Η κοπέλα μου επιστρέφει από την Ισπανία, όπου έμεινε για 6 μήνες κάνοντας Erasmus.

-Καλά, δεν μπορείς να φανταστείς τι όμορφη είναι η Ισπανία, χάνεις που δεν πας Βάγγο χάνεις.

-Εξακολουθεί να είναι το ίδιο όμορφη και ας μην έχει κυβέρνηση 8 μήνες ;

-Δεν το ήξερα καν αυτό που μου λες.

-Ούτε εγώ ήξερα ότι υπάρχει μια ενιαία χώρα που λέγεται Ισπανία.

Και που λες.. ήταν μια χώρα που την έλεγαν Ισπανία..

Στην σχετική σελίδα της εγκυκλοπαίδειας Britannica για την Ισπανία, μπορεί κανείς να δει ένα γράφημα που αφορά την εθνική σύνθεση της χώρας.

Η Ισπανία δεν είναι μια. Είναι στην πραγματικότητα ένα σύνολο από εθνοτικές ομάδες με διαφορετική κουλτούρα. “Οι Βάσκοι είναι μια χώρα μέσα σε μια χώρα” αναφέρει η Julia, “η κοπέλα μου είναι από τη Βόρεια Ισπανία και είμαστε πολύ, πολύ διαφορετικοί” λέει ο Jesus, “η κουλτούρα της περιοχής μου σχετίζεται πολύ περισσότερο με την Ιρλανδία παρά με την Ισπανία”, λέει ο Eliseo.

Ας το πάρουμε όμως από την αρχή. Στην περιοχή που ονομάζεται σήμερα Ισπανία, κατοίκησαν διαφορετικές πληθυσμιακές ομάδες κατά το παρελθόν (Ρωμαίοι, Ρομά, Μουσουλμάνοι, Εβραίοι μεταξύ άλλων). Οι πληθυσμιακές αυτές ομάδες είχαν τη δική τους γλώσσα, και δικές τους πολιτισμικές πρακτικές (ήθη και έθιμα). Όπως συμβαίνει πάντοτε, η καθεμία από αυτές τις πληθυσμιακές ομάδες, επηρεαζόταν από τις υπόλοιπες που βρίσκονταν στη χώρα τη δεδομένη χρονική στιγμή. Αντίστοιχα όμως, τις επηρέαζε. Το αποτέλεσμα δεν είναι άλλο από το γεγονός πως “ο πολιτισμός της Ισπανίας” οικοδομήθηκε πάνω στα θεμέλια άλλων πολιτισμών που επηρέασαν τη χώρα της Ιβηρικής χερσονήσου.

Ποιος κυβερνάει την Ισπανία;

“Όλη η κεντρική εξουσία βρίσκεται στη Μαδρίτη. Αυτό συνέβη κυρίως κατά τη δικτατορία του Φράνκο. Η περιοχή μου, η Galicia, δεν είχε δρόμους που να οδηγούν στη Μαδρίτη μέχρι το ‘90”, απαντάει ο Jesus. “Εδώ στη χώρα των Βάσκων, έχουμε δική μας κυβέρνηση, έχουμε τη δική μας εφορία, αποφασίζουμε εμείς για θέματα υγείας και παιδείας,. Πρέπει όμως σε μερικά πράγματα να έχουμε το ok της Μαδρίτης. Για αυτό και θέλουν αυτονομία πολλές περιοχές της Ισπανίας, για να μην χρειάζεται αυτό το ok”, απαντάει η Julia. Πράγματι, η κεντρική εξουσία βρίσκεται στη Μαδρίτη. Δεν είναι όμως η Μαδρίτη που αποφασίζει για όλα τα ζητήματα που απασχολούν τις 17 (+21) αυτόνομες περιοχές της Ισπανίας. Όπως αναφέρουν κατατοπιστικά οι Megan Specia, Rick Gladstone και Raphael Minder σε άρθρο τους στους New York Times το 2017 : “Κάθε αυτόνομη περιοχή έχει το δικό της Κοινοβούλιο. Οι περιοχές έχουν τον έλεγχο για μια ποικιλία υπηρεσιών, με πιο σημαντικές, την υγεία και την παιδεία. Κάποιες περιοχές έχουν ακόμα μεγαλύτερη αυτονομία, όπως η Καταλονία και η χώρα των Βάσκων, οι οποίες έχουν τις δικές του αστυνομικές δυνάμεις. Επίσης, δύο περιοχές, η χώρα των Βάσκων και η Ναβάρα, έχουν ανεξάρτητα δημοσιονομικά συστήματα”. Ως αποτέλεσμα, η κεντρική εξουσία της Ισπανίας αποδυναμώνεται σε ένα ποσοστό. Χωρίς αυτό όμως να σημαίνει πως δεν είναι σημαντική.

