Όταν είσαι δημόσιο πρόσωπο και ασκείς διοίκηση, είναι κάτι περισσότερο από βέβαιο ότι θα κατηγορηθείς. Δίκαια ή άδικα, από μισαλλοδοξία, φθόνο, υπολογισμό ή ιδιοτέλεια ή και από ειλικρινή διάθεση για έλεγχο και διαφάνεια, η ουσία είναι ότι όταν είσαι εκτεθειμένος, διαχειριζόμενος δημόσιες υποθέσεις και δημόσιο χρήμα, δεν θα αποφύγεις κάποια στιγμή να κατηγορηθείς.

Ads

Από τα χαμηλότερα κλιμάκια της δημόσιας διοίκησης μέχρι το ανώτατο, αυτό του πρωθυπουργού, δεν υπάρχει ούτε ένας που άσκησε εξουσία και δεν κατηγορήθηκε.

Αυτό που έχει σημασία λοιπόν δεν είναι οι κατηγορίες που θα εκτοξευτούν, αλλά οι απαντήσεις που θα δοθούν στους ελέγχους που θα γίνουν και το κατά πόσο αυτές θα είναι πειστικές.

Εδώ υπεισέρχεται ο ρόλος των εισαγγελικών αρχών και των ελεγκτικών μηχανισμών. Η αυτεπάγγελτη επέμβαση των οποίων είναι αναγκαία, καθώς δρα υπέρ της αποκατάστασης της αλήθειας.

Ads

Αν οι κατηγορίες είναι ψευδείς και προέρχονται από κακοήθειες συκοφάντες αυτό θα αποκαλυφθεί και ο κατηγορηθείς θα αποκατασταθεί. Σε αντίθεση με τους συκοφάντες που θα αντιμετωπίσουν τις συνέπειες του νόμου.

Αν πάλι πρόκειται για κατηγορίες που θα αποδειχθεί ότι έχουν βάση αλήθειας, τότε θα ανοίξει ο δρόμος της Δικαιοσύνης για όσους αποδειχθούν ύποπτοι για παραβάσεις της νομιμότητας και για διαφθορά.

Σε κάθε ενδεχόμενο, η αυτεπάγγελτη παρέμβαση των εισαγγελικών αρχών σε περίπτωση που κατηγορείται δημόσιο πρόσωπο είναι προστατευτική για τους αθώους, και αποκαλυπτική για τους ενόχους.

Έχοντας ο ίδιος υποστεί, ως πρύτανης του ΑΠΘ, την δύσκολη εμπειρία της δυσφήμισης για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, σε μια εποχή με μεγάλες πολιτικές εντάσεις και με το πανεπιστήμιο στο επίκεντρο των συγκρούσεων, λόγω του γνωστού νόμου Διαμαντοπούλου, δεν είναι οξύμωρο να πω ότι σήμερα ευγνωμονώ και τους συκοφάντες μου και τις εισαγγελικές αρχές που έσπευδαν κάθε φορά που γράφονταν κάτι σε βάρος μου, να το ελέγξουν.

Γιατί εξ αιτίας τους μπορώ σήμερα να επαίρομαι ότι άσκησα χρηστή διοίκηση και μάλιστα και με τη βούλα των ελεγκτικών και εισαγγελικών αρχών.

Τούτων δοθέντων, είναι τουλάχιστον περίεργο το γεγονός ότι ενώ ο πρωθυπουργός κατηγορήθηκε για ψευδές πόθεν έσχες από κυριακάτικη εφημερίδα, ούτε ο ίδιος, ούτε η κυβέρνηση, ούτε όμως και οι κρατικές αρχές ευαισθητοποιήθηκαν να απαντήσουν επί της ουσίας των κατηγοριών. Οι οποίες είναι σοβαρές, καθώς ο πρωθυπουργός κατηγορείται για δύο παραπτώματα.

Πρώτο ότι η σύζυγός του είχε στην κατοχή της ξένη εταιρεία, πράγμα που απαγορεύεται από το νόμο για τα δημόσια πρόσωπα και τις συζύγους τους.

Και δεύτερο ότι απέκρυψε στο πόθεν έσχες του, επί 4 συναπτά έτη, αυτήν του την παρανομία.

Η εφημερίδα Documento και ο εκδότης της μάλιστα, ο δημοσιογράφος Κώστας Βαξεβάνης, προσκόμισαν και τεκμήρια και για τις δύο αυτές παραβάσεις του πρωθυπουργού.

Η μόνη αντίδραση που υπήρξε σε αυτές τις κατηγορίες ήταν από το κόμμα της ΝΔ. Το οποίο σε μια συνήθη για τα δεδομένα της πολιτικής σύγκρουσης απάντηση, επιτέθηκε με σφοδρότητα στον δημοσιογράφο, επειδή τόλμησε να ασκήσει έλεγχο στον πρωθυπουργό και τη σύζυγό του. Του επιτέθηκε δηλαδή επειδή ασκεί το δημοσιογραφικό λειτούργημα του ελέγχου των δημόσιων προσώπων. Και μάλιστα, αντί να απαντήσει για την κατοχή ξένης εταιρείας και την απόκρυψή της από τον πρωθυπουργό, απάντησε εκτός θέματος για το σπίτι του Βολταίρου στο Παρίσι, με ισχυρισμούς για τη νόμιμη κτήση του από πλευράς της συζύγου του πρωθυπουργού.

