Παραμονή της μαύρης επετείου της 21ης Απριλίου, ο κ. Ανδρέας Δρυμιώτης δημοσίευσε σε επανάληψη τις απόψεις του για τα δεινά που κληροδότησε η δικτατορία. Ο αρθρογράφος, όσο γνωρίζουμε, υπήρξε επί σειρά ετών στέλεχος της Δέλτα Πληροφορική, της τότε εταιρείας που επεξεργαζόταν τα εκλογικά αποτελέσματα, και πολύ συχνά εμφανιζόταν στις τηλεοράσεις ως τεχνοκράτης τις εκλογικές βραδιές. Εχει συνδεθεί δηλαδή με την κατ’ εξοχήν εκδήλωση του δημοκρατικού πολιτεύματος, την ελεύθερη έκφραση της λαϊκής βούλησης δια των εκλογών.

Στο μακροσκελές άρθρο του, όμως, ανάμεσα στα κουσούρια της χούντας δεν βρίσκει ούτε μια κουβέντα να πει για την κατάλυση της δημοκρατίας και τη βίαιη ακύρωση των επικείμενων εκλογών του 1967. Τσιμουδιά. Η χούντα, κατά τον αρθρογράφο, επεβλήθη για να ανακοπεί η πορεία προς τον κομμουνισμό ― συμπίπτει δηλαδή με την άποψη Παπαδόπουλου στο πρώτο του διάγγελμα μετά το πραξικόπημα. Και μέμφεται τους χουνταίους συνωμότες επειδή δεν απέτρεψαν τη διολίσθηση της χώρας στον κομμουνισμό! Γράφει: «Οι πρωταίτιοι της χούντας έπρεπε να είχαν αυτοκτονήσει γιατί απέτυχαν παταγωδώς. Επέβαλαν τη χούντα με το πρόσχημα ότι θέλουν να ανακόψουν την πορεία της Ελλάδας προς τον Κομμουνισμό και ουσιαστικά ενίσχυσαν την τάση αυτή όσο κανένας άλλος! Αν ήταν έντιμοι στρατιωτικοί με αγνά ελατήρια, έπρεπε να είχαν αναγνωρίσει την τεράστια καταστροφή που έφεραν στον τόπο μας.»

Το 1974 επήλθε η τεράστια καταστροφή, με πρωτεργάτη τον Κωνσταντίνο Καραμανλή που νομιμοποίησε το ΚΚΕ και άφησε ασύδοτο τον λαϊκιστή Ανδρέα Παπανδρέου. Αυτό είναι το σχήμα. Ο ΑΔ θρηνεί γιατί απέτυχε η αντικομμουνιστική επιχείρηση των κολονέλων και μετά την πτώση της δικτατορίας, «επήλθε η πλήρης απενοχοποίηση της Αριστεράς» (sic)… Η οποία φυσικά είναι ένοχη από κτίσεως κόσμου έως τη Δευτέρα Παρουσία, προσθέτουμε.

Κατάχρηση εξουσίας

Ομως τι ήταν η χούντα; Και πώς τελείωσε; Οι ιστοριογραφικές απόψεις του τεχνοκράτη ΑΔ ελάχιστα διαφέρουν από τον αρχετυπικό μονόλογο καφενόβιου που μονολογεί «Παπαδόπουλος που μας χρειάζεται…». Η χούντα λοιπόν είχε εξουσίες και απλώς έκανε κατάχρηση, και κάποτε το 1974 τέλειωσε ομαλά: «Ομως τι τελείωσε το ’74; Τελείωσαν τα βασανιστήρια, οι εξορίες, ο ‘γύψος’ και πολλά άλλα με τα οποία η χούντα έκανε κατάχρηση των εξουσιών της.

