Αυτές τις ημέρες συζητείται στη Βουλή νομοσχέδιο με τίτλο «Εκσυγχρονισμός περιβαλλοντικής νομοθεσίας, ενσωμάτωση στην ελληνική νομοθεσία των Οδηγιών 2018/844 και 2019/692 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου και λοιπές διατάξεις».

Ads

Η βιασύνη από την πλευρά της Κυβέρνησης για τη συζήτηση του ν/σ είναι μη αιτιολογημένη. Δεν λαμβάνει υπ’ όψη αντιδράσεις Δικτύων Φορέων Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, Προέδρων, εργαζομένων, Επιστημονικών Τμημάτων Πανεπιστημίων, Περιβαλλοντικών Οργανώσεων και Κομμάτων, ούτε σοβαρές ενστάσεις, κριτική και προτάσεις.

Στη διαβούλευση είχαν αναρτηθεί 66 άρθρα, όταν κατετέθη το (αντι) περιβαλλοντικό νομοσχέδιο στις 24/4 περιελάμβανε 130 άρθρα. Για τα επιπλέον, δεν έχει γίνει καμία συζήτηση.

Επίσης υπήρξε εμμονή για εισαγωγή του σ/ν άνευ λόγου επείγουσας ανάγκης, με περιορισμένο – λόγω συνθηκών πανδημίας – αριθμό βουλευτών και φορέων στις διαδικασίες.

Ads

Τα θέματα δημοκρατικής λειτουργίας της νομοθετικής και εκτελεστικής εξουσίας δεν είναι διαδικαστικά ζητήματα. Η Ν.Δ. με τη λογική  «αντιπολίτευσης στην αντιπολίτευση», δείχνει την αδυναμία της να αποκρούσει απόψεις, αντιρρήσεις και αντιδράσεις, αντιμετωπίζει τη Βουλή, ως «αρένα», όπου προσπαθεί μόνο για την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ. Δείχνει αδυναμία, να αποκρούσει με επιχειρήματα συγκεκριμένες απόψεις και συγκεκριμένη κριτική, η οποία γίνεται στο νομοσχέδιο, όχι μόνο από τον ΣΥΡΙΖΑ αλλά και από άλλες πολιτικές δυνάμεις, από την κοινωνία, από φορείς, από επιστήμονες, και από ενδιαφερόμενους που αφορά το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Η Κυβέρνηση ισχυρίζεται ότι θέλει μια χώρα φιλική στις επενδύσεις, πως θα εξασφαλιστεί, όμως, φιλικό επενδυτικό περιβάλλον, καταστρέφοντας το περιβάλλον;

Σε μια χρονική στιγμή περιορισμών – λόγω πανδημίας – με συνεχή κυβερνητική προπαγάνδα από τα ΜΜΕ, έρχεται ένα Ν/Σ, σε συνέχεια του δήθεν αναπτυξιακού, και στο όνομα της επιτάχυνσης διαδικασιών και πάταξης της γραφειοκρατίας, παραβλέπονται περιβαλλοντικοί όροι, παραβιάζονται κοινοβουλευτικοί κανόνες, συνταγματικές διαδικασίες και Ευρωπαϊκές Οδηγίες. 

Για παράδειγμα, καταργείται ο Χωρικός Σχεδιασμός, τα επίπεδα και η ιεράρχηση Σχεδιασμού, προκρίνεται ο Τομεακός Σχεδιασμός, και βέβαια υπάρχουν πάρα πολλά άρθρα – «φωτογραφικές» διατάξεις εξυπηρέτησης συμφερόντων.

Καταργούνται οι Φορείς Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, δημιουργούνται μονάδες διαχείρισης σε ένα καθαρά υπουργοκεντρικό σχήμα και ιδρύεται ο ΟΦΥΠΕΚΑ, ένα συγκεντρωτικό κρατικό μοντέλο ελέγχου που δεν έχει σχέση με την Ε.Ε. Έτσι, δεν προστατεύεται η βιοποικιλότητα, ενώ οι 350 εργαζόμενοι στους φορείς παραμένουν σε αβέβαιο καθεστώς εργασίας με διαρκείς ανανεώσεις συμβάσεων. Δεν αναφέρεται στο νομοσχέδιο, όταν θα μεταφερθούν στις Μονάδες Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών, πως θα αξιολογηθούν μέσω ΑΣΕΠ, αν θα υπάρξει μοριοδότηση και ποιο θα είναι το μέλλον τους.

