«Το να συμμετάσχεις μαζί με το παιδί σου σε Ολυμπιακούς Αγώνες είναι τρομερό συναίσθημα, η ύψιστη αθλητική διάκριση! Προσωπικά, δεν περίμενα πως στα σαράντα πέντε μου θα είχα ακόμα τις σωματικές δυνάμεις για να αγωνιστώ, όπως και η εικοσάχρονη κόρη μου, στην κορυφαία αυτή χιονοδρομική διοργάνωση. Τελικά η ηλικία μου αποδείχθηκε μύθος, όλα είναι εγκεφαλικά…».

Κάνουν οικογενειακή υπόθεση τους 21ους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Πατέρας και κόρη αναχωρούν, στις 6 Φεβρουαρίου, για το Βανκούβερ του Καναδά. Αν όλα πάνε καλά, ο χιονοδρόμος κ. Θανάσης Τσακίρης και η κόρη του Παναγιώτα, θα μπουν λίγες μέρες αργότερα και στο βιβλίο των ρεκόρ «Γκίνες», γι΄ αυτήν ακριβώς την ασυνήθιστη, μοναδική και παγκοσμίως, διπλή εκπροσώπηση. «Ουσιαστικά προετοιμαζόμαστε τέσσερα χρόνια τώρα, μετά και τη συμμετοχή της Γιώτας στους Ολυμπιακούς του Τορίνο, τότε το συναποφασίσαμε: είπαμε να δοκιμάσουμε να προκριθούμε και οι δυο μας στους επόμενους, τους πέμπτους κατά σειρά για εμένα. Να μη λογαριάσουμε, δηλαδή, την ηλικία μου, ότι σήμερα είμαι ο μεγαλύτερος εν ενεργεία σκιέρ στον κόσμο, πως ούτε στις φημισμένες χιονοδρομικές σκανδιναβικές χώρες δεν υπάρχει αθλητής που συνεχίζει να αγωνίζεται. Και τώρα, μάλιστα, δεν ταξιδεύω χαριστικά, αντιθέτως πέρασα τα όρια που έθεσε η Διεθνής Ομοσπονδία Χιονοδρομίας…», λέει στα «ΝΕΑ».

Ρέκορντμαν σε ολυμπιακές συμμετοχές, με σχεδόν εξακόσιους αγώνες ως μέλος της ελληνικής Εθνικής ομάδας, ο γεννημένος το 1965 καθηγητής Φυσικής Αγωγής, αθλητής του ΕΟΣ Δράμας, μετρά πια τρεις δεκαετίες στο αγωνιστικό σκι. «Παίρνω μέρος στο δίαθλο, σαφώς στο πιο δύσκολο από τα τέσσερα χιονοδρομικά αγωνίσματα, γιατί στην ουσία είναι δύο αθλήματα σε ένα: και δρόμοι αντοχής δέκα και είκοσι χιλιομέτρων και σκοποβολή μαζί, με πολεμικό όπλο 22 χιλιοστών, που έχεις κρεμασμένο στην πλάτη σου. Ζητούμενο είναι να τρέξεις πάνω στο χιόνι, μπροστά από κάθε στόχο να σταματάς και να ρίχνεις όσο πιο γρήγορα μπορείς- πρακτικά, κάθε βολή σού παίρνει ένα λεπτό, το ανέβα-κατέβα στις πλαγιές γύρω στη μία ώρα. Όταν ο πρώτος στον κόσμο Σκανδιναβός διαθλητής που ζει καθημερινά στα χιόνια έχει διαφορά μόλις δυόμισι λεπτών από εμένα- τον εξηκοστό- καταλαβαίνει κανείς πόσο σκληρός είναι ο συναγωνισμός με τους αντιπάλους μου…», σημειώνει.

«Γενικά το τρέξιμο με τα σκι είναι το σπορ που απαιτεί την υψηλότερη φυσική κατάσταση ενός αθλητή. Γι΄ αυτό κάνω συνεχή προπόνηση, επί τεσσερισήμισι ώρες την ημέρα: ξεκινώ νωρίς το πρωί και γύρω στις πεντέμισι βγαίνω στο βουνό, στο Φαλακρό, το ίδιο και το απόγευμα. Συχνά χρειάζεται να περάσω και στη Βουλγαρία, στο γειτονικό Μπάνσκο, όποτε το χιόνι εδώ δεν είναι αρκετό. Τα βράδια πια εξασκούμαι και στη στατική σκόπευση, σε σκοπευτήριο που έστησα στο σπίτι μου…», λέει.

Η ελληνική αποστολή

Έξι ή επτά αθλητές και αθλήτριες- αριθμός που θα οριστικοποιηθεί ώς την 1η Φεβρουαρίου- θα εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στους 21ους Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες (12-26/02), στον Καναδά, σύμφωνα με τον πρόεδρο της Ελληνικής Ομοσπονδίας Χιονοδρομίας, κ. Δημοσθένη Γυρούση. Εκτός από τον Θανάση και την Παναγιώτα Τσακίρη, θα πάρουν μέρος ο Λευτέρης Φάφαλης (δρόμοι αντοχής), ο Βασίλης Δημητριάδης (αλπικό σκι), η Σοφία Ράλλη (αλπικό σκι), ενώ τα υπόλοιπα εισιτήρια θα κριθούν τις επόμενες ημέρες.

«Ιδανικός συναθλητής και προπονητής!»

«Τ΄ ΑΓΑΠΑΜΕ πολύ όλο αυτό που κάνουμε, γι΄ αυτό και το προσπαθούμε τόσο! Θεωρώ πως εάν δεν είχα ασχοληθεί, θα ήμουν και πολύ διαφορετική ως άνθρωπος. Απεναντίας, τώρα κερδίζω και σε πειθαρχία…», υποστηρίζει με τη σειρά της η 20χρονη, φοιτήτρια των ΤΕΦΑΑ, κόρη του Παναγιώτα, που προκρίθηκε και θα αγωνιστεί στο δίαθλο ή στους δρόμους αντοχής. Πρωταθλήτρια σ΄ όλες τις κατηγορίες, μέλος της Εθνικής Ομάδας Αντοχής την τελευταία πενταετία, πρόλαβε να δώσει το «παρών» μόλις στα 16 της- η μικρότερη τότε-, σε Ολυμπιάδα. «Η ενασχόλησή μου με το άθλημα, το 2000, ήταν η αφορμή για να παραμείνει δραστήριος κι ο πατέρας μου. Τα τελευταία χρόνια μου ΄χει γίνει συνήθεια πια να αγωνίζομαι δίπλα του, τον έχω συνέχεια κοντά μου. Με βοηθά στο έπακρο, καθώς έχει τη μεγαλύτερη από κάθε άλλον Έλληνα εμπειρία στο συγκεκριμένο αγώνισμα. Για μένα παίζει σπουδαίο ρόλο και στην ψυχολογία μου, γιατί με γνωρίζει και άριστα. Αναμφισβήτητα έχω τον ιδανικό προπονητή για συναθλητή μου! Όταν έχεις βάλει έναν τόσο υψηλό στόχο- να κυνηγήσεις το ολυμπιακό όνειρο- δεν μπορείς να έχεις έναν χαλαρό τεχνικό δίπλα σου…».

Ρεπορτάζ του Πέτρου Στεφανή για Τα Νέα, 27/01/2010