Η συζήτηση στη Βουλή σε επίπεδο πολιτικών αρχηγών για την ακρίβεια και την φτώχεια στη χώρα μας, η οποία προκλήθηκε μετά από ερώτηση του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης προς τον πρωθυπουργό, είχε πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.

Και είχε ενδιαφέρον γιατί, κατά τη διάρκεια της συζήτησης, ο Αλέξης Τσίπρας κατέθεσε αδιάσειστα στοιχεία προερχόμενα είτε από την Ευρωπαϊκή Ένωση, είτε από διεθνείς οργανισμούς, που αποκαλύπτουν αυτό που η κυβέρνηση Μητσοτάκη προσπαθεί να κρύψει μέσω της προπαγάνδας και της επικοινωνιακής της υπεροπλίας.

Ότι δηλαδή μπορεί πράγματι η ενεργειακή κρίση να είναι διεθνής και εισαγόμενη, η πολύ μεγαλύτερη ακρίβεια που πλήττει τη χώρα μας όμως, σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη, έχει ονοματεπώνυμο και οφείλεται αποκλειστικά στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

Που είναι μια πολιτική που συνειδητά ευνοεί τα καρτέλ της ενέργειας που αποκτούν υπερκέρδη από την κρίση, σε βάρος των πολιτών που πλήττονται από το φάσμα της φτώχειας.

Αυτό που έχει ακόμη πιο μεγάλο ενδιαφέρον από τη συζήτηση αυτή είναι ότι τα στοιχεία που έφερε ο Αλέξης Τσίπρας, δεν μπόρεσε να τα αμφισβητήσει ούτε ο πρωθυπουργός στην απάντησή του.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, αποδεχόμενος ουσιαστικά τις κατηγορίες, αυτό που έκανε είναι αυτό που κάνει πάντα: Προσπάθησε να πετάξει τη μπάλα των ευθυνών αλλού. Στον πόλεμο Ρωσίας – Ουκρανίας, στον Πούτιν, στις διεθνείς συνθήκες και οπουδήποτε αλλού, εκτός από τη δική του πολιτική που εδώ και 3,5 χρόνια είναι υπέρ των λίγων και σε βάρος των πολλών.

Συνοπτικά, αυτά που μάθαμε από το σφυροκόπημα του Αλέξη Τσίπρα στη Βουλή για τις ευθύνες Μητσοτάκη για την ακρίβεια και τη φτώχεια, είναι τα εξής:

• Η Ελλάδα είναι από τις ακριβότερες χώρες της Ευρώπης. Εντελώς αντίθετα από ό,τι υποστηρίζει η κυβέρνηση παρουσιάζοντας… πειραγμένα στοιχεία, αποδεικνύεται από τη Eurostat και από τους λοιπούς ευρωπαϊκούς οργανισμούς ότι οι αυξήσεις του ρεύματος στη χώρα μας είναι οι μεγαλύτερες στην Ευρώπη.

• Η μεγαλύτερη ακρίβεια της χώρας μας επιβεβαιώνεται και από το γεγονός ότι στην Ελλάδα έχουμε αυξημένο πληθωρισμό. Τόσο ο γενικός πληθωρισμός, όσο και ο ενεργειακός είναι μεγαλύτεροι εδώ σε σχέση με την Ευρώπη, όπως αποδεικνύουν οι αντίστοιχοι μέσοι ευρωπαϊκοί δείκτες.

• Η ακρίβεια στην Ελλάδα έχει το ονοματεπώνυμο του έλληνα πρωθυπουργού για μια σειρά από λόγους, που οφείλονται στην πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη.

• Πρώτος και κύριος είναι ότι η ελληνική κυβέρνηση είναι η μόνη στην Ευρώπη που δεν ρύθμισε την ενεργειακή αγορά της χώρας εν μέσω διεθνούς ενεργειακής κρίσης, επιμένοντας στο νεοφιλελεύθερο ιδεολόγημα της αυτορρύθμισης των αγορών. Η επιμονή της κυβέρνησης Μητσοτάκη να μην ελέγξει τόσον καιρό τις ανατιμήσεις μέσω πλαφόν, ενώ την ίδια στιγμή ζητά από την Ευρώπη να το πράξει εκείνη, αποδεικνύει ότι λειτουργεί αποκλειστικά υπέρ των εγχώριων καρτέλ. Τα οποία όσο η κυβέρνηση τα καλύπτει, αυξάνουν ανεξέλεγκτα τις τιμές και συνεχίζουν να αποκτούν υπερκέρδη σε βάρος των καταναλωτών.

• Δεύτερη αιτία της μεγαλύτερης ενεργειακής ακρίβειας στη χώρα μας είναι η ιδιωτικοποίηση της κρατικής ΔΕΗ και μάλιστα όχι σε ανύποπτο χρόνο, αλλά την εποχή που η ενεργειακή κρίση ήδη είχε αρχίσει να εμφανίζεται. Την ίδια στιγμή, η Ευρώπη που κατάφερε και συγκράτησε τις τιμές του ρεύματος, εθνικοποιούσε τις ιδιωτικοποιημένες επιχειρήσεις παραγωγής και παροχής ηλεκτρισμού της, σε μια επιτυχημένη προσπάθεια να ρυθμίσει, μέσω αυτών, τις αγορές και να ελέγξει τις μεγάλες αυξήσεις. Ακόμη και αναγνωρισμένοι νεοφιλελεύθεροι ηγέτες, όπως ο Μακρόν στη Γαλλία, προχώρησαν σε κρατικοποιήσεις των επιχειρήσεων ηλεκτρισμού της χώρας τους, φέρνοντας θετικά αποτελέσματα.

