Το Κατάρ 2022 είναι το υστερόγραφο για την ιστορία του Μέσι στα Παγκοσμία Κυπέλλα, που υποτίθεται ότι τελείωσε στη Ρωσία το 2018.

Το χαμόγελο του Λιονέλ Μέσι ήταν μελαγχολικό, καθώς απάντησε στην ερώτηση του δημοσιογράφου μετά την ήττα της Αργεντινής από τη Χιλή, στον τελικό του Κόπα Αμέρικα το 2016.

«Αυτό είναι για μένα, τελείωσα με την εθνική ομάδα», είπε ο Μέσι. «Όπως είπα και πριν, χάσαμε τέσσερις τελικούς και απλά δεν είναι για μένα».

Η αγωνία ήταν εμφανής στο πρόσωπο του Μέσι σε εκείνη τη συνέντευξη, όπου ανακοίνωσε τη διεθνή του απόσυρση αμέσως μετά την ήττα.

Όταν ρωτήθηκε αν η απόφασή του ήταν οριστική, δεν δεσμεύτηκε, αλλά πρόσθεσε επιδεικτικά πως «έπρεπε» να χάσει το καθοριστικό πρώτο πέναλτι στη διαδικασία.

Για έναν άνθρωπο με αυτό το χάρισμα στο αριστερό πόδι, που ο Θεός δημιούργησε την Κυριακή, κάποιον αγιασμένο από εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο, ταιριάζει ο Μέσι να πιστεύει σθεναρά στη δύναμη του πεπρωμένου.

Είναι κάτι που προκαλεί συχνά όταν μιλά για την Αργεντινή. Στο viral απόσπασμα στο καμαρίνι της ομιλίας του ενόψει του τελικού του Κόπα Αμέρικα του 2021, μίλησε για το πώς δεν υπήρχε σύμπτωση, ότι το τουρνουά μεταφέρθηκε από την Αργεντινή στη Βραζιλία.

«Ο Θεός το έφερε εδώ για να το σηκώσουμε στο Maracana, παιδιά», είπε με πάθος.

Messi’s speech ahead of the Copa America final will give you goosebumps. pic.twitter.com/48DpAcatiU

— J. (@Messilizer) November 2, 2022

Το Κατάρ 2022 είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα είναι η τελευταία του πράξη στη διεθνή σκηνή. Είναι τώρα ή ποτέ για τον Μέσι, αλλά από μία άποψη, το ίδιο ισχύει για κάθε ένα από τα τρία τελευταία Παγκόσμια Κύπελλα.

Το 2010, με τον Ντιέγκο Μαραντόνα ως προπονητή, αισθάνθηκε γραμμένο στα αστέρια για τον βασιλιά και τον διάδοχο, να αποκαταστήσουν τη δόξα στην Αργεντινή, για πρώτη φορά από το 1986. Ωστόσο, η πραγματικότητα και η Γερμανία κατέρρευσαν τον ρομαντισμό στη Νότια Αφρική.

Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014 στη Βραζιλία συνέπεσε τέλεια με το κορύφωμα της καριέρας του Μέσι, όταν μπήκε στο τουρνουά έχοντας κερδίσει τέσσερις συνεχόμενες Χρυσές Μπάλες, τα προηγούμενα έξι χρόνια.

Με υποστηρικτές του Ιγκουαίν, Ντι μαρία, Μασεράνο και Αγκουέρο, που ήταν αναμφισβήτητα στο απόγειο των δυνάμεών τους, τα συστατικά της επιτυχίας δεν θα μπορούσαν να ήταν πιο ώριμα. Μια εμφάνιση στον τελικό, όπου τελικά ηττήθηκαν από τη Γερμανία, διέψευσε μια μέτρια εμφάνιση που τους είδε να σκοράρουν μόλις δύο γκολ, μετά τη φάση των ομίλων.

«Είναι τώρα ή ποτέ για εμάς, δεν υπάρχει άλλο. Πρέπει να το δούμε αυτό ως το τελευταίο μας Παγκόσμιο Κύπελλο και να το δούμε ως τέτοιο και να εκμεταλλευτούμε την ευκαιρία», είπε ο Μέσι.

Είναι ένα απόσπασμα που θα ίσχυε για την Αργεντινή σήμερα, αλλά στην πραγματικότητα ειπώθηκε πριν από το Παγκόσμιο Κύπελλο στη Ρωσία το 2018.

Έφτασαν ως μια από τις παλαιότερες ομάδες της διοργάνωσης, έχοντας εξασφαλίσει την πρόκριση με δυσκολία. Η πορεία της Αργεντινής ήταν προβληματική από την αρχή και αναπόφευκτα κατέρρευσε στη φάση των 16 εναντίον της Γαλλίας.

Η Ντόχα απείχε έτη φωτός μακριά από το Καζάν εκείνο το απόγευμα και πολλοί, συμπεριλαμβανομένου του Μέσι, περίμεναν ότι θα ήταν η τελευταία του υπόκλιση.

Το Κατάρ δεν είναι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο τώρα ή ποτέ για τον Μέσι, είναι ένα υστερόγραφο για μια ταινία που υποτίθεται ότι είχε τελειώσει στη Ρωσία.

