Υποθέτω πως η εταιρεία που διαχειρίζεται στην Ελλάδα τα κοινωνικά δίκτυα, που έχει καταγγελθεί για τόσα μπλοκαρίσματα και διαγραφές, άρα λογοκρισία, δεν θα μπλοκάρει τους λογαριασμούς των Μπογδάνου, Πλεύρη, Λατινοπούλου για διασπορά fake news… Υποθέτω δεν θα τους τραβήξει ο κομματάρχης το αυτί για διασπορά διχαστικού λόγου μικροκομματικής εκμετάλλευσης, ούτε το κοινό τους θα νοιαστεί για την πασιφανή αλήθεια.

Το επισημαίνω μιας και, ζώντας ηθελημένα σε ένα παράλληλο σύμπαν, δημοσίευσαν «πως δεν καταδικάζουν οι αριστεροί το έγκλημα επειδή ήταν αναρχικός» (ή μετανάστης σ άλλη περίπτωση) όταν έχουν γεμίσει οι σελίδες με καταδικαστικά ρεπορτάζ κι αναλύσεις κι όταν τα κόμματα της αριστεράς έχουν τοποθετηθεί αναλόγως. Εντάξει τους την είπαμε για τον διάχυτο σεξισμό τους και τώρα κυριολεκτικά επιχαίρουν λες και δεν λέμε πως η πατριαρχία εισχωρεί σε ολους τους χώρους, αφού ναι, και σε πλευρές της αριστεράς υπάρχει πρόβλημα.

Όταν όμως εκμεταλλεύεσαι μια τραγωδία για την μικροπολιτική αυτοδικαίωση σου αντι ν’ αναδείξεις τα αίτια τότε συμβάλλεις στην επανάληψη της. Κι όταν θεσμικά και εταιρικά σε ανέχονται δείχνει το πράγμα πως εννοούν οι ισχυροί και οι ενταγμένοι την «αλήθεια»: ως όργανο νομιμοποίησης της -βολικής- άποψης τους πουλώντας τον ηθικισμό που ακυρλωνει την ηθική επιλογή, κι ως εργαλείο για να μειωθεί η ιδεολογική κινητικότητα και η πολιτικο-κοινωνική κριτική. Όμως «ο σεβασμός στην αλήθεια πλησιάζει πολύ στο να είναι η βάση κάθε ηθικής» έγραψε ο Herbert, αλλά άντε να το πεις σε όσους κι όσες δεν έχουν καμιά ιδιαίτερη θέληση για πολιτική κι άρα κοινωνική ηθική και σε αυτούς που τους ανέχονται.