Δύο αφιερώματα, το ένα στον Μένη Κουμανταρέα και το άλλο στον Κώστα Ταχτσή, θα πραγματοποιηθούν, με αφορμή το βιβλίο του Βαγγέλη Ραπτόπουλου: «Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» και την επανέκδοσή του από τις εκδόσεις Γαβριηλίδη στις 26 και 28 Ιουνίου αντίστοιχα και ώρα 20:30.

Με αφορμή την επανέκδοση του βιβλίου «Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» του Βαγγέλη Ραπτόπουλου, οι Εκδόσεις Γαβριηλίδης διοργανώνουν ένα αφιέρωμα στον Μένη Κουμανταρέα, την Τρίτη 26/6/18 στις 20:30 με προβολή οπτικού υλικού από την τηλεοπτική σειρά «Η Γλώσσα της Τέχνης» του Λευτέρη Χαρωνίτη, όπου θα μιλήσουν οι Λίνα Νικολακοπούλου (στιχουργός) και Αλεξάνδρα Χριστακάκη (δημοσιογράφος). Τη συζήτηση θα συντονίζει ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος.

Με την ίδια αφορμή, της επανέκδοσης του βιβλίου «Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», αλλά και της νέας συγκεντρωτικής έκδοσης «Ποιήματα» του Κώστα Ταχτσή, οι Εκδόσεις Γαβριηλίδης προσκαλούν και σε ένα δεύτερο αφιέρωμα, αυτή τη φορά στον Κώστα Ταχτσή, το οποίο θα πραγματοποιηθεί την επόμενη Παρασκευή 29/6/18, στις 20:30. Θα προβληθούν αποσπάσματα από τις ταινίες του Τάκη Σπετσιώτη για τον Κώστα Ταχτσή. Θα μιλήσουν οι Τάκης Σπετσιώτης (σκηνοθέτης), Μάριος Μπέγζος (καθηγητής Πανεπιστημίου Αθηνών) και ο Φοίβος Δεληβοριάς (συνθέτης – στιχουργός). Τη συζήτηση θα συντονίζει ο Βαγγέλης Ραπτόπουλος.

Λίγη ζωή με τη «Λίγη Ιστορία»

Η «Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» πρωτοδημοσιεύτηκε το 2005 από τις εκδόσεις Πατάκη και παρέμεινε εκτός κυκλοφορίας από το 2009 μέχρι την επανέκδοσή της από τον Γαβριηλίδη. Σταχυολογώ εδώ τις σημαντικότερες αντιδράσεις που έχω εισπράξει, ξεκινώντας από τους ομοτέχνους μου, και μάλιστα από κάποιους που τυχαίνει να φιλοξενούνται στις επόμενες σελίδες.

Ο Δημήτρης Νόλλας, που δεν του παίρνεις εύκολα καλή κουβέντα εάν δεν την πιστεύει, μου ομολόγησε από την πρώτη κιόλας στιγμή ότι πολύ του άρεσε ο τίτλος, πολύ τον εξετίμησε.

Ο δε Βασίλης Βασιλικός μού έγραψε ότι το κείμενό μου για τον Γιώργο Χειμωνά (μ’ έναν τίτλο κλεμμένο από ένα ανάλογο κείμενο του Κώστα Ταχτσή, το «Λίγη ζωή με το Σεφέρη», από το «Η γιαγιά μου η Αθήνα»), είναι από τα καλύτερα που έχουν γραφτεί γι’ αυτόν, με την έννοια του πόσο αντιπροσωπευτικά τον ζωντανεύει.
Περνάω σε δυο συνεντεύξεις που μου πήραν με αφορμή την έκδοση του βιβλίου, όχι σε λογοτεχνικά περιοδικά, όπως θα περίμενε κανείς λόγω του θέματός του, αλλά σε έντυπα ευρείας κυκλοφορίας, που αποδεικνύουν τι είδους ενδιαφέρον προσέλκυσε η «Λίγη Ιστορία».

