06.53. Τεντώνομαι απαλά στο κρεβάτι μου ενώ ακούγεται έξω το γλυκό τραγούδι του αηδονιού. Όπως κάθε πρωί, το ξυπνητήρι μου προγραμματίστηκε αυτόματα στο τέλος του κύκλου του ύπνου μου χάρη στους αισθητήρες που είναι κρυμμένοι κάτω από το στρώμα μου. Σηκώνομαι και τρέχω στο μπάνιο, όπου ο καθρέφτης μου δεν μου λέει ότι είμαι η πιο όμορφη … Και μου προτείνει αντ’ αυτού να αγοράσω ένα νέο θαυματουργό μέικ απ για να καλύψω τους μαύρους κύκλους μου.  

Κάτω από το ντους, δεν περισσεύει χρόνος για ονειροπολήσεις : ο συνδεδεμένος διακόπτης μου αναβοσβήνει για να με ενημερώσει ότι έχω υπερβεί τα επιτρεπόμενα 50 λίτρα νερού. Με την ξηρασία που μας πλήττει εδώ και αρκετά χρόνια, προσπαθώ να περιορίσω την κατανάλωσή μου. Το ίδιο ισχύει και για την ηλεκτρική ενέργεια, επειδή οι ανεμογεννήτριες και οι ηλιακοί συλλέκτες που τροφοδοτούν την πόλη δεν τηρούν όλες τις υποσχέσεις τους με αποτέλεσμα να έχουμε συχνά διακοπές. Ευτυχώς, ρυθμίζω τις συσκευές μου μέσω του μετρητή Linky [οι νέοι “έξυπνοι” μετρητές της γαλλικής “ΔΕΗ” δέχονται μαζική απόρριψη- σ.σ.]. Πολύ χρήσιμο εργαλείο, κι ας λένε οι κρυπτοοικολόγοι που θέλουν να επιστρέψουν στα κεριά.  

Στην κουζίνα μου, ο καφές είναι έτοιμος. Έβαλα τα συνδεδεμένα γυαλιά μου για να παρακολουθήσω τις ειδήσεις της ημέρας. “Θανατηφόρες ταραχές στο Σικάγο. Η αστυνομία επεμβαίνει: 35 νεκροί. Στραβοκαταπίνω, αφήνω κάτω τα γυαλιά. Είναι δύσκολο να αντέξει κανείς τη θέα ανθρώπων μέσα στα αίματα απο τόσο νωρίς το πρωί. Σημειώνω για αργότερα: να επαναρυθμίσω το λογισμικό μόνο για θετικές πληροφορίες. Πριν φύγω, μια ματιά στην πόρτα του ψυγείου με πληροφορεί ότι είναι άδειο. Δεν προλαβαίνω καν να παραγγείλω ό,τι με συμβουλεύει η οθόνη αφής, επειδή ο χρόνος τρέχει: έχω 10 λεπτά για να μπω στο αυτοκίνητό μου και να πάω στο γραφείο. Από τότε που οι κυκλοφοριακές ροές και τα φανάρια συνδέθηκαν με ένα κεντρικό σύστημα διαχείρισης, δεν υπάρχει το παραμικρό μποτιλιάρισμα. Τι άνεση να κυκλοφορείς μέσα σε ένα αυτόνομο αυτοκίνητο, που πάει μόνο του! Μπορώ να τελειώσω το μακιγιάζ μου στον καθρέφτη χωρίς να διακινδυνεύω κάποιο ατύχημα. Εντάξει, είναι αλήθεια ότι το αυτόνομο αυτοκίνητο είναι ένα προνόμιο που απολαμβάνουν οι πιο εύποροι, ενώ ο περισσότερος κόσμος στοιβάζεται στα μετρό των ιδιωτικοποιημένων εταιρειών, αλλά ο αέρας είναι πολύ πιο υγιής: τα παλιά αυτοκίνητα βενζίνης διώχθηκαν επί τέλους από την μητρόπολη. Όλοι κινούμαστε με ηλεκτρική ενέργεια ή με υδρογόνο. Φυσικά, το σύστημα δεν είναι αλάνθαστο. Τις προάλλες, ένα αυτόνομο αυτοκίνητο τσακίστηκε πάνω σε έναν τοίχο για να αποφύγει έναν άστεγο που περπατούσε στο δρόμο …  

