Ο «νόμος της σιωπής», είναι αλήθεια, έγινε προσπάθεια για να εφαρμοσθεί στα αποδυτήρια της Παιανίας, αλλά, αυτό δεν κατέστη εντελώς δυνατό. Διαρροές υπήρξαν και πάλι, όσων λέχθηκαν από τον πρόεδρο («δεν θέλω να τα δω γραμμένα στις εφημερίδες»), τον προπονητή και ορισμένους ποδοσφαιριστές. 



Ads

Όχι όσες σε άλλες περιπτώσεις στο παρελθόν, αλλά, υπήρξαν, σαφώς πιο περιορισμένες. Προσπάθησαν οι «πράσινοι» να διαφυλάξουν «τα εν οίκω, εν δήμω» και ως έναν βαθμό το κατάφεραν, γιατί σίγουρα ειπώθηκαν πολλά, πολύ περισσότερα από όσα «βγήκαν» από αυτή την «εφ’ όλης της ύλης» συζήτηση όλων με…όλους! 



Οι προηγούμενοι προπονητές του Παναθηναϊκού, έζησαν βέβαια, άκουσαν, είδαν και…διάβασαν πιο πολλά από όσα ο Νίκος Νιόπλιας, στο σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα της παρουσίας του στον πάγκο του Παναθηναϊκού.

Χαρακτηριστικό παράδειγμα, αποτελεί ο προκάτοχος του, ο Ολλανδός Χενκ τεν Κάτε, ο οποίος παραπονιόταν πολύ συχνά για τις διαρροές όσων έλεγε στις ομιλίες του προς τον τύπο, ή, όταν έβλεπε στις εφημερίδες «χαρτί και καλαμάρι» τα σχέδια του για την ενδεκάδα του επόμενου αγώνα της ομάδας.

Ads

Η οργή του Τεν Κάτε 



Ο πρώην τεχνικός του «τριφυλλιού» έφθασε στο σημείο να απειλήσει δημόσια ότι «θα τελειώσει αυτόν που τα λέει στους δημοσιογράφους, όταν τον βρει», χωρίς ίσως εκείνη την στιγμή να καθίσει και να σκεφθεί ψύχραιμα, ότι όταν ακούνε το ίδιο πράγμα είκοσι, ή τριάντα άνθρωποι, θεωρητικά η διαρροή μπορεί να διαπραχθεί από τον οποιονδήποτε εξ ‘ αυτών και όχι απαραίτητα από έναν, ή, από δύο. 



Ο Τεν Κάτε, αν δεν μας απατά η μνήμη μας, κάποιες φορές απέφευγε να κάνει ομιλία, ακριβώς για να μην «βγει» κάτι προς τα έξω, ενώ, την δεύτερη χρονιά της προπονητικής θητείας του στον Παναθηναϊκό, άρχισε να «μπερδεύει» τις ενδεκάδες στην προπόνηση, χρησιμοποιώντας άλλους παίκτες με τους βασικούς στο εσωτερικό «διπλό» και άλλους, τελικά, στον επίσημο αγώνα, έτσι ώστε να μην διαρρέουν τα πλάνα του. 


Σε άλλες ομάδες, στις οποίες ο Ολλανδός ήταν πρώτος προπονητής, βέβαια, δεν μπορούμε να έχουμε πλήρη εικόνα, για το τι διέρρεε προς τα έξω και τι όχι από όσα έλεγε στα αποδυτήρια. Για τον απλούστατο λόγο, π.χ. ότι δεν ζούσαμε στην Ολλανδία και δεν διαβάζαμε ολλανδικές εφημερίδες τότε. 



Κάποια ημέρα δημοσιεύθηκε, μάλιστα, ότι ο τεν Κάτε «κατσάδιασε» τους παίκτες: «Σας είπα κάποια πράγματα στο δείπνο του Σαββάτου. Έχουμε πει ότι αυτά τα πράγματα δεν πρέπει να βγαίνουν προς τα έξω. Kαι πάλι γράφτηκαν όλα. Πρέπει να βρείτε ποιος τα δίνει. Βρείτε τον ένοχο». 