Επανήλθαμε στη Δημοκρατία και όλοι είναι περήφανοι γιατί αυτή η μετάπτωση έγινε ομαλά.» (verbatim)
Κατάχρηση εξουσιών, λοιπόν, αυτό έκανε η χούντα. Μια καταχρησούλα… Πώς και από ποιους πήρε τις εξουσίες η χούντα; Μήπως κατέλυσε τη δημοκρατία με τα τανκς να χορεύουν έξω από το Κοινοβούλιο; Μήπως κήρυξε κατάσταση πολιορκίας και έβαλε στον πάγο το Σύνταγμα; Μήπως αυτό λέγεται πραξικόπημα και επιβολή τυραννίας; Λεπτομέρειες μάλλον, για τον τεχνοκράτη ΑΔ, που δεν διαβάζει ούτε wikipedia. Λεπτομέρεια και το χουντικό πραξικόπημα κατά του Μακαρίου και η απώλεια του 40% της Κύπρου: «η μετάπτωση έγινε ομαλά»…

Νοσταλγώντας τον νόμο 4000

Ο αρθρογράφος έχει κάθε δικαίωμα να νοσταλγεί τις χρυσές εποχές της απριλιανής δικτατορίας, όταν περιμάζευαν τους μαλλιάδες, βασάνιζαν φοιτητριούλες και λιάνιζαν τρομοκράτες σαν τον Παναγούλη και τον Μουστακλή, όταν οι κολονέλοι καταδίωκαν και κεντρώους και δεξιούς και δημοκράτες αξιωματικούς ακόμη, όχι μόνο αριστερούς ― σε αυτό η δικτατορία ήταν εξισωτική. Δημοκρατία έχουμε, μπορεί να λέει ό,τι θέλει ― αυτή είναι άλλωστε μια ουσιώδης διαφορά της δικτατορίας από τη δημοκρατία: η ελευθερία, την οποία δεν την αναφέρει ούτε μια φορά.

Ας λέει ό,τι θέλει λοιπόν, κι ας νοσταλγεί. Ας απαξιώνει όσο θέλει την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία, τον λαϊκισμό του κομμουνιστικού ΠΑΣΟΚ και του κακέκτυπου ΣΥΡΙΖΑ, ας απαξιώνει τον λαϊκιστή Κωνσταντίνο Καραμανλή (ναι, το γράφει!), ας νοσταλγεί τον νόμο 4000 περί τεντυμποϊσμού. Εδώ υπάρχουν άλλοι που νοσταλγούν τα καθαρά χέρια του Λαδά, την ανάπτυξη του Μακαρέζου και τα πρακτόρια της CIA που εκπαίδευσαν τον συνωμότη Παπαδόπουλου και καθοδηγούσαν τον βασανιστή Ιωαννίδη.

Αλλά:

• Δεν έχει δικαίωμα να προσβάλλει τη μνήμη των τυραννοκτόνων και των αντιστασιακών, των ανθρώπων που έδωσαν τη ζωή τους και την υγεία τους για τη δημοκρατία.
• Δεν έχει δικαίωμα να κάνει την ιστορία λάστιχο και πατσαβούρι, ακόμη κι αν δεχτούμε ότι δεν ξέρει ανάγνωση ― διότι γραφή σίγουρα δεν ξέρει και ουδείς τον προφύλαξε στην «Καθημερινή» που δημοσίευσε το πόνημά του.
• Δεν έχουμε απαίτηση να διαβάζει τα αρχεία των ξένων κρατών ή της Βουλής των Ελλήνων, ούτε τα πολλά βιβλία ιστορίας· ας ανατρέχει στα βιώματα και τις ιδεοληψίες του για να γράφει ιστορία.

Αλλά ας θυμηθεί αυτό: η εφημερίδα που φιλοξενεί τα νοσταλγικά του φληναφήματα και την εχθρότητά του προς τη Μεταπολίτευση, έκλεισε μετά το πραξικόπημα της 21.4.1967, η εκδότρια της Καθημερινή Ελένη Βλάχου και ο διευθυντής της Μεσημβρινής Τάκης Λαμπρίας κατέφυγαν στο Λονδίνο για όλη την επταετία, ο δε διευθυντής της Καθημερινής Αιμίλιος Χουρμούζιος, ο σπουδαίος διανοούμενος και παλιός Εαμίτης Αντρέας Ζεβγάς, πέθανε μες στη δικτατορία εργαζόμενος ως συντάκτης εγκυκλοπαιδείας. Και βέβαια: η εφημερίδα Καθημερινή πρωταγωνίστησε στην κακή κι ανάποδη Μεταπολίτευση που τόσο απεχθάνεται ο αναθεωρητής αρθρογράφος της.