Η πρώτη, στην Αναστασία Καμβύση για το «Status» (Οκτώβριος 2005), όπου ανάμεσα σε άλλα δήλωνα: «Tο βιβλίο αυτό χρωστάει εν μέρει την ύπαρξή του στις επιθέσεις που επί χρόνια υφίσταμαι και ο ίδιος. H αποδοχή που γνώρισα με τα “Διόδια” και “Tα τζιτζίκια” στη δεκαετία του ’80, ενδεχομένως προκάλεσε τον φθόνο. Παρομοίως και οι εν συνεχεία προκλητικές επιλογές μου. H πορνογραφική διάσταση βιβλίων μου όπως “O εργένης” και η “Λούλα”. Tίτλοι του στιλ “Aκούει ο Σημίτης Mητροπάνο;” και λοιπά. Tο ντόπιο πνευματικό κατεστημένο είναι συντηρητικό, αγέλαστο και γεροντολάγνο. Eίναι και ήταν. Aυτά τα πράγματα δεν αλλάζουν, κι ας λέει ό,τι θέλει η επίσημη, καθεστωτική ιδεολογία, σύμφωνα με την οποία γίναμε Eυρώπη. Σιγά τα ωά!»

Η τελευταία δήλωσή μου έγινε σε μια εποχή όπου ο φιλοευρωπαϊσμός ήταν καθεστώς στη χώρα μας, ένα καθεστώς που ανατράπηκε στις συνειδήσεις των Νεοελλήνων με την έλευση της οικονομικής κρίσης, φτάνοντας σ’ έναν παροξυσμό στο δημοψήφισμα του 2015, όπου, παρά την ασύστολη τρομοκρατία σχεδόν όλων των μέσων ενημέρωσης, θριάμβευσε το αντιευρωπαϊκό «Όχι».

Τέλος, σε μια άλλη συνέντευξή μου στη Γιόλα Αργυροπούλου για το «Τηλέραμα» (22/10/2005), απαντώντας σε διάφορους κακοπροαίρετους που με χαρακτήριζαν «μπεστσελερίστα», είπα και πάλι μεταξύ άλλων: «Γράφω και πολύ περισσότερο δημοσιεύω βιβλία, όχι προς χάρη των πωλήσεων (δεν είμαι εξάλλου έμπορος), αλλά ακολουθώντας μια εσωτερική παρόρμηση. Tο συγκεκριμένο γραφόταν σταδιακά, επί είκοσι περίπου χρόνια, και προέκυψε ως αντίδραση ή παρέμβαση σε όσα συμβαίνουν στον χώρο της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Kαι ως γνωστόν, στον χώρο αυτόν, όπως και σε ολόκληρη την κοινωνία μας, συμβαίνουν τόσα στραβά, ώστε όρεξη να ’χει κανείς…»

Μεγάλη χαρά πήρα από αναγνώστριες και αναγνώστες που κατά καιρούς με πληροφόρησαν ότι η «Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» διαβάζεται μονορούφι (αν είναι δυνατόν κάτι τέτοιο μ’ ένα θραυσματικό θεωρητικό βιβλίο, και πάντως όχι μυθοπλαστικό), και κυρίως ότι επανέρχονται συχνά σ’ αυτήν αντλώντας ιδέες. Με πιο εγκωμιαστικά κοπλιμέντα πεθαίνεις!

Εννοείται ότι εάν έγραφα σήμερα το βιβλίο, θ’ άλλαζα διάφορα. Φέρ’ ειπείν, είναι αδιανόητο να μιλάς για τη δουλειά του Θανάση Βαλτινού και να παραλείπεις τη βαθιά εμπλοκή της με την Ιστορία. Κι όμως, η εν λόγω διάσταση λάμπει διά της απουσίας της από τη συνέντευξή του, με την οποία αρχίζει η «Λίγη Ιστορία».

Πριν από αρκετό καιρό, μου τηλεφώνησε η σύζυγος του Αντρέα Φραγκιά, ψάχνοντας την κασέτα με τη συνέντευξη του δημιουργού της «Καγκελόπορτας», που δημοσιεύεται παρακάτω. Αλλά ό,τι κασέτες είχα, τις έχω παραδώσει μαζί με το υπόλοιπο προσωπικό αρχείο μου στη Γεννάδειο Βιβλιοθήκη.