Η αυτονομία όμως των 17+2 περιοχών και πόλεων της Ισπανίας δεν υπήρχε από πάντα. Αντιθέτως, έως το 1975, ο όρος αποκέντρωση φάνταζε σχεδόν αστείος. Η χρονική περίοδος που πράγματι δόθηκε μεγαλύτερη αυτονομία σε περιοχές εκτός Μαδρίτης, συνάδει χρονικά με το τέλος της δικτατορία του Φράνκο.

Ιστορία 1: 1923-1975, Μια δύσκολη περίοδος να ζεις στην Ισπανία και να μην είσαι ρατσιστής

-Ρε Βάγγο, όλο ακούω για τον Φράνκο και Φράνκο αλλά δεν έχω διαβάσει πριν τον εμφύλιο τι γινόταν. Μου εξηγείς λίγο;

-Κρίμα γιατί αν με ρωτούσες για τον εμφύλιο είχα μια πολύ ωραία φωτογραφία για να απαντήσω. Θα προσπαθήσω να σου εξηγήσω όμως. Πριν λοιπόν πάμε στη Γκέρνικα2 του Πικάσο (και την φρίκη του ισπανικού εμφυλίου την οποία συμβολίζει), πρέπει να σου μιλήσω λίγο για έναν τύπο. Τον Miguel Primo de Rivera. Αυτός που λες, κατέλαβε την εξουσία με στρατιωτικό πραξικόπημα, δεκαέξι χρόνια πριν ξεσπάσει ο εμφύλιος.

-Εε, άρα το.. 1923.

-Ακριβώς. Κυβέρνησε ως το 1930. Επτά χρόνια ήταν αρκετά ώστε να χαρακτηριστεί ως “ήρωας του ισπανικού φασισμού” και να κάνει μια υπέροχη κωλοτούμπα από την στιγμή που ανέλαβε την εξουσία, σε σχέση με όσα ζητούσε η Καταλονία.

-Και μετά ;

-Ακολουθεί η περίοδος της “Δεύτερης Ισπανικής Δημοκρατίας”, εντός της οποίας η κυβέρνηση της Αριστεράς μέσα σε δύο χρόνια (1931-1933) συνταγματικά κατοχύρωσε πως α) το Ισπανικό κράτος δεν έχει επίσημη θρησκεία, β) οι γυναίκες έχουν τη δυνατότητα να ψηφίζουν, γ) δίνεται η δυνατότητα στο κράτος να εθνικοποιήσει ιδιωτική περιουσία, συμπεριλαμβανομένης και της εκκλησίας, δ) η εθνική συνομοσπονδία εργατών γίνεται νόμιμη ξανά (είχε κηρυχθεί παράνομη από τον Primo De Rivera) , ε) η θρησκευτική εκπαίδευση στα σχολεία καταργείται, στ) δίνεται μεγαλύτερη αυτονομία στις περιφερειακές περιοχές. Παρά λοιπόν το γεγονός πως έγιναν δυναμικές προσπάθειες ώστε η Ισπανία να “αλλάξει πρόσωπο” και να εκσυγχρονιστεί, η υψηλή ανεργία και άλλοι παράγοντες οδηγούν στην ήττα της Αριστεράς στις εκλογές του 1933.

-Κλασικά..Και να φανταστώ μετά ανέλαβαν οι πιο συντηρητικοί.