Μια μέρα κάτι γράφθηκε για το Νίνη και ο Ολλανδός ξέσπασε ξανά:

«Εγώ πιστεύω στον Νίνη και στο ταλέντο του και θα τον βοηθήσω. Οποιος κάνει τις διαρροές, είναι μπάσταρδος και θα τον βρω. Πάλι τα ίδια κάνετε; Σας έχω πει τόσες φορές ότι δεν θέλω να βγαίνει προς τα έξω ό,τι λέμε μεταξύ μας. Πάλι σήμερα γράφτηκαν όλα. Αυτά έχουμε πει; Δεν θέλω να ξανασυμβεί κάτι τέτοιο. Πόσες φορές πρέπει να το πω; Μάλλον, δεν καταλαβαίνετε… Τι να πω»… 



Το παράπονο του Γκούμα 



Αργότερα γνωστοποιήθηκε μέσα από το ρεπορτάζ για τον Παναθηναϊκό ότι με απαίτηση του Χενκ τεν Κάτε, φεύγει οριστικά από την ομάδα ο Γιάννης Γκούμας, ο οποίος κόπηκε εν μία νυκτί από τα πλάνα του Ολλανδού. 



Σε δυο μεγάλες συνεντεύξεις στην πολιτική εφημερίδα «Καθημερινή» αι το περιοδικό «Maxim», ο Έλληνας διεθνής αμυντικός δέχθηκε μια ερώτηση σχετική με το όλο θέμα και θυμηθείτε τι ακριβώς απάντησε: 



*Στην «Καθημερινή»:



-Το 2006 καταφέρθηκες εναντίον μερίδας δημοσιογράφων για τον τρόπο που αντιμετωπίζουν την ομάδα. Τι σε είχε ωθήσει σε αυτό; 



“Η ειρωνεία είναι ότι διώχτηκα με τη δικαιολογία ότι ήμουν ο ρουφιάνος των δημοσιογράφων, ενώ πριν από δύο χρόνια τα είχα βάλει μαζί τους. Ο Τεν Κάτε το ισχυρίστηκε στη διοίκηση και με πείραξε πάρα πολύ που η διοίκηση το ασπάστηκε. Γι’ αυτό έφυγα από τον Παναθηναϊκό. Ο Γκούμας έχει καθαρό πρόσωπο και δεν έχει ανάγκη να γλείψει ή να ρουφιανέψει. Από 16-17 χρόνων που πήγα στον Παναθηναϊκό δεν ήμουν ρουφιάνος, στα 34 έγινα; Αμαυρώνεται το όνομα μου. Ας μου έλεγαν ότι δεν μας κάνεις αγωνιστικά – όχι αυτό.” 



-Γιατί ο προπονητής είχε αυτή την εντύπωση; 



“Γιατί δεν με πήγαινε. Αγωνιστικά δεν μπορούσε να πει κάτι. Στον αγώνα με τον Πανιώνιο (σ.σ. στο περσινό πρωτάθλημα ο Παναθηναϊκός νίκησε 2-1) που έβαλα γκολ στα τελευταία λεπτά, εγώ τον έσωσα από τη δύσκολη κατάσταση. Και αυτός είπε ότι είμαι ρουφιάνος. Δεν υπάρχει δικαιοσύνη στο ποδόσφαιρο. Αυτό που με πείραξε, όμως, περισσότερο είναι ότι η διοίκηση, ξέροντας τόσα χρόνια τι έχω κάνει για την ομάδα, δεν με προστάτευσε.” 



* Στο «Maxim» 



– Ο Χενκ Τεν Κάτε είχε παράπονα ότι διέρρεες τα πάντα στον Τύπο. Τώρα πως βγαίνουν προς τα έξω όλα όσα λέγονται στην Παιανία; 



«Φαίνεται ότι δεν έχουν καταφέρει να βρουν τον κοριό που έχω βάλει… Για να μιλήσουμε σοβαρά, με πείραξε αφάνταστα και το γεγονός ότι έφυγα από την ομάδα αλλά και το ότι, για να δικαιολογήσουν την απόφασή τους αυτή, σπίλωσαν την υπόληψή μου λέγοντας ότι εγώ μιλούσα στους δημοσιογράφους. Με ενόχλησε αφάνταστα ότι η ομάδα μου δεν με προστάτεψε και άφησε να αμαυρώνεται το όνομά μου. Τόσα χρόνια δεν είχα δώσει το παραμικρό δικαίωμα. Τώρα, στα 34 μου, θα το έκανα αυτό; Στις αξίες που έχω για τη ζωή και στο χαρακτήρα μου δεν υπάρχει η ρουφιανιά». 