Η συνέντευξη του Φραγκιά είναι σπάνια. Ο γλυκύτατος Αντρέας, όντας εκ πεποιθήσεως σχεδόν αγοραφοβικός ή, όπως το έθετε ο ίδιος, εναντίον «της εξαναγκασμένης δημοσιότητας», έδωσε ελάχιστες συνεντεύξεις στη ζωή του.
Φέτος το καλοκαίρι, ο φιλόλογος και πεζογράφος Δημήτρης Χριστόπουλος, που κάνει τη διπλωματική του πάνω στον «Λοιμό», μου έγραψε ότι αναζητά το τεύχος του «Αντί» όπου είχε πρωτοδημοσιευθεί το κείμενό μου, «Συνεχίζοντας τον Φραγκιά». Και ήρθε για να του δώσω ένα αντίτυπο του βιβλίου, σε μια εκδήλωση για τον συγγραφέα του «Πλήθους» στο Poems&Crimes των εκδόσεων Γαβριηλίδης, συντονισμένη από τον Αλέξη Ζήρα, με τον οποίο ήμαστε συμπαρουσιαστές.
Πήγα στην εκδήλωση με το αντίτυπο της «Λίγης Ιστορίας» που είχα υποσχεθεί στον Χριστόπουλο, μίλησα για τον Φραγκιά και το έργο του, και διάβασα λίγα λόγια από τη συνέντευξή του, ενημερώνοντας το ακροατήριο ότι προέρχεται από ένα βιβλίο μου που δεν κυκλοφορεί πια. Στο τέλος, η Βάσω Κυριαζάκου, που την είχε κερδίσει η παρουσίασή μου, μου πρότεινε την επανέκδοση του βιβλίου. Αυτήν που κρατάτε τώρα στα χέρια σας.

Εις το επανιδείν,
Βαγγέλης Ραπτόπουλος

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Το βιβλίο «Λίγη Ιστορία της Νεοελληνικής Λογοτεχνίας», πρωτοκυκλοφόρησε από τις εκδόσεις «Πατάκη» τον Σεπτέμβριο του 2005 και αποσύρθηκε από την κυκλοφορία το 2009. Η επανέκδοσή του (2η έκδοση) από τις εκδόσεις «Γαβριηλίδης» έγινε τον προηγούμενο μήνα.

39 κείμενα και συνεντεύξεις, 82 σύγχρονοι νεοέλληνες λογοτέχνες, όπως οι: Άρης Aλεξάνδρου – Θανάσης Βαλτινός – Bασίλης Bασιλικός – Άντζελα Δημητρακάκη – Σωτήρης Δημητρίου – Aπόστολος Δοξιάδης – Oδυσσέας Eλύτης – Mανίνα Zουμπουλάκη – Aλέξανδρος Kοτζιάς – Mένης Kουμανταρέας – Mιχάλης Mιχαηλίδης – Δημήτρης Nόλλας – Σοφία Nικολαΐδου – Aλέξης Πανσέληνος – Kωστής Παπαγιώργης – Hλίας Πετρόπουλος – Γαλάτεια Pιζιώτη – Aντώνης Σουρούνης – Kώστας Tαχτσής – Γιάννης Yφαντής – Aντρέας Φραγκιάς – Bαγγέλης Xατζηγιαννίδης – Γιώργος Xειμωνάς – Xρήστος Xρυσόπουλος –  Xρήστος Xωμενίδης κ.ά.

Info
Αφιέρωμα στον Μένη Κουμανταρέα: Τρίτη 26/6/18, 20:30
Αφιέρωμα στον Κώστα Ταχτσή: Παρασκευή 29/6/18, 20:30

POEMS&CRIMES των Εκδόσεων Γαβριηλίδης
Αγ. Ειρήνης 17
Μοναστηράκι
10551 Αθήνα
τηλ: 210 3228839