-Ας το πούμε και έτσι. Στη νέα συντηρητική κυβέρνηση που πράγματι ήταν πολύ φιλικότερη προς τον καθολικισμό, συμμετείχαν υπουργοί του κόμματος CEDA. Η CEDA, πέτυχε μεγάλη νίκη στις εκλογές του 1933. Τόσο όμως η CEDA όσο και ο αρχηγός του Jose Maria Gil-Robles υπεραμύνονταν των δικαιωμάτων της εκκλησίας, ήταν ξεκάθαρα απέναντι στο σύνταγμα του 1931 και θεωρήθηκαν “κίνδυνος για τη δημοκρατία”. Για τον λόγο αυτό και δε δόθηκε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης στον Gil-Robles.

-Φαντάσου..

-Περίμενε, περίμενε. Παρά το ότι δεν του δόθηκε εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, επιλέγονται μέλη του κόμματος για την κάλυψη υπουργικών θέσεων. Το γεγονός προκάλεσε την αντίδραση τόσο των αριστερών κομμάτων, όσο και των συνδικάτων. Το 1934 στην Asturia πραγματοποιείται απεργία των ανθρακωρύχων, η οποία μετατρέπεται σε εξέγερση. Μεγαλοεπιχειρηματίες κρατούνται όμηροι και η κατάσταση παραμένει τεταμένη. Ασφαλώς, ο “δημοκράτης” Φράνκο δεν μπορεί να δεχθεί πως οι εργάτες έχουν τη δύναμη να τα κάνουν όλα αυτά. Επομένως, 20.000 στρατιώτες , με διοικητή τον Φράνκο καταφθάνουν στην Αστόρια.

-Και μετά.. η πρώτη Γκέρνικα;

-Μετά.. Καταλαβαίνεις. Περίπου 1.500 άνθρωποι πεθαίνουν, 3.000 τραυματίζονται, χιλιάδες μέλη συνδικάτων χάνουν τη δουλειά τους και φυλακίζονται. Στις φυλακές παρατηρούνται μεθόδοι βασανιστηρίων και εκτελέσεων των “κατηγορούμενων” χωρίς δίκη. Επίσης, φυλακίζονται πολιτικά πρόσωπα της Αριστεράς, ανεξάρτητα με τη συμμετοχή τους ή μη σε όσα συνέβησαν στην Asturia. Στις εκλογές του Φεβρουαρίου του 1936 ο Indalecio Prieto του “Σοσιαλιστικού” ( θα αναλυθεί στη συνέχεια) κόμματος κερδίζει τις εκλογές. Πέντε μήνες μετά, πραγματοποιείται στρατιωτικό πραξικόπημα, το οποίο στην ουσία αποτελεί την αρχή του ισπανικού εμφυλίου πολέμου.

-Μάλιστα.. και στον εμφύλιο ο Φράνκο ήταν μαζί με τους Ναζί έτσι;

-Πας καλά; Ποιος τα λέει αυτά τα ψέματα; Μόνο “εθνικόφρονες” ήταν. Πέρα όμως από την ειρωνεία, όπως νομίζω ξέρεις, περίπου ένα εκατομμύριο άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους σε έναν πόλεμο όπου ήταν ξεκάθαρο πως η μια πλευρά δεν ήταν “απλοί συντηρητικοί, εθνικιστές” αλλά Φασίστες οι οποίοι βοηθήθηκαν σε σημαντικότατο βαθμό από τους Ναζί και τον Μουσολίνι.

-Ναι ναι εννοείται. Όπως και στα Δεκεμβριανά. Μόνο εθνικόφρονες.

-Τέλος πάντων. Όπως έχεις δει και συ, πολλά μπορούν να γραφτούν για τον ισπανικό εμφύλιο. Η Γκέρνικα όμως και η φωτογραφία του Ρόμπερτ Κάπα: “Death of a Loyalist militiaman” ίσως να “γράφουν” ακόμα περισσότερα.

-Και για να το κλείσουμε το θέμα, ο Φράνκο μετά έκανε ακριβώς όσα φαντάζομαι;

-Τι φαντάζεσαι;

-Ε σίγουρα αυτοί που θα ήταν απέναντι θα εξορίζονταν ή θα φυλακίζονταν. Εμ τι άλλο, σίγουρα θα κυνήγησε τους Gay, θα έκανε λογικά παράνομες τις εργατικές ενώσεις, θα ήθελε όλοι να είναι καθολικοί, ίσως να έκανε και τον Καθολικό Χριστιανισμό τη μοναδική θρησκεία του κράτους. Θα απαγόρευσε σίγουρα οποιαδήποτε γλώσσα πέρα από τα ισπανικά. Αυτά μου έρχονται..