Αφού στάθμευσα κοντά στο γραφείο μου, περνάω μπροστά από το αγαπημένο μου κατάστημα και σταματάω για λίγο. Η βιτρίνα σαρώνει τη σιλουέτα μου. Εμφανίζεται ένα μήνυμα: “Συγχαρητήρια, χάσατε βάρος! Σας προσφέρουμε 15% πάνω στη νέα μας συλλογή.”  

Διστάζω. ‘Εχω αργήσει τρομερά. Αυτό το όμορφο φόρεμα θα περιμένει. Εξάλλου, είναι κάπως νωρίς για να το βάλει κανείς τώρα. Με τις κλιματικές διαταραχές, οι θερμοκρασίες αυτού του Ιουνίου 2030 είναι παγωμένες. Επιταχύνω, σαρώνω την ίριδα του ματιού μου για να ανοίξω την πόρτα του γραφείου μου. Εκεί, η οθόνη μου με πληροφορεί για τα πιο πρόσφατα δεδομένα παραγωγής. Δουλεύω σε μια αγροτική επιχείρηση χωρίς να έχω βάλει ποτέ το πόδι μου στα χωράφια. Ακριβώς όπως οι αγρότες, που αντικατέστησαν το τρακτέρ τους με έναν υπολογιστή. Με ένα απλό κλικ, μπορούν να ελέγξουν τα ρομπότ τους που ξεχορταριάζουν ή να εντοπίσουν τις καταστροφές των βλαβερών ζώων με τα drones τους.   Κάποιες φορές βάζουν τις μπότες τους και τα συνδεδεμένα γυαλιά τους για να μεταδώσουν την κατάσταση των καλλιεργειών τους απευθείας στο κεντρικό μας γραφείο. Στην ιστοσελίδα μας, οι καταναλωτές μπορούν να δουν live τα φρούτα και τα λαχανικά που έχουν προ-παραγγείλει. Δεν υπάρχουν αποθέματα. Καμία απώλεια. Μόνο μία εξαιρετικά βελτιστοποιημένη γεωργία χάρη στο δίκτυο 5G.  

18.00. Λαμβάνω μια ειδοποίηση από το τηλέφωνό μου: η υπηρεσία βιντεοπαρακολούθησης εντόπισε έναν εισβολέα στο σπίτι! Γρήγορος έλεγχος: πρόκειται για την αδελφή μου, που ήρθε να περάσει λίγες μέρες στο σπίτι. Ξέχασα να ειδοποιήσω το ρομπότ … Τον αποσυνδέω με ένα κλικ πριν καλέσει την αστυνομία, κι αποφασίζω να γυρίσω σπίτι για να περάσω τη βραδιά μαζί της. Δυστυχώς, το ψυγείο μου δεν γέμισε μόνο του. Η οθόνη του χαμηλού τραπεζιού μου μού προτείνει να παραγγείλω σούσι που θα παραδοθούν με drone στην οροφή του κτιρίου μου.  

Εν τω μεταξύ, συζητώ με την αδελφή μου, που είναι μία φημισμένη καρδιολόγος. Μόλις έκανε μια σημαντική εγχείρηση σε έναν ασθενή που ζει στο Τόκιο. Χάρη στην 5G, δεν χρειάζεται πια να ταξιδεύεις στα τέσσερα σημεία του πλανήτη. Η τεχνολογική αυτή επανάσταση ωφελεί και τις ιατρικές ερήμους. Τερματικά τηλε-εξέτασης έχουν εγκατασταθεί σε όλα τα μικρά φαρμακεία της επαρχίας. Ορισμένες νοσοκόμες μπορούν να επισκεφθούν έτσι τους ασθενείς με ένα συνδεδεμένο tablet και να παρακολουθούν την εξέταση δίπλα σε ένα ολόγραμμα γιατρού.  

