκάρει την ψήφιση νέου εκλογικού νόμου της απλής αναλογικής, ο οποίος θα ισχύσει για τις δεύτερες εκλογές, μετά το πέρας της θητείας της κυβέρνησης ειδικού σκοπού.

Σε περίπτωση βέβαια που ο Συριζα είναι πρώτο κόμμα, αυτή η εξέλιξη θα διευκολυνθεί ιδιαίτερα, ενώ στην περίπτωση που ο Συριζα δεν είναι απλώς πρώτος, αλλά έχει πολύ ισχυρή κοινοβουλευτική παρουσία, τότε η πιθανότερη εξέλιξη θα είναι οι δεύτερες εκλογές, ώστε να λυθεί άμεσα και οριστικά το πολιτικό πρόβλημα και να προκύψει μια σταθερή κυβέρνηση Συριζα.

Η μόνη περίπτωση να διαφύγει της ήττας η ΝΔ είναι να κατακτήσει ένα ποσοστό άνω του 33% και να εκλέξει άνω των 100 βουλευτών. Αλλά κάτι τέτοιο δεν προκύπτει από τις έρευνες των πιο αξιόπιστων εταιρειών, ούτε και από τις πληροφορίες για τις μετρήσεις που κάνουν σταθερά τόσο το Ευρωβαρόμετρο, όσο και οι πρεσβείες των δυτικών χωρών στην Αθήνα.

Εν κατακλείδι, δεν είναι ώρα για αμφιβολίες. Η μάχη πρέπει να δοθεί με πίστη στην νίκη, σε μια εκλογική σύγκρουση που είναι πολύ πιθανόν να καταλήξει σε στρατηγική ήττα της ελληνικής κεντροδεξιάς.

Οι πολιτικές προϋποθέσεις για μια τέτοια εξέλιξη υπάρχουν.