• Ο Αλέξης Τσίπρας κατηγόρησε ακόμη την κυβέρνηση για χειραγώγηση του Χρηματιστηρίου. Αποκαλύπτοντας ότι η διοίκηση των ακριβοπληρωμένων golden boys που η ίδια διόρισε στη ΔΕΗ, αντί να ασκεί κοινωνικό έργο με τα υπερκέρδη της εταιρείας από τις ανατιμήσεις, ενισχύοντας τους καταναλωτές, εκείνη αγοράζει μετοχές στο Χρηματιστήριο για να στηρίξει ακόμη περισσότερο τα υπερκέρδη της ιδιωτικοποιημένης ΔΕΗ.

• Τρίτη αιτία της ενεργειακής ακρίβειας στην Ελλάδα είναι η μη φορολόγηση των υπερκερδών των καρτέλ της ενέργειας, παρά τις σχετικές υποσχέσεις της κυβέρνησης. Σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ακόμη και τις πιο νεοφιλελεύθερες, που εν μέσω κρίσης αναγνωρίζουν την κοινωνική προτεραιότητα της φορολόγησης των υπερκερδών και της χρηματοδότησης με αυτά των επιδοτήσεων των τιμολογίων των καταναλωτών.

• Τέταρτη αιτία της μεγαλύτερης ακρίβειας της χώρας μας είναι η επιλογή της κυβέρνησης να αντιμετωπίσει την κρίση επιτρέποντας τις ανατιμήσεις και διαχειριζόμενη στη συνέχεια την ακρίβεια. Η πολιτική των επιδοτήσεων δεν είναι μια πολιτική που αποσκοπεί στην αντιμετώπιση του προβλήματος της ακρίβειας, αλλά αποβλέπει στη διαχείρισή του.

• Αυτό που επιδεινώνει ακόμη πιο πολύ την κατάσταση με την επιδοματική πολιτική είναι ότι τα δις των επιδοτήσεων που επιβαρύνουν τα δημόσια ταμεία και τον έλληνα φορολογούμενο, δεν καταλήγουν στη τσέπη του καταναλωτή, αλλά στα ταμεία των καρτέλ. Με τον τρόπο αυτόν και αποδυναμώνονται τα δημόσια ταμεία, αλλά και ενισχύονται αντίστοιχα τα ταμεία των μεγάλων επιχειρήσεων. Οι οποίες μάλιστα βγαίνουν διπλά κερδισμένες. Πρώτα γιατί κερδίζουν υπερκέρδη από τις ανεξέλεγκτες ανατιμήσεις και δεύτερο γιατί εισπράττουν τελικά και τις επιδοτήσεις, χωρίς να συνεισφέρουν τίποτε στην κρίση. Σε αντίθεση με ό,τι συμβαίνει στην Ευρώπη.

• Πέμπτη αιτία της μεγαλύτερης ακρίβειας στη χώρα μας είναι το γεγονός ότι η κυβέρνηση επιμένει να μη μειώνει τους φόρους των καυσίμων και των ειδών πρώτης ανάγκης. Καθώς, συνεχίζοντας το κράτος να εισπράττει αυξημένους φόρους από τους πολίτες, μπορεί και συνεχίζει να χρηματοδοτεί τις μεγάλες επιχειρήσεις, μέσω των επιδοτήσεων.

• Η Ελλάδα του ακριβού ρεύματος συμπίπτει να είναι από τις χώρες με τους μικρότερους μισθούς στην Ευρώπη, καθώς και η χώρα με το μεγαλύτερο ποσοστό μισθωτών, (45%), που λαμβάνουν τον κατώτατο μισθό και διαβιούν σε συνθήκες υλικής αποστέρησης, με δεύτερη τη Ρουμανία με 10 μονάδες λιγότερο από εμάς. Γεγονός που επιδεινώνει πολύ την απειλή της φτώχειας στη χώρα μας, σε σχέση με εκείνη των ευρωπαίων εταίρων μας.

• Ένας διεθνής δείκτης που επιβεβαιώνει τέλος τη φτώχεια στην Ελλάδα επί κυβέρνησης Μητσοτάκη, είναι αυτός της Eurostat που παρουσιάζει τη χώρα μας τρίτη στην Ευρώπη, με το 29% του πληθυσμού της να βρίσκεται σε κίνδυνο φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού, μετά τη Ρουμανία, (34,4%) και τη Βουλγαρία, (32%).

Με δυο λόγια έγινε σαφές από τα αδιάσειστα στοιχεία που έφερε ο Αλέξης Τσίπρας στη Βουλή και από την καταιγιστική επίθεση στον Κυριάκο Μητσοτάκη, που έμεινε στην ουσία της αναπάντητη, ότι η κυβέρνηση εκμεταλλεύεται την κρίση αποκλειστικά για να υπηρετήσει τα κέρδη των μεγάλων επιχειρήσεων.

Καθώς, εν μέσω διεθνούς ενεργειακής κρίσης, η κυβέρνηση μεταφέρει δημόσιο χρήμα από τους αδύναμους φορολογούμενους, στα ταμεία των καρτέλ και των οικονομικών ελίτ.

Η συζήτηση στη Βουλή ήταν μια πολύ χρήσιμη συζήτηση για όποιον, ακούγοντας μόνο τα κανάλια της διαπλοκής, σκέφτονταν στις επόμενες εκλογές να ξαναψηφίσει τη ΝΔ του Μητσοτάκη…