Η απόφαση των G7 για έναν ελάχιστο παγκόσμιο φορολογικό συντελεστή δίνει εντελώς νέα τροπή στον παγκόσμιο αγώνα να φορολογηθούν οι γίγαντες της ψηφιακής οικονομίας και να σταματήσει το παγκόσμιο σκάνδαλο της φορο-ασυλίας τους με την ανοχή των Κυβερνήσεων.

Για πολλούς, στην οικονομική και ιδιωτική τους ζωή, το κόστος της πανδημίας ήταν βαρύ. Για άλλους όμως ήταν πρώτης τάξεως ευκαιρία.

Τα κέρδη των μεγάλων πολυεθνικών κατά τη διάρκεια της Πανδημίας, για παράδειγμα, είναι εντυπωσιακά.

Μόνο η Amazon, το 2020 υπερτριπλασίασε τα έσοδά της από 106 σε 386 δις δολάρια, κάτι που προσέθεσε 70 ακόμα δις δολάρια στην περιουσία του διευθύνοντος συμβούλου της, Τζεφ Μπέζος. Τα έσοδα αυτά όμως δεν επεστράφηκαν με κανέναν τρόπο στην κοινωνία, ούτε φυσικά τα είδαν ποτέ οι εργαζόμενοι στις αποθήκες τις εταιρείας, οι οποίοι συνεχίζουν να καταγγέλλουν κακές και επικίνδυνες συνθήκες εργασίας, ασφυκτική επιτήρηση και διάλυση κάθε απόπειρας συνδικαλισμού. Αντίθετα, κάνοντας χρήση μιας σειράς αμφιλεγόμενων μεθόδων, το μεγαλύτερο μέρος αυτού του ποσού βρέθηκε σε φορολογικούς παραδείσους, μακριά από τις κοινότητες και τους ανθρώπους που επέτρεψαν την ύπαρξή του, που βοήθησαν τα κέρδη της εταιρείας να γιγαντωθούν.

Η πρωτοφανής στο μέγεθός της αυτή κορύφωση της συγκέντρωσης του πλούτου σε λίγους μπορεί να αποτελεί εν μέρει σημείο των πανδημικών μας καιρών, δεν είναι όμως κάτι καινούργιο. Στην πρόσφατη κοινή έκδοση της The Left & του Die Linke, (την οποία θα βρείτε εδώ, στα αγγλικά) εκτίθενται σε μεγάλο βάθος οι μέθοδοι με τις οποίες η Amazon (και όχι μόνο) εδώ και πολλά χρόνια εκμεταλλεύεται τις διαφορετικές νομοθεσίες των κρατών, προκειμένου να καταρτίσει μια ευρεία μεθοδολογία ενεργού φοροδιαφυγής. Με εργαλεία την παραγωγή εικονικών ζημιών, τη μετατόπιση κερδών και όχημα το νομικό κενό μεταξύ νομοθεσιών, το αποτέλεσμα είναι σκανδαλώδης φοροδιαφυγή και καταπάτηση κάθε έννοιας φορολογικής δικαιοσύνης:

Ευρύτερα, στον βαθμό που τα διαθέσιμα από τις πολυεθνικές εταιρείες στοιχεία είναι ακριβή, υπολογίζεται ότι 1,38 τρις δολάρια τον χρόνο μεταφέρονται, μέσω διόλου ευάριθμων οδών σε φορολογικούς παραδείσους. Το ποσό αυτό παγκοσμίως, υπολογίζεται ότι αντιστοιχεί σε 245 δις δολάρια φορολογίας που δεν εισπράττονται ποτέ. Έτσι, οι κολοσσοί καταλήγουν να πληρώσουν ελάχιστο ή και καθόλου φόρο, τη στιγμή, φυσικά, που οι πολίτες κάθε χώρας φορολογούνται κανονικά, και συχνά βαρύτατα με εξοντωτικούς συντελεστές.

Και όλα αυτά τη στιγμή που η παγκόσμια κοινότητα χειμάζεται κοινωνικά και οικονομικά από την πανδημία του Covid-19, το αποτύπωμα του οποίου δεν θα πάψει να είναι αισθητό στο άμεσο διάστημα. Όλα αυτά υπό συνθήκες που απέδειξαν μια για πάντα την ανάγκη για αποτελεσματικά στελεχωμένα και εξοπλισμένα Δημόσια Συστήματα Υγείας. Που είναι πιο σαφές από ποτέ, σε όλους μας, πόσο σημαντική είναι η ανταπόδοση στο κοινωνικό σύνολο και ιδιαίτερα η στήριξη όσων, σε κάθε περίσταση, έχουν χτυπηθεί περισσότερο.

Η πανδημία έφερε ξανά στο προσκήνιο την φορολογική δικαιοσύνη, ως επίκαιρο πρόταγμα. Είναι αδύνατον να μιλάμε για βιωσιμότητα, για πράσινη ανάπτυξη, για τεχνητή νοημοσύνη και ψηφιακή μετάβαση με επίκεντρο τον άνθρωπο, την ώρα που επιτρέπουμε σε πολυεθνικές εταιρείες όπως η Amazon να απαξιώνουν δομικές κοινωνικές αρχές και να λειτουργούν ενάντια στις ανάγκες και το συμφέρον των πολιτών, εκμεταλλευόμενες με ασυδοσία και αντικοινωνικό συναίσθημα νομικά «παραθυράκια» και αδυναμίες.

Γι’ αυτό η Amazon πρέπει -και μπορεί- να πληρώσει.
Πρέπει να πληρώσει αυτά που οφείλει στις κοινωνίες στις οποίες δραστηριοποιείται.
Πρέπει να υποχρεωθεί να εγγυηθεί τον απόλυτο σεβασμό των εργασιακών δικαιωμάτων στον χώρο της, την ασφάλεια των εργατών της και ιδίως να σταματήσει τις βρώμικες αντισυνδικαλιστικές πρακτικές.
Πρέπει να επωμιστεί το κόστος μίας ουσιώδους πράσινης στρατηγικής.
Για τη ζωή των εργατών της, για την ευημερία των πολιτών, για το μέλλον του πλανήτη.
 Κάθε κίνηση προς την κατεύθυνση της φορολογικής δικαιοσύνης είναι ευπρόσδεκτη. Βέβαια, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και θα περιμένουμε να δούμε τους όποιους καρπούς αυτής της απόφασης των G7.
Ως τότε, δεν σταματάμε τον δικό μας αγώνα.
Απαιτούμε, και εργαζόμαστε για φορολογική δικαιοσύνη και διαφάνεια.
#Make Amazon Pay
 
* Ο Κώστας Αρβανίτης είναι Ευρωβουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία / The Left, μέλος της Επιτροπής EMPL (Απασχόλησης & Κοινωνικών Υποθέσεων) του  Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.