Αναφερόμενος στην οικονομική κρίση που αντιμετωπίζουν τα ΜΜΕ ο υφυπουργός Πολιτισμού, Τηλέμαχος Χυτήρης δήλωσε σήμερα πως «Γενικώς, στα ΜΜΕ το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν αλλαγές, διότι προσπαθούν – και δικαίως – να σταθούν. Από την πλευρά της, η Πολιτεία θα πρέπει διττώς να σταθεί, πρώτα για τους δημοσιογράφους που απολύονται και τα ασφαλιστικά τους και τη δουλειά τους.»

Ads

«Τα ΜΜΕ δεν είναι έξω από την κρίση. Ίσως να είναι και λίγο περισσότερο μέσα στην κρίση, διότι ζητούν πάντα από τον πολίτη. Αυτός είναι το στήριγμά τους. Κι εκεί έχουμε μια κρίση αρκετά έντονη, διότι έχει πέσει η διαφημιστική δαπάνη αρκετά και οι κυκλοφορίες επίσης» είπε ο κ. Χυτήρης και συμπλήρωσε: «Γενικώς, στα ΜΜΕ το επόμενο διάστημα θα υπάρξουν αλλαγές, διότι προσπαθούν – και δικαίως – να σταθούν. Από την πλευρά της, η Πολιτεία θα πρέπει διττώς να σταθεί, πρώτα για τους δημοσιογράφους που απολύονται και τα ασφαλιστικά τους και τη δουλειά τους. Δεν σημαίνει ότι η Πολιτεία δεν πρέπει να σταθεί με διάφορους τρόπους και αυτό θα κάνει, διττώς: και προς τα ΜΜΕ και προς τους εργαζομένους στα ΜΜΕ. Υπάρχουν πολλά ΜΜΕ στην Ελλάδα. Υπάρχουν οι εφημερίδες και οι «μη εφημερίδες». Γιατί εφημερίδες που πουλάνε 200 φύλλα δεν είναι εφημερίδες και δεν ξέρω πόσοι εργαζόμενοι υπάρχουν σ’ αυτές – αν υπάρχουν. Και τα κανάλια είναι πολλά, βεβαίως. Αυτό είναι παλαιόθεν και δυσκολεύει ακόμη περισσότερο την κατάσταση. Νομίζω ότι ένα είδος συγχώνευσης ή και συνεργασίας των ηλεκτρονικών ΜΜΕ τουλάχιστον, θα ήταν ευχής έργον και θα βοηθούσε την κατάσταση».

Αναφορικά με το ζήτημα της αποκρατικοποιήσης δημόσιας περιουσίας, ο κ. Χυτήρης δήλωσε: «Στο υπουργείο Πολιτισμού, όπου βρίσκομαι, παρ’ ότι αρμοδιότητά μου είναι τα ΜΜΕ, υπάρχουν τα τουριστικά και Ολυμπιακά ακίνητα και σε ό,τι αφορά την ΕΡΤ, υπάρχουν πολλά ακίνητα που για πολλά χρόνια λιμνάζουν και παραμένουν αναξιοποίητα. Επομένως, η κατεύθυνση που δόθηκε από την πλευρά της ΕΕ είναι ότι, από τη στιγμή που τα έσοδά μας δεν μπορούν να είναι αυτά που πρέπει να είναι, δεν μπορεί παρά να πρέπει να τα συμπληρώσουμε από κάπου αλλού. Κι αυτό είναι η αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας – κατά πόσο θα επιτευχθούν τα 50 δισ. κάτι που αμφισβητείται από πολλούς, μπορεί και να είναι έτσι. Να μη φτάσουμε, δηλαδή, τα 50 δισ. Αλλά ότι θα πρέπει οπωσδήποτε να προσπαθήσουμε να αξιοποιήσουμε τη λιμνάζουσα περιουσία, αυτό είναι εκ των ουκ άνευ».