-Ναι, ακριβώς. Όλα είναι ακριβώς έτσι όπως τα λες. Αν προσθέσεις ότι στα χρόνια του πραγματοποιήθηκε ακόμα ένα “οικονομικό θαύμα”, που δεν ήταν “θαύμα”, νομίζω τα καλύψαμε όλα.

-Σαν το Αργεντίνικο θαύμα και το θαύμα της Χιλής;

-Ένα θαύμα τόσο απίστευτο που οδήγησε στη μείωση των μισθών και την αύξηση της ανεργίας. Ένα θαύμα που οδήγησε 500.000 εργάτες να φύγουν από τη χώρα. Παρ’ όλα αυτά, επενδύσεις ήρθαν, και φυσικά η ανάπτυξη μαζί.

Ιστορία 2: Δικομματισμός:

“Κανένα κόμμα πέρα από το PSOE και το PP δε νομίζω να κυβερνήσει μέσα στο κοντινό μέλλον. Ίσως όμως για πολλά χρόνια να πρέπει να βρίσκουν άλλα κόμματα να συγκυβερνούν”, λέει η Julia. “Όχι, δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση”, απαντά ο Jesus στην σχετική ερώτηση που του τέθηκε για το αν υπάρχει πιθανότητα κάποιο άλλο κόμμα πέρα από τα δύο μεγάλα, να εκλεγεί πρώτο στο εγγύς μέλλον. “Τα πράγματα είναι απλά. Οι άνθρωποι πάνω από 50 ετών ψηφίζουν κυρίως δεξιά ενώ οι νέοι κάνουν το αντίθετο” συμπληρώνει ο Eliseo.

–Δηλαδή Βάγγο είναι όπως ήταν μέχρι το ‘15 σε εμάς εδώ; ΠΑΣΟΚ- Νέα Δημοκρατία;

-Ναι ναι. Ακριβώς. Ένα δεξιό συντηρητικό κόμμα και ένα δήθεν “σοσιαλιστικό”. Βέβαια το γεγονός πως η “μετάβαση στη Δημοκρατία” έγινε με πρωθυπουργό έναν υπουργό του Φράνκο, τον Adolfo Suarez, είναι λίγο παράταιρο. Δε βαριέσαι όμως, πέρασε από το κοινοβούλιο έναν νόμο που άνοιγε τον δρόμο για δημοκρατικές εκλογές, ένα νέο σύνταγμα με κοινά σημεία με το αντίστοιχο του 1931, ενώ νομιμοποίησε το Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας. Το στρατιωτικό πραξικόπημα του 1981 αποτυγχάνει, άρα το 1982 έχουμε την αρχή του δικομματισμού που κρατά ως σήμερα, μετά τη νίκη των “Σοσιαλιστών” του PSOE. Δεν είναι όμως μια τυχαία κυβέρνηση.

-Για πες, για πες, γιατί δεν ήταν τυχαία;

