Συνομιλήσαμε «ποιητικά» με τη Σπυριδούλα Μίχου, η οποία εξέδωσε πρόσφατα την πρώτη της ποιητική συλλογή «Υπερβατικές συννοσηρότητες» από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Πώς αντιμετωπίζετε την ποίηση: ως μια ταυτότητα ή ως μια ετερότητα μέσα στη σύγχρονη ζωή;

Δογματικά δεν μπορώ να απαντήσω καθώς θεωρώ πως είμαστε η αναθεώρησή μας. Προκύπτει από το σημείο του χρόνου στο οποίο βρίσκομαι. Από την συνθήκη που με περιβάλλει και από τα ερεθίσματα που δέχομαι. Οι παράγοντες αυτοί δημιουργούν το πλαίσιο στο οποίο μέσα θα χωρέσω. Δέχομαι και τα δύο ενώ έχει χρειαστεί και να τα απορρίψω.

Ο ποιητής είναι μια περσόνα γύρω από τις λέξεις ή λειτουργεί με έναν ενστικτώδη ορμεμφυτισμό; 

Πιστεύω στον συνδυασμό των παραπάνω στην σφαίρα του χρόνου.

Μπορεί η τέχνη να κλείσει τις πληγές των ανθρώπων μέσα σε μια ενδότερη υπαρξιακή διαλεκτική;

Νεότερη δεν θα χρειαζόταν να σκεφτώ ιδιαίτερα αυτήν την ερώτηση. Ένα ναι στην απόλυτη μορφή του θα διατηρούσε την θέση μου. Έχω απομακρυνθεί από αυτή την θέση χωρίς αυτό να σημαίνει πως δεν θα ήθελα να μπορούσα να απαντήσω πάλι ναι.

Πιστεύετε ότι ακολουθείτε το δρόμο άλλων ποιητών ή ακολουθείτε μια μοναχική πορεία μέσα στη γραφή σας;

Αναπόφευκτα έχω μελετήσει το έργο και την ζωή κάποιων λογοτεχνών και ποιητών και μοιραία έχω κάνει σκέψεις για το έργο τους μερικές φορές και μέσα από την συνθήκη της ζωής τους. Αλλά καθολικά θεωρώ ότι πρόκειται για μία μοναχική διαδρομή.

Ποιές εικόνες κρατάτε μέσα σας από τη ζωή σας; Ποιές εικόνες με άλλα λόγια εφορμούν στη γραφή σας;

Αυτές που μου δημιουργούν μία έντονη νοσταλγία και ακόμη αυτές που με κάνουν να σκέφτομαι αν αποφάσισα σωστά. Ίσως γιατί κάποιες από τις επιλογές μου σε βάθος χρόνου εμπεριέχουν την διάθεση του αν.

Ποια ερωτήματα καλείται να απαντήσει ο ποιητής διαχρονικά αλλά και στο παρόν που ζούμε;

Περί ζωής και θανάτου τάξης και αταξίας σημαντικών και σπουδαίων ανόητων και ουσιαστικών με λίγα λόγια το όλον.

Ποιο το νόημα της λέξης στην ποίηση; Μια απλή μορφή έκφρασης ή ένα ψυχικό αποτύπωμα;

Νομίζω πως η απάντηση κρύβεται στην ερώτηση και είναι ο συνδυασμός των δύο επιλογών στην απόλυτη μορφή τους. Χωρίς το (απλή) και το (ή). Θα έλεγα λοιπόν πως το νόημα της λέξης στην ποίηση είναι μία μορφή έκφρασης με κάποιο ψυχικό αποτύπωμα.

Είναι η ποίηση το καταφύγιο του ανθρώπου;

Το καταφύγιο του ανθρώπου είναι αυτό που ο ίδιος θα επιλέξει. Μπορεί αυτό να είναι η ποίηση μπορεί και όχι. Η σημασία συνίσταται στο να μπορεί να έχει κάποιο καταφύγιο. Αυτό δημιουργεί πραγματικά μία ανακούφιση.

Μπορεί ο κόσμος να ζήσει ποιητικά;

Σαφώς, όπως και μουσικά και θεατρικά και λογοτεχνικά μα κυρίως ειρηνικά και εμφατικά.