Είναι δύσκολο να βγάλεις νόημα από τις εμφανίσεις του Μέσι στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Ενώ υπήρξαν στιγμές ιδιοφυΐας, η ασίστ για τον Ντι Μαρία εναντίον της Ελβετίας στη φάση των 16, το άγγιγμα και το γκολ εναντίον της Νιγηρίας το 2018, δεν έχει πετύχει ακόμη ένα γκολ στο τις νοκ άουτ φάσεις του τουρνουά.

Με την Εθνική Αργεντινής, σπάνια έχει φτάσει στα επίπεδα που φτάνει με συνέπεια για τους συλλόγους του. Κλείστε τα μάτια σας και σκεφτείτε τον Μέσι και η πρώτη εικόνα που εμφανίζεται είναι του στην μπλαουγκράνα της Μπαρτσελόνα, με τα χέρια ψηλά καθώς το Camp Nou ταλαντεύεται στη μουσική του.

Η Αργεντινή ήταν πάντα το δεύτερο βιολί στην εικονογραφία του Μέσι.

Οι θλιβερές εικόνες του Μέσι με τα γαλανόλευκα χρωματίζονται κυρίως από τον πόνο, ή αηδία στο πρόσωπό του, καθώς πόζαρε με τη Χρυσή Μπάλα το 2014, τα ανεξέλεγκτα δάκρυα στην αρένα του Metlife μετά την ήττα στο Κόπα Αμέρικα το 2016, ο τρόπος με τον οποίο αγνόησε το τεντωμένο χέρι του Όλιβερ Ζιρού, μετά την ήττα από τη Γαλλία το 2018.

Ενώ ο θρίαμβος του Κόπα Αμέρικα πέρυσι ήταν μια σπάνια ασημένια επένδυση, αισθάνθηκε σεισμικός όχι τόσο για το μέγεθος της νίκης, όσο για το πλαίσιο πίσω από αυτό.

Όμως, δεν είναι μόνο η έλλειψη επιτυχίας στο γήπεδο, που εξηγεί τη σχέση του Μέσι με τους Αργεντινούς οπαδούς.

Ο Jonathan Wilson, συγγραφέας του Angels with Dirty Faces: The Footballing History of Argentina, πιστεύει ότι οι ρίζες αυτού του θέματος βρίσκονται σε ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στο εμβληματικό Αργεντίνικο αθλητικό περιοδικό El Gráfico το 1928.

Ο συγγραφέας λέει, ότι αν στήνατε ένα άγαλμα του Αργεντίνικου ποδοσφαίρου, αυτό θα ήταν ο αχινός στους δρόμους, θα είχε αυτά τα τεράστια σκούρα μαλλιά, θα ήταν κοντός και οκλαδόν. Τα δόντια του θα είχαν φθαρεί τρώγοντας το χθεσινό ψωμί, το πουκάμισό του θα το έτρωγαν τα ποντίκια [και] προέρχεται από ένα ξεπεσμένο περιβάλλον», είπε ο Wilson στο Al Jazeera.

«Όταν έρχεται ο Μαραντόνα είναι σαν “αυτός είναι ο ένας” μιλώντας γενικά, το άντεξε και έζησε μ’ αυτό, ενώ ο Μέσι είναι διαφορετικός από τη φύση του τύπος, δεν ταιριάζει στο πρότυπο, οπότε νομίζω ότι θα υπάρχει πάντα αυτή η αντίσταση στην Αργεντινή».

Ενώ η μετακίνηση του Μέσι στην Ισπανία σε νεαρή ηλικία, πρόσθεσε επίσης στην κόντρα που αντιμετώπισε στην Αργεντινή, ο Wilson πιστεύει ότι το σημείο καμπής στη σχέση του με τους οπαδούς, ήρθε μετά την ανακοίνωση της αποχώρησής του το 2016.

«Όταν έχασε το πέναλτι κόντρα στη Χιλή, ήταν ξεκάθαρα τόσο συντετριμμένος. Τα δάκρυα και η συνταξιοδότησή του που σόκαρε τους ανθρώπους, στο ότι «τον χρειαζόμαστε πίσω» και υπήρξε αυτή η έκρηξη του «παρακαλώ μην αποσύρεστε»», πρόσθεσε ο Wilson.

Ήταν τόση η ένταση αυτού του συναισθήματος στην Αργεντινή, που οι σταθμού του μετρό στο Μπουένος Άιρες έγραφαν «No te vayas Lio» (Λιό, μην πηγαίνεις).

Δεν γύρισε τότε αλλά θα πάει τώρα.

Ίσως το ποδόσφαιρο οφείλει στον Μέσι ένα Παγκόσμιο Κύπελλο, με τον ίδιο τρόπο που οφείλει στον Στίβεν Τζέραρντ μια Πρέμιερ Λιγκ, στον Τζίτζι Μπουφόν ένα Τσάμπιονς Λιγκ και στον Φρανκ Ριμπερί μια Χρυσή Μπάλα.

Το μεγαλείο δεν είναι πάντα τέλειο και η μη κατάκτηση του Μουντιάλ δεν θα αφαιρέσει την κληρονομιά του Μέσι.

Αλλά η νίκη θα πρόσθετε τόσα πολλά.

Πηγή: aljazeera.com