-Αρχικά, γιατί ο Φελίπε Γκονθάλεθ έμεινε στη θέση του πρωθυπουργού για 14 χρόνια. Δεύτερον, απλώς θα σου παραθέσω όσα μου είπαν για εκείνον οι φίλοι μου Julia και Eliseo. Αρχικά, η Julia μου είχε πει ότι “Βελτίωσε την Ισπανία. Πλέον μπορεί να έχει αλλάξει η ζωή του όμως πραγματικά βοήθησε στο να υπάρχει δημοκρατία”. Αντίστοιχα ο Eliseo, σε παρόμοια γραμμή κύματος , είχε αναφέρει για τον Γκονθάλεθ πως: “Έκανε την Ισπανία μια μοντέρνα χώρα. Μερικές φορές με σοσιαλιστικές ιδέες, μερικές φορές όχι. Άσχετα με το αν συμφωνώ ακριβώς με όσα έκανε, η Ισπανία ήταν μια από τις φτωχότερες χώρες της Ευρώπης όταν ανέλαβε και μόλις έφυγε από την εξουσία, η Ισπανία ήταν σχεδόν στο επίπεδο της Ιταλίας”. Ο συγκεκριμένος πρωθυπουργός προέβη σε ένα ιδιότυπο μοντέλο οικονομικών πολιτικών, το οποίο το 1989 οι New York Times ονόμαζαν “Supply- Side Socialism”, μια μίξη ελεύθερης αγοράς και αριστερών οικονομικών πολιτικών. Από τη μια λοιπόν ο υπουργός οικονομικών της κυβέρνησης Γκονθάλεθ, κ. Πέρεθ, δήλωνε ότι “οι επιχειρηματίες διαμαρτύρονται για την αύξηση του μεγέθους του δημόσιου τομέα και της φορολογίας (σς. εις βάρος τους)”. Παράλληλα, η κυβέρνηση του PSOE επέκτεινε τις παροχές υγειονομικής περίθαλψης σε μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού ενώ αυξήθηκε ο αριθμός των ατόμων που είχαν πρόσβαση στην εκπαίδευση, ανεξάρτητα από οικονομική και κοινωνική τάξη. Από την άλλη, ένα κόμμα “σοσιαλιστικό” το οποίο πριν τις εκλογές του ‘82 δήλωνε πως είναι κατά της συμμετοχής της Ισπανίας στο ΝΑΤΟ, αποφάσισε να συνεχίσει να βρίσκεται υπό την ομπρέλα της Βορειοαμερικανικής Συμμαχίας.

-Τι μου θυμίζει ε..

-Ανδρέας, Γκονθάλεθ και Μιτεράν, οι μεγαλύτεροι σοσιαλιστές! Αλλά κάτσε μην ξεχάσω τι ήθελα να πω, α ναι. Αντιμετώπισε λοιπόν μεγάλες απεργίες από τα συνδικάτα για τις πολιτικές του, ενώ η ανεργία βρισκόταν στο 20 %. Ο κόσμος όμως τον αγαπούσε, παρά το ότι για παράδειγμα υπήρχε (σελ. 7) σημαντική διαφοροποίηση στην ποιότητα των παροχών υγειονομικής περίθαλψης ανάμεσα σε περιοχές της Ισπανίας. Και πράγματι, η Ισπανία έδειξε σημαντική πρόοδο σε τομείς όπως η ελευθερία του Τύπου. Από εκεί και πέρα όμως δικομματισμός. Ας μην τον δούμε όμως με ονόματα, αλλά με αριθμούς. Τι λες;

-Ναι , απλά πες μου και ποιος κυβερνούσε να ξέρω.

-Λοιπόν, μετά τον Γκονθάλεθ, έχουμε το δεξιό PP από το 1996- 2004, μετά PSOE 2004-2011 και εν μέσω κρίσης PP 2011-2018. Από το 1998 έως το 2001 η ανεργία μειώνεται δραστικά.

-Δεξιό κόμμα και το πέτυχε αυτό;

