Μαζί με την Ελλάδα, οι Φιλιππίνες είναι η μοναδική χώρα στον κόσμο, όπου στον covid εμβολιασμό δόθηκε προτεραιότητα στον πρόεδρο και σε κυβερνητικούς αξιωματούχους, σε βάρος των υγειονομικών και των ευπαθών ομάδων. Ορισμένες  ανακοινώσεις στη Μανίλα,  μοιάζουν σαν δύο σταγόνες νερό με αυτές στην Αθήνα.  Ιδίως των φοιτητών, που παραδοσιακά αγωνίζονται για δημοκρατία και κοινωνικά δικαιώματα:
 
Το Συμβούλιο Φοιτητών UP College of Education (UPCESC) δηλώνει ότι ο πρώιμος εμβολιασμός αξιωματούχων του Υπουργικού Συμβουλίου είναι μια απόδειξη για το πόσο «αυτοεξυπηρετούμενη» είναι η διοίκηση, καθώς τα εμβόλια είναι διαθέσιμα μόνο στην «κυβέρνηση, τις ελίτ και τους κολλητούς».
 
Ο σύνδεσμος Καλών Τεχνών εκφράζει τη λύπη του για το γεγονός ότι ενώ άλλες χώρες έχουν ήδη παράσχει δωρεάν εμβόλια για τους πολίτες τους, η κυβέρνηση έχει δώσει προτεραιότητα στον εμβολιασμό της ομάδας ασφαλείας του Προέδρου και των γραμματέων του υπουργικού συμβουλίου έναντι των ιατρών και των εργαζομένων στον τομέα της υγείας που αγωνίζονται να επιβιώσουν λόγω της κυβερνητικής αδιαφορίας.
 
Μαζί με τον πρόεδρο, τους υπουργούς και τους Γραμματείς και Φαρισαίους, εμβολιάστηκε και η ηγεσία του στρατού, τον οποίο ο πρόεδρος Ροντρίγκο Ντουτέρτε χρησιμοποιεί για τις  αντιδημοκρατικές του πρακτικές.
 
Το Συμβούλιο Φοιτητών της Φαρμακευτικής Ένωσης UP (UPPhASC) δηλώνει ότι η ιεράρχηση του στρατού είναι ένα χαστούκι στις χιλιάδες ιατρών που θυσιάζουν τις ζωές τους στην πρώτη γραμμή, στον υποχρηματοδοτούμενο τομέα της υγείας, χωρίς επαρκή υποστήριξη από την κυβέρνηση.
 
Το αντιπολιτευτικό κόμμα Kabataan Partylist Katipunan:
 
Οι κοινωνικοοικονομικές συνθήκες του λαού των Φιλιππίνων επιδεινώθηκαν λόγω της πανδημίας και της ανικανότητας της κυβέρνησης. Σχεδόν ένα χρόνο μετά την πανδημία, οι Φιλιππινέζοι συνεχίζουν να υποφέρουν από την έλλειψη ολοκληρωμένων υγειονομικών και οικονομικών μέτρων, βιώνουν δυσκολίες και ακραία φτώχεια.. Η ακαταλληλότητα του καθεστώτος έχει ήδη κοστίσει τουλάχιστον 9.000 ζωές(ο πληθυσμός της χώρας πλησιάζει τα 107 εκατ-ΣΣ)
 
Η Συμμαχία για το Δικαίωμα του Λαού στην Υγεία (Coalition for People’s Right to Health (CPRH) προέτρεψε τους εργαζόμενους στον τομέα της υγείας να «υπερασπιστούν το δικαίωνα των πολιτών στην υγεία». «Το οφείλουμε στους ασθενείς μας και στις μελλοντικές γενιές να οικοδομήσουμε ένα καλύτερο σύστημα υγειονομικής περίθαλψης που θα θεωρεί την υγεία ως δικαίωμα και όχι ως προνόμιο ή εμπόρευμα».

 
 Ο Ντουτέρτε εξελέγη πρόεδρος το 2016. Υποσχέθηκε αλλαγές, αλλά γρήγορα όλο το παλιό πολιτικό προσωπικό ξαναγύρισε  στα πράγματα εγκαθιδρύοντας ένα καθεστώς ασυδοσίας και διαφθοράς. «Για δεκαετίες, οι Φιλιππινέζοι βρίσκονται ξανά και ξανά αντιμέτωποι με ηγέτες που υποσχέθηκαν γρήγορες μεταρρυθμίσεις, αλλά κατέληξαν να τους εκμεταλλεύονται», σχολίαζαν πρόσφατα οι New York Times.
 
Το κόμμα του πρόεδρου κέρδισε τις ενδιάμεσες εκλογές το 2019 και ο ίδιος παραμένει δημοφιλής, βασικά χάρις στον διαβόητο, δημαγωγικό «πόλεμο κατά των ναρκωτικών» που έχει κηρύξει, καλώντας την αστυνομία αλλά και τους πολίτες να πυροβολούν όποιον υποψιάζονται για έμπορο ναρκωτικών(πολλοί από τους πραγματικούς, συνδέονται με την κυβέρνηση, σύμφωνα με τους New York Times). «Στα 16 μου είχα ήδη σκοτώσει κάποιον, για μια ματιά που μου έριξε. Πόσω μάλλον τώρα που είμαι πρόεδρος», είχε δηλώσει ο Ντουτέρτε, υπερασπιζόμενος τις πάνω από 5000 εξωδικαστικές εκτελέσεις υπόπτων, ακόμη και μικρών παιδιών.
 
Η παγκόσμια εξαίρεση της Ελλάδας και των Φιλιππίνων δεν αποτελεί σύμπτωση. Ο Ντουτέρτε και το καθεστώς του είναι τόσο αλαζονικό όσο και η κυβέρνηση Μητσοτάκη. Πιστεύουν ότι ανήκουν σε μία ελίτ που έχει το ελεύθερο να κάνει τα πάντα, χωρίς να δίνει λογαριασμό σε κανένα. Να εμβολιάζουν τους κολλητούς αδιαφορώντας για τους πολλούς, να παραβιάζουν τους κανόνες που οι ίδιοι έχουν θεσπίσει, βολτάροντας στην Πάρνηθα ή διοργανώνοντας πάρτι στη Μανίλα.
 
«Το καθεστώς Ντουτέρτε είναι ανίκανο να προσφέρει λύσεις για την προστασία της υγείας και τον περιορισμό της πανδημίας», σχολίαζαν οι Φιλιππινέζοι φοιτητές. »Ο εμβολιασμός της ελίτ δεν ήταν παρά ένα ακόμη επεισόδιο. Η ιστορία επαναλαμβάνεται».

Οι αντιδράσεις στις Φιλιππίνες είναι μεγάλες, ιδίως στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης. Το ίδιο και την Ελλάδα, όπου για πρώτη φορά τα φιλοκυβερνητικά μέσα δεν μπορούσαν να αποσιωπήσουν την υπόθεση. Η αχίλλειος πτέρνα των δύο κυβερνήσεων, είναι ακριβώς η ασυγκράτητη αλαζονεία των δύο, που βρίσκονται επικεφαλής.