Η Φροσούλα Κολοσιάτου γεννήθηκε στη Λάρνακα της Κύπρου τo 1954. Σπούδασε Αγγλική Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και εργάστηκε στη Μέση Εκπαίδευση. Έχει κυκλοφορήσει εννιά ποιητικές συλλογές: Κατοχική Εποχή (εκδόσεις Διογένης 1979), Διαγωγή (εκδόσεις Γνώση 1981), Ηλικία (εκδόσεις Ομπρέλα 1995), Σα να συνέβη (εκδόσεις Ομπρέλα 2002), Όταν φεύγουν τα φλαμίγκος (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2005), Μέσα από παλιά φινιστρίνια (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2008), Μισό σκοτάδι (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2010), Σκοτεινή Συγκατοίκηση (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2014), Φοράει τα μάτια του νερού (εκδόσεις Γαβριηλίδης 2017).

Για την ποιητική συλλογή Διαγωγή τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Νέου Λογοτέχνη και για τη συλλογή Όταν φεύγουν τα φλαμίγκο τιμήθηκε με Κρατικό Βραβείο Ποίησης, από το Υπουργείο Παιδείας και Πολιτισμού της Κύπρου. Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες και έχουν δημοσιευθεί σε λογοτεχνικά περιοδικά και ποιητικές ανθολογίες. Η τελευταία της ποιητική συλλογή Φοράει τα μάτια του νερού, μεταφράστηκε στα γαλλικά από τις εκδόσεις Le miel des anges (2020).

Η τελευταία της ποιητική συλλογή Αμοντάριστα πλάνα κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Βακχικόν.

Τι είναι εκείνο που σας ωθεί να γράφετε;

Πρόκειται για μία ανάγκη εσωτερική, για ένα ταξίδι στον κόσμο της ψυχής το οποίο με οδηγεί στο να βρω νόημα και ικανοποίηση. Η ποίηση είναι γλώσσα. Γράφω ποίηση σημαίνει για μένα αποκρυσταλλώνω τη σκέψη μου και την υποτάσσω σε ωραία ελληνικά.

Πόσο εύκολο ή δύσκολο είναι για εσάς να καταφέρετε να εκφράσετε τις σκέψεις πάνω στο χαρτί;

Για μένα δεν μπαίνει διαζευκτικά το ζήτημα. Μοιάζει σαν ένα ψεύτικο δίλημμα, αν είναι δύσκολο ή εύκολο. Το καίριο, το σημαντικό είναι να απολαμβάνω αυτό που γράφω και να με αποζημιώνει από τις δυσκολίες που συνάντησα. Παραθέτω δύο σχετικά χαϊκού:

Σίγουρα είναι
Χαρά παράτολμη ή δημιουργία

και

Δύναμη είναι
Η ποιητική γλώσσα
Tης φαντασίας

Ποιες είναι οι επιρροές σας;

Στο ξεκίνημά μου, με επηρέασε η αμερικανική ποίηση. Ιδιαίτερα η Σύλβια Πλαθ. Στη συνέχεια, δεν αντιμετώπισα την ποίηση μόνο σχηματικά υπό μορφή στίχου. Συνάντησα μεγάλη ποίηση και στη πεζογραφία. Πχ. Αγάπησα την τελετουργική γραφή του Herman Melville  στο Moby- Dick.

Ποια θεματολογία κρατάει τον κυρίαρχο ρόλο στο έργο σας;

Η ποίηση είναι αλληλουχία περιεχομένου και φόρμας. Έχω την άποψη ότι η ποίηση είναι μία τέχνη πολυπρισματική την οποία ο κάθε αναγνώστης αντιλαμβάνεται ανάλογα με το τι κουβαλά μέσα του ή ακόμη κι ανάλογα με την ψυχική διάθεση στην οποία βρίσκεται τη στιγμή που διαβάζει ένα ποίημα. Βέβαια, θα έλεγα ότι η κυπριακή μου ρίζα μαζί με συμβάντα που εντάσσονται στην κοινωνική σφαίρα καθορίζουν σε αρκετά μεγάλο βαθμό την ποιητική μου ταυτότητα.

Πείτε μας λίγα για το βιβλίο σας.

Το βιβλίο γράφεται για τον αναγνώστη, αλλιώς η πορεία της γραφής πλάθει έναν ποιητή χωρίς αλληλεπίδραση κι επικοινωνία. Επομένως, ο πιο κατάλληλος για να μιλήσει για το βιβλίο θα έλεγα ότι είναι ο εκάστοτε αναγνώστης.

Συγγραφέας γεννιέσαι ή γίνεσαι;

Πιστεύω ότι συγγραφέας και γεννιέσαι και γίνεσαι. Όμως, καλός συγγραφέας γίνεσαι, δε γεννιέσαι. Σίγουρα υπάρχει κάποιο έμφυτο κληρονομικό ταλέντο ή προδιάθεση, αλλά αν αυτά δεν περάσουν από σκληρή δουλειά ή συστηματική ενασχόληση με το αντικείμενο, παραμένουν εν δυνάμει, χωρίς γενεσιουργό αποτέλεσμα. Επομένως, συγγραφέας γεννιέσαι και γίνεσαι κάθε μέρα.

Αν μπορούσατε ν’ αλλάξετε κάτι στον τομέα της λογοτεχνίας, τι θα ήταν αυτό;

Η ποιότητα των λογοτεχνικών κειμένων κρίνεται κυρίως από τον χρόνο και από τους αναγνώστες. Εκείνο που θα ήθελα με κάποιον τρόπο να διασφαλιστεί είναι ότι τα όποια κακώς κείμενα υπάρχουν στον τομέα της λογοτεχνίας δεν στέκονται εμπόδιο στην εξέλιξή της. Θέλω να πιστεύω ότι στο τέλος ένα καλό λογοτεχνικό κείμενο επιβιώνει και παίρνει τη θέση που του αξίζει.

Έχετε επόμενα συγγραφικά σχέδια;

Σχέδια πάντα υπάρχουν, κάποια από αυτά υλοποιούνται, ενώ κάποια άλλα μένουν στο χαρτί.