Μόνο ένα μέρος των δαπανών αυτών καλύπτεται από την κοινωνική ασφάλιση, επειδή το σύστημα υγείας είναι σε μεγάλο βαθμό ιδιωτικοποιημένο. Εξάλλου, διαβάζω μερικές φορές ότι η γενική κατάσταση της υγείας του πληθυσμού έχει επιδεινωθεί εδώ και 20 χρόνια. Αλλά η αδελφή μου έχει μόνο καλά λόγια να πει για όλες αυτές τις καινοτομίες. “Οι ηλικιωμένοι δεν κουράζονται πλέον με μεγάλα ταξίδια μέσα σε ασθενοφόρα. Ανταλλάσσω επίσης απόψεις συχνότερα με άλλα ιατρικά επαγγέλματα, όπως οι φαρμακοποιοί ή οι νοσηλεύτριες που ζουν πολύ μακριά από το Παρίσι”. Σ’ αυτούς που κατακρίνουν μία μη ανθρώπινη ιατρική, ανταπαντά ότι δεν υπήρχε άλλη επιλογή. Κανείς δεν θέλει σήμερα να ζει σε αυτές τις απομακρυσμένες περιοχές, προτιμώντας την άνεση των έξυπνων πόλεων και το πλήθος των συνδεδεμένων συσκευών που μας διευκολύνουν τη ζωή.  

21.00. Χτυπάει το κουδούνι της πόρτας. Είναι ο Μαρτίν, ο γείτονάς μου, που επιστρέφει από μια βραδυνή συνάντηση με τους φίλους του, τους τεχνο-σκεπτικιστές. Κάτι περιθωριακοί είναι, οι οποίοι αμφισβητούν την ψηφιακή επιτάχυνση των τελευταίων ετών. “Αυτή την εβδομάδα, ο πάροχος τηλεπικοινωνιών Liberty έπεσε πάλι θύμα πειρατείας. Εκατομμύρια δεδομένα ανακτήθηκαν από ποιός ξέρει ποιούς. Πρόκειται για κάτι πολύ ανησυχητικό”, λέει, σκυθρωπός. Τον μισοακούω, επειδή παρακολουθώ τις ειδοποιήσεις του smartphone μου σχετικά με αυτό το όμορφο φόρεμα που είδα το πρωί στη βιτρίνα. Η αδελφή μου είναι περισσότερο προβληματισμένη από τότε που μπήκαν στον υπολογιστή της που περιέχει τα ιατρικά δεδομένα των ασθενών της: “Είναι ένας υπαρκτός κίνδυνος σήμερα. Τίποτα δεν μπορεί να γίνει χωρίς τεχνητή νοημοσύνη. Και, λαμβάνοντας υπόψη όλα τα πλεονεκτήματά της, πρέπει να υπομείνουμε κάποια δυσάρεστα.”

Ο Μαρτίν μου ρίχνει μια επικριτική ματιά. Θα ήθελε να νιώθω να με αφορούν αυτά τα θέματα. ‘Οπως το άνοιγμα των ορυχείων σπανίων γαιών στη Γαλλία, που είναι απαραίτητες για την κατασκευή όλων αυτών των συνδεδεμένων αντικειμένων που γεμίζουν το διαμέρισμά μου. Η όπως η υπέρμετρη κατανάλωση ενέργειας που οφείλεται στην έκρηξη των δεδομένων, ή ο έλεγχος που ασκούν οι πολυεθνικές σε όλες τις αγορές μου.  

Σηκώνω το κεφάλι μου, δοκιμάζω να χαμογελάσω, λίγο αμήχανα. Μόλις αγόρασα το περίφημο φόρεμα. Κάποια στιγμή θα έρθει και το καλοκαίρι.

Πηγή: www.lifo.gr