Το δίκιο και το άδικο 



Στην ζωή πάντα υπάρχει το άσπρο και το μαύρο. Το δίκαιο και το άδικο. 



Ο Τεν Κάτε και κάθε προπονητής, έχει δίκιο να διαμαρτύρεται όταν θεωρεί ότι κάτι, ή κάποιος δημιουργεί πρόβλημα στην δουλειά του. Ο δημοσιογράφος κάνει μια δουλειά. Και ο φίλαθλος, ο αναγνώστης αγοράζει μια εφημερίδα για να μάθει τα νέα της ομάδας του, από ενδιαφέρον και από αγάπη, ζητώντας αντικειμενική και αληθινή ενημέρωση. Το μόνο που τον ενοχλεί, είναι η ενδεχόμενη διαστρέβλωση ενός γεγονότος, ή η πιθανή δημοσίευση μια ψεύτικης είδησης. Όταν, όμως, κάτι είναι αλήθεια γιατί να μην δημοσιοποιείται; 



Είναι ένα ερώτημα την απάντηση του οποίου μπορεί να δώσει ο καθένας από την δική του σκοπιά. Το άδικο είναι, πάντως, θα γίνεται κάποιος το εξιλαστήριο θύμα μιας κατάστασης (όταν και αν συμβαίνει κάτι τέτοιο). 



Απογοήτευση και οργή από Μαλεζάνι 



Φυσικά, ο Τεν Κάτε δεν πρωτοτυπούσε. Και άλλοι συνάδελφοι του, κυρίως ξένοι, ενοχλούνταν από τις διαρροές των ομιλιών και των πλάνων τους στον τύπο. Ο Ιταλός Αλμπέρτο Μαλεζάνι, εκδήλων συχνά την απογοήτευση του και την οργή του για το «φαινόμενο». Παραμονές ενός αγώνα με τον Ατρόμητο ζήτησε να μην βγει προς τα έξω τίποτα, αλλά, την άλλη μέρα δημοσιοποιήθηκαν και η ομιλία του και οι σκέψεις του για την ενδεκάδα. Κάποια στιγμή, λοιπόν, αναγκάσθηκε και ο Ιταλός να καταφύγει στο γνωστό μέτρο: διάκοψε τις ομιλίες του. 



Ακολούθησε το περίφημο «cazzo», λέξη που επανέλαβε ουκ ολίγες φορές ο Ιταλό στην «πύρινη» συνέντευξη τύπου, σε ένα (αρκετά υπερβολικό) ξέσπασμα κατά των δημοσιογράφων. Ανάμεσα σε άλλα δήλωσε τότε στην ιταλική εφημερίδα Gazzetta dello Sport: «Στην Ελλάδα υπάρχουν 12 εφημερίδες και κάθε ημέρα δεχόμαστε ανελέητο πόλεμο από “φουσκωμένες” ειδήσεις που μας απορρίπτουν, για να μην πω και χειρότερα. Δεν καταλαβαίνω ελληνικά και σκέφτονται ότι δεν μαθαίνω τι γράφεται. Eχω όμως μεταφραστή και είμαι πληροφορημένος για όλα». 



Σε μια ομιλία του φέρεται να είχε τονίσει, επίσης:«Δεν είναι δυνατόν ό,τι συζητάμε στα αποδυτήρια, να είναι την επόμενη ημέρα στις εφημερίδες. Φτάσαμε να δίνουμε μέχρι και την τακτική που θα ακολουθήσουμε. Μου μετέφεραν από τις εφημερίδες, ομιλία μου περί αργής αμυντικής γραμμής του Ατρομήτου και το πώς θα το εκμεταλλευτούμε. Αυτοί που το κάνουν αυτό, δεν έχουν καμία συναίσθηση το πώς λειτουργεί μία ομάδα, τι σημαίνει ομάδα. Αν έτσι αντιλαμβάνονται μία “οικογένεια”, κάνουν τραγικό λάθος». 



Οι διαρροές επί Πεσέιρο 



Με τις διαρροές έχουν πρόβλημα κυρίως οι ξένοι προπονητές. Επί Πεσέιρο υπήρξαν πάλι παράπονα από τον Πορτογάλο. Αν πάμε πίσω, φυσικά, θα βρεθούν και άλλα παρόμοια παραδείγματα. Εννοείται, όχι μόνο στον Παναθηναϊκό, αλλά και σε πολλές άλλε ομάδες. 



