Από τις εκδόσεις Τόπος κυκλοφορεί το βιβλίο του Δημήτρη Οικονομίδη Ιστορίες ανάμεσα (2019).

Υπόθεση

Ένα κλειδί περνά από χέρι σε χέρι. Καταλήγει σ’ έναν οδοιπόρο προσκυνητή. Ώσπου μια γυναίκα ξεκλειδώνει την καρδιά της. Και τη δική του. Ο εφιάλτης του Αδόλφου Χίτλερ την τελευταία του νύχτα στοιχειώνει τις ζωές ανθρώπων που επιμένουν στην αλήθεια. Πενήντα έξι σελίδες ενός χειρόγραφου περνούν από αφηρημάδα ενός συγγραφέα στα χέρια του μικρού αγοριού του. Ένας καθρέφτης εξαπατά και το μυαλό περνά στην άλλη όχθη.

Τέσσερα αφηγήματα, ξεκινώντας από διαφορετική αφετηρία, διηγούνται ισάριθμες ιστορίες ανάμεσα: στο κακό και το καλό, το φανταστικό και το πραγματικό, την τρέλα και την «κανονικότητα», το αθώο παιχνίδι και την καταστροφή.

Παρουσίαση στην Bookpress

Τα τέσσερα διηγήματα του βιβλίου, ορίζουν με ευκρίνεια τον λογοτεχνικό κόσμο του Δημήτρη Οικονομίδη. Με επιρροές από τον Μπόρχες, τον Κάφκα και τον Θερβάντες (μεταξύ άλλων), στήνει τέσσερις ιστορίες, με εμφανή τα δομικά τους στοιχεία (ζοφερή ατμόσφαιρα, εγκιβωτισμός ιστοριών μέσα στην κεντρική ιστορία, αναξιόπιστοι αφηγητές, ντοκουμέντα από ημερολογιακές σημειώσεις) και παρ’ όλα αυτά γοητευτικές και πειστικές.

Αν έπρεπε να ξεχωρίσω ένα στοιχείο που διακρίνει τα διηγήματα του Οικονομίδη θα δυσκολευόμουν να αποφασίσω ανάμεσα στην πυκνή –μα απολύτως ξεκάθαρη– διαδρομή των ιστοριών του και στα «ωραία», ρέοντα ελληνικά του, τα οποία υπηρετούν άριστα τις ανάγκες του ύφους και της αφήγησης στην κάθε ιστορία.

Οικονομίδης Δημήτρης

Ο Δημήτρης Οικονομίδης γεννήθηκε στην Αθήνα το 1964. Είναι ψυχίατρος-ψυχοθεραπευτής. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια εκπαιδεύτηκε και εργάστηκε στο Παρίσι. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: Η πυξίδα που έδειχνε το Νότο (Γαβριηλίδης 2002) και Της μακρινής της θάλασσας είναι ζεστή η αγκάλη (Γαβριηλίδης 2012). Έχει μεταφράσει το Οιδίπους είσαι και φαίνεσαι! (Τόπος 2012) του Γάλλου παιδοψυχιάτρου Μαρσέλ Ριφό, το κείμενο του Γάλλου ψυχαναλυτή Σερζ Λεκλέρ «Ο ιδεοψυχαναγκαστικός και η επιθυμία του» (Τετράδια Ψυχιατρικής Νο 89 – 2005) και το θεατρικό έργο του Κοπί Το Ψυγείο (Άπαρσις 2011). Είναι επίσης ηθοποιός και έχει παίξει σε θεατρικά έργα και στον κινηματογράφο. Από τα μαθητικά του χρόνια συμμετέχει σε κοινωνικές δράσεις και σε οργανώσεις της αριστεράς.