Κατ’ αρχήν ο έλεγχος του πόθεν έσχες της συζύγου του πρωθυπουργού, η οποία υποβάλλει κοινή φορολογική δήλωση με τον πρωθυπουργό, δεν αποτελεί κυνήγι μαγισσών, όπως ισχυρίζεται η ΝΔ. Ούτε η κατηγορία για ψευδές πόθεν έσχες του πρωθυπουργού αποτελεί παρέμβαση στα προσωπικά της συζύγου του. Το πόθεν έσχες του πρωθυπουργού, στο οποίο εμφανίζεται η οικονομική κατάσταση της συζύγου του, είναι υπόθεση που αφορά στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Η σύζυγος του πρωθυπουργού άλλωστε δεν αρκεί να είναι, αλλά πρέπει και να φαίνεται τίμια.

Και τέλος, ο πρωθυπουργός δεν ελέγχεται σαν κομματάρχης, για να απαντά στις κατηγορίες σε βάρος του το κόμμα της ΝΔ. Ελέγχεται σαν κορυφαίο θεσμικό πρόσωπο και γι’ αυτό στις κατηγορίες οφείλει να απαντήσει επί της ουσίας η κυβέρνηση και οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί. Πράγμα που δεν το είδαμε ούτε από τη μια, ούτε από την άλλη πλευρά.

Ο τρόπος που ο πρωθυπουργός απαντά στις κατηγορίες σε βάρος του δεν είναι προσωπικό του ζήτημα, είναι ζήτημα που αφορά στην ποιότητα της Δημοκρατίας. Ο πρωθυπουργός δεν είναι υπεράνω του νόμου, αλλά αντίθετα, ως θεσμικός εγγυητής της νομιμότητας ο ίδιος, πρέπει να είναι ο πρώτος που πρέπει να ελέγχεται και να απαντά με διαφάνεια.

Η ποιότητα της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας δοκιμάστηκε δύο φορές στην Γαλλία, όπου δύο πρόεδροι της Δημοκρατίας, ο Νικολά Σαρκοζί πρόσφατα και ο Ζακ Σιράκ πριν 10 χρόνια, καταδικάστηκαν από δικαστήρια για διαφθορά. Αποδεικνύοντας ότι ουδείς είναι υπεράνω διαφάνειας, ελέγχων και νομιμότητας.

Ούτε καν ο ίδιος ο πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας.

Η διαφορά του ύφους και του ήθους των δημόσιων προσώπων, αλλά και η διαφορά στον τρόπο που αντιλαμβάνονται τη Δημοκρατία, φάνηκε καθαρά στον τρόπο με τον οποίο αντέδρασε ο πρώην πρωθυπουργός και αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης σήμερα, ο Αλέξης Τσίπρας, σε παρόμοιες κατηγορίες.

Ο οποίος, όταν κατηγορήθηκε από δημοσιογράφο φιλοκυβερνητικής εφημερίδας ότι δήθεν αγόρασε σπίτι στο Σούνιο και μάλιστα με αδιαφανείς όρους, δεν αρκέστηκε σε απάντηση του κόμματός του, στο πλαίσιο της συνήθους πολιτικής αντιπαράθεσης. Αντίθετα, προσκόμισε δημόσια αδιάσειστα στοιχεία που αποδείκνυαν το ψευδές και συκοφαντικό της κατηγορίας, δείχνοντας σε όλους το ενοικιαστήριο συμβόλαιο και το αντίστοιχο μίσθωμα της εξοχικής κατοικίας την οποία νοίκιασε και δεν αγόρασε, όπως κατηγορήθηκε. Κατόπιν τούτων, ο συκοφάντης δημοσιογράφος βρίσκεται σήμερα στα δικαστήρια, μετά από αγωγές που κατέθεσε ο Αλέξης Τσίπρας.

Τι κάνει τον πρωθυπουργό της χώρας να μην απαντά επί της ουσίας στις κατηγορίες που εκτοξεύθηκαν εναντίον του;

Τι φοβάται και δεν αποστομώνει με στοιχεία τον κατήγορό του;

Γιατί δεν καταθέτει μηνύσεις και αγωγές εναντίον όσων ισχυρίζεται ότι τον συκοφαντούν; Μήπως φοβάται ότι κατά τη διαδικασία εκδίκασης θα ανοίξουν φάκελοι και στόματα και θα αποκαλυφθεί η αλήθεια;

Η σιγή του πρωθυπουργού είναι ένοχη. Όσο περισσότερο φωνασκεί και υβρίζει η ΝΔ, χωρίς να απαντά επί της ουσίας των κατηγοριών, τόσο περισσότερο ένοχη γίνεται η απουσία απάντησης στις κατηγορίες.

Κι ακόμη, όσο δεν επιλαμβάνονται αυτεπαγγέλτως οι κρατικοί ελεγκτικοί μηχανισμοί για να προστατεύσουν τον πρωθυπουργό, ελέγχοντας τις κατηγορίες και αποκαλύπτοντας την αλήθεια, τόσο περισσότερο οι σκιές θα βαραίνουν.

Όχι μόνο πάνω από τον πρωθυπουργό και την ένοχη σιωπή του, αλλά και πάνω από την ποιότητα της Δημοκρατίας στη χώρα μας στα χρόνια της κυβέρνησης Μητσοτάκη.