Διαβάζουµε και ακούµε πλήθος εµβόλιµων, ψευδών κειµένων στα οποία αντιδρούµε µε ευπιστία και σπανίως απορρίπτουµε. Βοηθά σε αυτό η ανωνυµία των χρηστών και η δυνατότητα να εµφανίζεσαι µε όποια ταυτότητα γουστάρεις, συχνά µε πολλές ταυτότητες. Η αναπαραγωγή τους προκαλεί πλήθος ερωτηµάτων και καταστρέφει την όποια εγκυρότητα.

Η πλάκα είναι πως, για την ώρα, ελάχιστες χώρες προτιµούν να αποκλείσουν τη χρήση των µέσων κοινωνικής δικτύωσης, διότι, και δικαίως, θεωρείται φραγή στην ελεύθερη έκφραση. Αλλά δεν θα αργήσει, θεωρώ, η στιγµή που το Facebook και άλλες πλατφόρµες θα µετασχηµατιστούν συνολικά, ώστε ο χώρος του µυθεύµατος να περιοριστεί. Η υπόθεση δεν είναι τόσο ελαφριά και αθώα όσο δείχνει. Δεν είναι φάρσα ή παιχνιδάκι. Η διασπορά ειδήσεων συχνά έχει συνδεθεί µε καταστροφικές συνέπειες για την υγεία, την οικονοµία και τη δολοφονία χαρακτήρων. Υποθέτω πως πάντα θα υπάρχουν παραθυράκια εναλλακτικών ρυακιών που µπάζουν νερά στο ανθρώπινο πρόσωπο.

Το να επικοινωνούν και να συνδέονται παγκοσµίως άνθρωποι κάθε ηλικίας, φύλου και γλώσσας µε τα εργαλεία που υπάρχουν µπορεί να ακούγεται λαµπρή διαδικασία για την εκπαίδευση και την ανταλλαγή απόψεων, αλλά οι στρεβλώσεις του συστήµατος έχουν κάψει κόσµο και κοσµάκη. Φυσικά, το ∆ιαδίκτυο δεν είναι η τελευταία περίπτωση οµαδικής επιβολής που οδηγεί σε αδιέξοδο. Συχνά επικαλούµαι ως παράδειγµα το ζήτηµα της τροφοδοσίας σε καύσιµα των γερµανικών στρατιών που είχαν εισχωρήσει στα σοβιετικά εδάφη σε τεράστιο βάθος και πολύ γρήγορα. Χιλιάδες βυτιοφόρα έσπευδαν από τα µετόπισθεν για να γεµίζουν µε καύσιµα τις δεξαµενές των τεθωρακισµένων.

Ωσπου το σύστηµα κόλλησε. Πώς; Τα βυτία ξόδευαν για το δικό τους ταξίδι όλο το φορτίο που προοριζόταν για το πολεµικό µέτωπο. Ο σχεδιασµός του ανεφοδιασµού πήγε στράφι. Από µια αιτία που κανένας δεν προέβλεψε. Η απαξίωση ενός µεγάλου τµήµατος του Διαδικτύου δεν οδηγεί µάλλον σε λογικές λύσεις. Ενεδρεύει ο παραλογισµός.

Πηγή: Έθνος