-Ναι. Αλλά πως; Με συμβόλαια προσωρινής διάρκειας. Τα προσωρινά συμβόλαια αυξήθηκαν κατά 30 %, και η Ισπανία είχε το μεγαλύτερο ποσοστό στην Ε.Ε. . Έτσι πέτυχε (σελ. 312) την μείωση της ανεργίας. Η ανεργία βέβαια έφτασε στα χαμηλότερα επίπεδα επί κυβέρνησης PSOE (2004- 2011). Αυξήθηκε όμως, ως απότοκο της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης. Τον κ. Άζναρ λοιπόν που κυβέρνησε έστειλε Ισπανούς στρατιώτες στο Ιράκ διαδέχθηκε ο κ. Θαπατέρο ο οποίος παρά το γεγονός πως έφερε πίσω στην Ισπανία τους στρατιώτες από το Ιράκ, έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος ηγέτης που αύξησε τον αριθμό των στρατιωτών της χώρας του στο Αφγανιστάν. Αύξησε λοιπόν τον αριθμό των στρατιωτών, αυξήθηκε και ο κατώτατος μισθός στην Ισπανία κατά τη θητεία του, οι κρατικές δαπάνες σε υγεία κ εκπαίδευση όμως είτε έμειναν στάσιμες είτε μειώθηκαν και οι οικονομικές ανισότητες δεν διαφοροποιήθηκαν. Παράλληλα, το εξωτερικό χρέος δεν σταμάτησε να αυξάνεται κατά τη θητεία του Θαπατέρο. Οι τιμές της Ισπανίας, το 2007 ήταν λίγο ακριβότερες σε σχέση με την Ελλάδα, με τον ελάχιστο μισθό όμως να βρίσκεται περίπου 100 ευρώ κάτω σε σχέση με της Ελλάδας. Ακόμα και η οικονομική “επιτυχία” του Θαπατέρο με την ένταξη εκατοντάδων χιλιάδων μεταναστών στις θέσεις εργασίας στον κατασκευαστικό τομέα, του γύρισε μπούμερανγκ λίγα χρόνια μετά, λόγω της οικονομικής κρίσης. Παράλληλα, οι τιμές σχετικά με την αγορά ενός σπιτιού, δεν σταματούσαν να αυξάνονται από το 2003 έως το 2007. Ασφαλώς, η “βόμβα” της παγκόσμιας οικονομικής κρίσης έσκασε στα χέρια του Θαπατέρο. Το 2011 ο αρχηγός του PSOE καλεί σε εκλογές στις οποίες ηττάται από τον Μαριάνο Ραχόι.

-Καλά, τι σόι “Σοσιαλιστής” ήταν αυτός..

-Κοίτα, τουλάχιστον δεν ήταν συντηρητικός. Η κυβέρνηση του ψήφισε το σύμφωνο συμβίωσης και προχώρησε σε μεταρρυθμίσεις σχετικά με τη διαδικασία του διαζυγίου (την απλούστευσε) αλλά και όσον αφορά τις εκτρώσεις. Και στα χρόνια της κυβέρνησης του πριν την κρίση, πράγματι μειώθηκε σημαντικά η “μαύρη οικονομία” της Ισπανίας.

-Χμμ, καλά. Πες μου όμως και για τον επόμενο λίγο γρήγορα γιατί βαρέθηκα.

-Ναι ναι, εν συντομία θα σου πω τι είπαν ο Eliseo και η Julia για τον Ραχόι. “Ήταν απλά οκτώ χαμένα χρόνια με έναν άνθρωπο εντελώς συντηρητικό και ανίκανο να κυβερνήσει” λέει ο Eliseo με την Julia να συμπληρώνει πως “ίσως ένα μικρό παιδί μιλάει καλύτερα από αυτόν”. Κυβέρνησε από το 2011 έως το 2015 και από το 2016 έως το 2018, έως δηλαδή το έτος όπου το κόμμα του καταδικάστηκε για διαφθορά. Στην ουσία καταδικάστηκε ότι έπαιρνε μίζες (δωροληψίες) με αντάλλαγμα αναθέσεις δημοσίων έργων. Τι άλλο έκανε ο Ραχόι; Διέλυσε τους φτωχούς της Ισπανίας.

Ιστορία 3: Πως είναι να μην έχεις κυβέρνηση οκτώ μήνες;

–Και τώρα Βάγγο τι κάνουν αυτοί; Δεν έχουν κυβέρνηση;

-Βασικά έχουν πάει σε εκλογές τέσσερις φορές σχεδόν τα τελευταία τέσσερα χρόνια. Ο Ραχόι επανεκλέχθηκε τον Δεκέμβρη του 2015. Δεν κατάφερε να σχηματίσει κυβέρνηση μέχρι τις επαναληπτικές εκλογές του Ιουνίου το 2016. Ο Ραχόι αποπέμφθηκε από τη θέση του τον Ιούνιο του 2018, με τον Πέδρο Σάντσεθ να γίνεται πρωθυπουργός. Τον Φεβρουάριο του 2019 ο Σάντσεθ…

-Αα! Το μυαλό μου πονάει! Ο Σάντσεθ προκήρυξε εκλογές λοιπόν ναι τις οποίες νίκησε αλλά δεν έκανε κυβέρνηση και μετά ξαναέγιναν εκλογές με αποτέλεσμα οκτώ μήνες τώρα..