Η εξήγηση του Τζόρβα 



Ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές των φίλων του Παναθηναϊκού, ο Αλέξανδρος Τζόρβας, ρωτήθηκε για το θέμα σε συνέντευξη του στο περιοδικό των Mad Boys και έδωσε την εξήγηση του, χαρακτηρίζοντας «εγκληματικό» να γίνονται διαρροές: 



-Για τις διαρροές, πως αντιδράτε μεταξύ σας; Μιλάτε για αυτό το θέμα; 



«Δεν γνωρίζουμε ποιος μπορεί να μιλάει και ποιος όχι. Δυστυχώς συμβαίνει και κάνει τεράστιο κακό στην ομάδα. Δημιουργείς κακό στην ομάδα που αγωνίζεσαι. Κάποιες φορές παλιότερα λέγαμε πως μπορεί να είναι άτομα τα οποία ανήκουν στο περιβάλλον του ποδοσφαιρικού τμήματος, όχι απαραίτητα ποδοσφαιριστές και προπονητές ή ότι ήταν κάποιοι που δούλευαν κοντά μας. Διαπίστωσα με τα χρόνια ότι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση, γιατί οι συζητήσεις που κάνουμε μόνο οι ποδοσφαιριστές, βγαίνουνε καθαρά προς τα έξω. 



Βγαίνουν αυτούσιες και πολλές φορές μοιάζει σαν να έχει μαγνητοφωνάκι κάποιος μέσα στο παντελόνι του. Βλέπεις να έχει γραφτεί μέχρι και το “και”. Δεν θα αλλάξει ποτέ αυτό και πρέπει όλοι να συνειδητοποιήσουμε ότι δεν κάνει καλό, γιατί προκαλεί προβλήματα ακόμα και στην τακτική προετοιμασία της ομάδας, όταν λόγου χάρη αποκαλύπτονται εκ των προτέρων τα πλάνα του προπονητή για έναν αγώνα». 



Ο Δανιήλ, ο Πιερικός και η Γκέτεμποργκ 



Ένα αλησμόνητο περιστατικό από τις αρχές των ‘90s είχε πρωταγωνιστή τον Βασίλη Δανιήλ. Ο Καβαλιώτης προπονητής μιλούσε στους παίκτες του στα αποδυτήρια και αμέσως μετά θα έδινε συνέντευξη στους ρεπόρτερ.

Μιλούσε αρκετά δυνατά και κάποια στιγμή ακούστηκε να λέει ότι «ο Πιερικός έχει μια ομοιότητα στο παιχνίδι του με την Γκέτεμποργκ. Όταν η μπάλα πάει στο κέντρο σε κάποιον αντίπαλο, πέφτουν αμέσως επάνω του δυο και τρεις παίκτες για να του την πάρουν». Τότε ο Παναθηναϊκός θα έπαιζε διαδοχικά με τις δυο ομάδες. Ένας δημοσιογράφος έτυχε να είναι αυτήκοος μάρτυς της…ομιλίας, χωρίς να το επιδιώξει, απλά επειδή έτυχε να περνά απ’ έξω. 

Μόλις ο .Δανιήλ ολοκληρώνει την ομιλία του, μετά από λίγα λεπτά βγαίνει και χαιρετά ευγενικά τους ρεπόρτερ. Κάποιος τον ρωτά:«Πιστεύετε, ότι ο Πιερικός και η Γκέτεμποργκ μοιάζουν σε κάτι στο παιχνίδι τους;». 



Ο τέως ομοσπονδιακός τεχνικός πετάχτηκε από την πολυθρόνα του σαν ελατήριο και αναρωτήθηκε φωναχτά:«μα, τώρα τους το είπα αυτό! Πότε πρόλαβαν και σας τα είπαν κιόλας; Δεν πρόλαβα να βγω από μέσα!». 



Λεπτομέρεια: εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν, φυσικά, ούτε κινητά τηλέφωνα, ούτε SMS. Κι όμως, για την…κατά λάθος διαρροή δεν «ευθυνόταν» ουδείς ποδοσφαιριστής!

Πηγή: sportdog.gr