ΓΙΑΤΙ έρχεταιΤΩΡΑ αυτό το νομοσχέδιο; Μέσα στην υγειονομική κρίση, με κλειστή Βουλή;

Εκτιμώ ότι γίνεται μόνο για εξυπηρέτηση συγκεκριμένων συμφερόντων: έργα σε ζώνες προστασίας, εγκαταστάσεις σε περιοχές απολύτου προστασίας, ξενοδοχεία στο ιστορικό κέντρο της Αθήνας, παρατάσεις ΣΜΑ σε δήμους, άδειες σε κτίσματα παράνομα. Π.χ. με τις αλλαγές των όρων πολεοδόμησης στις προστατευόμενες περιοχές, θα μπορεί να νομιμοποιηθεί το εκπαιδευτήριο στο Ορος Αιγάλεω, αυθαίρετο σε Ζώνη Προστασία , με δικαστικές εκκρεμότητες, που απασχολεί επί δεκαετίες τη περιοχή.

Όσον αφορά στους Δασικούς Χάρτες, τώρα που φτάσαμε στο 50% της χώρας, με λεφτά της Ε.Ε. όλη η δουλειά, ουσιαστικά ανατρέπεται τη στιγμή που βάζουν και δεδομένα της ΑΓΡΟΓΗΣ ΑΕ – μη συμβατά με τους δασικούς χάρτες. «Τινάζονται όλα στον αέρα».

Στις επιτροπές αντιρρήσεων, προβλέπονται πρόεδροι ιδιώτες ενώ υπάρχει νομολογία του ΣτΕ ότι, την αξιολόγηση του δασικού πλούτου την κάνουν οι δασολόγοι και οι δασοπόνοι ,στην εν λόγω Επιτροπή θα έπρεπε να είναι σημαντική η συμμετοχή τους.

Ανατρέπεται επίσης ο Εθνικός Σχεδιασμός για τα Απορρίμματα, (ΕΣΔΑ) και θα επιλύονται σοβαρά ζητήματα με μια απλή Υπουργική Απόφαση. Κατά παρέκκλιση του Εθνικού Σχεδιασμού με τον εν λόγω νόμο θα μπορούν με Υπουργικές Αποφάσεις να παίρνονται και άλλες αποφάσεις που δεν έχουν σχέση με τον εθνικό και τον περιφερειακό σχεδιασμό. 

Το άρθρο 92, αναφέρεται στους Σταθμούς Μεταφόρτωσης Απορριμμάτων (ΣΜΑ) και την προσωρινή χωροθέτησή τους για πέντε χρόνια .Στην Περιφέρεια Αττικής είναι πολλοί αυτοί οι σταθμοί, όπως στο Καματερό, Αγίους Ανάργυρους, Περιστέρι, Πετρούπολη. κ.α. που λειτουργούν μέσα στον οικιστικό ιστό. Αναφέρθηκε δικαστική απόφαση που ήδη υπάρχει για τη Γλυφάδα.

 Στο νομοσχέδιο υπάρχουν άρθρα και σοβαρές παρεμβάσεις σε θέματα Ενέργειας όπως, η πώληση του 51% του ΑΔΜΗΕ, η συμμετοχή δημοσίου στα δίκτυα μεταφοράς που επιτεύχθηκε με μεγάλη προσπάθεια στις διαπραγματεύσεις θεσμών με τον ΣΥΡΙΖΑ.

Αυτό το νομοσχέδιο, είναι μια συνέχεια του «Αναπτυξιακού» Νομοσχεδίου του κ. Γεωργιάδη, και αποτυπώνει τη πολιτική βούληση της κυβέρνησης. Το νομοσχέδιο δεν είναι «πράσινο», είναι ένα ΔΟΓΜΑ – ΣΟΚ για το περιβάλλον.

Στο όνομα της αναμενόμενης ανάπτυξης και των επενδύσεων, δεν υπάρχει πρόνοια και ευαισθησία της Κυβέρνησης για τη κλιματική κρίση και το περιβάλλον, και αυτό το αποδεικνύουν οι πράξεις της. 

* Η Χαρά Καφαντάρη είναι βουλευτής ΣΥ.ΡΙΖ.Α. Δυτικής Αθήνας και Αν. Τομεάρχης Περιβάλλοντος της Κ.Ο. ΣΥ.ΡΙΖ.Α.