-Η Ισπανία να μην είχε κυβέρνηση! Κατατοπιστικότατη είσαι.Πλέον βέβαια από την Τρίτη (7/1) το μεσημέρι έχει κυβέρνηση και μένει να δούμε τα πεπραγμένα.

Η Julia, o Eliseo και o Jeus,συζητούν το μεσημέρι της Τρίτης 7 Ιανουαρίου:

Julia: Δεν ξέρω για σας. Εμένα δεν με επηρέασε καθόλου που δεν είχαμε κυβέρνηση. Πρέπει να έχουμε, γιατί αλλιώς δεν προχωράνε πολλά πράγματα και προφανώς είναι καλό που από σήμερα πράγματι υπάρχει κυβέρνηση . Όμως μέχρι στιγμής, ούτε εγώ ούτε οι γνωστοί μου είχαμε δει κάποια διαφορά. Το αντιλαμβανόσουν μόνο όταν άνοιγες..

Jesus: Την τηλεόραση ε; Και εγώ το ίδιο έχω να πω.

Eliseo: Εντάξει, ούτε εγώ είχα νιώσει αντίκτυπο στην καθημερινότητα μου, όμως υπήρχαν μερικά προβλήματα σε ζητήματα επαρχιών όπου χρειάζεσαι ένα κράτος ώστε να σε προστατέψει απέναντι σε άλλες χώρες.

Julia: Ναι εννοείται. Αλλά δεν υπάρχει κάποιος συγκεκριμένος να ρίξεις τις ευθύνες. Ο κόσμος έχει βαρεθεί και αυτοί βλέπεις, δε συνεννοούνταν . Μια ναι, μια όχι.. Άσε που οι εκλογές κοστίζουν πολλά, πολλά λεφτά!

Eliseo: Και τα ΜΜΕ να σπρώχνουν όσο μπορούν το PSOE να συνεργαστεί με τη Δεξιά. Να λένε ότι απλά επειδή το PSOE θέλει να βρει κόμματα ώστε να συνεργαστεί και να δημιουργήσει κυβέρνηση, απλά επιθυμεί να χωρίσει τη χώρα. Προφανώς το λένε για τα καταλανικά κόμματα αλλά τι να κάνει δηλαδή; Πήγαμε να ψηφίσουμε για να μην βγει η Δεξιά και θα είναι στην κυβέρνηση; Τώρα βέβαια έχει ενδιαφέρον να δούμε πως θα χειριστούν και πάλι το θέμα της Καταλονίας..

Jesus: Κοίτα, δεν ξέρω αν όλοι πήγαμε για να μην βγει η Δεξιά, πάντως σίγουρα πήγαμε για να μην βγει το Vox. Αλλά από την άλλη, οι άνθρωποι δεν ήθελαν να ψηφίσουν σε τέτοιο βαθμό τα μεγάλα παλιά κόμματα για αυτό και υπήρχε αυτός ο κατακερματισμός. Όντως, υπάρχουν πολλοί που φταίνε.

Eliseo: Τέλος πάντως, άντε να δούμε. Μακάρι τουλάχιστον οι Podemos και το PSOE να κάνουν ουσιώδη πράγματα αυτή τη φορά που να επηρεάζουν τον κόσμο.

Και ένας ηγέτης που παρουσιάζεται να πρεσβεύει κάποια συγκεκριμένα ιδανικά, όπως ο Pablo Iglesias, να μην αγοράζει σπίτια αξίας 600.000 ευρώ, θα προσθέσω εγώ.

Υποσημειώσεις:

1 To 17+2 αναφέρεται σε δύο πόλεις (Ceuta, Melilla) βρίσκονται στο έδαφος της Β. Αφρικής

2 Η Γκέρνικα είναι πόλη στη χώρα των Βάσκων η οποία ισοπεδώθηκε μετά από βομβαρδισμούς των Γερμανών κατά τη διάρκεια του εμφυλίου

Ευχαριστώ πολύ τους Julia Alonso Frances, Jesus Jimenez Sanchez και Eliseo Paradela Reimundez για τις συνεντεύξεις τους.